Στις 15 Απριλίου 1968 πεθαίνει στην εξορία (στην Τουλούζ της Γαλλίας) η Amparo Poch y Gascón, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της οργάνωσης και του περιοδικού Mujeres Libres. Ίδρυσε τα liberatorios de prostitución, σπίτια απελευθέρωσης για πόρνες, όπου θα μπορούσαν να λάβουν υγειονομική περίθαλψη, ψυχοθεραπεία και επαγγελματική εκπαίδευση για να τους επιτρέψουν να είναι οικονομικά ανεξάρτητες.
Continue reading “Στη μνημη της αναρχικης Amparo Poch y Gascón”
Σήμερα, 11 Απριλίου, συμπληρώνονται 90 χρόνια από το θάνατο της Teresa Claramunt, ηγέτιδας του συνδικάτου κλωστοϋφαντουργών της CNT στην Ιβηρική Χερσόνησο, φεμινίστριας μπροστά από την εποχή της και μιας από τις πιο εμβληματικές μορφές του αναρχισμού.
Continue reading “Teresa Claramunt: Η «Louise Michel» της Ισπανίας”Μια παραγωγή της κινηματογραφικής κολεκτίβας Zerikusia και της CGT. Τον Δεκέμβρη του 2018 υποτιτλίστηκε από την πρωτοβουλία γυναικών ενάντια στην πατριαρχία (Πάτρα) το ντοκιμαντερ «Οι αδάμαστες», στο πλαίσιο του κύκλου εκδηλώσεων «Οι ελεύθερες γυναίκες στην Ισπανική Επανάσταση».
Continue reading “Nτοκιμαντερ για τις γυναίκες στην Ισπανική Επανάσταση: “Οι αδάμαστες”(“Indomables”)”Το ντοκιμαντέρ Memoria Viva μαζί με τους ελληνικούς υπότιτλους βρίσκεται πλέον ελεύθερο στο κανάλι μας στο Youtube προκειμένου να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση σε όποιον/α θέλει.
Ολόκληρη η ανακοίνωση του Επί τα Πρόσω για τον υποτιτλισμό και τη διάθεση του ντοκιμαντέρ μπορεί να βρεθεί εδώ:
«Σε ένα παλιό εργοστάσιο στην Τουλούζη βρίσκεται το διοικητήριο της CNT στην εξορία. Μετά από δυο φθαρμένες σκάλες, φτάνεις στην «Πανηπειρωτική γραμματεία». Δίπλα, σ’ ένα μικρό βιβλιοπωλείο, όπου βρίσκεις σπάνιες μπροσούρες της δεκαετίας του ’30 και του ’40 και περίεργα ηθικοπλαστικά μυθιστορήματα της Biblioteca Ideal, έχει φτιάξει το γραφείο της η Φεντερίκα Μοντσενύ όπου και «λιμάρει» ακούραστη, όπως πριν, τους λόγους και τα άρθρα της(…)Ο ισπανικός αναρχισμός, για τον οποίο αυτοί οι άντρες και οι γυναίκες αγωνίστηκαν σε όλη τους τη ζωή, δεν υπήρξε ποτέ μια σέχτα στο περιθώριο της κοινωνίας, μια μόδα της διανόησης, ένα αστικό παιχνίδι με τη φωτιά. Ήταν ένα προλεταριακό μαζικό κίνημα(…)Αυτοί οι επαναστάτες από μια άλλη εποχή έχουν γεράσει αλλά δεν φαίνονται κουρασμένοι. Δεν ξέρουν τι είναι επιπολαιότητα. Η ηθική τους είναι βουβή, αλλά δεν αφήνει καμιά αμφιβολία. Δεν καταλαβαίνουν πια τον κόσμο. Η βία τους είναι γνωστή, την ευχαρίστηση στη βία τη βλέπουν με υποψία. Είναι μόνοι και καχύποπτοι. Μόλις όμως περάσεις το κατώφλι που μας χωρίζει απ’ αυτούς, το κατώφλι της εξορίας, ανοίγει αμέσως ένας κόσμος έτοιμος για βοήθεια, φιλοξενία και αλληλεγγύη. Όποιος τους γνωρίζει, θαυμάζει πόσο διαυγείς, πόσο λίγο πικραμένοι είναι. Πολύ λιγότερο από τους νεαρούς επισκέπτες τους. Δεν είναι μελαγχολικοί. Η ευγένειά τους είναι προλεταριακή. Η αξιοπρέπειά τους, ανθρώπων που δεν παραδόθηκαν ποτέ. Δεν χρωστούν ευγνωμοσύνη σε κανένα. Κανένας δεν τους προώθησε. Δεν πήραν τίποτε, δεν ξεκοκάλισαν υποτροφίες. Η καλοπέραση δεν τους ενδιαφέρει. Δεν αγοράζονται. Η συνείδηση τους είναι εντάξει. Δεν είναι τίποτα τσακισμένοι τύποι. Η φυσική τους κατάσταση είναι άριστη. Δεν έχουν τρελαθεί, δεν είναι νευρωτικοί, δεν χρειάζονται ναρκωτικά. Δεν μοιρολογούν. Δεν μετανιώνουν. Οι ήττες τους δεν τους απογοήτευσαν. Ξέρουν ότι έκαναν λάθη, αλλά δεν παίρνουν τίποτε πίσω. Οι παλιοί άντρες της επανάστασης είναι δυνατότεροι από όλα όσα ήρθαν μετά απ’ αυτούς».
Απόσπασμα από το βιβλίο «Το σύντομο καλοκαίρι της Αναρχίας»
Continue reading “Federica Montseny (12 Φεβρουαρίου 1905 – 14 Ιανουαρίου 1994) : Μια ζωή αφιερωμένη στο αναρχικό κίνημα”
Το παρόν κείμενο του Miguel G. είναι δημοσιευμένο στην αγγλική γλώσσα στον ιστότοπο Kate Sharpley Library, από όπου έγινε και η μετάφρασή του. Στις παρακάτω γραμμές παρατηρούμε την κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην Ισπανία εξαιτίας της επιδημίας της γρίπης του 1918 και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε το ζήτημα το αναρχικό κίνημα, μέσα από τις σελίδες της SolidaridadObrera, της εφημερίδας της αναρχοσυνδικαλιστικής ομοσπονδίας CNT. Η φτώχεια, τα εξαντλητικά ωράρια και οι άθλιες συνθήκες εργασίας, η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης από το κεφάλαιο και ο αναλφαβητισμός ήταν τα κύρια ζητήματα που απασχολούσαν τον ριζοσπαστικό τύπο και τους εργατικούς αγώνες εκείνη την εποχή. Παρόλ’ αυτά, δεν έλειπαν και οι αναφορές στο ζήτημα της πανδημίας, ακόμα και αν αυτό συνέβαινε πολλές φορές με τρόπο συμπληρωματικό προς τα υπόλοιπα ζητήματα.
Όπως, λοιπόν, γίνεται φανερό στο κείμενο, βασικοί άξονες που έθεταν οι αναρχικοί ήταν: α) η εγκληματική αδιαφορία που επιδείκνυε το κράτος για την προστασία του κοινωνικού συνόλου, β) οι άθλιες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης της εργατικής τάξης και η επίπτωση που αυτό είχε στην επέλαση του ιού και γ) η ανάγκη για οργάνωση των από τα κάτω προκειμένου να αντιμετωπίσουν την πανδημία. Το τελευταίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό και βρισκόταν πολύ ψηλά στην ατζέντα, αν κρίνουμε από το πλήθος των εργατικών διεκδικήσεων που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της επιδημίας. Τέλος, είναι σημαντικό να κρατήσουμε το ότι η ανάλυση και συνειδητοποίηση όλων αυτών των παραγόντων μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για την οργάνωση των από τα κάτω και την πυροδότηση νέων κοινωνικών και ταξικών αγώνων.
«Οι αναρχικοί στιγματίζονται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, όχι επειδή μπορούν να πραγματώσουν μια γενικευμένη και αδιάκριτη σφαγή – άλλωστε δεν υπήρξε καμία τέτοια από αυτούς – αλλά επειδή το ένα πράγμα που οι εξουσιαστές φοβούνται είναι ότι πρέπει να θεωρηθούν προσωπικά υπεύθυνοι για τις δικές τους πράξεις»
Stuart Christie
«Είναι μια εύκολη προσέγγιση στην ελευθεριακή σκέψη να αναδείξουμε την παράνομη βία του κράτους και να την αντιπαραθέσουμε με την πλήρη μη βία μιας κοινωνίας χωρίς κράτος. Ωστόσο, είναι ανέντιμο να καρπωνόμαστε τα αγαθά χωρίς να υπολογίζουμε το κόστος τους και μια ελευθεριακή κοινωνία μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της αποφασιστικής αντίστασης. Δεν είναι μόνο ζήτημα ανατροπής της άρχουσας τάξης, αλλά το να καταστεί απολύτως σαφές ότι καμία εξουσία δεν μπορεί να υπάρξει ξανά. Ο στόχος της ελευθεριακής κοινωνίας δεν είναι η «απόρριψη» των κατασταλτικών οργάνων του Κράτους. Είναι η κατάργησή τους».
Stuart Christie, The floodgates of anarchy
Ο αναρχικός αγωνιστής Stuart Christie, ιδρυτής του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού και του Cienfuegos Press και συγγραφέας του «The floodgates of anarchy», πέθανε στις 15 Αυγούστου 2020, σε ηλικία 74 ετών, μετά από μάχη με τον καρκίνο του πνεύμονα. Continue reading “Stuart Christie (Σκωτία) Ιούλιος 1946 – (Chelmsford) Αύγουστος 2020”
Αποφασίσαμε να υποτιτλίσουμε το ντοκιμαντέρ Memoria Viva με αφορμή τη συμπλήρωση 84 χρόνων από το ξέσπασμα του κορυφαίου ιστορικού παραδείγματος της κοινωνικής επανάστασης στην Ισπανία. Το ντοκιμαντέρ δημιουργήθηκε το 2014 από την αναρχοσυνδικαλιστική οργάνωση CNT. Θεωρούμε το περιεχόμενο του ιδιαίτερα σημαντικό τόσο για την διάσωση της ιστορικής μνήμης σχετικά με το ισπανικό αναρχικό κίνημα και την Ισπανική Επανάσταση όσο και για τα θεωρητικά και πρακτικά ζητήματα που πραγματεύεται, τα οποία έχουν ιδιαίτερη αξία και μπορούν να μας φανούν πολύ χρήσιμα και στους αγώνες μας σήμερα. Continue reading “Για τον υποτιτλισμό και τη διάθεση του ντοκιμαντέρ Memoria Viva”
A las Barricadas!
84 χρόνια από την κοινωνική επανάσταση στην Ισπανία…
Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό… Ο αγώνας συνεχίζεται! Continue reading “Προβολή του ντοκιμαντέρ Memoria Viva (Ζωντανή Μνήμη) για την ιστορία της CNT”
Δυσήνιος Ίππος 