ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΝΑΤΟΪΚΩΝ ΒΑΣΕΩΝ
ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΚΑΠΗΛΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Την Πέμπτη 30 Ιανουαρίου ψηφίζεται στη βουλή η νέα στρατιωτική συμμφωνία μεταξύ του ελληνικού και του αμερικάνικου κράτους για παραμονή, ενίσχυση και επέκταση των βάσεων σε Άραξο, Αλεξανδρούπολη, Λάρισα, Ανδραβίδα, Στεφανοβίκειο και Σούδα. Μια συμφωνία που –εκτός των άλλων- επιτρέπει στις ΗΠΑ να διατηρούν πολεμικές υποδομές εντός των εγκαταστάσεων των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και να αξιοποιούν για στρατιωτικούς σκοπούς πολιτικές υποδομές της χώρας, μετατρέποντας τον ελλαδικό χώρο σε απέραντο πολεμικό ορμητήριο για τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς τους. Η συμφωνία αυτή δρομολογήθηκε από την «αριστερή» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και υλοποιείται σήμερα από την ακροδεξιά-νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της ΝΔ.
Πριν περίπου ένα μήνα, ο αμερικάνικος στρατός πραγματοποίησε επίθεση στο διεθνές αεροδρόμιο της Βαγδάτης στο Ιράκ εναντίον ιρανών και ιρακινών αξιωματούχων, με αποτέλεσμα τη δολοφονία του ιρανού στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί, επικεφαλής των Φρουρών της Επανάστασης, καθώς κι επτά ακόμη στρατηγών. Στη συνέχεια ακολούθησαν επιθέσεις (συνεχίζονται μέχρι και σήμερα) από τις ιρανικές ένοπλες δυνάμεις σε αμερικάνικες βάσεις που βρίσκονται στο Ιράκ και μια σειρά από εκατέρωθεν απειλές για γενικευμένη σύρραξη, διπλωματικές συναντήσεις αλλά και πυκνές εξελίξεις σε μια σειρά από χώρες της Μέσης Ανατολής.
Η δολοφονική επίθεση του αμερικάνικου κράτους (που εδώ και δεκαετίες πρωτοστατεί σε μια σειρά από ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, πολέμους, βομδαρδισμούς, ανατροπή καθεστώτων, εμφυλίους) είναι ακόμα μια πράξη πολέμου μέσα στη ρευστή γεωπολιτική συνθήκη που επικρατεί. Μια συνθήκη που περιλαμβάνει γεωπολιτικές ανακατατάξεις και ανταγωνισμούς, μιας και οι περιφερειακές συγκρούσεις που συμβαίνουν στον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής, όχι μόνο δεν αποκλιμακώνονται, αλλά αντίθετα, εμπλέκουν το σύνολο σχεδόν των ιμπεριαλιστικών και περιφερειακών δυνάμεων στα όρια μιας γενικευμένης πολεμικής σύρραξης.
Μέσα σε αυτή την περίοδο γεωπολιτικής ρευστότητας, το ελληνικό κράτος, ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ είναι σταθερά προσανατολισμένο στις επιδιώξεις της κυρίαρχης πολιτικο-οικονομικής ελίτ της οποίας αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα και νιώθει την ανάγκη να προσδεθεί με ακόμη πιο άμεσους και αδιαπραγμάτευτους όρους στο άρμα της Δύσης και να παίξει το ρόλο του χωροφύλακα και του τοποτηρητή στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου, ιδιαίτερα μετά τους κλυδωνισμούς στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας.
Ιδιαίτερη σημασία έχει ότι το ελληνικό κράτος, μέσα από τις δηλώσεις των αξιωματούχων του, ήταν από τα λίγα κράτη που συγχάρηκαν τις ΗΠΑ για τη δολοφονική επίθεση στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης με αποτέλεσμα το ιρανικό κράτος να στοχοποιήσει στρατιωτικές βάσεις που βρίσκονται στην Ελλάδα, σε περίπτωση εμπλοκής. Άλλωστε, αυτό είναι ένα ακόμα τρανταχτό παράδειγμα της συμμετοχής του ελληνικού κράτους στο πεδίο των ανταγωνισμών ή ακόμα και των συρράξεων. Δεν ξεχνάμε τους βομβαρδισμούς στη Συρία από τη βάση της Σούδας, την πώληση στρατιωτικού εξοπλισμού και τον σχεδιασμό για απόστολη στρατιωτών των ειδικών δυνάμεων και αντιπυραυλικων συστημάτων Patriot στη Σαουδική Αραβία, την αναβαθμισμένη συνεργασία με μια σειρά γειτονικών χωρών και τις τριμερείς (Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ, Ελλάδα – Κύπρος – Αίγυπτος) και τετραμερείς (Ελλάδα – Σερβία – Βουλγαρία – Ρουμανία) διασκέψεις με τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, τη στήριξη και τη σταθερή συνεργασία με το κράτος του Ισραήλ που σφαγιάζει τους παλαιστίνιους.
Η όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή του ελληνικού κράτους στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των συμμάχων του, αναδεικνύει την ανάγκη συσπείρωσης ενός μαζικού και μαχητικού αντιπολεμικού κινήματος που θα βάζει στο στόχαστρο τους πραγματικούς υπεύθυνους, θέτοντας τη διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των λαών ως τη μοναδική επιλογή μπροστά στην προοπτική ενός γενικευμένου πολέμου. Όταν τα κράτη και τα αφεντικά ξαναμοιράζουν τη γη, οι κυρίαρχοι επεκτείνουν τις «σφαίρες επιρροής» τους, οι συγκρούσεις κλιμακώνονται για τους οικονομικούς και ενεργειακούς πόρους, τις ΑΟΖ και τους αγωγούς και τα τύμπανα του πολέμου ήχουν ακόμα πιο δυνατά, μυρίζει το αίμα των λαών που χύνεται και θα χυθεί για τα συμφέροντα τους. Οι λαοί και οι κοινωνίες βασιζόμενοι στις δικές τους δυνάμεις και μακριά από κάθε επίδοξο προστάτη μπορούν να παλέψουν για τα δικά τους συμφέροντα. Να αγωνιστούν για μια αξιοπρεπή ζωή μακριά από πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά και εξαθλίωση. Να αγωνιστούν για έναν καλύτερο κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, δικαιοσύνης, αυτοδιάθεσης και ειρηνικής συνύπαρξης.
Πιάνοντας το νήμα από τις αντιπολεμικές κινητοποιήσεις παλαιότερων χρόνων και αντλώντας έμπνευση από αυτές, να οικοδομήσουμε ένα ισχυρό διεθνιστικό κίνημα από τα κάτω ενάντια στον πόλεμο, τον φασισμό, τον ιμπεριαλισμό και τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.
ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ | ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ | ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΝΟΝΙΑ ΤΟΥΣ
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ, ΦΑΣΙΣΜΟ, ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ
αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος»/ΑΠΟ & συντρόφισσες – σύντροφοι
Δυσήνιος Ίππος 