Conchita Guillén (1919-2008): Ισπανίδα αναρχική, μέλος των Mujeres Libres

Tο πραγματικό όνομα της Conchita Guillén είναι María de la Concepción Pilar Guillén Bertolín (1919-2008).  Γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου 1919 στην Alfondeguilla, Castellón, de la Plana, κοινότητα της Βαλένθια, και πέθανε στις 30 Ιανουαρίου 2008 στη Βαρκελώνη.

Η νεαρή Conchita Guillén

Η Conchita Guillén ήταν ενεργό μέλος της οργάνωσης των αναρχικών γυναικών «Mujeres Libres» κατά τη διάρκεια της Ισπανικής Επανάστασης. Ορφανή από πατέρα, εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στη Βαρκελώνη, στη γειτονιά Les Corts. Εντάχθηκε στην Ελευθεριακή Νεολαία το 1936 και πήρε μέρος στις δραστηριότητες του ελευθεριακού Αθήναιου. 

Continue reading “Conchita Guillén (1919-2008): Ισπανίδα αναρχική, μέλος των Mujeres Libres”

Χιλή: Συνέχιση της καταστολής υπό την κυβέρνηση της Αριστεράς του Κεφαλαίου

Συγκρούσεις με την αστυνομία στη διαδήλωση με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από το πραξικόπημα

Στις 19 Δεκεμβρίου 2021, εκλέχτηκε πρόεδρος, ο Gabriel Boric (ο οποίος προέρχεται από το φοιτητικό κίνημα του 2011, στο οποίο έπαιξε ρόλο αποκλιμάκωσης των κινητοποιήσεων) κερδίζοντας με μεγάλη διαφορά τον αντίπαλό του José Antonio Kast (ακροδεξιός, αντικομμουνιστής και οπαδός του Πινοσέτ). Η εκλογή αυτή γιορτάστηκε ως «ο εκλογικός θρίαμβος εναντίον του φασισμού», τόσο από τους δημοκρατικούς όσο και από τους αριστερούς, αλλά και ως συνέχεια της εξέγερσης της 18ης Οκτωβρίου 2019 και της Συνταγματικής Συνέλευσης. Αυτό ήταν κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που βιώσαμε στον πρώτο γύρο, όπου η διάθεση των ίδιων αυτών πολιτικών παραγόντων ήταν ένας καταιγισμός προσβολών προς τον κόσμο που δεν ψήφισε, με εκφράσεις όπως «παίζουν το παιχνίδι της Δεξιάς» και «η Χιλή δεν ξύπνησε», μπροστά στον τρόμο του ενδεχομένου να εκλεγεί πρόεδρος ο Καστ. Η αντίδραση σε αυτόν τον φόβο ήταν αυτή που επέτρεψε στον Μπόριτς να επιβληθεί στον δεύτερο γύρο, για αυτό και οι δύο έπρεπε να στρέψουν τον λόγο τους προς το κέντρο: Ο Μπόριτς καταφεύγοντας στην παλιά “Concertación” (Χριστιανοδημοκρατία, Σοσιαλιστικό Κόμμα κ.λπ.), ενώ ο Kast επικεντρώθηκε στο θέμα των γυναικών για να απαλλαγεί από τα ακραία μισογυνικά και αντιδραστικά στοιχεία που δημιούργησαν πρόβλημα στην προεκλογική εκστρατεία του. Αυτή η «ψευδομάχη» μεταξύ της Αριστεράς και της Δεξιάς του Κεφαλαίου επιλύθηκε με την ενσωμάτωση στην καμπάνια του Μπόριτς της «κρίσιμης υποστήριξης» των LGΒΤIQ+ κοινοτήτων, των θεσμικών φεμινιστριών, των αριστερών αντιφασιστών και της ψήφου κατά του Καστ. Με λίγα λόγια, αυτός ο υποψήφιος κατάφερε να προσελκύσει τους αντιπάλους του κάτω από την απειλή του φασισμού, γνωρίζοντας ότι η εκλογή του θα μπορούσε να κλείσει έναν κύκλο και την επαναστατική προοπτική της εξέγερσης του Οκτώβρη ή να την αναβάλει για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα.

Continue reading “Χιλή: Συνέχιση της καταστολής υπό την κυβέρνηση της Αριστεράς του Κεφαλαίου”

Maruja Lara (Angustias Lara Sanchez), 11/9/1913–29/2/2012

Στις 11 Σεπτέμβρη 1913 γεννήθηκε η Ισπανίδα αναρχοσυνδικαλίστρια, μαχήτρια, νοσοκόμα και αγωνίστρια στην ομάδα υποστήριξης των κρατουμένων «Unión de Mujeres Demócratas» (Ένωση Δημοκρατικών Γυναικών).

Όταν ήταν τριών χρονών, η οικογένειά της έφυγε στη Βραζιλία και στη συνέχεια στην Αργεντινή, όπου ο πατέρας της ήταν αγωνιστής στον συνδικαλιστική ένωση «Federación Obrera Regional Argentina». Τον Γενάρη του 1932 επέστρεψε στη Granada, όπου προσχώρησε στην «Sindicato de Minyones» (ένωση οικιακών εργαζομένων) της «Confederación Nacional del Trabajo» (CNT), της οποίας έγινε γραμματέας, και της «Juventudes Libertarias» (FIJL), στην ηλικία των δεκατεσσάρων ετών.

Με το φασιστικό πραξικόπημα, έφυγε από τη Granada για το Tocón, το Baza και το Guadix, πολεμώντας στην πολιτοφυλακή της ταξιαρχίας Maroto. Στα μέσα του 1937 μετακόμισε στη València, προσχώρησε στην «Sindicat d’Infermeres» (Ένωση Νοσηλευτών) και εργάστηκε στο νοσοκομείο Número 1 κοντά στο Torres de Quart της València. Στη València έγινε ταμίας των Mujeres Libres και γνώρισε μαχήτριες όπως η Amelia Torres, η Lucia Sánchez Saornil, η Suceso Portales, η Carmen Pons, η Natacha Cabezas, η Paquita Domínguez, η America Barroso, η Pura Pérez κ.α. και έγινε πολύ καλή φίλη με την Isabel Mesa. Όταν ο πόλεμος τελείωσε τον Μάρτη του 1939, αυτή και η Mesa έφυγαν με ένα φορτηγό για την Almeria, προκειμένου να βρουν ένα πλοίο για την Αλγερία, αλλά κατέληξε στο λιμάνι του Alicante και στη συνέχεια φυλακίστηκε στο διαβόητο φρανκικό στρατόπεδο συγκέντρωσης της Albatera, όπου 25.000 δολοφονήθηκαν από τους φρανκιστές και ρίχτηκαν σε μαζικούς τάφους.

Continue reading “Maruja Lara (Angustias Lara Sanchez), 11/9/1913–29/2/2012”

Ζαπατίστας: 30 χρόνια με την εξεγερμένη αξιοπρέπεια

Με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την εξέγερση των Ζαπατίστας στην Τσιάπας, αναδημοσιεύουμε αποσπάσματα από το βιβλίο «Σαν τον Ζαπάτα και τον Τσε» του Λεωνίδα Οικονομακη (εκδ. Ακυβέρνητες Πολιτείες, 2020).

Continue reading “Ζαπατίστας: 30 χρόνια με την εξεγερμένη αξιοπρέπεια”

Φακούντο Τζόνες: Ο αγώνας των Μαπούτσε και η απο-λογία του στο δικαστήριο σχετικά με την έκδοσή του στηΧιλή

Στις 27 Ιουλίου 2023 ο  ΦακούντοΤζόνεςΓουάλα, μια από τις πιο εμβληματικές μορφές της αντίστασης των Μαπούτσε της Αργεντινής, οδηγήθηκε και πάλι στα δικαστήρια, όπου εκδικάστηκε το αίτημα του χιλιανού κράτους για έκδοσή του στη Χιλή. Εκεί αντιμετωπίζει τις κατηγορίες του εμπρησμού και της παράνομης οπλοκατοχής, αδικήματα τα οποία εμπίπτουν στον αντιτρομοκρατικό νόμο. Τέσσερις μέρες αργότερα, το ομοσπονδιακό δικαστήριο της Μπαριλότσε αποφάσισε την έκδοσή του στη Χιλή και έκρινε ότι τα αδικήματα που του αποδίδονται δεν είναι είναι πολιτικά εγκλήματα, εφόσον δεν στρέφονταν ενάντια στην κυβέρνηση, ενώ τα χαρακτήρισε ως δυσανάλογα σε σχέση με τους επιδιωκόμενους στόχους. Ακολουθεί απόσπασμα απότην απολογία που εκφώνησε ο Φακούντο Τζόουνς την ημέρα της δίκης του. Ολόκληρη η απολογία θα υπάρχει στη συλλογή κειμένων από πολιτικούς κρατούμενους στην Λατινική Αμερική που θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από το εκδοτικό εγχείρημα «δυσήνιος τύπος».

Continue reading “Φακούντο Τζόνες: Ο αγώνας των Μαπούτσε και η απο-λογία του στο δικαστήριο σχετικά με την έκδοσή του στηΧιλή”

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ

ΤΑΞΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ

[…] Με λύσσα απαιτούσαν το δίκιο. Τρομοκρατώντας επιθυμούσαν να βάλουν εκβιαστικά την ανθρωπότητα στον παράδεισο. Φαίνονταν βάρβαροι και ήταν σωτήρες. Φορώντας για μάσκα τη νύχτα ζητούσαν το φως.
Βίκτωρ Ουγκώ. Οι Άθλιοι.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΡΑΥΣΤΗ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ, ΕΞΑΘΛΙΩΝΟΥΝ, ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΟΥΝ

ΜΟΝΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ, Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 3 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΙΣ 19.00 ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

_______________________________________________________________________________

Πραγματοποιήθηκε σήμερα στην Πάτρα η συγκέντρωση διεθνιστικής αλληλεγγύης στον εξεγερμένο λαό της Γαλλίας. Αρχικά πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στην πλατεία Γεωργίου με την συμμετοχή αναρχικών ομάδων και οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Στη συνέχεια από την αναρχική ομάδα δυσήνιος ίππος και την κίνηση αναρχικών – κομμουνιστών “Azadi” επιχειρήθηκε να πραγματοποιηθεί συγκέντρωση έξω από το γαλλικό προξενείο. Εκεί το μπλοκ βρέθηκε αντιμέτωπο με τον φραγμό αστυνομικών δυνάμεων και στην προσπάθεια του να προσεγγίσει το προξενείο δέχτηκε επίθεση με χημικά. Στη συνέχεια η συγκέντρωση συνεχίστηκε για αρκετή ώρα μπροστά στον φραγμό της αστυνομίας.

Ταξική και διεθνιστική αλληλεγγύη στον εξεγερμένο λαό της Γαλλίας

Ούτε βήμα πίσω απέναντι στην κρατική καταστολή

Στους δρόμους του αγώνα θα κριθεί το δίκιο

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ: ΤΡΙΤΗ 28/3, 19:00

ΤΑΞΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

“Δεν θα εισέλθουμε σ’ έναν καλύτερο κόσμο χωρίς ρήξη”

Το τελευταίο διάστημα, το Παρίσι και όλες οι μεγάλες πόλεις της Γαλλίας ζουν σε συνθήκες κοινωνικής εξέγερσης. Στους πλημμυρισμένους από κόσμο δρόμους, εκατομμύρια εργαζόμενοι και εργαζόμενες, νέοι και νέες, απεργούν, μπλοκάρουν την παραγωγή και διαδηλώνουν ενάντια στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και συγκρούονται άγρια με τις δυνάμεις καταστολής. Παρά την εκτεταμένη χρήση βίας, οι δυνάμεις καταστολής αδυνατούν να απωθήσουν τους εξεγερμένους, οι απεργίες συνεχίζονται και οι κινητοποιήσεις λαμβάνουν πολύμορφα χαρακτηριστικά. Από τις συγκρούσεις έχουν σημειωθεί δεκάδες τραυματισμοί διαδηλωτών αλλά και μπάτσων, ενώ πρόσφατα σε μια δυναμική κίνηση υψηλού ιστορικού και πολιτικού συμβολισμού διαδηλωτές παρέδωσαν στις φλόγες το κτήριο όπου στεγάζεται το δημαρχείο του Μπορντό, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα αντίστασης σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Αφορμή για αυτό το κοινωνικό ξέσπασμα, η αντεργατική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Μακρόν για αύξηση του ηλικιακού ορίου συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 χρόνια. Οι επίμονες, μαχητικές και πολύμορφες κινητοποιήσεις υποχρέωσαν την κυβέρνηση Μακρόν να απεκδυθεί κάθε δημοκρατικό προσωπείο της και να κάνει χρήση όλων των ειδικών «όπλων», διατάξεων και νομοθετημάτων ώστε να εγκριθεί ο νέος νόμος και να διασφαλιστεί η διαιώνιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Οι διαδηλώσεις απαγορεύονται, η καταστολή και η τρομοκρατία σε βάρος των διαδηλωτών μαίνεται, η συνδικαλιστική δράση βρίσκεται στο στόχαστρο. Ωστόσο, ο κόσμος συνεχίζει να βγαίνει μαζικά στους δρόμους διεκδικώντας την de facto κατάργησή του, θέτοντας παράλληλα καίρια ταξικά και κοινωνικά ζητήματα, αποδεικνύοντας επί της ουσίας τις αξίες της αντίστασης και της αλληλεγγύης. Με απεργίες, σαμποτάζ και μαχητικές διαδηλώσεις αμφισβητεί έμπρακτα τη νομιμοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής και υψώνει αναχώματα στα σχέδια του κράτους και των αφεντικών. Σήμερα, ο αγώνας αυτός βρίσκεται σε ένα κρίσιμο και οριακό σημείο. Με γενικές συνελεύσεις σε χώρους δουλειάς και όχι μόνο, μπλοκάρισμα της παροχής ενέργειας και των μεταφορών για αρκετές ώρες, αποκλεισμούς σε λιμάνια και διυλιστήρια οι αγωνιζόμενοι ανανεώνουν την αντεπίθεση και τη δυναμική του αγώνα τους. Την ίδια ώρα, η γαλλική κυβέρνηση και το κεφάλαιο προετοιμάζονται για μια ακόμα μετωπική σύγκρουση για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα τους.

Από την πλευρά μας, ως αναρχικοί εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στα ταξικά μας αδέρφια στη Γαλλία. Στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους επισφαλείς και τους νεολαίους που εξεγείρονται ενάντια στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση και την κρατική καταστολή. Κάθε προσπάθεια κράτους και κεφαλαίου να συντρίψουν τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και να πάρουν πίσω κεκτημένα αιώνων που έχουν κερδηθεί με μακρόχρονους αγώνες και χυμένο αίμα, θα αντιμετωπίσει τη συσσωρευμένη λαϊκή οργή και την οργανωμένη αντεπίθεση της κοινωνικής πλειοψηφίας. Είναι χρέος μας να μην επιτρέψουμε τη διαιώνιση του παρασιτικού εξουσιαστικού status quo, χρέος μας να εξαπλώνουμε τη φλόγα της εξέγερσης και της διεθνιστικής αλληλεγγύης σε ολόκληρο τον κόσμο. Μέχρι το τέλος της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, το γκρέμισμα της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας, μέχρι την κοινωνική επανάσταση.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ

ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΓΙΑ ΖΩΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΣΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΠΑΤΡΑΣ (Πατρέως 5 & Ρ. Φεραίου)

ΤΡΙΤΗ 28 ΜΑΡΤΗ ΣΤΙΣ 19.00

Αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος»

Σχετικά με την απεργία πείνας του αναρχικού πολιτικού κρατούμενου Alfredo Cospito

Τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο διανύουμε την 110η ημέρα από την έναρξη της απεργίας πείνας του Αλφρέντο Κόσπιτο. Οι λόγοι αυτής της διαμαρτυρίας του εδράζουν σε δυο μισητά θεμέλια του ιταλικού δικαστικού συστήματος: το ειδικό καθεστώς κράτησης 41 bis και την ισόβια κάθειρξη χωρίς διακοπή ποινής. Η απόφαση στο Εφετείο της δίκης για την υπόθεση Scripta Manent -όπου ο Αλφρέντο είναι ένας από τους κατηγορούμενους- η οποία εκδόθηκε την περασμένη άνοιξη, άνοιξε το δρόμο για μια καταδίκη του σε ισόβια κάθειρξη χωρίς διακοπή ποινής (ισόβια φυλάκιση χωρίς δυνατότητα μείωσης ποινών και πρόσβασης σε ευεργετήματα), αναβαθμίζοντας την κατηγορία εναντίον του από «απλή σφαγή» σε «πολιτική σφαγή», ένα αδίκημα που τού προσάπτεται για μια επίθεση με εκρηκτικά περιορισμένης ισχύος από την οποία δεν υπήρξε κανένας τραυματίας.
Αξίζει να υπογραμμιστεί το γεγονός πως η πιθανότητα για ισόβια κάθειρξη χωρίς διακοπή ποινής απομακρύνθηκε για τον Αλφρέντο, αφού η έδρα του δικαστηρίου επανυπολογισμού ποινών έστειλε τα πρακτικά στο Συνταγματικό Δικαστήριο (ανώτατη δικαστική αρχή που εξετάζει ζητήματα δικαστικής και συνταγματικής ερμηνείας), ώστε να εξεταστεί αν υπάρχει η πιθανότητα εφαρμογής των γενικών ελαφρυντικών, κάτι που θα επέτρεπε μια καταδίκη του Αλφρέντο σε «μονάχα» 30 χρόνια κάθειρξης.

Continue reading “Σχετικά με την απεργία πείνας του αναρχικού πολιτικού κρατούμενου Alfredo Cospito”

ΑΓΩΝΕΣ ΦΑΡΟΙ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Στις 16 Σεπτεμβρίου, η 22χρονη Μάχσα Αμίνι πέθανε έπειτα από απαγωγή και βάναυσο βασανισμό της από την αστυνομία ηθών του Ιράν για λόγους μη συμμόρφωσης με τον ενδυματολογικό κώδικα του Ισλάμ (καθώς τα μαλλιά της δεν καλύπτονταν πλήρως από τη μαντίλα της). Ήδη από την επόμενη μέρα, διαδηλώσεις τεράστιας συμμετοχής κόσμου –με νεαρές γυναίκες ως επί το πλείστον στην κεφαλή τους να καίνε τις μαντίλες-σύμβολα της θρησκευτικής και πατριαρχικής καταπίεσης– γέμισαν τους δρόμους των μεγάλων πόλεων της χώρας, σε μια ηχηρή διαμαρτυρία που πολύ σύντομα θα εξελισσόταν σε κανονική εξέγερση. Οι αρχές του Ιράν επιχείρησαν την καταστολή των κινητοποιήσεων με ιδιαίτερη βία που έχει φέρει ως αποτέλεσμα μέχρι τώρα τον θάνατο περισσότερων από 300 ανθρώπων, καθώς και περίπου 15.000 συλλήψεις εξεγερμένων.

Continue reading “ΑΓΩΝΕΣ ΦΑΡΟΙ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ”