Conchita Guillén (1919-2008): Ισπανίδα αναρχική, μέλος των Mujeres Libres

Tο πραγματικό όνομα της Conchita Guillén είναι María de la Concepción Pilar Guillén Bertolín (1919-2008).  Γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου 1919 στην Alfondeguilla, Castellón, de la Plana, κοινότητα της Βαλένθια, και πέθανε στις 30 Ιανουαρίου 2008 στη Βαρκελώνη.

Η νεαρή Conchita Guillén

Η Conchita Guillén ήταν ενεργό μέλος της οργάνωσης των αναρχικών γυναικών «Mujeres Libres» κατά τη διάρκεια της Ισπανικής Επανάστασης. Ορφανή από πατέρα, εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στη Βαρκελώνη, στη γειτονιά Les Corts. Εντάχθηκε στην Ελευθεριακή Νεολαία το 1936 και πήρε μέρος στις δραστηριότητες του ελευθεριακού Αθήναιου. 

Continue reading “Conchita Guillén (1919-2008): Ισπανίδα αναρχική, μέλος των Mujeres Libres”

Αποκρυφιστικός φασισμός ανάμεσα στα ερείπια της ιστορικής ήττας του Τρίτου Ράιχ: τα παραδείγματα των Julius Evola και Savitri Devi

Η Savitri Devi σε καμπ του BNP στο Norfolk (Βρετανία, 1961). Μαζί της οι Bruno Ludtke, Roland Kerr-Ritchie και Robert Lyons

Στις 12 Αυγούστου του 2024 ένας 18χρονος νεοναζί στην Τουρκία μαχαίρωσε στην τύχη 5 ανθρώπους έξω από τζαμί στο Εσκίσεχιρ. O18χρονος που φορούσε αλεξίσφαιρο γιλέκο, κράνος και μάσκα κατέγραψε την επίθεση και στη συνέχεια ανέβασε το βίντεο στο Twitter. Πριν συλληφθεί δημοσίευσε ένα ρατσιστικό μανιφέστο μίσους στο Telegram στο οποίο απειλούσε μετανάστες, παιδιά από τη Συρία, ΛΟΑΤΚΙ και κομμουνιστές (μεταξύ άλλων σχεδίαζε επίθεση στα γραφεία του ΚΚ Τουρκίας). Πηγή έμπνευσης για τον 18χρονο ήταν η επίθεση με δεκάδες νεκρούς τον Μάρτιο του 2019 σε ισλαμικούς λατρευτικούς χώρους στη Νέα Ζηλανδία από τον οικο-φασίστα Brenton Tarrant, θαυμαστή του Anders Behring Breivik , που σκότωσε 77 ανθρώπους το καλοκαίρι του 2011 στην Νορβηγία. Ο Tarrant δημοσίευσε ένα μανιφέστο με τίτλο «Η μεγάλη αντικατάσταση», αναφερόμενος στην θεωρία συνωμοσίας περί σχεδιασμού γενοκτονίας της λευκής φυλής από σκοτεινά κέντρα που κατέχουν την παγκόσμια εξουσία. Ανάλογα συνωμοσιολογικά σενάρια για εξισλαμισμό και απο-χριστιανοποίηση της Ευρώπης από τους πολιτισμικούς μαρξιστές αναπτύχθηκαν και στο πόνημα του Breivik, με τίτλο: “2083, μια Ευρωπαϊκή Διακήρυξη Ανεξαρτησίας”.

Continue reading “Αποκρυφιστικός φασισμός ανάμεσα στα ερείπια της ιστορικής ήττας του Τρίτου Ράιχ: τα παραδείγματα των Julius Evola και Savitri Devi”

Αουρέλιο Φερνάντεθ: Ένας “Αλληλέγγυος” στο Μάτι του Κυκλώνα

O Αουρέλιο Φερνάντεθ αγκαζέ με τον Ντουρουτι

Αουρέλιο Φερνάντεθ: Ένας “Αλληλέγγυος” στο Μάτι του Κυκλώνα

Άρθρο του Luismi Garcia

Ανασκόπηση του βιβλίου του Μανέλ Άισα Πάμπολς: “Στα Ίχνη μιας Γενναιόδωρης Ζωής. Ο Αουρέλιο Φερνάντεθ Σάντσεθ και οι Αλληλέγγυοι”, Εκδόσεις El Lokal, 2017.

«Όλα πια είναι δικά μας… και δεν ανήκουν σε κανέναν. Οι άνθρωποι είναι γέροι, και για να γίνει πραγματικότητα το μεγάλο όνειρο της αναρχίας χρειάζονται άνθρωποι που ακόμα δεν υπάρχουν».

Joan Llarch

Ο Μανέλ Άισα Πάμπολς είναι ένας από εκείνους τους σπάνιους τεχνίτες της Ιστορίας που αφιερώνουν αμέτρητες ώρες από τον προσωπικό τους χρόνο για να ανασυνθέσουν τις ιστορίες που τους συναρπάζουν, με αποτέλεσμα να καταφέρνουν να μας συνεπάρουν όλους. Είναι γνωστός στον ελευθεριακό κόσμο για το -πλέον κλειστό- βιβλιοπωλείο του στην Αγορά Βιβλίου του Σαντ Αντόνι (Βαρκελώνη), όπου το θρυλικό του καρότσι ήταν γεμάτο με λογοτεχνικά διαμάντια της αναρχικής σκέψης, σπάνιες εκδόσεις ή κιλά ολόκληρα από παλιές εφημερίδες της CNT και της «Solis». Επιπλέον, ξεχώριζε για τις βιβλιογραφικές του συμβουλές και τις βαθυστόχαστες συζητήσεις του.

Continue reading “Αουρέλιο Φερνάντεθ: Ένας “Αλληλέγγυος” στο Μάτι του Κυκλώνα”

Ricardo Sanz García (1898-1986)

Εργάτης κλωστοϋφαντουργίας και πολυτεχνίτης, αγωνιστής συνδικαλιστής και αναρχικός. Ο Ρικάρδο Σανθ Γκαρθία γεννήθηκε στο Κανάλς το 1898.

Προερχόταν από μια οικογένεια φτωχών αγροτών της Βαλένθια, που ζούσαν σε πρωτόγονες συνθήκες και στερήσεις. Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών μετανάστευσε στη Βαρκελώνη, όπου φιλοξενήθηκε από συγγενείς του που είχαν εγκατασταθεί στη εργατική συνοικία Πουέμπλο Νουέβο. Ξεκίνησε να εργάζεται στον κλάδο του Νερού (κλωστοϋφαντουργία).Εντάχθηκε στο συνδικαλιστικό τμήμα βαφέων της CNT.

Continue reading “Ricardo Sanz García (1898-1986)”

Μεγαλέξανδρος: Μια αναρχική εξέγερση στον κινηματογράφο

«Ο δάσκαλος βγαίνει από το σπίτι των αναρχικών. Στρίβει στο δρομάκι. Μέσα από το σπίτι ακούγεται μια φυσαρμόνικα.

Έκανε κρύο εκείνο το βράδυ στο Μιλάνο.

Ψηλά στο μπαλκόνι, ένας από τους αναρχικούς κρεμάει τις σημαίες. Την κόκκινη και τη μαύρη. Μια γλυκιά ησυχία είναι απλωμένη στο χωριό.

Σούρουπο.

Από τη γέφυρα ακούγεται μουσική και τρεις γύφτοι, βιολί, κλαρίνο τουμπελέκι, μπαίνουν στο χωριό. Τα παιδιά τρέχουν από πίσω. Οι γύφτοι πάνε προς το σχολείο που βρίσκεται στην άκρη του χωριού σε ένα ψήλωμα».

Στην αίθουσα του σχολείου έχει μαζευτεί όλο το χωριό, άντρες, γυναίκες. Οι γύφτοι μπαίνουν μέσα παίζοντας και γίνονται δεκτοί με ενθουσιασμό. Ο Δάσκαλος έρχεται με τους αναρχικούς, τη Θαλή και τον μικρό Αλέξανδρο στο σχολείο.

απόσπασμα από το σενάριο της ταινίας

Continue reading “Μεγαλέξανδρος: Μια αναρχική εξέγερση στον κινηματογράφο”

Η Ματωμένη Παλαιστίνη

Σημείωμα της σύνταξης

Το κείμενο του Camillo Berneri που μεταφράσαμε από το ιταλικό πρωτότυπο[1] γράφεται το Νοέμβρη του 1929[2]. Όσα λοιπόν γράφει έχουν μια επιπλέον σημασία και αποκτούν προφητική διάσταση καθώς τοποθετούνται χρονικά σε μια περίοδο αρχικού εποικισμού των εβραίων στην Παλαιστίνη, πολύ πριν το Ολοκαύτωμα και την ίδρυση ισραηλινού κράτους το 1948.

Continue reading “Η Ματωμένη Παλαιστίνη”

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ: ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ, ΑΠΟΨΕ ΧΤΥΠΟΥΝΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Το Σάββατο 11 Μάη στις 20.00 στον Αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Επί τα Πρόσω παρουσίαση του βιβλίου “Μακρόνησος, απόψε χτυπάνε τις γυναίκες” (εκδόσεις memoria)

Οι Φίλοι του Ντουρούτι: Επαναστατική Χούντα ή Ήττα

Στις 15 Μαρτίου 1937 ιδρύθηκε στην Ισπανία η Αναρχική ομάδα “Los Amigos de Durruti”, οι Φίλοι του Ντουρούτι, που αποτελούνταν από περίπου 5000 αγωνιστές. Στο πλαίσιο της συμπλήρωσης 87 χρόνων από την ίδρυση της μεταφράσαμε στα ελληνικά και δημοσιεύουμε το τελευταίο κεφάλαιο από το βιβλίο του Αγκουστίν Γκιγιαμόν “Η ομάδα Φίλοι του Ντουρούτι, 1937-39” με τίτλο Συμπεράσματα και επιλογικό σημείωμα

Η μονογραφία του Αγκουστίν Γκιγιαμόν για τους Φίλους του Ντουρούτι προσφέρει στους αναγνώστες την πιο ολοκληρωμένη και λεπτομερή εξερεύνηση και ανάλυση της ιστορίας και των ιδεών αυτής της ομάδας. Λίγες ομάδες, αν όχι καμία, έχουν υποστεί τόσο ευρεία παρερμηνεία, υπερβολή και εντυπωσιακή παραπληροφόρηση. Ο Γκιγιαμόν φέρνει στο φως νέα στοιχεία και αντιμετωπίζει αποτελεσματικά ορισμένες από τις πιο διαχρονικές παρερμηνείες.

Continue reading “Οι Φίλοι του Ντουρούτι: Επαναστατική Χούντα ή Ήττα”

Φεντερίκα Μοντσενύ: Στρατευμένος Αναρχισμός και η Πραγματικότητα στην Ισπανία

Ομιλία της Federica Montseny, Υπουργού Δημόσιας Υγείας, σε μια συνδιάσκεψη της CNT/FAI.
Πηγή
:http://dwardmac.pitzer.edu/Anarchist_Archives/bright/montseny/MilitantAnar2.html

Θέλω να πω ότι εμείς οι αναρχικοί δεν αλλάξαμε ποτέ τη θέση μας. Είμαστε αναρχικοί όπως παλιά και εξακολουθούμε να έχουμε τα ίδια ιδανικά. Σε κανένα μέρος του κόσμου δεν εμφανίστηκε ο αναρχισμός όπως τον βρίσκουμε σήμερα στην Ισπανία. Αυτό είναι απαραίτητο για να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο προκλήθηκε το στρατιωτικό πραξικόπημα της 19ης Ιουλίου και τα γεγονότα που ακολούθησαν.

Continue reading “Φεντερίκα Μοντσενύ: Στρατευμένος Αναρχισμός και η Πραγματικότητα στην Ισπανία”

Καλύτερα να ζήσεις μια φορά σαν λύκος παρά εκατό σαν πρόβατο. 25 χρόνια χωρίς το Χάρη Τεμπερεκίδη

“Και βλέπω και ξέρω και υποφέρω τη βρωμερή φάρα των σταυρωτών του. Έχω δει τα αποσπάσματα που τον καταδιώκουν, τα εκτελεστικά αποσπάσματα έχω δει. Κι ακόμα ακούω τα σκυλιά τους ν’ αλυχτούν στο κυνήγι του, τους γρυλισμούς των γουρουνιών, τους αγριεμένους ψίθυρους των δεσμοφυλάκων του έχω υποφέρει. Όμως εκείνος πάντα θα χαμογελά. Πάντα θα στέκει όρθιος και σιωπηλός κάτω από τις σημαίες της επίθεσης. Ίδιος γερο-απάτσι πολεμιστής. Χωρίς οίκτο χαμογελά αυτός ο βασανισμένος πύργος. Τόσο φιλικά, τόσο ζεστά, τόσο ήσυχα, απόμακρος μέσα σε όλα τα βασανιστήρια που του κάνατε.

Δεν σβήνει το χαμόγελο γκιλοτίνα.

Δεν υποχωρεί.

Δεν συγκατανεύει.

Δεν συγχωρεί”.

Continue reading “Καλύτερα να ζήσεις μια φορά σαν λύκος παρά εκατό σαν πρόβατο. 25 χρόνια χωρίς το Χάρη Τεμπερεκίδη”