Category: Aρθρα-Αναλυσεις

Στις 15 Μαρτίου 1937 ιδρύθηκε στην Ισπανία η Αναρχική ομάδα “Los Amigos de Durruti”, οι Φίλοι του Ντουρούτι, που αποτελούνταν από περίπου 5000 αγωνιστές. Στο πλαίσιο της συμπλήρωσης 87 χρόνων από την ίδρυση της μεταφράσαμε στα ελληνικά και δημοσιεύουμε το τελευταίο κεφάλαιο από το βιβλίο του Αγκουστίν Γκιγιαμόν “Η ομάδα Φίλοι του Ντουρούτι, 1937-39” με τίτλο Συμπεράσματα και επιλογικό σημείωμα

Η μονογραφία του Αγκουστίν Γκιγιαμόν για τους Φίλους του Ντουρούτι προσφέρει στους αναγνώστες την πιο ολοκληρωμένη και λεπτομερή εξερεύνηση και ανάλυση της ιστορίας και των ιδεών αυτής της ομάδας. Λίγες ομάδες, αν όχι καμία, έχουν υποστεί τόσο ευρεία παρερμηνεία, υπερβολή και εντυπωσιακή παραπληροφόρηση. Ο Γκιγιαμόν φέρνει στο φως νέα στοιχεία και αντιμετωπίζει αποτελεσματικά ορισμένες από τις πιο διαχρονικές παρερμηνείες.

Θέλω να πω ότι εμείς οι αναρχικοί δεν αλλάξαμε ποτέ τη θέση μας. Είμαστε αναρχικοί όπως παλιά και εξακολουθούμε να έχουμε τα ίδια ιδανικά. Σε κανένα μέρος του κόσμου δεν εμφανίστηκε ο αναρχισμός όπως τον βρίσκουμε σήμερα στην Ισπανία. Αυτό είναι απαραίτητο για να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο προκλήθηκε το στρατιωτικό πραξικόπημα της 19ης Ιουλίου και τα γεγονότα που ακολούθησαν.

Μια συνεχιζόμενη ιστορία απανθρωπιάς, βιαιότητας και πολέμου που χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Με αφορμή την πρόσφατη τροπολογία της κυβέρνησης για την παραχώρηση άδειας διαμονής ορισμένου χρόνου σε μετανάστες χωρίς χαρτιά, κάνουμε την παρακάτω -γενικών διαστάσεων- επισήμανση, ώστε να μπαίνουν ορισμένα πράγματα στη θέση τους και για να μην ξεχάσουμε και αυτά που ξέραμε την ώρα που παρακολουθούμε τη δήθεν φιλομεταναστευτική πλειοψηφία του κυβερνόντος κόμματος να «συγκρούεται» με τους «σκληρούς» της ακροδεξιάς πτέρυγας:

Περισσότερα από 82 εκατομμύρια άνθρωποι ξεριζώθηκαν από τους τόπους τους το 2020, σε μια χρονιά πανδημίας δηλαδή, όπου οι περιορισμοί της μετακίνησης ήταν εμφανείς διεθνώς. Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης ο συνολικός αριθμός μεταναστών σε παγκόσμιο επίπεδο για την ίδια χρονιά άγγιξε τα 300 εκατομμύρια, αυξημένος κατά 120 εκατομμύρια στα τελευταία 30 χρόνια και τριπλάσιος από τη δεκαετία του 1970.

Η 7η Οκτωβρίου του 2023 σηματοδοτεί μια ιστορική τομή στον παλαιστινιακό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Με την επιχείρηση «Πλημμύρα του Αλ Άκσα» η παλαιστινιακή αντίσταση κατάφερε να επιφέρει τεράστιες απώλειες μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα στην ισραηλινή κατοχή, κάτι που δεν κατόρθωσαν ποτέ αραβικά κράτη με τακτικό στρατό, τανκς και αεροπορία στον πόλεμο του 1967 και του 1973. Για μέρες οι αντάρτες της Γάζας κατάφεραν να απελευθερώσουν προσωρινά εδάφη περίπου 2,5 φορές το εμβαδόν της Λωρίδας της Γάζας μέσα στα κατεχόμενα του 1948 (Ισραήλ).
Τηρουμένων των αναλογιών η «Πλημμύρα του Αλ-Άκσα» σηματοδοτεί εξελίξεις στον παλαιστινιακό αγώνα για απελευθέρωση, αντίστοιχες με αυτές που σηματοδότησε ιστορικά η μάχη του Καραμέχ στις 21 Μάρτη του 1968, στα ιορδανικά σύνορα με την κατεχόμενη Παλαιστίνη. Σε εκείνη τη μάχη για πρώτη φορά οι Φενταγίν του Αραφάτ αναμετρήθηκαν με τον ισραηλινό τακτικό στρατό και τον καθήλωσαν σε μια 15ωρη μάχη, προξενώντας του μεγάλες απώλειες. Η ταπεινωτική ήττα των αραβικών καθεστώτων που είχε προηγηθεί στον πόλεμο των Έξι ημερών τον Ιούνη του 1967, σε συνδυασμό με τη μάχη του Καραμέχ, πυροδότησαν την έναρξη της παλαιστινιακής επανάστασης. Ως τότε οι Παλαιστίνιοι αναζητούσαν διέξοδο στα αραβικά καθεστώτα. Πλέον, έπαιρναν τις τύχες τους στα χέρια τους. Δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι/ες που ζούσαν στους προσφυγικούς καταυλισμούς της Ιορδανίας και του Λιβάνου συσπείρωσαν τις γραμμές του λαϊκού αντάρτικου.

Με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την εξέγερση των Ζαπατίστας στην Τσιάπας, αναδημοσιεύουμε αποσπάσματα από το βιβλίο «Σαν τον Ζαπάτα και τον Τσε» του Λεωνίδα Οικονομακη (εκδ. Ακυβέρνητες Πολιτείες, 2020).