Φωτογραφίες από τη πανελλαδική διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε χθες στο κέντρο του Βόλου, εν όψει της έναρξης της δικής των βασανιστών-δολοφόνων-μπάτσων του Βασίλη Μάγγου την Πέμπτη 5 Ιούνη στα δικαστήρια Καρδίτσας.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΤΙ ΚΑΝΑΝ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΗ.
ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 5/6,09:00, ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
ΕΝΑ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ! ENAΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΣ ΧΩΡΟΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ!
Ανταπόκριση από το 9ο φεστιβάλ αναρχικού & ανατρεπτικού βιβλίου στην Πάτρα
«Τα αναρχικά βιβλία είναι όπλα ενάντια στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό»
Το 3ήμερο 22, 23 και 24 Μάη πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα, στην πλατεία της Παντάνασσας, το 9ο Φεστιβάλ Αναρχικού & Ανατρεπτικού Βιβλίου. Ένα Φεστιβάλ που επιχείρησε για μια ακόμα χρονιά, μέσα από μια πληθώρα εκδηλώσεων, να αναδείξει τον πλούτο των αναρχικών, αντιεξουσιαστικών και ελευθεριακών αντιλήψεων, και παράλληλα να φέρει σε επαφή την τοπική κοινωνία, και ιδιαίτερα τη νεολαία της πόλης με τα αναρχικά και ανατρεπτικά βιβλία, με τα προτάγματα και τα οράματα μας.
Ειδικά σε μια περίοδο που όλα τα παραπάνω τίθενται υπό διωγμό από την κρατική προπαγάνδα και καταστολή, σε μια χρονική συγκυρία κινηματικής άμπωτης όπου η επίθεση σε όσους αντιστέκονται στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα οξύνεται, ενώ η ανάθεση και η παθητικότητα επιμένουν να ανθούν στους κοινωνικούς χώρους και ο ρατσισμός, ο κοινωνικός κανιβαλισμός και ο εκφασισμός στέκουν πάντα ως απειλή για τη διολίσθηση μιας κοινωνίας σε κρίση, η διοργάνωση αυτού του τριημέρου για 9η φορά τα τελευταία χρόνια επιδιώκει να διαμορφώσει ένα πεδίο εξοπλισμού με τα απαραίτητα εργαλεία και περαιτέρω ανάπτυξης της αντιπαράθεσης και της σύγκρουσης με τον κόσμο του πολέμου, της φτώχειας, της εξαθλίωσης και της καταστολής. Να προβάλει την εικόνα του κόσμου που ονειρευόμαστε, του κόσμου της δημιουργίας, της ζύμωσης, της χειραφέτησης, της αλληλεγγύης, της συντροφικότητας. Του κόσμου των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων.
Για τρεις μέρες πλήθος ανθρώπων πέρασε από το χώρο διεξαγωγής του Φεστιβάλ και ήρθε σε επαφή με τα αναρχικά και κινηματικά βιβλία, παρακολούθησε πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις σε μια ιδιαίτερα επιτυχημένη διοργάνωση, τόσο πολιτικά και οργανωτικά, όσο και σε επίπεδο απεύθυνσης και αποδοχής, διαμορφώνοντας έναν χώρο ελεύθερο από το κράτος και το εμπόρευμα, ένα πεδίο συνάντησης, αλληλεπίδρασης, συζήτησης και κριτικής σκέψης.
Το πρόγραμμα του φεστιβάλ ξεκίνησε την Πέμπτη 22 του Μάη με την παρουσίαση του βιβλίου «1821, η γνωστή-άγνωστη επανάσταση. Μια παράδοση ανταρσίας», ένα συλλογικό έργο που εκδόθηκε από τις εκδόσεις των Συναδέλφων. Οι Γιώργος Λιερός και Σωτήρης Λυκουργιωτης μέσα από τις πολύ ενδιαφέρουσες εισηγήσεις τους κατάφεραν να αναδείξουν και να εξηγήσουν γιατί η επανάσταση του 1821 δεν είναι απλά μια «εθνική, φιλελεύθερη και δημοκρατική επανάσταση» αλλά μια διαρκής επανάσταση που ξεκινάει πολύ πριν το 1821 και καταλήγει στις μέρες μας. Μια επανάσταση βασισμένη σε μια πολυετή παράδοση λαϊκής ανυποταγής. Είναι, για μας, πολύ βασικό όπως μελετάμε άλλες επαναστάσεις να μελετάμε και την επανάσταση του 1821. Γιατί στο πέρασμα των χρόνων χάθηκε ο κοινωνικός της χαρακτήρας, και η έμφαση έμεινε μοναχά στον εθνικό. Παρόλα αυτά ήταν η προσπάθεια της αναδυομένης αστικής τάξης να έρθει στο προσκήνιο, και να περάσει από το φεουδαρχικό στο καπιταλιστικό στάδιο οικονομικής οργάνωσης, όπως έγινε και με τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές επαναστάσεις. Που και σε αυτή τη περίπτωση υπήρξαν αντιφάσεις, αλληλοσυγκρούσεις και εμφύλιοι ακόμα και μέσα στις τάξεις των επαναστατών. Παράλληλα αφορά και τον αγώνα ενός καταπιεσμένου λαού που πολέμησε κόντρα στους Οθωμανούς, αλλά συγκρούστηκε και με τους ντόπιους άρχοντες για τη γη και την ελευθερία. Λαϊκοί αγωνιστές, κλέφτες, άτακτοι και χωρικοί που πήραν τα καριοφίλια και που το ελληνικό κράτος φυλάκισε, εξαπάτησε, καταδίκασε στη φτώχεια, λεηλάτησε τη ζωή και τη γη τους.
Ακολούθησε η κουκλοθεατρική παράσταση «Το Καραβάνι», βασισμένη σε ποιήματα και παραμύθια των Ρομά. Το κουκλοθέατρο Χαρούπ κατάφερε και σαγήνευσε μικρούς και μεγάλους με τις μαριονέτες του και την εντυπωσιακή αφήγηση, ενώ δεν παρέλειψαν στο κλείσιμο να στείλουν ένα σαφές και ξεκάθαρο μήνυμα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, τον κατεξοχήν λαό που σήμερα βιώνει το διωγμό από τη γη του και τη γενοκτονία.
Η πρώτη μέρα έκλεισε με stand up comedy από τους Κωνσταντίνο Μπίτση, Σταμάτη Αθανασάκο, Δημήτρη Παλιγγίνη, Χρήστο Κάστανα, Τζο Παπαδήμα.
Την Παρασκευή 23 του μήνα το Φεστιβάλ συνεχίστηκε με δυο βιβλιοπαρουσιάσεις: Η πρώτη έγινε από τις ελευθεριακές εκδόσεις Nowa Kultura των συντρόφων της συλλογικότητας για τον ελευθεριακό κομμουνισμό Libertatia. Πρόκειται για το βιβλίο «Η τραγωδία της Παταγωνίας» του Ντιέγκο Αμπάδ ντε Σαντιγιάν. Το άρθρο που περιλαμβάνεται στην έκδοση προέρχεται από το Δεκαπενθήμερο Ένθετο της αργεντίνικης αναρχικής εφημερίδας La Protesta. Όπως μας ενημερώνουν οι σύντροφοι, παρόλο που η αρχική έκδοση δεν φέρει υπογραφή, γνωρίζουμε από τις έρευνες του Μαξ Νετλάου ότι ο συγγραφέας του ήταν ο Ντιέγκο Αμπάδ ντε Σαντιγιάν. Το κείμενο εκδόθηκε εφτά χρόνια μετά τις εκτελέσεις κι έξι χρόνια μετά τη δολοφονία του συνταγματάρχη Βαρέλα από τον Κουρτ Γκούσταβ Βίλκενς. Η συγκεκριμένη επανέκδοση, στη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τις απεργίες στην Παταγονία, επιχειρεί να διατηρήσει ζωντανό τον αγώνα και την αντίσταση των εργατριών και των εργατών της Παταγονίας, που είχαν φτάσει εκεί από διάφορα μέρη του κόσμου. Οι σύντροφοι μας παρουσίασαν μια από εκείνες τις στιγμές του ταξικού και αναρχικού κινήματος που οφείλουν να χαράζονται στην συλλογική εξεγερτική μνήμη. Αν και για την εξέγερση στην Παταγονία έχουν και άλλα βιβλία, όπως του ιστορικού Οσβαλντο Μπαγιερ, η συγκεκριμένη έκδοση έχει μια ιδιαίτερη σημασία γιατί είναι γραμμένη από τον αναρχικό αγωνιστή Ντιέγκο Αμπαδ ντε Σαντιγιαν, που είχε ενεργό ρόλο στην ανάπτυξη του αναρχικού και ελευθεριακού κινήματος στην Αργεντινή και συμμετείχε και στην ισπανική επανάσταση, αφήνοντας μεγάλο θεωρητικό έργο ως παρακαταθήκη στους μελλοντικούς αγωνιστές.
Η επόμενη παρουσίαση ήταν το εμβληματικό έργο «Ζώντας τη Ζωή μου». Η παρουσίαση έγινε από την ίδια τη μεταφράστρια του βιβλίου, τη συντρόφισσα Ροζίνα Μπερκνερ. Η πολύτιμη αυτή έκδοση πραγματοποιήθηκε σε δυο τόμους από τις εκδόσεις Βιβλιοπέλαγος. Το «Ζώντας τη ζωή μου» αποτελεί μια εμβληματική έκδοση που τοποθετεί την Έμμα Γκόλντμαν στο επίκεντρο, εξυψώνοντας τα ιδανικά της μέσα από την ιστορική συγκυρία που έζησε αλλά κυρίως μέσα από το δικό της πρίσμα, παλεύοντας με τις δικές της αντιφάσεις, αδυναμίες κι ευαισθησίες να τοποθετηθεί άλλοτε με σαφήνεια άλλοτε όχι και να γίνει ο άνθρωπος που ονειρευόταν και διακήρυττε για κάθε επαναστατημένο άνθρωπο κοιτώντας εξίσου τον εαυτό της στον καθρέφτη. Οι δυο τόμοι της αυτοβιογραφίας καλύπτουν τέσσερις και πλέον δεκαετίες ζωής και δεν πρόκειται απλώς για μια καταγραφή ιστορικών και κοινωνικών γεγονότων, αλλά για μια βαθιά προσωπική εξιστόρηση της διαδρομής μιας γυναίκας αγωνίστριας που προσπαθεί να συνδυάσει τις πολιτικές της πεποιθήσεις και την αγωνιστική της παρουσία με την ανθρώπινη υπόσταση — την αγάπη, τον έρωτα, τη χαρά και την αναζήτηση της ολοκληρωμένης προσωπικότητας που ως τέτοια θα συνδράμει στην Υπόθεση.
Η βραδιά έκλεισε με ρεμπέτικο-λαϊκό γλέντι για την οικονομική ενίσχυση του Φεστιβάλ με τη συμμετοχή των Ρεμπεlution και πλήθους κόσμου.
Η τρίτη και τελευταία μέρα, με σχετικά άστατο καιρό, περιελάμβανε την παρουσίαση του Βιβλίου «Αναμνήσεις Τρομοκρατισσών» του Ταμείου Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών. Η παρουσίαση έγινε από τον σύντροφο Πολύκαρπο Γεωργιάδη. Το βιβλίο αναφέρεται σε ένα σημαντικό κομμάτι που έχει παραληφθεί από τις ιστορικές πηγές: τις γυναίκες που συμμετείχαν στο ρωσικό επαναστατικό κίνημα κατά τον 19ο αιώνα. Είναι τα απομνημονεύματα τριών επαναστατριών που παρά τις απαγορεύσεις που υπήρχαν για τις γυναίκες εκείνη την εποχή, κατάφεραν να βρεθούν στη δίνη των γεγονότων, να διαμορφώσουν τις συνθήκες μέσα στις οποίες άνθισε ο ρωσικός τερορισμός, να αφήσουν την παρακαταθήκη τους για το μέλλον και να αναδείξουν ισότιμα τον ρόλο τους μέσα στο ρωσικό μηδενιστικό ναροντνικό κίνημα. Οι γυναίκες αυτές αφιέρωσαν τη ζωή τους στο όνομα της επανάστασης και της απελευθέρωσης του λαού, στάθηκαν σαν βράχοι και αντιστάθηκαν στο κύμα καταστολής, στις φυλακίσεις και στις εξορίες. Και αν ξεχάστηκαν από το νήμα της ιστορίας, οι αφηγήσεις τους έρχονται να σπάσουν τη λήθη και να αναδείξουν την καθοριστική τους πορεία στον δρόμο προς την ελευθερία. Οι Ρώσοι μηδενιστές αποτέλεσαν ισχυρό εχθρό για την αστική τάξη και τον τσαρισμο. Έχουμε σημαντικές στιγμές επαναστατικής οργάνωσης, πίστης, συνεπείας στην υπόθεση, που αποτέλεσαν μαγιά για τους μελλοντικούς επαναστάτες μέχρι και τις μέρες μας. Από τον Νετσάγιεφ μέχρι την Ναρονταγια Βόλια, μέχρι και τα τελευταία χρόνια του Μαρξ και του Ένγκελς που άρχισαν να βλέπουν με συμπάθεια το εκεί επαναστατικό κίνημα και τη δολοφονία του τσάρου, όσο και την συνεργασία Νετσάγιεφ-Μπακούνιν. Τέλος είναι για εμάς αρκετά σημαντικό να γίνονται τόσο εκδόσεις όσο και εκδηλώσεις όπως αυτή η βιβλιοπαρουσίαση που αφορούν την ιστορία του επαναστατικού κινήματος, είτε του αναρχικού είτε του κομμουνιστικού.
Ακολούθησε η παρουσίαση του βιβλίου «Αννα Μαρία και Λούκα Μαντίνι. Επαναστατημένα αδέρφια» των εκδόσεων Δυσήνιος Τύπος. Η παρουσίαση πραγματοποιήθηκε από το μεταφραστή του βιβλίου Λεωνίδα Βλάσση, ενώ σύντομο χαιρετισμό πραγματοποίησε με τηλεδιάσκεψη και ο σύντροφος Πασκουάλε Αμπατάντζελο, πρώην πολιτικός κρατούμενος, μέλος των ΝΑΡ από την Ιταλία. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο Πασκουάλε και η Συλβάνα Γκρίπι στην εισαγωγή της έκδοσης: «Αυτό είναι ένα βιβλίο για τ’ αδέλφια Μαντίνι που το θέλησα και το επιμελήθηκα προσωπικά, με σκοπό να γίνει γνωστό στις νέες γενιές ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της κοινωνικής και πολιτικής σύγκρουσης που αναπτύχθηκε στην Ιταλία των χρόνων του Εβδομήντα και του Ογδόντα. Μια σύγκρουση που εκείνη την περίοδο έθεσε σ’ αμφισβήτηση την πολιτική εξουσία, το μονοπώλιο της βίας και την αστική δικαιοσύνη, μέσα από την ένοπλη πάλη και την προλεταριακή δικαιοσύνη, δίνοντας ζωή σε μια κυριολεκτική επαναστατική απόπειρα που κατάληξε σ’ έναν ταξικό πόλεμο χαμηλής έντασης […]».
«Αυτό είναι ένα βιβλίο για τον Λούκα και την Άννα Μαρία Μαντίνι, με πολλές φωνές: συνεντεύξεις με διάφορα πρόσωπα που, υπό διάφορες ιδιότητες και σε διαφορετικές περιόδους, γνώρισαν προσωπικά τόσο τον αδελφό όσο και την αδελφή. Οι διάφοροι συντελεστές του μάς διηγήθηκαν, ακόμα και ανέκδοτες, ιστορίες και καταστάσεις, βιωμένες κατά τη διάρκεια μιας ιστορικής περιόδου που ακόμα και σήμερα παραμένει -σε γενικές γραμμές- άγνωστη. Μαρτυρίες αγώνα, σε ταραγμένα χρόνια ιστορικών αλλαγών, τότε που οι ιδεολογίες αποτελούσαν μια διαρκή προτροπή για νέες ιδέες εξέγερσης. Γεγονότα στα οποία ενεπλάκησαν διάφορα κινήματα σε κάθε γωνιά της γης, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας χώρας και την περιοχή της Φλωρεντίας: εργαζόμενοι, φοιτητές και φυλακισμένοι συναντήθηκαν και αγωνίστηκαν για έναν καλύτερο κόσμο, για ένα δικαιότερο οικονομικό – κοινωνικό σύστημα, εναλλακτικό από τον καπιταλισμό, βασισμένο στην κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, στην αλληλεγγύη και την ισότητα, αντί στην ατομική ιδιοκτησία, στο κέρδος και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».
Η βραδιά έκλεισε με την προβολή του ντοκιμαντέρ «’48. Αντίσταση στον μεγάλο εποικισμό» της ομάδας 218. Το ντοκιμαντέρ γυρίστηκε το καλοκαίρι του 2022 στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Αποτελεί μια προσπάθεια να εκφραστεί η εμπειρία της καθημερινότητας ανθρώπων αποκλεισμένων από το καθεστώς απαρτχάιντ, περιγράφοντας διαφορετικές όψεις της ισραηλινής κατοχής. Η ιδέα αυτού το ντοκιμαντέρ γεννήθηκε μετά από δύο ταξίδια στην κατεχόμενη Παλαιστίνη και μέσα από τη γνωριμία των συντελεστών με ντόπιους αγωνιστές και ντόπιες αγωνίστριες. «Βγάλτε τη φωνή μας προς τα έξω» ήταν η απάντηση στο ερώτημα «τι μπορούμε εμείς να κάνουμε ως κίνηση αλληλεγγύης στην παλαιστινιακή αντίσταση;».
Στην προβολή συμμετείχαν και μια συντρόφισσα και ένας σύντροφος της ομάδας των δημιουργών και ακολούθησε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με ερωτήσεις και τοποθετήσεις σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί τώρα εκεί και γενικότερα με την τεράστια ανάγκη που υπάρχει να ορθωθεί ένα κίνημα ικανό να σταματήσει το γενοκτονικό πόλεμο του κράτους-δολοφόνου σε βάρος των παλαιστίνιων.
Εξάλλου, ολόκληρο το τριήμερο εκδηλώσεων πραγματοποιήθηκε εν μέσω της συνεχιζόμενης 18μηνης σφαγής του παλαιστινιακού λαού που έχει σαν προφανές αποτέλεσμα οι ελπίδες και οι καρδιές των καταπιεσμένων όλου του κόσμου να χτυπούν δυνατά στη Γάζα. Στην καθημερινότητα του να ζει κανείς στη «μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου» και να πεθαίνει εκεί, η εξέγερση γίνεται η μόνη ρεαλιστική επιλογή. Μπροστά στο μονόδρομο της φτώχειας, της πείνας, της εξαθλίωσης, του αποκλεισμού και της εξόντωσής τους, οι παλαιστίνιοι παίρνουν πέτρες και σφεντόνες, όλμους και πολυβόλα και αγωνίζονται για τη γη, την ελευθερία και την αξιοπρέπειά τους. Η 7η Οκτώβρη 2023 και τα ηρωικά κατορθώματα της ενωμένης παλαιστινιακής αντίστασης συνεχίζουν να αποτελούν φάρο για τους λαούς όλης της γης. Για το λόγο αυτό συμμετείχαμε με όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες της διοργάνωσης, καθώς και όσους ήρθαν από άλλες πόλεις να στηρίξουν το φεστιβάλ στην διαδήλωση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη που πραγματοποιήθηκε το πρωί του Σαββάτου στο κέντρο της Πάτρας.
Ως αυτοδιαχειριζόμενος χώρος Επί τα Πρόσω θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους όσοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας για συμμετοχή στο 9ο Φεστιβάλ Αναρχικού & Ανατρεπτικού Βιβλίου (εκδοτικά εγχειρήματα, συγγραφείς, μεταφραστές, πολιτικές συλλογικότητες, καλλιτεχνικά σχήματα, συντρόφους και συντρόφισσες που στήριξαν με την παρουσία τους τις τριήμερες εκδηλώσεις) αλλά και όσες και όσους έδειξαν ενδιαφέρον. Η μεγάλη ανταπόκριση που βρήκε το φεστιβάλ και φέτος οφείλεται επίσης και σε όσους συντρόφους και συντρόφισσες το στηρίζουν από την πρώτη χρονιά που ξεκίνησε αλλά και σε όσους νεότερους το γνώρισαν και αναγνώρισαν πως αξίζει να το ενισχύσουν στο πέρασμα των χρόνων. Χωρίς όλους αυτούς τους ανθρώπους και τα εγχειρήματα που συγκροτούν, δεν θα ήταν εφικτή μια τέτοια διοργάνωση.
Από την πλευρά μας, μπορούμε να πούμε πως θα συνεχίσουμε να προωθούμε τη λογική της αδιαμεσολάβητης επικοινωνίας, της αυτοοργανωμένης έκφρασης, της ισότιμης συμμετοχής, της οριζοντιότητας και της συλλογικοποίησης με την πεποίθηση πως ο τρόπος που αγωνιζόμαστε σήμερα έχει άμεση συνάφεια με την κοινωνία που θέλουμε να οικοδομήσουμε αύριο. Θα συνεχίσουμε να κάνουμε πράξη την οργανωμένη παρέμβαση και δράση πάνω σε μια σειρά από ζητήματα που σχετίζονται με τις ζωές τις δικές μας και των γύρω μας και τις επιπτώσεις που έχουν πάνω σε αυτές οι επιλογές και οι σχεδιασμοί των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών.
Το φεστιβάλ υπήρξε μόνο μια στιγμή, μόνο ένα κομμάτι του αγώνα που διεξάγουμε ως αναρχικοί/ες για μια κοινωνία απελευθερωμένη από τα δεσμά του κράτους και του κεφαλαίου, για έναν κόσμο χωρίς πολέμους, φασισμό και ιμπεριαλισμό, χωρίς ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση, έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
Υ.Γ. Στο κλείσιμο της διοργάνωσης, συντρόφισσες και σύντροφοι βγάλαμε μια φωτογραφία στο γκράφιτι που έχει φτιαχτεί παλιότερα στην πλατεία της Παντάνασσας για το Βασίλη Μάγγο, ενόψει της έναρξης της δίκης των βασανιστών του στις 5 Ιούνη στην Καρδίτσα και της πανελλαδικής πορείας που θα γίνει στις 31 Μάη στο Βόλο. Tο αίμα δεν είναι νερό. Η μνήμη δεν είναι σκουπίδι. Ο δολοφονικός βασανισμός του Βασίλη Μάγγου ήταν ένα ακόμα κρατικό έγκλημα. Δεν θα ξεχαστεί! Ούτε βήμα πίσω απέναντι στην κρατική καταστολή!
Με μαζική συμμετοχή κόσμου πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Κυριακής 4 Μάη στις σκάλες Πατρέως στην Πάτρα πολιτική εκδήλωση με θέμα «Το δόγμα “νόμος και τάξη” και η προσπάθεια επιβολής σιγής νεκροταφείου στην κοινωνία. Η υπόθεση των Αμπελοκήπων ως κομμάτι της αντιεξεγερτικής εκστρατείας του κράτους. Η σύλληψη του Νίκου Ρωμανού και το σαθρό κατηγορητήριο της «αντι»τρομοκρατικής».
Το δόγμα “νόμος και τάξη” και η προσπάθεια επιβολής σιγής νεκροταφείου στην κοινωνίαΗ υπόθεση των Αμπελοκήπων ως κομμάτι της αντιεξεγερτικής εκστρατείας του κράτουςΗ σύλληψη του Νίκου Ρωμανού και το σαθρό κατηγορητήριο της “αντι”τρομοκρατικής
θα μιλήσουν:
–Νίκος Ρωμανός, πολιτικός κρατούμενος,
–Παναγιώτης Μασούρας και Κωνσταντίνα Καρτσιώτη από την
Επιτροπή Αλληλεγγύης στον αγωνιστή Νίκο Ρωμανό,
–Παναγιώτης Αντωνίου, δικηγόρος
–παρεμβαίνει τηλεφωνικά η συνήγορος του Νίκου
ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΜΑΗ, 19:30, ΣΚΑΛΕΣ ΠΑΤΡΕΩΣ
διοργάνωση: αναρχική ομάδα “δυσήνιος ίππος”
ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΟ ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΣΤΟ ΧΑΛΙΚΙ ΑΣΠΡΟΠΟΤΑΜΟΥ
ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗ ΦΕΡΝΟΥΝ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
Κυριακή 6 Απριλίου, στις 12:00, στην πλατεία Χαλικιού Ασπροποτάμου και πορεία προς τη θέση «Ελατάκια».
Αναχώρηση στις 08:00, από τον Κοινωνικός Χώρος Αλληλεγγύης & Αγώνα Καρδίτσας (Μ.Αλεξανδρου 44).
Την προηγούμενη εβδομάδα οι μηχανές της «ανάπτυξης» και οι επενδυτές κατέφθασαν στο Χαλίκι Ασπροποτάμου για να ξεκινήσουν το καταστροφικό, και στο όνομα της πράσινης «ανάπτυξης», έργο του υδροηλεκτρικού στη θέση «Ελατάκια». Ένα έργο που, μεταξύ πολλών, εντάσσεται στην αντικοινωνική και αντιπεριβαλλοντικη πολιτική του κράτους και του κεφαλαίου, που ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση και την εκμετάλλευση της ενέργειας και την αδιάκοπη κερδοφορία των επενδυτών σε βάρος της φύσης και της κοινωνίας.
Στεκόμαστε δίπλα και ενώνουμε τις δυνάμεις μας με τους κατοίκους του Ασπροποτάμου και του Χαλικιού, και με όσους αγωνίζονται για να μείνουν βουνά, ποτάμια και ρέματα απάτητα και ελεύθερα από τις μηχανές της καταστροφής και της κερδοφορίας των λίγων.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
ΚΑΜΙΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΒΟΥΝΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΝΕΡΑ
Ανοιχτή Συνέλευση ενάντια στην Πράσινη Ανάπτυξη και στα Αιολικά στα Άγραφα
12-13 Απριλίου στο Καμίνι στο Γαλάτσι φεστιβάλ βιβλίου με τις εκδόσεις Άγρα, Αντίποδες, Πόλις, Μικρός Ήρως, Red n’ Noir, Πουά.
[UPDATE]Φωτογραφίες από τη σημερινή πορεία που πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα για την 8η Μάρτη, η οποία πέρασε από τον ΟΣΕ.
Η φετινή 8η Μάρτη, μας βρίσκει 2 χρόνια μετά το κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών. Των 57 νεκρών συνανθρώπων μας και των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που κινητοποιούνται επίμονα απέναντι στην εγκληματική φύση κράτους και κεφαλαίου. Η φετινή 8η Μάρτη, μας βρίσκει με την Παλαιστίνη όρθια απέναντι στην άνιση βία του Ισραηλινού κράτους, με την αντίσταση να κρατά το δρόμο ανοιχτό για την τελική νίκη, τη λευτεριά. Η φετινή 8η Μάρτη, μας βρίσκει να κοιτάμε ξανά το τέρας της πατριαρχίας κατάματα. Να θυμηθούμε και να μιλήσουμε για τις 16 γυναίκες που χάσαμε από τα σπίτια και τις γειτονιές μας το 2024 και για κάθε μία που χτυπιέται, βιάζεται και δολοφονείται κάθε μέρα.
ΤΈΜΠΗ, ΠΥΛΟΣ, ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ
ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΟΡΜΟΥΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΝΑΠΝΕΕΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ!Κάλεσμα της πρωτοβουλία γυναικών ενάντια στην πατριαρχία την φετινή 8η Μάρτη
ΠΟΡΕΙΑ: ΣΑΒΒΑΤΟ 8/3, 12 μ.μ., ΠΛ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Παρασκευή 7/3, 19:00
ΠΡΟΒΟΛΗ: «Femicidio», θα ακολουθήσει συζήτηση και μπαρ οικονομικής ενίσχυσης του ταμείου κακοποιημένων γυναικών και γυναικών που έχουν ανάγκη
8Η ΜΑΡΤΗ: ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΟΞΥΓΟΝΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΙΣΟΤΗΤΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Η φετινή 8η Μάρτη, μας βρίσκει 2 χρόνια μετά το κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών. Των 57 νεκρών συνανθρώπων μας και των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που κινητοποιούνται επίμονα απέναντι στην εγκληματική φύση κράτους και κεφαλαίου. Η φετινή 8η Μάρτη, μας βρίσκει με την Παλαιστίνη όρθια απέναντι στην άνιση βία του Ισραηλινού κράτους, με την αντίσταση να κρατά το δρόμο ανοιχτό για την τελική νίκη, τη λευτεριά. Η φετινή 8η Μάρτη, μας βρίσκει να κοιτάμε ξανά το τέρας της πατριαρχίας κατάματα. Να θυμηθούμε και να μιλήσουμε για τις 16 γυναίκες που χάσαμε από τα σπίτια και τις γειτονιές μας το 2024 και για κάθε μία που χτυπιέται, βιάζεται και δολοφονείται κάθε μέρα.
Continue reading “ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ: ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ 8 ΜΑΡΤΗ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ”
Το απόγευμα της Τρίτης 25 Φλεβάρη περίπου 25 σύντροφοι και συντρόφισσες πραγματοποιήσαμε μηχανοκίνητη πορεία σε κεντρικούς δρόμους της Πάτρας ενάντια στο κρατικό και καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη. Σταματήσαμε μπροστά στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό και γράψαμε το σύνθημα: “Δολοφόνοι. 28/2 – Όλοι στους δρόμους”. Πετάξαμε χιλιάδες τρικακια και αναρτήσαμε πανό σε πλατείες καλώντας τον κόσμο να συμμετέχει μαζικά στην απεργία και στις διαδηλώσεις της Παρασκευής.
Το κρατικό και καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών επιβεβαιώνει με τον πιο εμφατικό τρόπο τον δολοφονικό και αντικοινωνικό χαρακτήρα του συστήματος που απαξιώνει και ξεπουλαει τις δημόσιες υποδομές, αδιαφορεί για τις κοινωνικές ανάγκες, λεηλατεί καθημερινά την κοινωνική πλειοψηφία και την καταδικάζει στη φτώχεια και τον θάνατο.
Η 28η Φεβρουαρίου είναι ένας ακόμα σταθμός, ακόμα μια ημερομηνία που μας καλεί να ξηλώσουμε τις ράγες του κέρδους που βάφτηκαν με αίμα, για να χτίσουμε μια διαφορετική κοινωνία που η ζωή δεν θα είναι φθηνή και θα αναπνέει με αξιοπρέπεια. Όλες κι όλοι στους δρόμους.
Όλες κι όλοι στις διαδηλώσεις της 28ης Φεβρουαρίου. Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους!
αναρχική ομάδα “Δυσήνιος Ίππος” και συντρόφισσες – σύντροφοι
Το απόγευμα του Σαββάτου 1 Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε παρέμβαση (φωτό ) έξω από τα δικαστήρια της Πάτρας για τον Β.Μάγγο ενόψει της ολοκλήρωσης της δίκης των βασανιστών του που συνεχίζεται τη Δευτέρα 3/2 στα δικαστήρια του Βόλου
Επίσης, κατά τη διάρκεια της αντιφασιστικής μοτοπορείας που έγινε το απόγευμα της Παρασκευής 31/1, οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι πέρασαν έξω από τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αχαΐας (βίντεο) και φώναξαν συνθήματα για τον Β. Μάγγο.
ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΓΓΟ ΠΟΤΕ ΔΕ ΣΕ ΞΕΧΝΑΜΕ
ΚΙ ΑΣ ΜΗΝ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ
“(…) Το χτύπημα που οργανώθηκε απέναντι στους αγωνιζόμενους κατοίκους του Βόλου στις 13 και 14 Ιουνίου 2020 ζητούσε αίμα διαδηλωτών και ήταν μια ακόμα στιγμή της γενικευμένης κατασταλτικής εκστρατείας του κράτους απέναντι σε όσους αντιστέκονται, ένα ακόμα επεισόδιο του κοινωνικού πολέμου που εξαπολύει το κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα στο πλαίσιο του οποίου εντάσσεται ο θάνατος χιλιάδων, η καταδίκη ακόμα περισσότερων στη φτώχεια και την ανέχεια, η ολοκληρωτική λεηλασία του φυσικού κόσμου.Περίπου ένα μήνα μετά, στις 13 Ιουλίου 2020, ο Βασίλης Μάγγος βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του από τη μητέρα του. Οι εγκληματικές πρακτικές των κρατικών μηχανισμών, ωστόσο, δεν σταματούν εδώ, αφού κατά τη νεκροψία του πραγματοποιούνται διάφορες ανεξήγητες μεθοδεύσεις, η σορός του απαγάγεται και μεταφέρεται στη Θεσσαλονίκη, ενώ η κυβέρνηση, δια στόματος υπουργού Προ. Πο. Χρυσοχοϊδη, σπεύδει να προκαταλάβει την ιατροδικαστική έρευνα και να αθωώσει τους μπάτσους-βασανιστές του Βασίλη.
Ο βασανισμός και ο θάνατος του Βασίλη Μάγγου αποτελούν τη μέχρι στιγμής κορύφωση ενός οργανωμένου κατασταλτικού σχεδίου από την πλευρά του κράτους που στοχεύει στην καθυπόταξη των κοινωνικών αντιστάσεων για την προώθηση των πλέον καταστροφικών επενδυτικών σχεδιασμών και ακόμα μεγαλύτερων αντικοινωνικών πολιτικών σε ολόκληρη τη χώρα. Πολιτικές που βάζουν πρώτα και κύρια στο στόχαστρο τον κόσμο που αγωνίζεται, τους φτωχούς, τους ευάλωτους, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, το σύνολο του φυσικού κόσμου από άκρη σε άκρη της επικράτειας. (…)”
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ-ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ Β.ΜΑΓΓΟΥ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Το απόγευμα της Παρασκευής 31 Γενάρη, περίπου 25 συντρόφισσες και σύντροφοι πραγματοποιήσαμε αντιφασιστική παρέμβαση σε διάφορες γειτονιές της Πάτρας. Από τα Ψηλαλώνια, το Σκαγιοπούλειο και τα Προσφυγικά μέχρι την Άνω Πόλη, τα Ταμπάχανα, την Αρόη και τα Σύνορα, πορευτήκαμε με μηχανάκια κάνοντας στάσεις για ανάρτηση πανό και αναγραφή συνθημάτων με σπρέι. Στη διαδρομή πετάξαμε χιλιάδες τρικάκια. Στείλαμε ένα σαφές μήνυμα στα φασιστικά φαντάσματα πως οι δρόμοι αυτής της πόλης ανήκουν στους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες και δεν είναι πεδίο για να ξερνούν το ρατσιστικό και μισάνθρωπο δηλητήριο τους.
Επίσης, σήμερα συμπληρώνονται 29 χρόνια από τα γεγονότα των Ιμίων, όπου επιβεβαιώθηκε με τραγικό τρόπο το πόσο επικίνδυνοι μπορούν να γίνουν για τους λαούς οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί. Από τότε, κάθε χρόνο, οι φασίστες επιχειρούν να εκμεταλλευτούν τη συγκεκριμένη επέτειο για να αποκτήσουν δημόσιο έδαφος και να αναπαράξουν την πολεμοκάπηλη προπαγάνδα του ελληνικού κράτους που συντηρεί τις τεράστιες κούρσες των εξοπλιστικών προγραμμάτων και μετατρέπει ολόκληρη την επικράτεια σε πολεμικό προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ. Παράλληλα, στρέφονται ενάντια σε μετανάστες και πρόσφυγες, σε κοινωνικούς αγωνιστές και νεολαίους, λειτουργώντας παραπληρωματικά της επίσημης κρατικής καταστολής που δολοφονεί εκατοντάδες ανθρώπους στα σύνορα, βασανίζει, φτωχοποιεί και καταδικάζει στην ανέχεια τη συντριπτική κοινωνική πλειοψηφία. Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, δεν έχουμε καμιά αυταπάτη. Οι φασίστες ήταν, είναι και θα είναι κρατικό ενεργούμενο, γέννημα-θρέμμα αυτού του σάπιου συστήματος και τσιράκια των αφεντικών. Το οργανωμένο κοινωνικό και ταξικό κίνημα οφείλει να τους στέλνει πίσω στις τρύπες τους όποτε αυτοί επιχειρούν να σηκώσουν κεφάλι. Να τσακίσουμε τους παρακρατικούς φασίστες παντού. Σε σχολεία, σχολές, χώρους δουλειάς και γειτονιές.
Με την παρέμβαση μας αυτή θέλουμε να απευθύνουμε επίσης κάλεσμα συμμετοχής στη συγκέντρωση μνήμης και αγώνα για τα θύματα των κρατικών δολοφονιών στα σύνορα που θα γίνει την Πέμπτη 6 Φλεβάρη στις 18:00 στην πλατεία Γεωργίου.
Ενάντια στην Ευρώπη φρούριο, στις ρατσιστικές-αντιμεταναστευτικες πολιτικές του ελληνικού κράτους, της ευρωπαϊκής ένωσης και των δολοφονικών μηχανισμών τους. Να γκρεμίσουμε τον φραχτη του Έβρου και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Να σταματήσουμε τα “push backs” και τις δολοφονίες μεταναστών στα σύνορα και στο αιγαίο.
ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ
Αναρχική ομάδα “δυσήνιος ίππος” και σύντροφοι-ισσες
Δυσήνιος Ίππος 