Με τη συμμετοχή αρκετών εκατοντάδων ανθρώπων πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση και η διαδήλωση μνήμης και αγώνα για τη συμπλήρωση 34 χρόνων από τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα από παρακρατικούς φασίστες της Νέας Δημοκρατίας το Γενάρη του ’91.




Συμμετείχαν σωματεία εκπαιδευτικών, φοιτητικοί σύλλογοι, πολιτικές οργανώσεις και πρωτοβουλίες.
Η πορεία ολοκληρώθηκε στο Παράρτημα όπου εκείνη την περίοδο στεγάζονταν τα γραφεία της ΕΛΜΕ Αχαιας.
Τότε, στις 8 Ιανουαρίου 1991, ο αγωνιστής καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας έπεσε νεκρός μπροστά στο σχολικό συγκρότημα «Βουδ» στην Πάτρα, χτυπημένος από το δολοφονικό χέρι του ΟΝΝΕΔίτη Καλαμπόκα. Ο Ν. Τεμπονέρας με αυτοθυσία στάθηκε στο πλευρό των μαθητών που βρίσκονταν στην κατάληψη και αγωνίζονταν ενάντια στο πολυνομοσχέδιο για την παιδεία της τότε κυβέρνησης Μητσοτάκη και του υπουργού Κοντογιαννόπουλου. Στάθηκε αντιμέτωπος με τα δολοφονικά τάγματα εφόδου της ΟΝΝΕΔ (με επικεφαλής τον τοπικό πρόεδρο της οργάνωσης και δημοτικό σύμβουλο Γιάννη Kαλαμπόκα, και μαζί του οι Mαραγκός, Σπίνος, Γραμματίκας κ.α.) που με την προβιά των «αγανακτισμένων πολιτών» πραγματοποιούσαν επιθέσεις σε κατειλημμένα σχολεία με στόχο να ανοίξουν τις καταλήψεις. Οι καταλήψεις είχαν ξεκινήσει από τις αρχές Οκτωβρίου του 1990 με τα περισσότερα σχολεία να τελούν υπό κατάληψη και τους μαθητές να βρίσκονται στους δρόμους και να διαδηλώνουν.
Τις επόμενες μέρες ξέσπασαν μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις σε όλη την χώρα, πραγματοποιήθηκαν συγκρούσεις και οι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι για ακόμα μια φορά με την κατασταλτική μανία των ΜΑΤ.
Οι δολοφόνοι του Ν. Τεμπονέρα κυκλοφορούν εδώ και χρόνια ελεύθεροι, ενώ ο Καλαμπόκας «επιβραβεύτηκε» για τη δράση του και διορίστηκε ως διευθυντής σε τράπεζα του Βόλου.






Σήμερα, 34 χρόνια μετά, τιμάμε τον αγωνιστή Ν.Τεμπονέρα και συνεχίζουμε να βρισκόμαστε στους δρόμους του αγώνα για μια καλύτερη κοινωνία. Απέναντι στην λυσσαλέα κρατική επίθεση σε κάθε κοινωνικό και ταξικό κεκτημένο, απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού, απέναντι στην λεηλασία και την αφαίμαξη της πληττόμενης κοινωνικής βάσης, απέναντι στην κρατική και παρακρατική τρομοκρατία, την κατασταλτική εκστρατεία, τις εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων αγώνα, τις δολοφονικές επιθέσεις και τους βασανισμούς διαδηλωτών, οφείλουμε να ορθώσουμε οδόφραγμα αντίστασης και αλληλεγγύης.
Να οργανωθούμε σε κάθε σχολείο, σχολή, γειτονιά και χώρο εργασίας και να βάλουμε φραγμό στα αντικοινωνικά σχέδια των κυρίαρχων. Να πάρουμε θέση μάχης, να κρατήσουμε ανοιχτό και ζωντανό το δρόμο της αντίστασης.
34 χρόνια μετά, ο Ν.Τεμπονέρας με την αγωνιστική του στάση συνεχίζει να αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους αγώνες που ξεσπούν σήμερα και κρατούν ανοιχτό το δρόμο για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση.
Τιμάμε τους νεκρούς μας συνεχίζοντας να αγωνιζόμαστε για έναν πιο δίκαιο και ελεύθερο κόσμο.
Η μόνη πραγματική εκδίκηση για χάρη τους θα είναι η τελική αναμέτρηση με τους εχθρούς της ελευθερίας, η συνολική κοινωνική απελευθέρωση, που θα τους στείλει μια για πάντα να “κοσμούν” τα χρονοντούλαπα της ιστορίας.
Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ ΟΔΗΓΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ








