Tag: πρασινη αναπτυξη

Πραγματοποιήθηκε και φέτος για 6η συνεχή χρονιά, στις όχθες του Αχελώου, στη Μεσοχώρα Τρικάλων, η Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα συντρόφων και συντροφισσών από την Αθήνα, την Άρτα και την Πάτρα με τη συμμετοχή και πολλών άλλων αγωνιστών /στριών από διάφορες περιοχές της χώρας.

Η φετινή συνάντηση ξεκίνησε την Τετάρτη 14 Αυγούστου με προβολές βίντεο στην κεντρική πλατεία της Μεσοχώρας. Αρκετοί σύντροφοι βρίσκονταν ήδη από το Σάββατο στο ποτάμι για να διαμορφώσουν το χώρο της κατασκήνωση και να στήσουν  την παρέμβαση στο χωριό με ανάρτηση πανό, αφισών και εντύπων. Προβλήθηκαν βίντεο σχετικά με τον αγώνα ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου, την αντίσταση στα μεταλλεία χρυσού της ΒΑ Χαλκιδικής και την καταστροφή που επιφέρουν, την ιδιωτικοποίηση και την εμπορευματοποίηση του νερού καθώς και τη συνολικότερη λεηλασία από πλευράς των κρατών απέναντι στο φυσικό κόσμο και τις τοπικές κοινωνίες. Από νωρίς το απόγευμα υπήρχε συγκέντρωση στην πλατεία και διαβαζόταν κείμενο-κάλεσμα στους κατοίκους του χωριού να παρακολουθήσουν την προβολή και να συνδράμουν τις κινήσεις της Αυτόνομης Συνάντησης.

Την Παρασκευή 16 του μήνα πραγματοποιήθηκε περιήγηση στον ποταμό για να αποκτήσουν οι συμμετέχοντες στη συνάντηση ιδία άποψη για το φυσικό κάλλος του τόπου προορίζεται να κατακλυστεί, ενώ άλλοι σύντροφοι ανέλαβαν να γράψουν συνθήματα στην ευρύτερη περιοχή γύρω από το φράγμα. Την επόμενη μέρα (Σάββατο) πραγματοποιήθηκε παρέμβαση της ΑΣΑ στη συνέλευση του συλλόγου κατακλυζομένων Μεσοχώρας, όπου καλέστηκαν οι κάτοικοι να συμμετέχουν στην πορεία στο φράγμα με τη δική τους φωνή και τα δικά τους χαρακτηριστικά.

Την Κυριακή πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στην πλατεία του χωριού και στη συνέχεια πορεία προς το φράγμα της Μεσοχώρας από περισσότερα από 100 άτομα, ενώ συμμετείχε και ο σύλλογος κατακλυζομένων με ξεχωριστό πανό. Παράλληλα υπήρχαν και πανό αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της ΒΑ Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού και στους 4 προφυλακισμένους αγωνιστές, αλλά και αλληλεγγύης στις καταλήψεις της Πάτρας που πρόσφατα δέχτηκαν επίθεση από την κρατική καταστολή, καθώς και σε όλους τους αυτοοργανωμένους χώρους.

Είναι σαφές, πως παρά την πρόσφατη ακυρωτική απόφαση του ΣτΕ για την εκτροπή του ποταμού, το έργο δρομολογείται να λειτουργήσει ως υδροηλεκτρικό, γεγονός που από μόνο του θα σημάνει τον αφανισμό της Μεσοχώρας και την καταστροφή του ποταμού. Από την άλλη, είναι τόσα τα συμφέροντα που εμπλέκονται στο ζήτημα της εκτροπής, ώστε να αποτελεί βεβαιότητα πως το κράτος θα επανέρχεται ξανά και ξανά διεκδικώντας την υλοποίηση του. 

Σε αυτή τη δεδομένη και ολοένα εντεινόμενη επίθεση του κράτους και του καπιταλισμού απέναντι στη φύση και την κοινωνία, ο αγώνας θα πρέπει, για να έχει ελπίδες όξυνσης και διασύνδεσης, να είναι κινηματικός, μαχητικός, οριζόντιος και εξωστρεφής. Να μην αρκείται σε μια στείρα τοπική ανάγνωση του ζητήματος, αλλά να έχει αντίληψη πως αντίστοιχες επιθέσεις συμβαίνουν σε διάφορες περιοχές της χώρας (από τις Σκουριές ως το Αποπηγάδι και από την Πάρνηθα ως τον Αμβρακικό)  και πως το ζητούμενο για όσους αντιστέκονται είναι η σύνδεση και η ενότητα στη δράση απέναντι στην κοιτίδα της καταστροφής και της λεηλασίας του φυσικού κόσμου, του αφανισμού των τοπικών κοινωνιών, της εξαθλίωσης και της φτώχειας της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων, δηλαδή στον καπιταλισμό και το κράτος. 

Πολλοί κάτοικοι της Μεσοχώρας από το 1990 διάλεξαν τον αξιοπρεπή δρόμο της αντίστασης, και είναι στο χέρι τους να τον συνεχίσουν και σήμερα. Κόντρα στην τοπική εξουσία (Δημαρχία και Περιφέρεια) και τα συμφέροντα που παίζονται στις πλάτες τους για χάρη της ΔΕΗ, του κράτους και των κατασκευαστικών εταιρειών, αλλά και πέρα από θεσμικές και κομματικές λογικές διαφόρων παραγόντων που καλλιεργούν αυταπάτες.

Από τη μεριά μας, επιζητώντας τη ριζοσπαστικοποίηση, την όξυνση, τη γενίκευση και το συντονισμό του κοινωνικού αγώνα από τα κάτω, στεκόμαστε αλληλέγγυοι πλάι σε όλους όσοι αγωνίζονται συλλογικά ενάντια στη λεηλασία της φύσης. Και θεωρούμε την αγωνιστική παρουσία μας στο χώρο όπου διαπράττεται το έγκλημα των φραγμάτων και της εκτροπής απαραίτητη και χρήσιμη για την εξέλιξη και την ανάπτυξη τόσο του αγώνα για την προάσπιση του Αχελώου και των τοπικών κοινωνιών στον άνω ρου του, όσο και για την προάσπιση του φυσικού κόσμου και της κοινωνίας συνολικότερα.

Σε κάθε περίπτωση,  η Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα, παρεμβαίνει και δρα εδώ και έξι συναπτά χρόνια, τόσο στις πόλεις δραστηριοποίησης των επιμέρους συλλογικοτήτων που τη συναποτελούν, όσο και στο ίδιο το σημείο όπου συντελείται η καταστροφή, στις όχθες του Αχελώου, στη Μεσοχώρα Τρικάλων, μέσα από τη συνάντηση και τη ζύμωση μιας ανοιχτής, αντι-ιεραρχικής και αυτοοργανωμένης συλλογικής διαδικασίας αγώνα με σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά και συγκεκριμένο πλαίσιο λειτουργίας. Με τον τρόπο που διεξάγεται, με τη συμμετοχή αγωνιστών από κάθε γωνιά της χώρας και με την παρέμβαση τόσο εκεί που συντελείται η καταστροφή όσο και σε διάφορα άλλα σημεία όπου κατά καιρούς δίνονται αφορμές, λειτουργεί υποδειγματικά για τον ευρύτερο αγώνα προάσπισης της φύσης από την λεηλασία και την καταστροφή της, αλλά και συνολικότερα, δείχνοντας το δρόμο της δικτύωσης, της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσης σε όλους όσοι αντιστέκονται στην τυραννία του καπιταλισμού και του κράτους. 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΧΕΛΩΟ ΩΣ ΤΗ ΒΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Φωτογραφικά στιγμιότυπα από τις 5 ημέρες της Αυτόνομης Συνάντησης στον Αχελώο:

από την παρέμβαση στην πλατεία του χωριού με έκθεση αφίσας, φωτογραφικού και έντυπου υλικού

από την προβολή των ενημερωτικών βίντεο στην πλατεία όπου συμμετείχε αρκετός κόσμος

από την συλλογική κατασκευή αυτόσχέδιου περάσματος του ποταμού

…στον παιδότοπο της κατασκήνωσης

από την περιήγηση στον άνω ρου του ποταμού

ο κεντρικός χώρος της κατασκήνωσης

από τη συγκέντρωση στην πλατεία του χωριού και την πορεία στο φράγμα

 

…αλληλεγγύη στις καταλήψεις της Πάτρας και σε όλους τους αυτοοργανωμένους χώρους αγώνα — πανό της ΑΣΑ στο φράγμα της Μεσοχώρας…

ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΓΩΝΑ (14-18 Αυγούστου 2013)

ενάντια στα φράγματα και την ετροπή του ποταμού Αχελωου, για 6η συνεχή χρονιά στις όχθες του ποταμού, στη Μεσοχώρα Τρικάλων

(κατασκήνωση στις όχθες του ποταμού, ανοιχτές συνελεύσεις της αυτόνομης συνάντησης, προβολές βίντεο, έκθεση υλικού από αγώνες για τη φύση, περιηγήσεις στον ποταμό και πεζοπορία στα βουνά της Πίνδου)

Τετάρτη 14 Αυγούστου

Προβολή βίντεο με αγώνες ενλαντια στη λεηλασία της φύσης στην πλατεία της Μεσοχώρας στις 9 μ.μ.

Κυριακή 18 Αυγούστου

Συγκέντρωση – παρέμβαση με μικροφωνική και πορεία στο φράγμα της Μεσοχώρας στις 11 π.μ.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝ ΤΗ ΓΗ

Από την Πάρνηθα και τη Β.Α. Χαλκιδική έως τον Αχελώο, αγώνες για τη γη και την ελευθερία!

Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα  [Πρωτοβουλία Αγώνα για τη Γη και την Ελευθερία (Αθήνα), Αναρχική ομάδα “Δυσήνιος Ίππος” (Πάτρα), Σύντροφοι -ισσες από την Άρτα]

*ο δρόμος για τη Μεσοχώρα

Για όποιον θελει να ανέβει στη Μεσοχώρα και δεν έχει αυτοκίνητο ή δίκυκλο υπάρχει δημόσια συγκοινωνία μια φορά την εβδομαδα, με λεωφορείο που φεύγει από τα Τρίκαλα  Δευτέρα και Παρασκευή στις 12.30

Σε μια περίοδο βαθιάς όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης, η ένταση της επίθεσης απέναντι στη φύση και την κοινωνία λαμβάνει χαρακτήρα χιονοστιβάδας επιχειρώντας να λεηλατήσει ολοκληρωτικά τις ανθρώπινες κοινωνίες και να καθυποτάξει κάθε γωνιά του φυσικού κόσμου προς όφελος της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας και της ανάγκης της για διαρκή αύξηση της παραγωγικότητας, παραγωγή νέων εμπορευμάτων και άνοιγμα νέων αγορών.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, η υπόθεση της επιχειρούμενης εκτροπής του ποταμού Αχελώου και της κατασκευής των Υ/Η φραγμάτων της Μεσοχώρας και της Συκιάς παρά τη φαινομενική της στασιμότητα εξαιτίας της προσωρινής αναστολής των έργων από το Σ.τ.Ε., δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να δικαιολογεί την επανάπαυση και την ολιγωρία από τη μεριά όσων αντιστέκονται.  Το κράτος, οι κατασκευαστικές εταιρείες και η πολιτική και οικονομική εξουσία που διαφεντεύει την Θεσσαλία, καμία στιγμή δεν παραιτήθηκαν από τον στόχο της ολοκλήρωσης και λειτουργίας του μεγαλύτερου κατασκευαστικού έργου στην Ελλάδα, παρά την ανορθολογικότητα του, τις καταστρεπτικές συνέπειες που επιφέρει στο φυσικό περιβάλλον και την κοινωνία καθώς και το πλήθος των κοινωνικών αντιδράσεων που έχουν εκδηλωθεί, και επίσης παρά τις ακυρωτικές αποφάσεις του έργου στο παρελθόν από το Σ.τ.Ε.  Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια επιχειρείται άλλωστε και ο διαχωρισμός του έργου, ούτως ώστε ακόμα και στην περίπτωση που η υπόθεση της εκτροπής δεν έχει αίσιο τέλος για το κεφάλαιο, το έργο να λειτουργήσει αυτοτελώς ως υδροηλεκτρικό γεγονός που θα έχει καταστρεπτικές συνέπειες για τον ποταμό καθώς θα ανακόψει τη ροή του ποταμού δημιουργώντας μια τεράστια τεχνητή λίμνη που θα πνίξει το μεγαλύτερο μέρρος της Χαράδρας του Αχελώου στα βουνά της Νότιας Πίνδου και θα σημάνει τον αφανισμό των χωριών Μεσοχώρα και Αρματωλικό.

Σε κάθε περίπτωση οι προθέσεις του κράτους και των κατασκευαστικών εταιριών είναι ξεκάθαρες και δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολιών. Πέρα από τον Αχελώο, αυτή τη στιγμή σχεδιάζεται μια γιγαντιαία επιχείρηση εκποίησης δημόσιων φυσικών πόρων και εκτάσεων στο ιδιωτικό κεφάλαιο, που πραγματοποιείται από το ελληνικό κράτος υπό την κηδεμονία της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε πως έχουν αναγγελθεί ήδη μια σειρά καταστροφικών για τη φύση και τις τοπικές κοινωνίες σχεδιασμών σε πλήθος σημείων της χώρας, όπως είναι τα μεταλλεία χρυσού στην Χαλκιδική και την Ροδόπη, η εγκατάσταση αιολικών βιομηχανικών ζωνών σε όλα τα ορεινά συγκροτήματα, το γιγαντιαίο πρόγραμμα «ΗΛΙΟΣ» φωτοβολταϊκών βιομηχανικών ζωνών, η άντληση πετρελαίου από τον πυθμένα του Ιόνιου και του Κρητικού πελάγους κ.α.

Η φετινή Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα στον Αχελώο πραγματοποιήθηκε αρχικά κάτω από ένα τριήμερο βροχών και καταιγίδων αλλά συνεχίστηκε απτόητη.

Την Παρασκευή 10 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε προβολή βίντεο στην κεντρική πλατεία της Μεσοχώρας για το νερό, τον αγώνα ενάντια στα φράγματα του Αχελώου και τον αγώνα ενάντια στην εγκατάσταση μεταλλείων χρυσού στη ΒΑ Χαλκιδική με τη συμμετοχή αρκετού κόσμου, παρά την κακοκαιρία. Ήδη, από την Πέμπτη 10 του μήνα, η συνέλευση της ΑΣΑ στην όχθη του ποταμού είχε αποφασίσει τη σύνταξη κειμένου αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της ΒΑ Χαλκιδικής που εκείνες τις μέρες είχαν βιώσει στην πράξη την βάρβαρη επίθεση της αστυνομίας εξαιτίας των κινητοποιήσεων τους ενάντια στα σχέδια εγκατάστασης μεταλλείων χρυσού στην περιοχή τους από την εταιρεία “Ελληνικός Χρυσός” που ανήκει στην καναδική πολυεθνική Eldorado Gold και τον όμιλο Μπόμπολα. Το κείμενο μοιραζόταν καθόλη τη διάρκεια της κινητοποίησης στη Μεσοχώρα ενώ εστάλη και στους ίδιους του αγωνιζόμενους κατοίκους της ΒΑ Χαλκιδικής.

Την Κυριακή 12 του μήνα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και πορεία στο φράγμα της Μεσοχώρας με τη συμμετοχή 90-100 ατόμων. Είχε προηγηθεί παρέμβαση με μικροφωνική στην είσοδο του χωριού. Αξιοσημείωτη ήταν και η παρουσία με διακριτό μπλοκ και πανό του συλλόγου κατακλυζομένων της Μεσοχώρας με τη συμμετοχή αρκετών ντόπιων. Επίσης, υπήρχε από την Αυτόνομη Συνάντηση και πανό αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενου κατοίκους της ΒΑ Χαλκιδικής.

Τη Δευτέρα 13 Αυγούστου ομάδα συντρόφων και συντροφισσών πραγματοποίησε ανάβαση του ποταμού Αχελώου και περιήγηση στην χαράδρα του άνω ρου του που απειλείται με καταστροφή, ενώ μετά την ολοκλήρωση της Συνάντησης και ύστερα από τη βελτίωση του καιρού μια ομάδα συντρόφων ανέβηκε στο όρος Λάκμος, απ΄ όπου πηγάζει ο Αχελώος, μέχρι τη Βερλίγκα στα 2000 μέτρα.

Και φέτος, καμιά από τις υπόλοιπες συνιστώσες του ευρύτερου αγώνα ενάντια την εκτροπή και τα φράγματα του Αχελώου, ενάντια στην καταστροφή και τη λεηλασία της φύσης δε βρέθηκε στις όχθες του ποταμού αγωνιζόμενη για να υπερασπίσει την ύπαρξη του από τις αδηφάγες ορέξεις του κράτους και της ΔΕΗ. Ακόμα και η ίδια η τοπική κοινότητα δεν είχε φροντίσει να αναρτηθούν πανό ενάντια στην εκτροπή και τα φράγματα του ποταμού και τον αφανισμό της Μεσοχώρας, επιδεικνύοντας μια επικίνδυνη αδράνεια και ολιγωρία γύρω από το ζήτημα που θα μπορούσε να έχει καταστρεπτικές συνέπειες για τον ίδιο τον αγώνα, την εξέλιξη και την έκβαση του, ειδικά τη στιγμή που η απόφαση για τη λειτουργία του φράγματος θα έχει ήδη ληφθεί και η Μεσοχώρα σταδιακά θα βυθίζεται. Από την πλευρά μας, βρεθήκαμε και φέτος στις όχθες του Αχελώου στη Μεσοχώρα επιδιώκοντας με την παρουσία μας στο ίδιο το σημείο των φραγμάτων και της επιχειρούμενης εκτροπής του ποταμού αλλά και συνολικά, μέσα από την ανάδειξη του ζητήματος κατά τόπους με πολύμορφες εκδηλώσεις και δράσεις, την όξυνση, τη ριζοσπαστικοποίση και εν τέλει την αναζωπύρωση του ίδιου του αγώνα.

Σε τελική ανάλυση, ο αγώνας ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου δεν αρχίζει και δεν τελειώνει εδώ. Συνεχίζεται διαρκώς σε κάθε γωνιά της χώρας όπου υπάρχουν άνθρωποι που αντιστέκονται στην επέλαση του κράτους και των κατασκευαστικών εταιριών πάνω στη φύση και την κοινωνία. Συμπλέκεται με μια σειρά από άλλους αγώνες ενάντια στην καταστροφή και τη λεηλασία της φύσης από τη ΒΑ Χαλκιδική μέχρι το Τυμπάκι της Κρήτης και από την Πάρνηθα και τον Αμβρακικό, μέχρι τη Λευκίμμη και την Κερατέα. Αποτελεί κομμάτι του συνολικότερου αγώνα προάσπισης του φυσικού κόσμου και της κοινωνίας από τη βάρβαρη επίθεση που δέχονται από τον καπιταλισμό και το κράτος, του αγώνα για τη γη και την ελευθερία…

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ

Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΑΧΕΛΩΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ Β.Α. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΡΥΣΟΥ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ  ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

 

Σήμερα, 12 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση πορεία στο φράγμα της Μεσοχώρας.

Σήμερα το μεσημέρι, 12 Αυγούστου, πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση στο φράγμα της Μεσοχώρας. Περίπου εκατό άτομα ξεκίνησαν από το χωριό, όπου προηγήθηκε συγκέντρωση, και με οχήματα κατευθύνθηκαν προς το φράγμα.

Στη συγκέντρωση-πορεία συμμετείχε κόσμος από τη Μεσοχώρα με πανό: “Όχι στον αφανισμό της Μεσοχώρας, Όχι στην καταστροφή του Αχελώου -Σύλλογος Κατακλυζομένων Μεσοχώρας” και από την Αθήνα, την Άρτα, το Αγρίνιο, την Πάτρα, τη Λάρισα, τα Γιάννινα, την Ηγουμενίτσα, τα Τρίκαλα, το Μεσολόγγι, την Καρδίτσα και την Πρέβεζα με πανό που έγραφαν: “Ενάντια στην ‘πράσινη’ ανάπτυξη, τα φράγματα και την εκτροπή, ο Αχελώος θα νικήσει” και “Αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων της ΒΑ Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού – Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα”.

Από τη μικροφωνική διαβάστηκαν κείμενα ενάντια στο φράγμα, την εκτροπή του Αχελώου και τον επικείμενο αφανισμό της Μεσοχώρας, καθώς και μηνύματα αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους κατοίκους της ΒΑ Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία χρυσού.

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗ Β.Α. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

Την Κυριακή 5 Αυγούστου 2012, αγωνιζόμενοι κάτοικοι της Β.Α. Χαλκιδικής, εφαρμόζοντας ψήφισμα της Λαϊκής Συνέλευσης της περιοχής, πραγματοποίησαν πορεία προς την τοποθεσία Σκουριές, προκειμένου να υπερασπιστούν το βουνό Κάκαβος, το δάσος, το νερό και τις ζωές τους από τα συμφέροντα των χρυσοθήρων και τα επενδυτικά σχέδια της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός που ανήκει στην καναδική πολυεθνική Eldorado Gold και τον όμιλο Μπόμπολα.

Στην τοποθεσία Χονδρό Δέντρο, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις απαγόρευσαν στους κατοίκους να συνεχίσουν την πορεία τους στο βουνό και τους επιτέθηκαν, κάνοντας εκτεταμένη χρήση ασφυξιογόνων χημικών, κροτίδων κρότου-λάμψης και πλαστικών σφαιρών. Η συνεχής ρήψη ασφυξιογόνων και δακρυγόνων προκάλεσε πολλές εστίες φωτιάς στο δάσος, ενώ από τη χρήση πλαστικών σφαιρών τραυματίστηκαν αρκετοί διαδηλωτές. Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν μέχρι αργά το απόγευμα όταν οι κάτοικοι, αντιμετωπίζοντας τις συνεχείς επιθέσεις της αστυνομίας, αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από το βουνό.

Το ίδιο βράδυ, πλήθος κάτοικοι συγκεντρώθηκαν για να διαδηλώσουν στην κεντρική πλατεία της Ιερισσού. Εντελώς απρόκλητα, δέχτηκαν επίθεση από διμοιρίες ΜΑΤ, με πρόσχημα υποτιθέμενες καταστροφές στο κτήριο του δημαρχείου και κατ’ απαίτηση του δημάρχου Πάχτα, που, ως γνωστόν, είναι άνθρωπος στην υπηρεσία της πολυεθνικής Eldorado Gold. Στις συγκρούσεις που ακολούθησαν μέχρι τα μεσάνυχτα, οπότε και αποχώρησαν τα ΜΑΤ από την Ιερισσό, τραυματίστηκαν αρκετοί από τους αντιστεκόμενους κατοίκους. Την επομένη, η αστυνομία εισέβαλε σε σπίτι στην Ιερισσό και συνέλαβε έναν από τους αγωνιζόμενους κατοίκους, και νέα οδοφράγματα στήθηκαν στην κωμόπολη μέχρι την απελευθέρωσή του.

Η ολοήμερη βάρβαρη επίθεση της αστυνομίας στους αγωνιζόμενους κατοίκους της περιοχής δεν ήταν παρά μία ακόμη προσπάθεια κατατρομοκράτησης όσων τολμούν να αντιστέκονται στην υποταγή και την παράδοση του τόπου τους και του μέλλοντός τους στα καταστροφικά σχέδια των χρυσοθήρων.

Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του υπουργού δημόσιας τάξης Ν. Δένδια για την επίθεση της αστυνομίας στους αγωνιζόμενους κατοίκους της Β.Α. Χαλκιδικής: «Όπως και στη Χαλυβουργία, έτσι και σε αυτή την περίπτωση, θα εφαρμοστεί η νομιμότητα», εννοώντας ως νομιμότητα τα εκμεταλλευτικά συμφέροντα των βιομηχάνων (όπως ο Μάνεσης) και των πολυεθνικών, και ως εφαρμογή της την επιβολή της ωμής κρατικής βίας πάνω στους εργάτες και στις τοπικές κοινωνίες.

Εμείς, βρισκόμενοι αυτές τις μέρες στο χωριό Μεσοχώρα Τρικάλων για να συμβάλουμε με τις δικές μας δυνάμεις στον αγώνα για την προάσπιση του ποταμού Αχελώου από τα φράγματα και την εκτροπή του, καθώς και την προάσπιση του χωριού από τον αφανισμό του, και αναλογιζόμενοι τα γεγονότα που διαδραματίζονται στη Β.Α. Χαλκιδική, έχουμε να πούμε τα εξής: Τα όσα συμβαίνουν και σχεδιάζονται, όχι μόνο στη Β.Α. Χαλκιδική, αλλά και σε άλλα σημεία της χώρας, αποτελούν μέρος μιας συνολικότερης επίθεσης που έχουν εξαπολύσει το κράτος και το κεφάλαιο με στόχο τη φρενήρη λεηλασία της φύσης και την ανηλεή εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας,  στόχοι που μπορούν να επιτευχθούν μόνο με εκτεταμένες και ανεπανόρθωτες καταστροφές του φυσικού κόσμου (στα βουνά, τα δάση, τα ποτάμια, τις λίμνες και τις θάλασσες) και πάνω στα ερείπια των ανθρώπινων κοινωνιών και τη βύθισή τους στον ολοκληρωτισμό και τη βαρβαρότητα.

Ο αγώνας ενάντια στην καταστροφή του όρου Κάκαβος και της Β.Α. Χαλκιδικής, όπως και ο αγώνας ενάντια στην καταστροφή του Αχελώου και τον αφανισμό της Μεσοχώρας, είναι και αγώνας όλων μας, όλων όσοι εναντιωνόμαστε στη λεηλασία της φύσης και στην εξαχρείωση των κοινωνιών από τους σύγχρονους κονκισταδόρες, τις μαφίες της εξουσίας και του χρήματος, και τους πάσης φύσεως λακέδες και υπηρέτες τους.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ Β.Α. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΡΥΣΟΥ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ, ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Συνέλευση της Αυτόνομης Συνάντησης Αγώνα στον Αχελώο

{Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι στο Αγρίνιο, Πρωτοβουλία Αγώνα για τη Γη και την Ελευθερία (Αθήνα), Αναρχική Ομάδα “Δυσήνιος Ίππος” (Πάτρα), Σύντροφοι-ισσες από την Άρτα, την Αθήνα, τη Λάρισα, την Καρδίτσα, το Μεσολόγγι και την Ηγουμενίτσα}

Μεσοχώρα Τρικάλων,

10 Αυγούστου 2012

ενάντια στην πράσινη ανάπτυξη, τα φράγματα και την εκτροπή του ποταμού Αχελώου

(κατασκήνωση στις όχθες του ποταμού, ανοιχτές συνελεύσεις, προβολές βίντεο, έκθεση υλικού από αγώνες για τη φύση, περιηγήσεις στον ποταμό και πεζοπορία στα βουνά της Πίνδου)

Παρασκευή 10 Αυγούστου — 9 μ.μ.

Προβολή βίντεο για τον Αχελώο στην πλατεία της Μεσοχώρας

Κυριακή 12 Αυγούστου — 11 π.μ.

Συγκέντρωση στο φράγμα της Μεσοχώρας

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι στο Αγρίνιο, Πρωτοβουλία Αγώνα για τη Γη και την Ελευθερία (Αθήνα), Αναρχική ομάδα “Δυσήνιος Ίππος” (Πάτρα), Σύντροφοι -ισσες από την Άρτα

*ο δρόμος για τη Μεσοχώρα

Για όποιον θελει να ανέβει στη Μεσοχώρα και δεν έχει αυτοκίνητο ή δίκυκλο υπάρχει δημόσια συγκοινωνία μια φορα την εβδομαδα, με λεωφορείο που φεύγει από τα Τρίκαλα την Παρασκευή στις 9:30 το πρωί. 

«…και έτσι λένε ότι έχουμε έρθει σ’ αυτή τη γη για να καταστρέψουμε τον κόσμο. Λένε ότι οι άνεμοι όντως ρημάζουν τα σπίτια, και κόβουν τα δέντρα, και η φλόγα τα καίει, αλλά εμείς αφανίζουμε τα πάντα, κατατρώμε τη γη, αλλάζουμε την κοίτη των ποταμών, ποτέ δεν ησυχάζουμε, ποτέ δεν ξαποσταίνουμε, αλλά πάντα τρέχουμε εδώ κι εκεί, ψάχνοντας χρυσό και ασήμι, ποτέ δεν ικανοποιούμαστε, και μετά ριψοκινδυνεύουμε γι’ αυτά, κάνουμε πολέμους, βρίζουμε, ποτέ δεν λέμε την αλήθεια και τους έχουμε στερήσει τα αναγκαία προς το ζην»
Girolamo Benzoni, Ιστορία του Νέου Κόσμου, 1565

  Επιχειρώντας να περιγράψουμε συνοπτικά την κατεύθυνση και στόχευση του πολιτικοοικονομικού συστήματος σε συνθήκες «κρίσης» και αναδιάρθρωσής του, σε σχέση με την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και συνολικότερα την εμπορευματοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος, δανειζόμαστε τα λόγια του subcomandante Marcos: «Για να αυξήσουν τα κέρδη τους οι καπιταλιστές δεν καταφεύγουν μόνο στη μείωση του κόστους παραγωγής ή στην αύξηση των τιμών της πώλησης των εμπορευμάτων. Αυτό είναι βέβαιο αλλά ελλιπές. Υπάρχουν τουλάχιστον τρεις ακόμη μορφές: μία είναι η αύξηση της παραγωγικότητας, η άλλη είναι η παραγωγή νέων εμπορευμάτων και μία ακόμη είναι το άνοιγμα νέων αγορών. Η παραγωγή νέων εμπορευμάτων και το άνοιγμα νέων αγορών επιτυγχάνεται τώρα με την κατάκτηση και επανακατάκτηση γεωγραφικών περιοχών και κοινωνικών χώρων που προηγουμένως δεν είχαν ενδιαφέρον για το κεφάλαιο. Παραδοσιακές γνώσεις και κώδικες γενετικής μαζί με φυσικούς πόρους όπως το νερό, τα δάση κι ο αέρας μετατρέπονται τώρα σε εμπορεύματα ήδη ανοιχτών ή προς δημιουργία αγορών.» (Δεκέμβρης 2007)

   Μιλώντας ειδικότερα για την ελληνική πραγματικότητα σήμερα, η αναδιάρθρωση του πολιτικοοικονομικού συστήματος χαρακτηρίζεται από μια άνευ προηγουμένου επιθετικότητα απέναντι στην κοινωνία και τη φύση. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τη γιγαντιαία επιχείρηση εκποίησης δημόσιων φυσικών πόρων και εκτάσεων στο ιδιωτικό κεφάλαιο, που πραγματοποιείται από το ελληνικό κράτος υπό την κηδεμονία της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. Καθώς επίσης και τον εκσυγχρονισμό του νομικού πλαισίου ώστε να αρθούν οποιεσδήποτε θεσμικές δεσμεύσεις υπήρχαν μέχρι σήμερα στην εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος, όπως η προστασία της δασικής έκτασης, ο δημόσιος χαρακτήρας του αιγιαλού, η υποχρέωση κατάθεσης περιβαλλοντικών μελετών στα μεγάλα κατασκευαστικά έργα κ.α. «Ο Νόμος του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, “Fast Track” (Διαδικασία Ταχείας Αδειοδότησης)*, καθορίζει πλέον ευέλικτες διαδικασίες για τη γρήγορη έκδοση αδειών υλοποίησης επενδύσεων στην Ελλάδα, σε τομείς που αφορούν στη βιομηχανία, στην ενέργεια, στον τουρισμό, στην υψηλή τεχνολογία και στην καινοτομία, συμπεριλαμβανομένων και των επενδύσεων που εντάσσονται στον επενδυτικό Νόμο». (*”εφημερίδα της κυβερνήσεως, τεύχος 1ο ”, αρ. φύλλου 122, 21/07/09). Πρόκειται για την δημιουργία συνθηκών ανεξέλεγκτης λεηλασίας και καταστροφής της φύσης στο όνομα της κρατικής – καπιταλιστικής ανάπτυξης που κατ’ ευφημισμό ονομάζεται «πράσινη» και σε «περιόδους κρίσης» εμφανίζεται ως υπόθεση εθνικού συμφέροντος. Συνολικότερα οι συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης της φύσης και της κοινωνίας που επιβάλλονται από τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά σε παγκόσμιο επίπεδο επιφέρουν περαιτέρω υποβάθμιση της ζωής τόσο του ανθρώπου όσο και συνολικά του φυσικού κόσμου, φτάνοντας μέχρι τα έσχατα όρια της διακινδύνευσης της ίδιας της επιβίωσης, όπως έμμεσα ομολογείται από τους ίδιους μιλώντας πλέον για ανεπίστρεπτες κλιματικές αλλαγές και περιβαλλοντική κρίση.

    Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η υπόθεση της επιχειρούμενης εκτροπής του Αχελώου και της λειτουργίας των Υ/Η φραγμάτων της Μεσοχώρας και της Συκιάς δεν δικαιολογεί καμία επανάπαυση και ολιγωρία εξαιτίας της προσωρινής αναστολής των έργων. Το κράτος, οι κατασκευαστικές εταιρείες και η πολιτική και οικονομική εξουσία που διαφεντεύει την Θεσσαλία, καμία στιγμή δεν παραιτήθηκαν από τον στόχο της ολοκλήρωσης και λειτουργίας του μεγαλύτερου κατασκευαστικού έργου στην Ελλάδα, παρά την ανορθολογικότητα του, τις καταστρεπτικές συνέπειες που επιφέρει στο φυσικό περιβάλλον και την κοινωνία καθώς και το πλήθος των κοινωνικών αντιδράσεων που έχουν εκδηλωθεί, και επίσης παρά τις ακυρωτικές αποφάσεις του έργου στο παρελθόν από το Σ.τ.Ε. Σήμερα εκκρεμούν δικαστικές αποφάσεις που αφορούν τους όρους εκκένωσης του χωριού της Μεσοχώρας και μετεγκατάστασης των κατοίκων της, οι οποίες έχουν σταματήσει χάρη στις αντιδράσεις των ίδιων, καθώς και δικαστικές αποφάσεις που αφορούν τους περιβαλλοντικούς όρους του έργου.

    Εδώ να σημειώσουμε ότι τα τελευταία χρόνια επιχειρείται ο διαχωρισμός του αποπερατωμένου σήμερα φράγματος της Μεσοχώρας από το συνολικό έργο της εκτροπής του Αχελώου και εντείνεται η προπαγάνδα περί «πράσινης ενέργειας», που έχει εξαπολύσει το υπουργείο περιβάλλοντος, ώστε να μπει άμεσα σε λειτουργία ως «πράσινο» Υ/Η έργο το επόμενο διάστημα. Έτσι, ανεξάρτητα από την έκβαση που θα έχει η υπόθεση της εκτροπής του ποταμού προς τον θεσσαλικό κάμπο -γεγονός που καθορίζεται από πλήθος πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων στην Θεσσαλία αλλά και από τους όρους αναδιάρθρωσης συνολικά του αγροτικού μοντέλου παραγωγής στη χώρα- θα είναι καταστρεπτικές οι συνέπειες και από αυτή καθαυτή την εμφανιζόμενη σήμερα ως αυτοτελή λειτουργία του φράγματος της Μεσοχώρας (και στο μέλλον του φράγματος της Συκιάς), αφού ο τεχνητός ταμιευτήρας που θα σχηματιστεί θα πνίξει το μεγαλύτερο μέρος της χαράδρας του Αχελώου στα βουνά της Νότιας Πίνδου. Ειδικά σήμερα, η επιθετικότητα του ελληνικού κράτους, έτσι όπως εκδηλώνεται σε κάθε επίπεδο ενάντια στη φύση και την κοινωνία, δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για τις προθέσεις του για τον Αχελώο. Το κράτος και οι εργολάβοι, για μια ακόμη φορά, θα κάνουν οτιδήποτε -είτε εντός είτε πέραν της υπάρχουσας νομοθεσίας- προκειμένου να προχωρήσουν τα έργα και να ολοκληρωθούν οι σχεδιασμοί τους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στον ποταμό, τον ορεινό περιβάλλοντα χώρο και τις τοπικές κοινωνίες. Ενώ επιπλέον, πέραν του Αχελώου, έχουν αναγγελθεί ήδη μια σειρά και άλλων καταστροφικών για τη φύση και τις τοπικές κοινωνίες σχεδιασμών σε πλήθος σημείων της χώρας, όπως είναι τα μεταλλεία χρυσού στην Χαλκιδική και την Ροδόπη, η εγκατάσταση αιολικών βιομηχανικών ζωνών σε όλα τα ορεινά συγκροτήματα, το γιγαντιαίο πρόγραμμα «ΗΛΙΟΣ» φωτοβολταϊκών βιομηχανικών ζωνών, η άντληση πετρελαίου από τον πυθμένα του Ιόνιου και του Κρητικού πελάγους κ.α.

   Aπέναντι σε αυτούς τους σχεδιασμούς, ένας εμβληματικός αγώνας που εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια είναι αυτός των κατοίκων στο Αποπηγάδι της Κρήτης ενάντια στην εγκατάσταση βιομηχανικής ζώνης αιολικής ενέργειας στην περιοχή. Ένας αγώνας που συνέβαλε σημαντικά στην κατάδειξη της κερδοσκοπικής, λεηλατικής και καταστροφικής φύσης των γιγαντιαίων σχεδιασμών της «πράσινης» ενεργειακής βιομηχανίας. Ένας αγώνας που αντιμετώπισε με σθένος τις κατασταλτικές επιχειρήσεις της αστυνομίας και όρθωσε ένα πρώτο σημαντικό κοινωνικό ανάχωμα στην επίθεση του κράτους και των μεγαλοεργολάβων που προωθείται τα τελευταία χρόνια μέσα από το ιδεολόγημα της «πράσινης» ανάπτυξης, ενώ αποτέλεσε το έναυσμα για την συγκρότηση ευρύτερων κοινωνικών δικτύων αντίστασης στην περιοχή της Κρήτης. Στο άλλο άκρο του ελλαδικού χώρου, στην Β.Α. Χαλκιδική, εξελίσσεται το τελευταίο διάστημα μια ακόμη σφοδρή αντιπαράθεση μεταξύ μεγάλου μέρους των κατοίκων της περιοχής από τη μια μεριά και των χρυσοθήρων και του κράτους από την άλλη που προχωρούν στην εγκατάσταση μεταλλουργίας χρυσού στο όρος Κάκαβος, απειλώντας με αφανισμό τη φύση και τα χωριά της περιοχής. Ο αγώνας των κατοίκων βρίσκεται αντιμέτωπος τόσο με τις αστυνομικές δυνάμεις που έχουν αποκλείσει το βουνό, παραχωρώντας το στα επενδυτικά σχέδια της εταιρίας ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, όσο και με τη δράση ενός ιδιωτικού στρατού τραμπούκων της εταιρείας που αποσκοπεί στη δημιουργία μιας εμφυλιοπολεμικής συνθήκης στην περιοχή ώστε να καμφθεί η τοπική αντίσταση στην επαπειλούμενη περιβαλλοντική και κοινωνική καταστροφή.

    Εδώ αναδύεται η συνεισφορά των κινημάτων και η σημασία του κοινωνικού αγώνα για την προάσπιση της φύσης. Μην προσδοκώντας τίποτε ουσιαστικό από τους θεσμικούς διαμεσολαβητές- χειραγωγούς, οργανώνουμε από τα κάτω τις αντιστάσεις μας και στήνουμε αναχώματα στην επέλαση κράτους και κεφαλαίου, με σκοπό να πυκνώσουν οι δεσμοί αλληλεγγύης και συντροφικότητας των αγωνιζόμενων και να συντεθούν οι αρχές και οι θέσεις τους στην κατεύθυνση μιας συνολικότερης επιλογής ρήξης με την εξουσία και τις αντικοινωνικές επιταγές της. Και παρά το γεγονός ότι οι τοπικές πρωτοβουλίες είναι ουσιαστικές για τη δυναμική και την εξέλιξη του αγώνα, η απουσία ή η υποχώρησή τους δεν σημαίνουν και το σταμάτημα του αγώνα, ιδίως όταν αυτός δεν αφορά ένα στενά τοπικό περιβαλλοντικό ζήτημα, αλλά ένα κεντρικό πολιτικό ζήτημα.

   Αντιλαμβανόμενοι τον ποταμό Aχελώο ως μέρος τού φυσικού κόσμου που λεηλατείται από το κράτος και το κεφάλαιο, κοινή συνείδηση όσων βρεθήκαμε από το 2007 στη Μεσοχώρα ήταν να παρέμβουμε εκεί ακριβώς όπου εξελίσσονται οι καταστροφικές δραστηριότητες και να συμβάλουμε στην αναζωπύρωση του αγώνα ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του ποταμού, τις αμμοληψίες και την αποψίλωση των παρόχθιων δασών. Αντίθετα με μια λογική που θέλει τον αγώνα είτε να αυτοπεριορίζεται είτε να απομακρύνεται από το σημείο των φραγμάτων και της εκτροπής και εντέλει να αδρανοποιείται, με ολέθριες επιπτώσεις για αυτήν την επιλογή αλλά και αρνητική επίδραση στον ευρύτερο αγώνα για την προάσπιση του ποταμού.

   Πολλοί κάτοικοι της Μεσοχώρας από το 1990 διάλεξαν τον αξιοπρεπή δρόμο της αντίστασης, και είναι στο χέρι τους να τον συνεχίσουν και σήμερα. Κόντρα στην τοπική εξουσία (Δημαρχία και Περιφέρεια) και τα συμφέροντα που παίζονται στις πλάτες τους για χάρη της ΔΕΗ, του κράτους και των κατασκευαστικών εταιρειών, αλλά και πέρα από θεσμικές και κομματικές λογικές διαφόρων παραγόντων που καλλιεργούν αυταπάτες. Από τη μεριά μας, επιζητώντας τη ριζοσπαστικοποίηση, την όξυνση, τη γενίκευση και το συντονισμό του κοινωνικού αγώνα από τα κάτω, στεκόμαστε αλληλέγγυοι πλάι σε όλους όσοι αγωνίζονται συλλογικά ενάντια στη λεηλασία της φύσης. Και θεωρούμε την αγωνιστική παρουσία μας στο χώρο όπου διαπράττεται το έγκλημα των φραγμάτων και της εκτροπής απαραίτητη και χρήσιμη για την εξέλιξη και την ανάπτυξη τόσο του αγώνα για την προάσπιση του Αχελώου και των τοπικών κοινωνιών στον άνω ρου του, όσο και για την προάσπιση του φυσικού κόσμου και της κοινωνίας συνολικότερα.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΓΩΝΑ

Αύγουστος 2012

*Την Τρίτη 7 Αυγούστου το απόγευμα πραγματοποιήθηκε στο Παράρτημα παρέμβαση με μοίρασμα κειμένων για την Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα που θα πραγματοποιηθεί στις όχθες του Αχελώου, στη Μεσοχώρα Τρικάλων, από 9 έως 14 Αυγούστου 2012.

Ύστερα από μια σειρά συντονισμένων εκδηλώσεων και παρεμβάσεων τα τελευταία χρόνια σε Αθήνα, Άρτα, Πάτρα, Γιάννενα, Αγρίνιο, Τρίκαλα, Καρδίτσα, Λάρισα, Ηγουμενίτσα και άλλες πόλεις, πραγματοποιήθηκε ξανά για πέμπτη χρονιά, στις όχθες του Αχελώου στη Μεσοχώρα, η Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα με τη συμμετοχή δεκάδων αγωνιστών από πολλές διαφορετικές περιοχές.

Η Συνάντηση ξεκίνησε την Τετάρτη 10 Αυγούστου με παρεμβάσεις στο χωριό, τη δημιουργία χώρου με ενημερωτικό -έντυπο και φωτογραφικό- υλικό από στιγμές αγώνα ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου, αλλά και γενικότερα από κινητοποιήσεις ενάντια στην επίθεση που δέχονται διάφορες περιοχές του φυσικού κόσμου από το κράτος και το κεφάλαιο. Ήδη από την προηγούμενη μέρα (9 Αυγούστου), αρκετοί σύντροφοι και συντρόφισσες βρέθηκαν στη Μεσοχώρα προπαγανδίζοντας στη γύρω περιοχή με αφίσες την επικείμενη κινητοποίηση αλλά και προετοιμάζοντας το χώρο που υποδέχεται τους κατασκηνωτές τα τελευταία χρόνια.

Καθημερινά, η Αυτόνομη Συνάντηση πραγματοποιούσε την ανοιχτή της συνέλευση στην όχθη του ποταμού και εκεί, συλλογικά, λαμβάνονταν όλες οι αποφάσεις για τις κινήσεις των επόμενων ημερών, καθώς και για ζητήματα λειτουργίας του χώρου που μας φιλοξένησε (φαγητό, καθαριότητα κλπ.).

Την Πέμπτη 11 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε στην πλατεία της Μεσοχώρας η καλεσμένη προβολή βίντεο για τον Αχελώο και ευρύτερα για την ολοένα και εντεινόμενη επίθεση που δέχεται το φυσικό περιβάλλον τα τελευταία χρόνια μέσα από το ιδεολόγημα της “πράσινης” ανάπτυξης. Από νωρίς το απόγευμα είχε στηθεί μικροφωνική όπου διαβάζονταν το κείμενο της Αυτόνομης Συνάντησης, ενώ αναρτήθηκαν και δύο πανό τα οποία παρέμειναν εκεί όλο το επόμενο διάστημα. Το ένα έγραφε “ο πολιτισμός της μόλυνσης δεν καθαρίζεται, ανατρέπεται”, ενώ το άλλο “ενάντια στην πράσινη ανάπτυξη, τα φράγματα και την εκτροπή – ο Αχελώος θα νικήσει”. Η προβολή κράτησε ως τις 11.30 το βράδι περίπου με τη συμμετοχή αρκετού κόσμου.

Την επομένη, Παρασκευή 12 του μήνα, ομάδα συντρόφων κινήθηκε προς την περιοχή της Μεσούντας, 35 χλμ. μακριά από τη Μεσοχώρα, επιδιώκοντας να γνωρίσει από κοντά ένα διαφορετικό κομμάτι του ποταμού. Αρκετοί μάλιστα σύντροφοι και συντρόφισσες κινήθηκαν μέσω ενός μονοπατιού και ύστερα από μια ώρα περίπου περιήγησης στο βουνό, έφτασαν στο σημείο όπου σκοτώθηκε ο καπετάνιος του ΕΛ.Α.Σ, Άρης Βελουχιώτης.

Το Σάββατο 13 Αυγούστου, ορισμένοι σύντροφοι ξεκίνησαν από τη Μεσοχώρα και ανέβηκαν μερικά χιλιόμετρα βορειότερα, διασχίζοντας τον ποταμό, ερχόμενοι από κοντά σε επαφή με το εξαιρετικής ομορφιάς φυσικό περιβάλλον που τον περιβάλλει αλλά και με τα πρώτα σημάδια αποψίλωσης των παρόχθιων δασών. Ήδη από την περυσινή παρέμβαση είχε παρατηρηθεί πως οι αποψιλώσεις αυτές έχουν φτάσει σε απόσταση 5 χιλιομέτρων από τη Μεσοχώρα.

Την Κυριακή, στις 14 του μήνα υπήρχε από τις 10 το πρωί συγκέντρωση στο χωριό όπου μοιράστηκαν αρκετά κείμενα σε ντόπιους, ενώ γύρω στις 12 το μεσημέρι και ύστερα από παρέμβαση-πρόσκληση στη διαδήλωση σε κατοίκους που εκείνη την ώρα πραγματοποιούσαν συνέλευση του συνδέσμου κατακλυζομένων Μεσοχώρας, ξεκίνησε κομβόι μηχανών και αυτοκινήτων προς το φράγμα για να πραγματοποιήσει συγκέντρωση στο χώρο όπου συντελείται η καταστροφή. Περίπου 150 άτομα, ανάμεσα τους και αρκετοί κάτοικοι του χωριού, συμμετείχαν στη συγκέντρωση στην οποία υπήρχε αρκετός παλμός, φωνάχτηκαν συνθήματα ενάντια στην “πράσινη” ανάπτυξη, τα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου, ενώ είχε στηθεί μικροφωνική και μοιράζονταν κείμενα σε διερχόμενα αυτοκίνητα. Η παρουσία της αστυνομίας ήταν ισχυρή, με τρεις διμοιρίες ΜΑΤ να βρίσκονται παραταγμένες σε κοντινή απόσταση από τους συγκεντρωμένους. Η συγκέντρωση ολοκληρώθηκε γύρω στις 2 το μεσημέρι.

Τέλος, τη Δευτέρα 15 Αυγούστου σύντροφοι πραγματοποίησαν ανάβαση στην κοντινή κορυφή του βουνού “Αυγό”, σε υψόμετρο μεγαλύτερο των 1.500 μέτρων, πραγματοποιώντας ακόμα μια επαφή με το εξαιρετικά σπάνιο και πλούσιο φυσικό περιβάλλον της περιοχής της νότιας Πίνδου.

Για μια ακόμη χρονιά, φέτος, καμιά από τις υπόλοιπες συνιστώσες του ευρύτερου αγώνα ενάντια την εκτροπή και τα φράγματα του Αχελώου, ενάντια στην καταστροφή και τη λεηλασία της φύσης δε βρέθηκε στις όχθες του ποταμού αγωνιζόμενη για να υπερασπίσει την ύπαρξη του από τις αδηφάγες ορέξεις του κράτους και της ΔΕΗ. Εμφανής ήταν άλλωστε και η γενικότερη αδιαφορία πολλών μεσοχωριτών για την υπόθεση αυτή. Για μας, αυτή η λογική της παραίτησης και του εφησυχασμού, της εμπιστοσύνης σε αποφάσεις θεσμικών δικαστηρίων και σε διαμεσολαβητικούς μηχανισμούς είναι ότι πιο επικίνδυνο και αυτοκαταστροφικό μπορεί να συναντήσει μπροστά του ο κοινωνικός αγώνας που εκτυλίσσεται συλλογικά, οριζόντια κι από τα κάτω για την υπεράσπιση της φύσης και των τοπικών κοινωνιών από τις καταστρεπτικές βλέψεις των κρατικών και καπιταλιστικών συμφερόντων. Η αποδυνάμωση αυτού του αγώνα δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να συντελεστεί. Ακόμα κι αν ορισμένοι φορείς του είτε έχουν αδρανοποιηθεί είτε σφυρίζουν αδιάφορα, με την παρουσία μας στο ίδιο το σημείο των φραγμάτων και της επιχειρούμενης εκτροπής του ποταμού αλλά και συνολικά, μέσα από την ανάδειξη του ζητήματος κατά τόπους με πολύμορφες εκδηλώσεις και δράσεις, επιδιώκουμε την όξυνση, τη ριζοσπαστικοποίση και εν τέλει την αναζωπύρωση του ίδιου του αγώνα, μιας και παρά τις όποιες εξαγγελίες για το αντίθετο, είμαστε βαθιά πεπεισμένοι πως το κράτος, οι κατασκευαστικές εταιρίες και η πολιτική και οικονομική εξουσία που διαφεντεύει την Θεσσαλία, καμία στιγμή δεν παραιτήθηκαν από τον στόχο της ολοκλήρωσης και λειτουργίας του μεγαλύτερου κατασκευαστικού έργου που πραγματοποιήθηκε ποτέ στην Ελλάδα.

Σε τελική ανάλυση, ο αγώνας ενάντια στα φράγματα και την εκτροπή του Αχελώου δεν αρχίζει και δεν τελειώνει εδώ. Συνεχίζεται διαρκώς σε κάθε γωνιά της χώρας όπου υπάρχουν άνθρωποι που αντιστέκονται στην επέλαση του κράτους και των κατασκευαστικών εταιριών πάνω στη φύση και την κοινωνία. Συμπλέκεται με μια σειρά από άλλους αγώνες ενάντια στην καταστροφή και τη λεηλασία της φύσης από τη ΒΑ Χαλκιδική μέχρι το Τυμπάκι της Κρήτης και από την Πάρνηθα και τον Αμβρακικό, μέχρι τη Λευκίμμη και την Κερατέα. Αποτελεί κομμάτι του συνολικότερου αγώνα προάσπισης του φυσικού κόσμου και της κοινωνίας από τη βάρβαρη επίθεση που δέχονται από τον καπιταλισμό και το κράτος, του αγώνα για τη γη και την ελευθερία…

 ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ “ΠΡΑΣΙΝΗ” ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΠΗ

Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΑΧΕΛΩΟΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!

Αναρχική ομάδα “Δυσήνιος Ίππος”

Πάτρα, 17 Αυγούστου 2011

*Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τη συντρόφισσα Σ.