Tag: ζερμινάλ

[Η συνέντευξη που ακολουθεί δημοσιεύτηκε το 2010 στο τεύχος 77 του AlternativeLibertaireκαι είναι διαθέσιμη στο TheAnarchistLibrary. *Πρόκειται για μια συνέντευξη που χρονολογείται αρκετά πίσω στο παρελθόν σε σχέση με τη σημερινή κατάσταση που επικρατεί στην Παλαιστίνη, αλλά και ευρύτερα στην σύγχρονη γεωπολιτική συνθήκη. Αντίστοιχα και οι απόψεις του GhassanAli, ενός ελευθεριακού αγωνιστή του PFLP, τοποθετούνται στο αντίστοιχο χρονικό πλαίσιο, τη δεκαετία του 2000, στη γη της Παλαιστίνης που η τότε πολιτική και κοινωνική κατάσταση έχει αρκετές διαφορές με τη σημερινή. Ως Συντακτική Ομάδα δε συμφωνούμε πλήρως σε όλα όσα αναφέρει αλλά προχωρήσαμε στη μετάφραση γιατί θεωρούμε σημαντικό να αναδεικνύονται τόσο οι θέσεις ελευθεριακών και αναρχικών αγωνιστών που δραστηριοποιούνται στην Παλαιστινιακή Αντίσταση,όσο και γιατί το PFLP αποτελεί παράδειγμα μετωπικής συμπόρευσης και αγώνα στην παλαιστινιακή υπόθεση, ο λόγος και η δράση του οποίου μας εμπνέουν και στη σημερινή συγκυρία. Σε μια εποχή που η κυρίαρχη ιδεολογία θέλει να μας πείσει για το πόσο οπισθοδρομικές, αυταρχικές και συγκεντρωτικές είναι οι Οργανώσεις της Παλαιστινιακής Αντίστασης, τέτοιες αφηγήσεις έρχονται για να ανατρέψουν την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα.]

Συνέντευξη με τον Κυριάκο Βλαχόπουλο, μέλος του παγκόσμιου στόλου αλληλεγγύης Global Sumud Flotilla και μέλος του πληρώματος του πλοίου «Παύλος Φύσσας»

1. Τι ήταν ο παγκόσμιος στόλος αλληλεγγύης  Global Sumud Flotilla; Μέσα σε ποια συγκυρία πραγματοποιήθηκε και σε τι στόχευε;

Αποτελεί τη συνένωση τριών πρωτοβουλιών: του GlobalmarchtoGaza που επιχείρησεστις αρχές του φετινού καλοκαιριού, από την Αίγυπτο  να προσεγγίσει τα νότια σύνορα της Γάζας στη Ράφα, σπάζοντας το χερσαίο αποκλεισμό και πιέζοντας την ανθρωπιστική βοήθεια να μπεί μέσα στην Παλαιστίνη, του κονβόιSumud από τις χώρες του Μαγκρέπ και του FreedomCoalition με ναυτικές αποστολές εδώ και πολλά χρόνια. Αυτές οι τρεις πρωτοβουλίεςσυγκρότησαν την αποστολή με όνομα Global Sumud Flotilla.

Editorial του 22ου τεύχους του Ζερμινάλ

Το 22^ο τεύχος της εφημερίδας Ζερμινάλ κυκλοφορεί εν μέσω κλιμάκωσης της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης παγκόσμια. Από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή, αυτή η πολεμική σύγκρουση έχει διαφορετικά επεισόδια, τα οποία αποτελούν ωστόσο κομμάτια της ίδιας κυρίαρχης αντιπαράθεσης και αντικατοπτρίζουν παντού την όξυνση των ίδιων ανταγωνισμών ανάμεσα στα δύο κυρίαρχα μπλοκ εξουσίας της εποχής μας, του ισχυρότερου ευρωατλαντικού από τη μια (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, Ισραήλ) και του αναδυόμενου ευρασιατικού από την άλλη, που είναι ακόμα υπό διαμόρφωση με κύριους εκφραστές του την ανερχόμενη καπιταλιστική ηγέτιδα δύναμη Κίνα και τη δεύτερη τη τάξη, ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη Ρωσία. Ταυτόχρονα, δεκάδες εστίες πολέμου εμφανίζονται σε όλο τον κόσμο όπου αιμοτοβάφονται οι λαοί για τα συμφέροντα των καπιταλιστών.

«Η ιμπεριαλιστική αστική τάξη εκδηλώνει την επιδρομή της με στρατηγικές ενεργητικής λογοκρισίας και παραποίησης με σκοπό, μέσα από τη δηλητηρίαση και τη γενοκτονία της προλεταριακής μνήμης, να πετύχει τον προληπτικό έλεγχο των εν δυνάμει ανταγωνιστικών συμπεριφορών».
RenatoCurcio – AlbertoFranceschini, Σταγόνες ήλιου στη στοιχειωμένη πόλη.¹

Απ’ την αρχή της ύπαρξης τους, Κράτος και Εξουσία θέλουν να διαγράψουν τη συλλογική μνήμη, θέλουν να σβήσουν την Ιστορία από τη λαϊκή συνείδηση. Με όπλο την προπαγάνδα και τη διαστρέβλωση γραφούν τα γεγονότα από την δικιά τους σκοπιά και πλάθουν συνειδήσεις, μέσα από σχολικά εγχειρίδια, ταινίες, βιβλία και εφημερίδες. Την ιστορία όμως μπορούν να την γράψουν και αυτοί που την δημιουργούν, οι καταπιεσμένοι. Είναι πολλά τα γεγονότα που συνηθίζουν να μένουν στην αφάνεια, εξαιτίας της επιμελούς απόκρυψής τους. Ένα από αυτά είναι και η δυναμική αντίσταση απέναντι στη Δικτατορία των Συνταγματαρχών το 1967 ως το 1974. Ας το πιάσουμε όμως από λίγο νωρίτερα.

Στις 10 Μαρτίου 2025, η έκθεση “Η σαγήνη του αλλόκοτου” στην Εθνική Πινακοθήκη έγινε στόχος βανδαλισμού, όταν βουλευτής της ακροδεξιάς εισέβαλε στους χώρους του εκθεσιακού χώρου και προχώρησε σε αποκαθήλωση έργων που θεώρησε “προσβλητικά”.

Εικόνα 1: Πρόταση ποδηλατοδρόμων, πεζοδρομήσεων και λοιπών οδικών παρεμβάσεων, όπως προτείνονται από τη ΣΒΑΑ για τον Δήμο Πατρέων (Πηγή: Δήμος Πατρέων (2016), ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ Περιοχής παρέμβασης Αστικής Περιοχής Πάτρας του Δήμου Πατρέων, ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ «ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ» 2014 – 2020).

Η πεζοδρόμηση πολλών από τους κεντρικούς δρόμους της Πάτρας είναι ένα πολυσυζητημένο έργο. Πρώτη στάση στην υλοποίησή του υπήρξε η πεζοδρόμηση της Μαιζώνος, η οποία προχωράει με γοργούς ρυθμούς προς την ολοκλήρωση. Ακολουθούν φυσικά και άλλοι δρόμοι, προκειμένου να υλοποιηθεί το συνολικό σχέδιο, που αφορά ένα δίκτυο πεζοδρόμων συνολικού μήκους 6,5 χλμ, ενώ η Άνω Πόλη έχει ήδη πεζοδρομηθεί σχεδόν στο σύνολό της.

Γράφει η Χρύσα Λ.

«Από τα προάστια κι απ’ τα γύρω χωριά
Άραβες και νέγροι βεδουίνοι με σπαθιά
Δεν είχαμε σκοπό να πάμε τόσο βαθιά
Μα κάποιος από μας στο δρόμο πέταξε τη λέξη φωτιά»

Νιώθω ότι κυριαρχεί μια αντίφαση μέσα μου. Αυτή που διαρκώς υπενθυμίζει ότι όταν γράφω για τον Νίκο Ρωμανό θα πρέπει να βγάζω τον Δεκέμβρη του ’08 απ’ τον πυρήνα της σκέψης μου, μιας και στα χρόνια που ακολουθήσαν ο Νίκος χάραξε τη δική του πολιτική πορεία, ενώ παράλληλα μου μοιάζει αδύνατον να καταφέρω να τον δω μακριά απ’ τους στίχους αυτούς, που μας έβαλαν για μέρες στο αμφιθέατρο της Νομικής, με ορμή και οργή.