Η κυκλοφορία του 17ου φύλλου της εφημερίδας Ζερμινάλ γίνεται εν μέσω κλιμάκωσης της επίθεσης πάνω στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα μας αλλά και εν μέσω της συνέχισης της σφαγής στη Γάζα και της κλιμάκωσης -στα όρια της ευρύτερης πολεμικής ανάφλεξης- των συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή έπειτα από την πυραυλική επίθεση των ΗΠΑ και της Μ.Βρετανίας στην Υεμένη.
Continue reading “Editorial τεύχους #17”
Κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες το 17ο τεύχος της εφημερίδας Ζερμινάλ. Διατίθεται στους δρόμους του αγώνα, σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και καταλήψεις σε διάφορες πόλεις.
Ζερμινάλ είναι ό μήνας της άνοιξης σύμφωνα με το γαλλικό επαναστατικό ημερολόγιο. Άρχιζε στις 21 Μάρτη και τελείωνε στις 19 Απρίλη. Ζερμέν (Germen) στα λατινικά σημαίνει σπόρος. Αυτόν το σπόρο της ελευθερίας και την ελπίδα για έναν καλύτερο και δίκαιο κόσμο προσπάθησε να περιγράψει και ο Εμίλ Ζολά στο ομώνυμο μυθιστόρημα του στα 1885. Αυτή την ελπίδα κουβαλάμε κι εμείς στις καρδιές μας.
Νέα Έκδοση: Πέρα από τα τείχη… σελ.2
Για τα 20 χρόνια της αναρχικής ομάδας «Δυσήνιος Ίππος» …σελ.3
ΑΦΙΕΡΩΜΑ
Όταν ο βενιζελισμός συνάντησε τον φασισμό: το παράδειγμα της εφημερίδας Μακεδονία και το αντισημιτικό πογκρόμ (1931) …σελ 4-5
Ζαπατίστας: 30 χρόνια με την εξεγερμένη αξιοπρέπεια …σελ.5
Το καραβάνι των απόκληρων: Με αφορμή την πρόσφατη τροπολογία της κυβέρνησης για νομιμοποίηση μεταναστών εργατών …σελ.6
Ένα όμορφο ιδανικό: Λόγος της Emma Goldman στην Αίθουσα των Εργατών του Σικάγο (1908) … σελ.7
Παρουσίαση του βιβλίου “Θέατρο χωρίς εισιτήριο“ … σελ.8
Θα το βρείτε στους δρόμους του αγώνα και σε στέκια-καταλήψεις σε διάφορες πόλεις της χώρας. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να βρείτε εδώ
Περιεχόμενα
Τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα; Κάποια σχόλια με αφορμή την κακοκαιρία «Daniel» από έναν κάτοικο της Καρδίτσας
Οι λαοί θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Οι λαοί θα σταθούν πλάι στον Παλαιστινιακό λαό παρά τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις
Η πόλη και ο θησαυρός: η έκφραση στη μητρόπολη
Ισραήλ- Παλαιστίνη: 75 χρόνια τρομοκρατίας, εκτοπισμών, εθνοκάθαρσης. Πώς επιφανείς Εβραίοι κατήγγειλαν την εθνικιστική-τρομοκρατική δράση των προγόνων του Netanyahu
Γιατί η αντισημιτική ελληνική ακροδεξιά λατρεύει το Ισραηλινό κράτος;
Υπόθεση 12χρονης, η πατριαρχική βία δεν έχει όρια: «Αν μιλήσεις θα σε σκοτώσω»…
Αγώνας των καθαριστριών του πανεπιστημίου Πατρών – Αγώνας των γυναικών της τάξης μας
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1995 – Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Απόσπασμα από το βιβλίο «Εγώ ο προβοκάτορας, ο τρομοκράτης» στο οποίο ο Στέργιος Κατσαρός καταθέτει την προσωπική του μαρτυρία ως εργάτης για την περίοδο της «θύελλας και της ορμής» από τη δεκαετία του 1960 ίσαμε τη μεταπολίτευση
Περισσότερο υλικο https://ipposd.org/
Tο παρόν φύλλο κυκλοφορεί λίγες μέρες μετά το σαρωτικό πέρασμα του «Ντάνιελ» από την περιοχή της Θεσσαλίας. Δεκάδες νεκροί, εκατοντάδες ζώα πνιγμένα, γιγαντιαία καταστροφή -έως ολοκληρωτική- σε δεκάδες χωριά, καταστροφή της παραγωγής και του πρωτογενή τομέα για πολλά χρόνια σχεδόν σε έναν ολόκληρο νομό, κίνδυνος υγειονομικής κρίσης, διάλυση της ζωής χιλιάδων ανθρώπων και της δυνατότητάς τους να έχουν τα στοιχειώδη για την διαβίωση, στεγαστική και επισιτιστική κρίση το επόμενο διάστημα, είναι οι παράγοντες που διαμορφώνουν την δυσβάσταχτη πραγματικότητα.
Όσο κι αν προσπαθούν οι κρατούντες να αποποιηθούν και να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους, παρουσιάζοντας την καταστροφή ως κάτι φυσικό και αναπόδραστο, εξαιτίας της σφοδρότητας της κακοκαιρίας, είναι εμφανές ότι η γιγαντιαία καταστροφή που προκλήθηκε από την κακοκαιρία «Daniel» έχει την σφραγίδα του συστήματος. Ενός συστήματος που λειτουργεί με μόνο γνώμονα την γιγάντωση των κερδών κάποιων λίγων, σε βάρος της ζωής της κοινωνικής πλειοψηφίας. Ενός συστήματος, που ειδικά, εν μέσω κρίσης, δεν έχει να υποσχεθεί τίποτα άλλο πέρα από φτώχεια, εξαθλίωση, καταστροφή και θάνατο.
Continue reading “Editorial του τεύχους #15 της εφημερίδας Ζερμινάλ”
Διατίθεται στους δρόμους του αγώνα, σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και καταλήψεις.
Περιέχει άρθρα:
*για την ευρύτερη κοινωνική-πολιτική συγκυρία στην οποία βρισκόμαστε
*για τους κρατικούς σχεδιασμούς που διαλύουν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας
*για τις εξελίξεις στα σχολεία στο φόντο της έναρξης της σχολικής χρονιάς
*για την κατάσταση στην Αλεξανδρούπολη
*για τις καταστροφικές πυρκαγιές και πλημμύρες
*για την εμφάνιση του Κασσελάκη στο πολιτικό σκηνικό
*για την δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη
*για τους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις
*για τις όψεις αντισημιτισμού στην Ελλάδα
*για τον αγώνα τον Μαπούτσε και την έκδοση του Φακούντο Τζόνες στην Χιλή
*για τις δύο νέες εκδόσεις του δυσήνιου τύπου. “Θέατρο και Αντίσταση” και “Τα φυτίλια είναι ακόμα αναμμένα και οι δρόμοι θα πάρουν πάλι φωτιά”
Ζερμινάλ είναι ό μήνας της άνοιξης σύμφωνα με το γαλλικό επαναστατικό ημερολόγιο. Άρχιζε στις 21 Μάρτη και τελείωνε στις 19 Απρίλη. Ζερμέν (Germen) στα λατινικά σημαίνει σπόρος. Αυτόν το σπόρο της ελευθερίας και την ελπίδα για έναν καλύτερο και δίκαιο κόσμο προσπάθησε να περιγράψει και ο Εμίλ Ζολά στο ομώνυμο μυθιστόρημα του στα 1885. Αυτή την ελπίδα κουβαλάμε κι εμείς στις καρδιές μας.
Ένα όνομα είναι απλά ένα όνομα, ωστόσο δεν ξεχνάμε πως την ίδια ονομασία χρησιμοποίησαν συντρόφισσες και σύντροφοι στην πόλη της Πάτρας, δυο δεκαετίες πριν, για να εκφράσουν τις δικές τους πολιτικές θέσεις και ανησυχίες μέσα από ένα αναρχικό περιοδικό. Το ίδιο όνομα για να εκφράσουν τον ίδιο ασίγαστο πόθο της ελευθερίας χρησιμοποίησαν ουκ ολίγες φορές σύντροφοι διεθνώς, μέσα στο πέρασμα των χρόνων. Από την πρώτη απόπειρα του Ρούντολφ Ρόκερ στα 1900 μέχρι πρόσφατα παραδείγματα αναρχικών επιθεωρήσεων, κολεκτίβων, βιβλιοθηκών, ομάδων και πιθανώς άλλων που αγνοούμε.
Σε αυτό το -πολλές φορές απροσπέλαστο και απροσδιόριστο- ιστορικό συνεχές αναφερόμαστε και τον ίδιο αγώνα υπηρετούμε κι εμείς σήμερα.
Τον αγώνα για την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό!
Το παρόν τεύχος κυκλοφορεί εν μέσω παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου και λίγο πριν πραγματοποιηθούν οι εκλογές της 21ης Μαΐου. Ήδη τα αστικά κόμματα και τα επιτελεία τους απεργάζονται ποιο θα είναι το κυβερνητικό σχήμα το οποίο θα αναλάβει την επόμενη μέρα των εκλογών να συνεχίσει και να υλοποιήσει όλες εκείνες τις εγκληματικές αντικοινωνικές πολιτικές που βιώνουμε και σήμερα. Τις πολιτικές της αφαίμαξης του λαού, της βίαιης φτωχοποίησής του, εκείνες τις πολιτικές που καμία σχέση δεν έχουν με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και της κοινωνίας. Τις πολιτικές που υπηρετούν τα συμφέροντα της αστικής τάξης και του κεφαλαίου.
Η παγκόσμια οικονομία , εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, είναι ένα καζάνι που βράζει, ιδιαίτερα με τις συνεχόμενες καταρρεύσεις τραπεζών στις Η.Π.Α. Η επιβράδυνση της ανάκαμψης φαίνεται να επιφέρει ένα νέο κύμα χρεοκοπιών, ενώ η σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής, η αυστηροποίηση των πιστωτικών συνθήκων και οι πολιτικές λιτότητας διαμορφώνουν ένα δυσοίωνο μέλλον για τους λαούς του κόσμου. Την κρίση όπως και την διόγκωση του χρέους καλούνται να πληρώσουν και πάλι οι λαοί.
Οι συνθήκες φτώχειας για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα εδραιώνονται και εξαπλώνονται. Η ένταση της ακρίβειας και η εκτίναξη των τιμών στα βασικά αγαθά κάνουν αβάσταχτη την καθημερινότητα της κοινωνικής πλειοψηφίας η οποία αδυνατεί να καλύψει έστω και τις βασικές ανάγκες. Καθημερινά πλειστηριάζονται εκατοντάδες σπίτια ενώ εκατοντάδες άνθρωποι πετιούνται βίαια έξω από τα σπίτια τους. Ο πόλεις και τα νησιά έχουν μετατραπεί σε «ονειρικούς παρθένους παραθεριστικούς προορισμούς» κατανάλωσης και εκμετάλλευσης την ώρα που το δικαίωμα στην κατοικία πλέον θεωρείται προνόμιο για λίγους και εκλεκτούς. Το δικαίωμα στην στέγαση και η προστασία της πρώτης κατοικίας έχουν μπει στο στόχαστρο των διάφορων funds και του real estate κεφαλαίου.
Την ίδια στιγμή ολόκληρος ο ελλαδικός χώρος μετατρέπεται σε ένα απέραντο νατοϊκό στρατόπεδο, δαπανούνται δισεκατομμύρια για πολεμικές δαπάνες και στρατιωτικό εξοπλισμό, ενώ η χώρα στο πλαίσιο της ακόμα πιο άμεσης πρόσδεσής της στο άρμα των ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ, εμπλέκεται όλο και πιο έντονα στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ουκρανία.
Το παρόν τεύχος κυκλοφορεί περίπου τρείς μήνες μετά την κρατική-καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη και τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις που ακολούθησαν. Ένα έγκλημα που ανέδειξε για ακόμα μια φορά την διαχρονική αδιαφορία του συστήματος για την ανθρώπινη ζωή. Ενός συστήματος που μας θυσιάζει στο βωμό του κέρδους. Έπειτα από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα απουσίας τόσο μαζικών κινητοποιήσεων, είδαμε χιλιάδες ανθρώπους να διαδηλώνουν σε κάθε πόλη της χώρας. Το κυβερνητικό αφήγημα κατέρρευσε αμέσως εκκωφαντικά και η κοινωνική οργή ξεχείλισε στους δρόμους. Όλα τα αστικά κόμματα παρακολουθούσαν με αμηχανία της εξελίξεις αδυνατώντας να πουν το οτιδήποτε, μιας και το έγκλημα στα Τέμπη είχε ως αιτία τον πυρήνα της λειτουργίας του συστήματος. Αυτόν του ανεξάντλητου κυνηγιού για το κέρδος. Πώς να μιλήσουν για αυτό όλοι αυτοί που από κυβερνητικές θέσεις συνέβαλαν στην ύπαρξη αυτού του εγκλήματος; Πώς να μιλήσουν για αυτό όλοι αυτοί που με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο υπηρετούν αυτό το σύστημα και δεν έρχονται σε ρήξη με τον πυρήνα της ύπαρξής του; Πώς να μιλήσεις για τα Τέμπη αν δεν μιλήσεις για το κυνήγι του κέρδους, για τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ, αν δεν μιλήσεις για τα μνημόνια και της ιδιωτικοποιήσεις;
Αν και οι τεράστιες διαδηλώσεις επέφεραν έναν μεγάλο χτύπημα στην κυβέρνηση και δημιούργησαν ένα ρήγμα στο καθεστώς και συνολικά στην κυρίαρχη αστική πολιτική, δεν κατάφεραν για ακόμα μια φορά να συγκροτήσουν ένα κίνημα που θα έθετε με συγκροτημένο τρόπο τα επίδικα της εποχής και θα ερχόταν σε σύγκρουση με τους βασικούς πυλώνες και τις στρατηγικές επιλογές του κράτους και της αστικής τάξης. Για αυτό, και λόγω των διαχρονικών αδυναμιών και ελλειμμάτων μας, σε συνδυασμό με την απουσία μιας συγκεκριμένης πρότασης και σχεδίου αγώνα για την σύγκρουση και την ανατροπή (σε συνδυασμό με πλήθος ακόμα παραγόντων), οι κοινωνικές συγκρουσιακές δυναμικές που βγήκαν στο προσκήνιο εξασθένησαν εν όψει της προεκλογικής περιόδου.
Είναι βασικό διακύβευμα λοιπόν, να έρθουμε αντιμέτωποι και με τις δικές μας διαχρονικές αδυναμίες και ελλείψεις. Να επιχειρήσουμε το επόμενο διάστημα να αναβαθμιστούμε οργανωτικά και πολιτικά. Να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε εκείνες τις συναντήσεις και τις διεργασίες που θα μας πάνε ένα βήμα παρακάτω. Που θα μας επιτρέψουν να συγκροτήσουμε ένα στοιχειώδες πολιτικό σχέδιο αγώνα, που θα μας επιτρέψουν να έχουμε μεγαλύτερη κοινωνική διεισδυτικότητα, που θα μας φέρουν σε επαφή μαζικά με τον κόσμο. Να κινηθούμε στην κατεύθυνση χάραξης μιας στρατηγικής που θα επιχειρεί να βαθύνει το ρήγμα που υπάρχει στο καθεστώς, που θα μετατρέπει την οργή και την αγανάκτηση σε οργανωμένο αγώνα. Μια στρατηγική που με συγκεκριμένες τακτικές επιλογές θα οξύνει την αντιπαράθεση με το καθεστώς, θα αναδεικνύει την βαρβαρότητα του και θα ανοίγει έναν άλλο δρόμο. Αυτόν της σύγκρουσης, μακριά από τις χρεοκοπημένες επιλογές της κυβερνητικής αλλαγής. Είναι βασικό, το επόμενο διάστημα, να βρεθούμε όπου αναπνέει η καρδιά του κοινωνικού και ταξικού αγώνα. Στα σωματεία, στους φοιτητικούς συλλόγους και στις γειτονιές. Συνεισφέροντας και από την πλευράς μας τόσο στην οργάνωση της κοινωνικής αυτοάμυνας και της ταξικής αντεπίθεσης, όσο και βοηθώντας στην υπέρβαση των αδυναμιών που υπάρχουν σε αυτές τις δομές. Γιατί με την καλύτερη οργάνωση και μαζικοποίηση των δομών αγώνα θα δημιουργηθούν και καλύτεροι όροι για την αντεπίθεση στον κόσμο του κράτους και του κεφαλαίου.
Ο παγκόσμιος πόλεμος που διεξάγετε δια αντιπροσώπων στο έδαφος της Ουκρανίας, επιτάχυνε τη συζήτηση, κυρίως στη Δύση, για τη λεγόμενη «πράσινη ενεργειακή μετάβαση», δηλαδή τη ριζική απεξάρτηση των ενεργειακών αναγκών από τα ορυκτά καύσιμα. Παρότι η ραγδαία εξάντληση των ορυκτών πόρων οδηγεί σε συνθήκες σπάνης, με συνακόλουθη εκτόξευση των ενεργειακών τιμών και περιβαλλοντική υποβάθμιση, η μετάβαση εντός του σύγχρονου κρατικού και καπιταλιστικού πλαισίου είναι πρακτικώς αδύνατη. Όσο η διαδικασία πράσινης μετάβασης υπόκειται στο μηχανισμό της ανάπτυξης, δηλαδή στο κίνητρο μεγιστοποίησης του κέρδους, τόσο διευρύνονται οι ενεργειακές ανισότητες, οι αποκλεισμοί και οι συνθήκες ενεργειακής φτώχιας, ενώ παράλληλα η κατανάλωση υγρών καυσίμων, αντί να μειώνεται, αυξάνεται. Το ελληνικό παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό. Μόνο την τελευταία 15ετία, παρά τις εκατοντάδες μονάδες φωτοβολταϊκών και αιολικών πάρκων που κατασκευάστηκαν, η κατανάλωση ορυκτών καυσίμων για παραγωγή ενέργειας αυξήθηκε κατά 28%, ενώ οι κορυφές άγριων βουνών αποψιλώθηκαν και το περιβάλλον υποβαθμίστηκε. Την ίδια στιγμή που οι Α.Π.Ε. συνεισφέρουν (ονομαστικά) στο ενεργειακό μείγμα έως και το 40%, η περιβαλλοντικά επιβλαβής χρήση ορυκτών καυσίμων αυξάνεται ενώ το κράτος και τα ιδιωτικά καρτέλ εκτοξεύουν σε τέτοιο επίπεδο τις τιμές που το φως, η θέρμανση και το καύσιμο καθίστανται δυσπρόσιτα για την κοινωνική πλειοψηφία. Και αν στις μέρες μας έχει γίνει ευρέως κατανοητό πως οι ιδιώτες όχι μόνο δεν ενδιαφέρονται για το περιβάλλον, αλλά αντίθετα, το καταστρέφουν έτι περαιτέρω στο όνομα μάλιστα της κοινωνικά επιδοτούμενης «πράσινης ανάπτυξης», δύσκολα μπορεί να γίνει δεκτή η θέση πως και τα μονοπωλιακά, κρατικα ελεγχόμενα δίκτυα ενέργειας κινούνται ακριβώς στην ίδια κατεύθυνση, και πως για τη ριζική πράσινη κοινωνική μετάβαση απαιτείται απεξάρτηση όχι μόνο από τη Σκύλα των ιδιωτικών συμφερόντων αλλά και από τη Χάρυβδη του κράτους. Η ενεργειακή μετάβαση, η προστασία της ζωής και του περιβάλλοντος, προϋποθέτει και προϋποτίθεται ενός πλαισίου «πέρα από το κράτος και τους ιδιώτες». Για να εξηγήσουμε αυτή τη θέση θα πρέπει να φέρουμε το ρολόι της ανθρωπότητας μερικούς δεκάδες αιώνες πίσω.
Continue reading “Το παγκόσμιο πολιτικό διακύβευμα της πράσινης μετάβασης”
Έχουν περάσει δύο χρόνια από την πρώτη καταγγελία στο τμήμα βιολογίας του Π.Π. εις βάρος του Γ. Αγγελή, καθηγητή του τμήματος, για σεξουαλική παρενόχληση από διδακτορική φοιτήτρια που εκπονούσε την διατριβή της στο εργαστήριό του. Την καταγγελία αυτή ακολούθησε ακόμη μία για εργοδοτική αυθαιρεσία και εξώθηση σε παραίτηση μετά την στήριξη που εξέφρασε προς την πρώτη καταγγέλλουσα από άλλη διδακτορική φοιτήτρια, η οποία μάλιστα διέκοψε το διδακτορικό της στον συγκεκριμένο καθηγητή. Διατάχθηκαν δύο ΕΔΕ, τα πορίσματα των οποίων όπως ήταν αναμενόμενο, μιας και γνωρίζουμε πολύ καλά πως οι ίδιοι οι θεσμοί, οι ίδιοι κυρίαρχοι είναι εκείνοι που ενισχύουν και συγκαλύπτουν τέτοιες συμπεριφορές, έβγαλαν λάδι τον Αγγελή και του έδωσαν το «εισιτήριο» που χρειαζόταν για να επιστρέψει στα διδακτικά και ερευνητικά του καθήκοντα. Σήμερα, μερικές βδομάδες μετά την λήξη της κατάληψης του τμήματος που πραγματοποίησε ο Φοιτητικός Σύλλογος βιολογικού με βασικό αίτημα την απομάκρυνση του κακοποιητή καθηγητή, ο συγκεκριμένος διδάσκει στο πανεπιστήμιο με την αμέριστη στήριξη της πρυτανικής αρχής που τοποθετεί φύλακες έξω από τις αίθουσες που πραγματοποιούνται τα μαθήματά του για να τον προστατέψει από τους εξοργισμένους φοιτητές. Να προστατέψει τον άνθρωπο που βίαια παραβίασε την ελευθερία μιας γυναίκας στον χώρο εργασίας της, παρενοχλώντας την σεξουαλικά. Ο ίδιος μάλιστα με περίσσιο θράσος, πάει κάποιος καιρός που έβγαλε εξασέλιδη ανακοίνωση, όπου σε ένα κρεσέντο μισογυνισμού και κυρίαρχης πατριαρχικής λογικής κατονομάζει και απειλεί καθηγήτριες και διδακτορικές φοιτήτριες άλλων εργαστηρίων του τμήματος που έχουν έμπρακτα εκφράσει την στήριξή τους στις βασικές καταγγέλλουσες.
Continue reading “Ο ΑΓΓΕΛΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΠΟΗΤΗΣ | Καμιά υπόθεση κακοποίησης να μην κλειδωθεί στο ντουλάπι”
Κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες το 14ο τεύχος Ζερμινάλ. Διατίθεται στους δρόμους του αγώνα, σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και καταλήψεις.
Περιεχόμενα:
Ένας χρόνος κυβέρνησης Μπόριτς. Μηδενική πρόοδος για τις διεκδικήσεις των Μαπούτσε.
Από την Ιμπεριαλιστική εκστρατεία της Αντάντ στην Μικρασιατική Καταστροφή.
Το παγκόσμιο πολιτικό διακύβευμα της πράσινης μετάβασης.
Για την υπόθεση Αγγελή στο Βιολογικό Πάτρας.
GR STATE MAFIA HUMAN TRAFFICKING.
Για την επέκταση του φράχτη στον Έβρο.
Παρουσίαση του “Πανδαιμόνιο”.
Παρακάμπτοντας τις μαζικές αντιδράσεις του κλάδου, που εκφράστηκαν από πέρυσι με ποικίλους τρόπους -μαζική συμμετοχή σε γενικές απεργίες, αποχές και στάσεις εργασίας από τις διαδικασίες αξιολόγησης των εκπαιδευτικών μονάδων, αποχή από τις εκλογές των αιρετών ή ακόμη και με την άστοχη πρακτική της κατάθεσης ενιαίων κειμένων στα ζητούμενα πεδία της αξιολόγησης σχολικών μονάδων- το κράτος κλιμακώνει την επίθεσή του απέναντι στους εκπαιδευτικούς, με την ατομική αξιολόγηση αυτών και του ειδικού προσωπικού των σχολείων, σήμερα, να βρίσκεται προ των πυλών. Ήδη, μέσα στο μήνα, έχει ζητηθεί από στελέχη της εκπαίδευσης να προχωρήσουν τις σχετικές διαδικασίες, ξεκινώντας από τους νεοδιόριστους, για τους οποίους προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία μονιμοποίησής τους, προαπαιτούμενη θεωρείται πλέον η αξιολόγησή τους.
Μιλάμε για μια ξεκάθαρα εκβιαστική πολιτική και πρακτική, με την οποία το κράτος θέτει σε ομηρία χιλιάδες εκπαιδευτικούς, οι οποίοι σύμφωνα με το εργασιακό καθεστώς του υπόλοιπου δημοσίου, θα έπρεπε ήδη μετά τα 2 χρόνια εργασίας τους ως δόκιμοι να έχουν μονιμοποιηθεί, αποκτώντας την οργανική τους θέση. Παρόλα αυτά, το κράτος, χρησιμοποιώντας τους ως δούρειο ίππο εφαρμογής των αντιεκπαιδευτικών νόμων που ψηφίστηκαν το τελευταίο διάστημα και δη του ν. 4823 της υποβάθμισης και διάλυσης του δημόσιου σχολείου, «πάγωσε» τις συγκεκριμένες προσλήψεις που τόσο επευφημούσε, εκβιάζοντάς τους πως, αν δεν προχωρήσει η διαδικασία της ατομικής τους αξιολόγησης, όχι μόνο δεν θα μονιμοποιηθούν, αλλά θα έρθουν αντιμέτωποι και με πειθαρχικές κυρώσεις. Τόση χυδαιότητα που ακόμα και η ΟΛΜΕ αναγκάστηκε να προχωρήσει στην έκδοση σχετικής ανακοίνωσης. Ενδεχόμενη αρνητική αξιολόγησή τους σημαίνει ότι παραμένουν δόκιμοι, υποχρεούμενοι σε διαδικασία επιμόρφωσης το επόμενο έτος, μην έχοντας δικαίωμα σε μισθολογική εξέλιξη, ενώ την επόμενη χρονιά θα πρέπει να επαναξιολογηθούν, μήπως και καταφέρουν να κριθούν αυτή τη φορά ικανοποιητικοί, σύμφωνα πάντα με τα στάνταρ που θέτει το ΥΠΑΙΘ. Αν και πάλι δεν αξιολογηθούν θετικά, αιωρείται πλέον η τύχη τους, με το ενδεχόμενο της απόλυσης να παραμένει ορθάνοιχτο. Μην ξεχνάμε πως μιλάμε για εργαζομένους που για πάνω από 10 χρόνια αποτελούν οργανικό κομμάτι του κλάδου, γυρνώντας όλη τη χώρα, προσφέροντας σε πλήθος σχολείων, υπό τρομερά απαιτητικές συνθήκες διαβίωσης και ελαστικής εργασίας. Αφού ολοκληρωθεί με fast track διαδικασίες αυτή η φάση, ακολουθούν οι «παλαιοί» μόνιμοι και οι αναπληρωτές, αλλά και η πλήρης εφαρμογή της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων -που επιχειρείται να εφαρμοστεί από πέρυσι-, ολοκληρώνοντας το παζλ των επιταγών του συστήματος.
Δυσήνιος Ίππος 