Tag: Ισπανική Επανάσταση

1910: Η ίδρυση της CNT

Το Β΄ Συνέδριο της Solidaridad Obrera

Η πρόταση για τη δημιουργία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργασίας (Confederación Nacional del Trabajo, CNT), το 1910, υπήρξε καρπός επίμονης και υπομονετικής προσπάθειας του εργατικού εταιρισμού και/ή συνδικαλισμού να βρεθεί ένας συντονισμός που θεωρούνταν αναγκαίος και ωφέλιμος για την εργατική τάξη στον αγώνα της ενάντια στον καπιταλισμό και για την ανάπτυξη μιας νέας κοινωνίας βασισμένης στις αναρχικές θέσεις. Η απαρχή της μπορεί να τοποθετηθεί στο 1870, χρονιά κατά την οποία ιδρύθηκε η Ισπανική Περιφερειακή Ομοσπονδία (FRE) της Διεθνούς Ένωσης Εργατών (Asociación Internacional de los Trabajadores, AIT).

Οι διαδοχικές διεθνιστικές εμπειρίες στη χώρα μας (FRE, FTRE, OARE κ.ά.) δεν πήγαν χαμένες και, παρά τις διώξεις, τις διαφωνίες, τις περιόδους παρανομίας και την αδιάκοπη κυβερνητική καταστολή, το πνεύμα της AIT παρέμεινε ριζωμένο στο εσωτερικό του ισπανικού εργατικού κινήματος.

89 Χρόνια από το ξέσπασμα της κοινωνικής επανάστασης στην Ισπανία!
Ο Αγώνας για την Κοινωνική Επανάσταση, την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό συνεχίζεται…

Ξημερώματα 19^ης Ιουλίου 1936. Το προλεταριάτο της Βαρκελώνης, μετά από έντονες πιέσεις προς τη Δημοκρατική Κυβέρνηση και με κυριότερη επαναστατική δύναμη τους αναρχικούς, αποφασίζει να πάρει τα όπλα για να αντισταθεί στο στρατιωτικό πραξικόπημα που μόλις είχε εκδηλωθεί. Δυο ημέρες νωρίτερα, οι φασιστικές δυνάμεις, με επικεφαλής τον στρατηγό Φράνκο, είχαν ανακοινώσει την έναρξη του πραξικοπήματος από το Ισπανικό Μαρόκο, με τελικό σκοπό την κατάληψη ολόκληρης της ισπανικής επικράτειας. Παρά τις προθέσεις των φασιστών, οι επαναστατικές δυνάμεις της χώρας, μεγαλύτερη και σημαντικότερη εκ των οποίων ήταν η αναρχοσυνδικαλιστική οργάνωση CNTμε περίπου 1.500.000 μέλη, τίθενται σε επιφυλακή, δημιουργούν επαναστατικές πολιτοφυλακές, εφοδιάζονται με όπλα, βγαίνουν στους δρόμους και στήνουν οδοφράγματα. Οι σειρήνες των εργοστασίων δίνουν το σήμα. Μέσα σε μερικές ώρες, το πραξικόπημα έχει συντριβεί. Οι δρόμοι και η κοινωνική ζωή ελέγχονται πλέον από τον ένοπλο, επαναστατημένο λαό, από τους εργάτες και τις οργανώσεις τους. Η κυβέρνηση ανήμπορη να αντιδράσει και να ελέγξει το επαναστατημένο πλήθος αποσύρεται και ουσιαστικά παραδίδει την εξουσία της. Το ελευθεριακό κίνημα που προετοιμαζόταν δεκαετίες γι’ αυτή τη στιγμή παίρνει την κατάσταση στα χέρια του και εφαρμόζει στην πράξη πολλά από τα προτάγματα του ελευθεριακού κομμουνισμού. Ακριβώς τότε είναι που παίρνει σάρκα και οστά το όνειρο και η βαθιά ριζωμένη επιθυμία των κατώτερων τάξεων της ισπανικής κοινωνίας και των απανταχού καταπιεσμένων, ακριβώς τότε αρχίζει να γράφεται μια από τις σημαντικότερες και ομορφότερες στιγμές στην μακρά ιστορία των αγώνων του ανθρώπου για την ανατροπή του καταπιεστικού συστήματος και το πέρασμα σε μια κοινωνία ελευθερίας και ισότητας.

Το επόμενο διάστημα αναμένεται να κυκλοφορήσει από τον “δυσήνιο τύπο” η “Ενημέρωση και επιστολή του Juan García Oliver προς τον Luís Romero Pérez, με συνημμένο ένα χειρόγραφο σχέδιο του Pueblo Nuevo, σχεδιασμένο από τον ίδιο τον Oliver”.