Category: Ζερμιναλ

Για άλλη μια φορά η Μέση Ανατολή φλέγεται. Στην περιοχή Σεΐχ Τζάρα της ανατολικής Ιερουσαλήμ, εκατοντάδες οικογένειες Παλαιστίνιων είναι αντιμέτωπες με έξωση από τα σπίτια τους, τα οποία διεκδικούνται από Ισραηλινούς εποίκους. Την ίδια ώρα, μπροστά στο τέμενος Αλ Άκσα ξέσπασαν άγριες συγκρούσεις μεταξύ του ισραηλινού στρατού και παλαιστίνιων που διαμαρτύρονταν για τις νέες βιαιότητες του ισραηλινού κράτους εναντίον τους. Στις 10 Μάη, τουλάχιστον είκοσι Παλαιστίνιοι, εκ των οποίων εννέα παιδιά, σκοτώθηκαν σε αεροπορικούς βομβαρδισμούς του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας. Από τότε, ανηλεείς βομβαρδισμοί και χερσαίες επιθέσεις αιματοκυλούν για ακόμα μια φορά τη Γάζα, ενώ οι μικρές δυνάμεις της Παλαιστινιακής αντίστασης αμύνονται σθεναρά.

Στις 24 Μαΐου 2021, ο αναρχικός αγωνιστής Γ. Δημητράκης δέχεται, στις φυλακές Δομοκού όπου κρατείται, δολοφονική επίθεση με πολλαπλά χτυπήματα στο κεφάλι από ομάδα συγκρατούμενων του. Ως αποτέλεσμα της εναντίον του επίθεσης, ο Γιάννης διαμετακομίστηκε στο Νοσοκομείο της Λαμίας σε κρίσιμη κατάσταση, ενώ σήμερα έχει μεταφερθεί ξανά σε καθεστώς απομόνωσης στις φυλακές Κορυδαλλού, παρά το ότι αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με την υγεία του, μια πράξη ξεκάθαρης αντεκδίκησης από πλευράς υπουργείου Προ.Πο και Γ.Γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής.

«Είναι πεποίθηση και πρακτική μας ότι για την εξέγερση και τον αγώνα δεν χρειάζονται ούτε ηγέτες, ούτε μεγάλοι άντρες, ούτε μεσσίες, ούτε σωτήρες. Για τον αγώνα χρειάζεται να έχει κανείς μόνο λίγη ντροπή, κάτι από αξιοπρέπεια και πολλή οργάνωση».

Εξεγερμένος υποδιοικητής Μάρκος

Την 1^η Γενάρη 1994, λίγο μετά τη λήξη του πρωτοχρονιάτικού πάρτυ στο Προεδρικό Μέγαρο της Πόλης του Μεξικό, στο οποίο η πολιτική ελίτ της χώρας πανηγύριζε την ένταξη της στη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου NAFTA μαζί με τις ΗΠΑ και τον Καναδά (μια συμφωνία που καταδίκαζε στη φτώχεια και την πείνα τον αγροτικό πληθυσμό και τους ιθαγενικούς πολιτισμούς της χώρας), μια συγκλονιστική είδηση άρχισε να καταφτάνει στους διαδρόμους του μεξικανικού υπουργείου Άμυνας. Στην πολιτεία Τσιάπας, ένας άγνωστος μέχρι τότε στρατός, ο Ζαπατιστικός Στρατός για την Εθνική Απελευθέρωση (EZLN) είχε μόλις ξεκινήσει μια ένοπλη εξέγερση καταλαμβάνοντας επτά αστικά κέντρα. Σύμφωνα με την  ιστορία που μοιάζει με παραμύθι, δέκα χρόνια νωρίτερα, ο EZLN είχε συγκροτηθεί στη ζούγκλα Λακαντόνα από 6 αντάρτες, τρεις μιγάδες και τρεις ιθαγενείς.

Από τις 28 Απρίλη η Κολομβία βρίσκεται σε κοινωνική εξέγερση. Η απεργία που είχε καλεστεί συνεχίζεται μέχρι σήμερα μιας και οι αιτίες που την προκάλεσαν είναι πολύ πιο βαθιές από την πρόσφατη φορολογική μεταρρύθμιση που προσπάθησε να πραγματοποιήσει η -ακραία νεοφιλελεύθερη και συνεργάτης του δόγματος των ΗΠΑ στην περιοχή- κυβέρνηση Ντούκε.

Σε μία περίοδο που τα νέα εκτρωματικά νομοσχέδια παίρνουν και δίνουν (εκπαιδευτικό, εργασιακό κ.α.), που τα νέα νομοσχέδια το ένα μετά το άλλο έρχονται να δυσχεράνουν ακόμα πιο πολύ τις ζωές μας, δεν θα μπορούσε να λείπει και ένας νόμος από το τραπέζι που θα πλήττει τις γυναίκες, που θα ενισχύει ακόμα πιο πολύ την καταπίεση και τον εγκλωβισμό σε ένα σπίτι-φυλακή, σε μια σχέση φόβου και πόνου. Το νομοσχέδιο για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια λοιπόν, έρχεται να εγκλωβίσει τόσες και τόσες γυναίκες και παιδιά σε έναν αέναο κλοιό κακοποίησης. Έρχεται να παραγκωνίσει τις επιθυμίες παιδιών και γυναικών, με την επιβολή της συνεπιμέλειας ακόμα κι αν έχουμε να κάνουμε με έναν σύζυγο-πατέρα κακοποιητή, είτε με πρακτικό-σωματικό τρόπο, είτε με ψυχολογικό. Ουσιαστικά είναι ολοφάνερη ακόμα μία επίθεση του πατριαρχικού κόσμου απέναντι στις γυναίκες καθώς και η επισφράγιση της ενδοοικαγενειακής βίας που αυτός γεννά και θρέφει.

Τις προηγούμενες ημέρες, το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε, σε αγαστή συνεργασία με τις Πρυτανικές Αρχές, τον αριθμό των φοιτητών που θα δεχθεί το κάθε πανεπιστημιακό ίδρυμα από τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά καθώς και τον συντελεστή της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής που θα απαιτείται για την είσοδο των μαθητών σε κάθε τμήμα μέσω των πανελληνίων εξετάσεων. Η κίνηση αυτή αποτελεί μια από τις πρώτες εφαρμογές του αντιδραστικού νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη για τα Πανεπιστήμια και  έχει ως αποτέλεσμα των αποκλεισμό δεκάδων χιλιάδων μαθητών από την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (και κυρίως εκείνων που ανήκουν στα χαμηλότερα κοινωνικά-οικονομικά στρώματα, οι οποίοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να σηκώσουν το βάρος των πανάκριβων φροντιστηρίων) και την μετατροπή της πανεπιστημιακής γνώσης σε προνόμιο των λίγων προνομιούχων.

Η «ΑΝΑΠΤΥΞΗ» ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΜΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΧΤΙΣΜΕΝΗ ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ

Η κυβέρνηση της ΝΔ έπειτα από μια σειρά αντικοινωνικών-αντεργατικών νομοσχεδίων που πέρασε εν μέσω πανδημίας, επιχειρεί μέσα από ένα ακόμα αντεργατικό-αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο να εντείνει ακόμα περισσότερο την ταξική επίθεση πάνω στον κόσμο της εργασίας. Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη που κατατίθεται στη βουλή είναι ένα από τα πλέον αντιδραστικά-αντεργατικά νομοσχέδια και επιχειρεί να ανατρέψει κατακτήσεις αιώνων που έχουν βαφτεί με το αίμα των εργατών. Ένα νομοσχέδιο που έρχεται μετά από μια δεκαετία καπιταλιστικής κρίσης, γιγάντωσης των πολιτικών λιτότητας, ανέχειας και φτώχειας, μετά από 10 χρόνια μνημονίων, εφαρμοστικών νόμων και λυσσαλέας επίθεσης σε κάθε κοινωνικό και ταξικό κεκτημένο.

Η Κατερίνα γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Ιουνίου του 1940. Σε ηλικία 5 ετών παίζει σε διάφορες παιδικές παραστάσεις, μετέπειτα σπούδασε στην δραματική σχολή του Τάκη Μουζενίδη. Συμμετείχε σε πολλές μεγάλες ταινίες του κινηματογράφου. Η Κατερίνα είχε ενεργή πολιτική δράση. Στάθηκε στο πλευρό πολλών αναρχικών και συμμετείχε σε επιτροπές που μάχονταν για την αποφυλάκισή τους. Στην διάρκεια της ζωής της την συλλαμβάνουν αρκετές φορές μια εκ των οποίων τον Ιανουάριο του ‘80, όταν η «Ε.Ο. 17 Νοέμβρη» σκότωσε στο Παγκράτι δύο αστυνομικούς. Η Κατερίνα συνελήφθη σαν ύποπτη, μετά από καταγγελία ενός μάρτυρα, ο οποίος υποστήριξε ότι είδε μια γυναίκα να απομακρύνεται τρέχοντας από το σημείο της δολοφονίας. Αποδείξεις  δεν βρέθηκαν ποτέ και η Κατερίνα αφέθηκε ελεύθερη. Το ‘81, συνδιοργανώνει στο γήπεδο Σπόρτινγκ μεγάλη συναυλία κατά της κρατικής καταστολής.