Η φετινή 17η Νοέμβρη διεξήχθη μέσα σε ένα κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον ακραίας ταξικής επίθεσης και λεηλασίας της κοινωνικής βάσης, όξυνσης της καταστολής ενάντια στις κοινωνικές αντιστάσεις όπου κι αν αυτές εκδηλώνονται, κλιμάκωσης της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης και συμπλήρωσης δυο χρόνων συνεχιζόμενης γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού ο οποίος συνεχίζει να αντιστέκεται ηρωικά θέτοντας αναχώματα στο σχέδιο τελικής εξόντωσής του από το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ.
Η ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ
-έξω οι βάσεις του θανάτου
-καμία συνεργασία με το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ
-η ταξική και διεθνιστική αλληλεγγύη το όπλο των λαών
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ:
ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ στις 18:00 από το Παράρτημα
«Η ιμπεριαλιστική αστική τάξη εκδηλώνει την επιδρομή της με στρατηγικές ενεργητικής λογοκρισίας και παραποίησης με σκοπό, μέσα από τη δηλητηρίαση και τη γενοκτονία της προλεταριακής μνήμης, να πετύχει τον προληπτικό έλεγχο των εν δυνάμει ανταγωνιστικών συμπεριφορών».
RenatoCurcio – AlbertoFranceschini, Σταγόνες ήλιου στη στοιχειωμένη πόλη.1
Απ’ την αρχή της ύπαρξης τους, Κράτος και Εξουσία θέλουν να διαγράψουν τη συλλογική μνήμη, θέλουν να σβήσουν την Ιστορία από τη λαϊκή συνείδηση. Με όπλο την προπαγάνδα και τη διαστρέβλωση γραφούν τα γεγονότα από την δικιά τους σκοπιά και πλάθουν συνειδήσεις, μέσα από σχολικά εγχειρίδια, ταινίες, βιβλία και εφημερίδες. Την ιστορία όμως μπορούν να την γράψουν και αυτοί που την δημιουργούν, οι καταπιεσμένοι. Είναι πολλά τα γεγονότα που συνηθίζουν να μένουν στην αφάνεια, εξαιτίας της επιμελούς απόκρυψής τους. Ένα από αυτά είναι και η δυναμική αντίσταση απέναντι στη Δικτατορία των Συνταγματαρχών το 1967 ως το 1974. Ας το πιάσουμε όμως από λίγο νωρίτερα.
Continue reading “ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ”
Αυτές οι νύχτες είναι του Μιχάλη
Γράφει ο Νίκος Μπ.
Οι νεκροί του Πολυτεχνείου δεν σταματούν σε εκείνους του 1973. Συνεχίζονται στην “επέτειο” της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1980, όταν μετά την πρώτη έντονα συγκρουσιακή διαδήλωση της μεταπολίτευσης δολοφονούνται η εργάτρια Σ. Κανελλοπούλου και ο φοιτητής Ι. Κουμής έπειτα από τη βία των ένστολων σκυλιών του κράτους. Στο Πολυτεχνείο του 1985, με νεκρό τον αναρχικό μαθητή Μ. Καλτεζά, που δολοφονείται από τον μπάτσο Μελίστα με ευθεία βολή. Γενικότερα, επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ αναβαθμίστηκε η καταστολή. Χαρακτηριστική η επιχείρηση “Αρετή”, που είχε στόχο την αστυνομοκρατία, την καταστολή των αγώνων μέσα από πολλές επιθέσεις σε διαδηλώσεις και την προσπάθεια υπονόμευσης της γειτονιάς των Εξαρχείων.
Continue reading “Αυτές οι νύχτες είναι του Μιχάλη”
Ανακοίνωση σχετικά με τη διαδήλωση της 17ης Νοέμβρη στην Πάτρα, τη στοχοποίηση και τα ρουφιανοδημοσιεύματα τοπικής εφημερίδας
Η φετινή διαδήλωση της 17ης Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε μέσα σε ένα ιδιαίτερα κοινωνικά και πολιτικά φορτισμένο περιβάλλον. Η ηρωική αντίσταση του Παλαιστινιακού λαού που μάχεται εδώ και δεκαετίες για τη γη και την ελευθερία του απέναντι στην κατοχή και την εθνοκάθαρση έδινε τον τόνο στις φετινές διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν με την εισβολή στη Γάζα να βρίσκεται σε εξέλιξη. Πως θα μπορούσε άλλωστε να μην συγκεραστεί η εξέγερση του Πολυτεχνείου με τον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού, την ίδια στιγμή που το ελληνικό κράτος συνεργάζεται με το κράτος του Ισραήλ; Γιατί η αλληλεγγύη στον μαχόμενο Παλαιστινιακό λαό, η αλληλεγγύη δηλαδή στον καταπιεζόμενο που ορθώνει ανάστημα απέναντι στον κατακτητή και εξεγείρεται δεν χωράει ίσες αποστάσεις και «ναι μεν αλλά». Γιατί είναι καθήκον μας να οργανώσουμε την διεθνιστική αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό. Είναι καθήκον μας να αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για λευτεριά στην Παλαιστίνη, να φέρουμε τον πόλεμο στα μετόπισθεν των δυτικών μητροπόλεων.
Continue reading “ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ”
Ταξική Αντεπίθεση | Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου ως ατμομηχανή της ταξικής πάλης [Όλοι/ες στις αγωνιστικές εκδηλώσεις για τα 50 χρόνια από το Νοέμβρη του 1973]
Αν θέλαμε να δώσουμε μια επιγραμματική απάντηση στο «τι ήταν το Πολυτεχνείο του 1973», θα λέγαμε ότι ήταν η αντιιμπεριαλιστική αντιφασιστική εξέγερση που άνοιξε το δρόμο για την κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967. Τα πολιτικά σημαινόμενα από μια τέτοια θέση είναι σαφή: Η πτώση της Χούντας δεν αποτέλεσε προϊόν ενδοαστικών διεργασιών ή αποτέλεσμα ενός νέου προσανατολισμού των αμερικανικών επιδιώξεων για την Ελλάδα. Αντίθετα, το κεφαλαιώδες ιστορικό γεγονός της ήττας της πανίσχυρης Χούντας και της απελευθέρωσης της χώρας από τη στυγνή τυραννία που αυτή είχε επιβάλλει, φέρει ανεξίτηλο το αποτύπωμα του εργατικού- λαϊκού- φοιτητικού κινήματος και των συγκεκριμένων πολιτικών και ιδεολογικών κατευθύνσεων τις οποίες αυτό ακολούθησε. Για να κατανοήσουμε τι σημαίνει κάτι τέτοιο, όπως βέβαια για να κατανοήσουμε γιατί μια τέτοια θέση πολεμούν με όλες τους τις δυνάμεις οι πάσης φύσεως αστικές αφηγήσεις για το Πολυτεχνείο, αρκεί να κάνουμε μια ιστορική υπόθεση. Ποια θα ήταν η εξέλιξη της ταξικής πάλης στη χώρα αν δεν είχε υπάρξει το Πολυτεχνείο; Αν δεν υπήρχε δηλαδή εκείνη η κορύφωση (πολιτική, ιδεολογική, οργανωτική) των διεργασιών του αντιδικτατορικού κινήματος, η οποία οδήγησε στην Εξέγερση του Νοέμβρη του 1973. Μια απάντηση στο παραπάνω ερώτημα προϋποθέτει, ωστόσο, μια απάντηση στο πρωταρχικό ερώτημα «γιατί έγινε η Δικτατορία στην Ελλάδα;», γιατί δηλαδή στην εγχώρια και διεθνή συγκυρία του 1967, ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός και η ελληνική άρχουσα τάξη επέλεξαν μια ανοιχτά δικτατορική λύση για την διαχείριση της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης στη χώρα.
Continue reading “Ταξική Αντεπίθεση | Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου ως ατμομηχανή της ταξικής πάλης”
50 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
Ο αγώνας…
-ενάντια στον φασισμό, τον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό
-ενάντια στο κράτος και την εξουσία
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ: Παρασκευή 17 Νοεμβρίου, 18.00, Παράρτημα
15-17 Νοεμβρίου πολιτική παρέμβαση στο τριήμερο του Πολυτεχνείου στο Παράρτημα
αναρχική ομάδα δυσήνιος ίππος
Απόσπασμα από το βιβλίο «Εγώ ο προβοκάτορας, ο τρομοκράτης» στο οποίο ο Στέργιος Κατσαρός καταθέτει την προσωπική του μαρτυρία ως εργάτης για την περίοδο της «θύελλας και της ορμής» από τη δεκαετία του 1960 ίσαμε τη μεταπολίτευση.
Continue reading “Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ “
«Όσο υπάρχει ανισότητα, θα υπάρχει εξέγερση»[1]
Τη 17η Νοέμβρη 1995 περίπου 2.000 άτομα δεν ακολουθούν την καθιερωμένη πορεία του Πολυτεχνείου, αλλά παραμένουν στον ιστορικό χώρο της εξέγερσης, το Πολυτεχνείο της Αθήνας, καταλαμβάνοντας τον. Η 18η Νοέμβρη ξημέρωσε με 500 συλλήψεις αναρχικών, αντιεξουσιαστών και άγριων νεολαίων.
Continue reading “ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1995 – Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ”
Δυσήνιος Ίππος 