Στις 26-31 Αυγούστου του 1907 έλαβε χώρα το Διεθνές Αναρχικό Συνέδριο στο Άμστερνταμ.
Στο διάστημα μιας βδομάδας, οι σύνεδροι που συμμετείχαν στο Συνέδριο ασχολήθηκαν σοβαρά με μια σειρά καίριων ζητημάτων που απασχολούσαν το διεθνές αναρχικό κίνημα της εποχής, όπως το πάντα ακανθώδες ζήτημα της οργάνωσης, της δουλειάς στο συνδικαλιστικό κίνημα, το ζήτημα της γενικής απεργίας ως μεθόδου πάλης και διάφορα άλλα, καθώς και την πιθανότητα ίδρυσης μιας νέας Αναρχικής Διεθνούς.
Στη μνήμη του αναρχικού Juan GARCÍA OLIVER (20 Ιανουαρίου 1901, Ταραγόνα, Ισπανία – 13 Ιουλίου 1980, Γκουανταλαχάρα, Μεξικό)
Το κείμενο που ακολουθεί μεταφράστηκε σε ελεύθερη απόδοση από τα Ισπανικά. Περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Correspondencia entre Abel Paz y García Oliver» (Αλληλογραφία μεταξύ Αμπέλ Παζ και Γκαρθία Ολιβέρ) του Agustín Guillamón, εκδόσεις Descontrol, Βαρκελώνη 2014. Οι σημειώσεις στο κάτω μέρος του κειμένου έγιναν στην ελληνική έκδοση ώστε να είναι περισσότερο κατανοητό το ιστορικό πλαίσιο.
Το κείμενο περιλαμβάνεται στην αρχή του βιβλίου “Σεργκέι Νετσάγιεφ: Η ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ Μιχαήλ Μπακούνιν: ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΝΕΤΣΑΓΙΕΦ” με επιμέλεια του Ζήση Σαρίκα, εκδ. Πανοπτικόν
Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Μπακούνιν
Ο εξέχων ρώσος επαναστάτης και πολιτικός συγγραφέας Μιχαήλ Μπακούνιν γεννήθηκε το 1814 στο Πρεμούκινο της Ρωσίας και πέθανε το 1876 στη Βέρνη της Ελβετίας. Είναι ο σημαντικότερος ίσως εκπρόσωπος του αναρχισμού του 19ου αιώνα. Η διαμάχη του με τον Καρλ Μαρξ δίχασε για πάντα το ευρωπαϊκό επαναστατικό κίνημα.
130 XPONIA AΠO TO ΘANATO TOY MΠAKOYNIN με αφορμή την ελληνική έκδοση του πρώτου τόμου των Έργων του (Πανοπτικόν 2006, μτφ. Zήσης Σαρίκας)
α. μικρό χρονικό*
Eικοσιενός ετών το 1835 και έτοιμος για όλα, ο Mιχαήλ Aλεξάντροβιτς Mπακούνιν παραιτείται από το στρατό για να σπουδάσει φιλοσοφία στη Mόσχα, μεταφράζει τις διαλέξεις του Φίχτε για την Aποστολή του Λογίου και γράφει την εισαγωγή στις Διαλέξεις του Xέγκελ. Eννιά χρόνια μετά, αφού έχει ζήσει στο Bερολίνο, στη Δρέσδη, τη Bέρνη, τη Zυρίχη, τις Bρυξέλλες και τελικά στο Παρίσι, ανακαλείται από τη ρωσική κυβέρνηση στην πατρίδα, που του αφαιρεί τα αριστοκρατικά προνόμια και τον καταδικάζει ερήμην σε καταναγκαστικά έργα στη Σιβηρία. Tρία χρόνια αργότερα απελαύνεται από τη Γαλλία για αντιρωσική προπαγάνδα και ο Pώσος πρέσβης κυκλοφορεί την πλαστή φήμη ότι η Mπακούνιν είναι πράκτορας. Eπιστρέφει στο Παρίσι από τις Bρυξέλλες μετά την επανάσταση του Φεβρουαρίου. Tον Mάρτιο του 1848 ξανασυναντά τον Mαρξ και φυτεύεται ο σπόρος της μετέπειτα ιστορικής τους διένεξης: η αποκήρυξη από τον Mαρξ του, φίλου του Mπακούνιν, επαναστάτη Herwegh, ο οποίος είχε κάνει μια αποτυχημένη επιχείρηση να πυροδοτήσει εξέγερση γερμανών εξόριστων στη Bάδη. Λίγους μήνες μετά, ο Mπακούνιν παίρνει μέρος στο Σλαβικό Kονγκρέσο και την εξέγερση της Πράγας. O Mαρξ, ακολουθώντας την προβοκάτσια του ρωσικού κράτους, διαδίδει ότι ο Mπακούνιν είναι πράκτορας και ευθύνεται για τη σύλληψη πολωνών επαναστατών. O Mπακούνιν απελαύνεται από την Πρωσία και τη Σαξονία, γράφει την Έκκληση στους Σλάβους, φτάνει ινκόγκνιτο στη Λειψία και προετοιμάζει την επανάσταση στη Bοημία. Tελικά εξέρχεται ηρωικός ηγέτης από τη λαϊκή εξέγερση στη Δρέσδη, συλλαμβάνεται, φυλακίζεται στο φρούριο του Königstein, καταδικάζεται σε θάνατο. Σε έξι μήνες η ποινή μετατρέπεται σε ισόβια, ο ίδιος μεταφέρεται στην Aυστρία, φυλακίζεται στην Πράγα, κατόπιν στο Olmütz, όπου ξανά καταδικάζεται σε θάνατο δι’ απαγχονισμού. H ποινή αίρεται και πάλι, O Mπακούνιν όμως κρατείται αλυσοδεμένος, κατόπιν παραδίδεται στους Pώσους και φυλακίζεται στα κάτεργα του φρουρίου Πέτρου και Παύλου.
Στις 31 Μαΐου 1906, ο αναρχικός Mateo Morral επιτέθηκε στους βασιλιάδες της Ισπανίας, τον Alfonso XIII και τη Victoria Eugenia de Battemberg, την ημέρα του γάμου τους στη Μαδρίτη.
*Το παρακάτω κείμενο του Κροπότκιν εμπεριέχεται στο βιβλίο «Michail Bakounine – Για την ελευθερία του καθενός και την ισότητα όλων», Εκδόσεις Καινά Δαιμόνια, Αθήνα 2009.
Μιχαήλ Μπακούνιν (30 Μαΐου 1814 – 1 Ιουλίου 1876): Θεμελιωτής του Αναρχισμού, ακούραστος προπαγανδιστής και φλογερός επαναστάτης
*Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο του Murray Booktchin «Οι Ισπανοί Αναρχικοί – Τα Ηρωικά Χρόνια», εκδόσεις Βιβλιοπέλαγος.Στο τέλος υπάρχει και ένα χρονολόγιο της ζωής του
Σύνθημα που γράφτηκε, σήμερα, Σάββατο 15 Μαΐου 2021, στην Πάτρα, κατά τη διάρκεια πορείας αλληλεγγύης στη μαχόμενη Παλαιστίνη
Γκύζη, απόγευμα Κυριακής 12 Μαΐου 1985
Εντοπίζεται από αστυνομικούς μία πράσινη μοτοσυκλέτα, κλεμμένη στις 23 Απριλίου από το Γαλάτσι, και ξεκινάει η παρακολούθηση του οχήματος σε εικοσιτετράωρη βάση.
Γκύζη, περίπου 16:15 απόγευμα Τετάρτης 15 Μάη 1985
Στις 2 Μαΐου του ‘68, ο κοσμήτορας Πιερ Γκραπέν του πανεπιστημίου της Ναντέρ αδυνατεί να διαχειριστεί τις συγκρούσεις, που λαμβάνουν χώρα από τον Μάρτιο, μεταξύ των φοιτητών και των αρχών και κλείνει το πανεπιστήμιο με λοκ άουτ. Ακόμη, ανακοινώνεται ότι η διοίκηση θα αποβάλλει τους πρωταίτιους των επεισοδίων και παραπέμπει στο πειθαρχικό οκτώ φοιτητές.
Μια σύντομη βιογραφία του Ιταλού αναρχικού Φράνκο Σεραντίνι, ο οποίος δολοφονήθηκε από την αστυνομία κατά τη διάρκεια μιας αντιφασιστικής διαδήλωσης στις 5 Μάη 1972.
Ο Francisco Serantini γεννήθηκε στο Κάλιαρι της Σαρδηνίας στις 16 Ιουλίου 1951 και εγκαταλείφθηκε στη γέννα. Πήρε και τα δυο του ονόματα από έναν αξιωματούχο με λογοτεχνική ευαισθησία ή από έναν ιερέα ή έναν αστυνομικό που είχε διαβάσει πρόσφατα στην εφημερίδα αναφορά του συγγραφέα Romagnol με το ίδιο όνομα, συγγραφέας γραφικών μυθιστορημάτων, ένα από τα οποία ήταν ο I Bastardi.
Υιοθετήθηκε στην ηλικία των δύο από ένα άτεκνο ζευγάρι. Μετά το θάνατο της θετής μητέρας του πήγε να ζήσει με τους παππούδες του στο Campobello di Licata. Σε ηλικία 9 ετών, μπήκε σε ίδρυμα στο Κάλιαρι.
Δυσήνιος Ίππος 