κινηματογράφος – Δυσήνιος Ίππος

Ο αντι-αποικιοκρατικός αγώνας των αναρχικών της Κορέας στον κινηματογράφο…

Του Ρωμανού Γ.

Έχει μεγάλο ενδιαφέρον πόση σημασία έχει κατά καιρούς δοθεί από Κορεάτες κινηματογραφιστές σχετικά με τον μεγάλο αγώνα των λαών της Κορέας και της Κίνας ενάντια στον ζυγό της αυτοκρατορικής Ιαπωνίας στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Μια κατοχή και μια αντίσταση που σε μεγάλο βαθμό μας είναι άγνωστες στη δύση, μα που έχουν χαραχτεί στη δική τους συλλογική μνήμη με βαθιές πληγές δημιουργώντας ένα κοινωνικό τραύμα και ένα μίσος που μέχρι τις μέρες μας καίει αδικαίωτο απέναντι στις φρικαλεότητες του κατακτητή. Και μιας και τα τελευταία χρόνια το κορεατικό σινεμά βρίσκει ολοένα τον δρόμο του προς τις ευρωπαϊκές και αμερικανικές αίθουσες, καθώς επίσης το εθνικοαπελευθερωτικό ζήτημα επανέρχεται ουρλιάζοντας την παρουσία του με τη γενοκτονία των Παλαιστινίων, ευκαιρία για μια σύντομη παρουσίαση δυο ταινιών, του Anarchists (σε σκηνοθεσία Yoo Young-sik) και του Anarchistfromcolony(σε σκηνοθεσία Lee Joon-ik), που πραγματεύονται η καθεμιά με τον τρόπο της την ιστορική αντίσταση στην ιαπωνική κατοχή.

Continue reading →

«Ο δάσκαλος βγαίνει από το σπίτι των αναρχικών. Στρίβει στο δρομάκι. Μέσα από το σπίτι ακούγεται μια φυσαρμόνικα.

Έκανε κρύο εκείνο το βράδυ στο Μιλάνο.

Ψηλά στο μπαλκόνι, ένας από τους αναρχικούς κρεμάει τις σημαίες. Την κόκκινη και τη μαύρη. Μια γλυκιά ησυχία είναι απλωμένη στο χωριό.

Σούρουπο.

Από τη γέφυρα ακούγεται μουσική και τρεις γύφτοι, βιολί, κλαρίνο τουμπελέκι, μπαίνουν στο χωριό. Τα παιδιά τρέχουν από πίσω. Οι γύφτοι πάνε προς το σχολείο που βρίσκεται στην άκρη του χωριού σε ένα ψήλωμα».

Στην αίθουσα του σχολείου έχει μαζευτεί όλο το χωριό, άντρες, γυναίκες. Οι γύφτοι μπαίνουν μέσα παίζοντας και γίνονται δεκτοί με ενθουσιασμό. Ο Δάσκαλος έρχεται με τους αναρχικούς, τη Θαλή και τον μικρό Αλέξανδρο στο σχολείο.

απόσπασμα από το σενάριο της ταινίας

Continue reading →