Αφίσα της Αναρχική ομάδα “δυσήνιος ίππος” που θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες στην πόλη της Πάτρας με αφορμή την έναρξη της επιχείρησης ολοκληρωτικής κατάληψης και ισοπέδωσης της Γάζας από το σιωνιστικό στρατό, με την πλήρη ανοχή και στήριξη των αμερικανονατοϊκών συμμάχων του.
Εδώ και δεκαετίες οι παλαιστίνιοι βιώνουν αδιανόητες συνθήκες κατοχής της γης τους, ξεριζωμού, σφαγών, βασανιστηρίων, φυλακίσεων, εθνοκάθαρσης, διαμελισμού, γενοκτονίας από το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ.
Ταυτόχρονα, όμως, δίνουν και έναν διαρκή και εμβληματικό αγώνα για αξιοπρέπεια και λευτεριά. 77 χρόνια τώρα ο Παλαιστινιακός λαός αρνείται να γονατίσει και δίνει το αίμα του για να σταθεί όρθιος απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς και σιωνιστικούς σχεδιασμούς.
Το ίδιο θα πράξει και τώρα!
Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Νίκη στα όπλα της Αντίστασης!
Οι λαοί νικούν με το όπλο στο χέρι.
Με τις θυσίες και το αίμα τους γράφουν το πεπρωμένο τους: το Έπος της ελευθερίας…
Y.Γ. Το σχέδιο είναι εμπνευσμένο από παλιότερη αφίσα του PFLP (Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης)
ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΒΑΜΜΕΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που επιβάλλει τη 13ωρη σκλαβιά σημαίνει:
-το να μπορεί να μένει στη δουλειά κάθε εργαζόμενος μέχρι και 13 ώρες την ημέρα, συμπληρώνοντας αυτό που ισχύει σήμερα, το 13ωρο σε δύο και πάνω εργοδότες
-την αυξομείωση του χρόνου εργασίας ακόμα και εντός της εβδομάδας, σύμφωνα με τις ανάγκες των αφεντικών. Η δυνατότητα διευθέτησης της εργασίας πλέον δεν γνωρίζει κανένα εμπόδιο, γίνεται από μια εβδομάδα έως και ένα χρόνο, και κάθε χρόνο, ανάλογα με τις ανάγκες της εργοδοσίας
– την κλιμάκωση της επίθεσης πάνω στις ανάγκες, τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας
– την όξυνση της φτώχειας και της ανέχειας και τη δραματική επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης μας
– τη διεύρυνση των συνθηκών σκλαβιάς και του εργασιακού μεσαίωνα, την εντατικοποίηση στους χώρους δουλειάς και τα καθημερινά εργατικά “ατυχήματα”, σε συνδυασμό με τα νέα αντεργατικά – αντισυνδικαλιστικά μέτρα.
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΣΧΟΛΗ
ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟ ΑΣΥΛΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΦΡΟΥΡΙΟ, ΣΤΙΣ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ-ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ KAI ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΥΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ, ΣΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ – ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΡΑΧΤΗ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤA “PUSH BACKS” KAI ΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ
Η τρέχουσα συγγραφή περιλαμβάνει μια πλήρη ανάδυση των πολιτικών και οικονομικών στρατηγικών, που συνέβαλαν στη διαμόρφωση του αστικού χώρου ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα. Οι διαδικασίες της αστικοποίησης και της εξευγενοποίησης των χώρων της πόλης εξάλλου, αποτελούν ένα παγκόσμιο φαινόμενο που, όπως αναδύεται και στο παρόν βιβδίο, ταυτίζεται με τις καπιταλιστικές πολιτικές και τα συμφέροντα του κεφαλαίου. […] Πρόκειται για ένα συγγραφικό έργο, που επιθυμεί να ανοίξει διάλογο με τα τρέχοντα κινήματα της πόλης, ενάντια σε μια μητρόπολη που αλλάζει συνεχώς. Με επίκεντρο τις πολιτικές της εξευγενοποίησης, της αστικοποίησης και της ωραιοποίησης που απονεκρώνουν τις γειτονιές, μετατρέποντας, τόσο τη γειτονιά όσο και τη ζωή εντός της, σε τουριστικό “προϊόν” προς κατανάλωση, η συγγραφέας παρουσιάζει τους σύγχρονους προβληματισμούς γύρω από την πόλη και την αρχιτεκτονική συνδέοντας τους με τα πεδία των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών επιστημών αλλά και με τις συνθήκες της ταξικής πόλης. (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
Για τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Αχαΐα. Απέναντι στο σύστημα της καταστροφής μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό
Από την Τρίτη 12/8 η Αχαΐα καίγεται. Την Τρίτη ξεκίνησε η φωτιά σε Θεριανό, Χαικάλι, Αχαϊκό, Αλισσό, ΒΙΠΕ φτάνοντας ως και τα Βραχναίικα αφήνοντας πίσω κρανίου τόπο. Σπίτια παραδόθηκαν στις φλόγες, ζώα κάηκαν ζωντανά. Η πολιτική της κυβέρνησης ξανά και ξανά η ίδια: «Εκκενώστε». Μάλιστα, ενώ είχαν εκκενωθεί όλοι οι οικισμοί τριγύρω και το μέτωπο μαινόταν, στο σωφρονιστικό κατάστημα κράτησης του Αγ. Στεφάνου δεν υπήρχε κανένα σχέδιο εκκένωσης των 500 κρατουμένων που βρίσκονταν μέσα σε συνθήκες αποπνικτικής ατμόσφαιρας και καπνού μες στα κελιά, την ίσια ώρα που η φωτιά ήταν στα μερικά μέτρα. Η φωτιά κατέκαψε Αλισσό, Καμίνια, ΒΙ.ΠΕ., Θεριανό κι έφτασε μέχρι Βραχναίικα, ενώ εκκενώθηκε η Κάτα Αχαία, μια πόλη 7500 κατοίκων.
Το βράδυ της Τρίτης 12/8 ξεσπά ταυτόχρονα μέτωπο στα Συχαινά, περιοχή της Πάτρας. Μια πυρκαγιά που κατέληξε να κάψει από τα Μποζαίτικα μέχρι τον Ρωμανό. Η καταστροφή τεράστια στις γειτονιές της πόλης μας.
Σύντροφοι και συντρόφισσες από το πρωί της 13ης Αυγούστου βρεθήκαμε μαζί με άλλους στα μέτωπα της πυρκαγιάς σε Μποζαίτικα, Συχαινά, Ξερόλακκα, Ρωμανό, Κεραίες και Γηροκομειό. Είδαμε ζώα καμμένα, άλλα αφημένα στο έλεός τους, πολλά τα οδηγήσαμε μαζί με άλλους στο καταφύγιο ζώων που στήθηκε στην πλαζ. Σβήναμε φωτιές με τα χέρια, με χώμα και κλαριά μαζί με τους κατοίκους. Βοηθούσαμε τους πυροσβέστες σε ό, τι μας ζητούσαν να συνδράμουμε. Τους πυροσβέστες που ήταν ελάχιστοι ανά εστία, εξαντλημένοι, χωρίς φαγητό ή νερό. Τους δώσαμε σακούλες με τρόφιμα που μαζεύτηκαν στις συλλογές. Κάναμε συλλογές νερών και μασκών και μοιράζαμε στα μέτωπα. Στα μέτωπα που επιχειρούσαν οι κάτοικοι -αφού δεν υπήρχε άλλος- χωρίς καν μάσκα και φυσικά χωρίς νερό. Σε όλα τα μέτωπα στήθηκαν από την πρώτη στιγμή αυτοσχέδια σημεία συλλογής και μοιράσματος νερών και ειδών πρώτης ανάγκες για πυροσβέστες και εθελοντές. Ο, τι σώθηκε σώθηκε χάρη στους κατοίκους αυτής της πόλης, χάρη στους εθελοντές και την υπεράνθρωπη προσπάθεια των πυροσβεστών. Ό, τι μένει από την προσπάθεια του κράτους είναι αποκαίδια. Ό, τι μένει από την κοινωνία είναι η αλληλεγγύη, είναι οι τεράστιες ποσότητες τροφίμων, ειδών πρώτης ανάγκης, ιατρικών ειδών που συλλέγονται σε Δήμο, Παμπελοποννησιακό, Ερυθρό Σταυρό και Πλαζ χωρίς να είναι γνωστές καν ακόμα οι ανάγκες. Η κυβέρνηση το μόνο που συνέδραμε σε αυτήν όπως και σε κάθε πυρκαγιά είναι να τη δρομολογήσει. Η έλλειψη πυροσβεστών, επαρκούς εξοπλισμού, η έλλειψη σχεδιασμού, φυσικά η έλλειψη πρόληψης είναι σχεδιασμένες εγκληματικές πολιτικές σε βάρος της κοινωνίας και της φύσης. Εφάρμοσε ως μοναδικό μέτρο το 112 και τη λογική της εκκένωσης προκειμένου να μην υπάρχει το κόστος της ανθρώπινης ζωής, που για ακόμη μια φορά χρησιμοποιούν εργαλειακά, καθώς στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα σχέδιο ή διάθεση αντιμετώπισης των φαινομένων αυτών. Άλλωστε αυτοί που δίνουν εντολές εκκένωσης είναι και οι ίδιοι που δολοφονουν καθημερινά με τις πολιτικές και το αδηφάγο σύστημα που υπηρετούν.