1

Στην περίπτωση της ΔΕΥΔΗΒ είδαμε ένα παράδειγμα διαγώνιου μετώπου συνεργασίας ορισμένων αριστερών με ακροδεξιούς. Αυτό δεν ήταν το μοναδικό παράδειγμα. Το συντονιστικό “υγειονομικοί κατά της υποχρεωτικότητας” και το παράγωγό του “Σωματείο Υγειονομικών για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία/ ΣΥΔΕ” αποτέλεσαν ακόμα μια έκφανση παρόμοιας μετωπικής συνεργασίας ορισμένων αυτοαποκαλούμενων αριστερών με ακροδεξιούς πολιτευτές, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τον “συνδικαλιστικό” μανδύα για να περάσουν μια επικίνδυνη ρατσιστική και εθνικιστική ατζέντα. Μέσα από αυτόν τον μανδύα, μάλιστα, διοργάνωσαν πλήθος εκδηλώσεων με ομιλητές από όλο το φάσμα της ακροδεξιάς, από το ΕΠΑΜ και την Ελληνική Λύση μέχρι συνεργάτες του Κασιδιάρη. Είναι προφανές πως οι λιγοστοί αριστεροί που μίλησαν σε τέτοιου είδους συγκεντρώσεις φέρουν τεράστια ευθύνη για την ηθική και πολιτική νομιμοποίηση που παρείχαν στον ακροδεξιό και εθνικιστικό εσμό. Κάπως έτσι, ακόμα και πρωταγωνιστές αντιμεταναστευτικών πογκρόμ ξεπλύθηκαν στα ιερά νάματα του λεγόμενου “αντιεμβολιαστικού κινήματος” και εμφανίστηκαν ως “ταξικοί ήρωες”.

1

Ο Αδόλφος Χίτλερ όριζε τον ναζισμό ως “εφαρμοσμένη βιολογία”. Στη ναζιστική ουτοπία η προστασία της φυλής προϋποθέτει όχι μόνο την εξόντωση ή τον εξανδραποδισμό των κατώτερων φυλών, αλλά ακόμα και των αφανισμό των “άριων” παιδιών που δεν ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές του ρατσιστικού κράτους. Οι αρχαίοι Σπαρτιάτες ήταν αυτοί που, σύμφωνα με τους εθνικοσοσιαλιστές, ίδρυσαν το πρώτο ρατσιστικό κράτος και έδειξαν το δρόμο: «Η εξάλειψη των άρρωστων, αδύναμων και δύσμορφων παιδιών- εννοώ η θανάτωσή τους- ήταν μια λύση χίλιες φορές πιο αξιοπρεπής, χίλιες φορές πιο φιλεύσπλαχνη, από την αξιοθρήνητη ανοησία της εποχής μας, που θέλει να διατηρούνται στη ζωή τα πιο άρρωστα υποκείμενα -και μάλιστα με κάθε τίμημα!-, την ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά δολοφονούνται με την υπογεννητικότητα και τις αμβλώσεις», έλεγε ο Αδόλφος Χίτλερ.¹ Ο ναζισμός δεν δημιουργήθηκε από το μηδέν, αλλά ανακάτεψε ιδεολογήματα που προϋπήρχαν στην Ευρώπη και τα μεταστοιχείωσε δίνοντας μια νέα εφιαλτική μορφή. Κι αν στο πρώτο σκέλος αυτής της φράσης του Χίτλερ αναγνωρίζουμε με σαφήνεια τις “ευγονικές” ψευδοεπιστημονικές ονειρώξεις για τη δημιουργία μιας ανώτερης και τέλειας φυλής (των οποίων ο ναζισμός ήταν μια ιστορική έκφανση), στο δεύτερο σκέλος αναγνωρίζουμε το μόνιμο άγχος των εθνικιστών για ενδεχόμενο βιολογικό αφανισμό του έθνους λόγω της υπογεννητικότητας. Δεν είναι ανάγκη να υιοθετήσει κανείς το πρώτο σκέλος (κυρίως μετά τα ιστορικά αποτελέσματα που παρήγαγε η ναζιστική θανατοπολιτική στα στρατόπεδα εξόντωσης) για να συμμεριστεί τις φοβίες της υπογεννητικότητας και την αναγκαιότητα της μετατροπής της γυναίκας σε τεκνοποιητική μηχανή για τη διαιώνιση της φυλής. Όπως ο άντρας έχει ιερό καθήκον να μετατραπεί σε μια πολεμική μηχανή, έτσι και το ιερό χρέος της γυναίκας είναι η εξασφάλιση απογόνων.

1

Είναι γνωστή η λατρεία που έχουν οι ακροδεξιοί για τα στρατιωτικά πραξικοπήματα, ως λυτρωτικούς παράγοντες έναντι της “εθνικής προδοσίας των πολιτικών”. Για παράδειγμα, όταν υπογράφηκε η συμφωνία των Πρεσπών ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Κωνσταντίνος Μπαρμπαρούσης δήλωνε από το βήμα της Βουλής: «Επειδή η πολιτική ηγεσία της χώρας δεν νομοθετεί προς το συμφέρον του έθνους, αλλά για το προσωπικό της συμφέρον, καλώ τη στρατιωτική ηγεσία της χώρας να σεβαστεί τον όρκο της, να συλλάβει τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, τον Πάνο Καμμένο και τον Προκόπη Παυλόπουλο, για να αποτραπεί αυτή η προδοσία». Το κάλεσμα προς τις ένοπλες δυνάμεις για την ανατροπή της κυβέρνησης συνοδεύτηκε με την πολεμική κραυγή: «Τα κεφάλια σας στις Πρέσπες!».

1

Στην έναρξη των εργασιών του νέου κοινοβουλίου ο βουλευτής των Σπαρτιατών Γιάννης Κόντης σε μια παραληρηματική ομιλία ανακάτεψε όλη την ατζέντα της ακροδεξιάς συνωμοσιολογίας των τελευταίων ετών, που παραδόξως (ή όχι και τελείως παραδόξως…) βρίσκει ευήκοα ώτα και σε συγκεκριμένους κύκλους της αριστεράς: Ο Κλάους Σβαμπ και ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι βρίσκονται πίσω από την παγκόσμια διακυβέρνηση, η κλιματική αλλαγή είναι ένα παραμύθι της Νέας Τάξης Πραγμάτων που θέλει να μας κάνει εντομοφάγους, προφανώς γιατί είναι έμφυτα μοχθηρή. Οι ανοησίες αυτές δεν είναι για γέλια, καθώς βρίσκονται στον πυρήνα του τρόπου σκέψης της ακροδεξιάς: το “σύστημα” εκφράζεται μέσω μια χούφτας προσώπων (την ”παγκόσμια ελίτ”) οι οποίοι κρατούν στα χέρια τους ολόκληρη την ανθρωπότητα, την πλάθουν σαν πλαστελίνη, διαμορφώνουν την κοινωνική πραγματικότητα με βάση τους σκοτεινούς σχεδιασμούς και τα καπρίτσια τους και φτιάχνουν με ένα τρόπο που μόνο αυτοί γνωρίζουν την “Νέα Τάξη Πραγμάτων” και την “παγκόσμια διακυβέρνηση”, με σκοπό να καθυποτάξουν τα έθνη, να καταργήσουν τα φύλα και την οικογένεια, να εποικίσουν τις περιοχές που οι λευκοί είναι πλειονότητα, να μας αλλάξουν τον τρόπο ζωής και να καταργήσουν τον χριστιανισμό και τις παραδοσιακές αξίες. Μέσα από αυτή την αόριστη και παραληρηματική ρητορική εκφράζεται και ο κούφιος “αντισυστημισμός” τους. Την ίδια ώρα, όμως, που ο Κόντης εξακόντιζε τις συνωμοσιολογικές ανοησίες, ο Πρόεδρος των Σπαρτιατών Βασίλης Στίγκας έκανε δηλώσεις υποταγής στο σύστημα τασσόμενος υπέρ της παραμονής της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλώνοντας την υποστήριξη του στους καπιταλιστές που θέλουν να κάνουν επενδύσεις, ψέγοντας την κυβέρνηση ότι δεν μπορεί να προσελκύσει πραγματικές επενδύσεις. Ακόμα και για τον κλάδο του τουρισμού (ο οποίος είναι ήδη ένα απέραντο εργασιακό κάτεργο) ζήτησε να γίνουμε ακόμα φθηνότερη χώρα για να προσελκύσουμε περισσότερους τουρίστες! Κάτω από το προσωπείο του “αντισυστημισμού”, λοιπόν αποκαλύπτεται μια δύναμη κρούσης του κεφαλαίου. Όπως έλεγε ο Χίτλερ προς τους μεγαλοκαπιταλιστές που τον στήριξαν στον προεκλογικό του αγώνα: θέλουμε ο κάθε επιχειρηματίας να είναι φύρερ στην επιχείρησή του!

1

Ήταν 16 Ιουνίου του 1998. Τις προηγούμενες ημέρες, ένα πλατύ κίνημα εκπαιδευτικών, φοιτητών, μαθητών και αλληλέγγυων αγωνιζόταν με κάθε τρόπο να ακυρώσει τον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για τους εκπαιδευτικούς. Τα εξεταστικά κέντρα και οι δρόμοι γύρω από αυτά είχαν μετατραπεί σε πεδία μάχης, σε έναν από τους πιο μαζικούς και συγκρουσιακούς αγώνες που γνώρισε το μεταπολιτευτικό εργατικό κίνημα. Εκείνο το πρωί της 16ης Ιουνίου, διεξαγόταν στην Ευελπίδων το δικαστήριο των συλληφθέντων αγωνιστών των συγκρούσεων. Ταυτόχρονα, 6 μέλη της Χρυσής Αυγής δικάζονταν για παλιότερη επίθεση εναντίον μελών του ΣΕΚ. Με το πέρας της διαδικασίας, κατά τον προσφιλή τους τρόπο, οι ναζιστές, ως τσούρμο δολοφόνων, επιτέθηκαν με λοστούς και καδρόνια σε τρεις φοιτητές της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση, τραυματίζοντας σοβαρά τον Δημήτρη Κουσουρή. Ανάμεσα στους δράστες αναγνωρίστηκε ο Αντώνης Ανδρουτσόπουλος, γνωστός ως “Περίανδρος” της Χρυσής Αυγής. Λίγους μήνες μετά ειδική ομάδα αξιωματικών της Αστυνομίας, σε απόρρητη έκθεση προς τον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, αποκάλυπτε διασυνδέσεις της ναζιστικής οργάνωσης με αξιωματικούς της αστυνομίας και του στρατού, αλλά και με βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας:

-1-

Σε αυτή τη σειρά των άρθρων θα δούμε το νέο ακροδεξιό χάρτη όπως διαμορφώθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας κι όπως αποτυπώθηκε στα εκλογικά αποτελέσματα του Μαΐου και του Ιουνίου.