Τα τελευταία χρόνια, και ειδικά έπειτα από την εναλλαγή της πολιτικής εξουσίας από τη σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ -που οδήγησε τα κινήματα σε απονεύρωση και οπισθοχώρηση- στη νεοφιλελεύθερη και ακροδεξιά κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η καταστολή έχει αναχθεί σε κεντρικό θέμα της πολιτικής ατζέντας. Για να μπορέσουν να υλοποιηθούν οι αντεργατικοί-αντικοινωνικοί σχεδιασμοί κράτους και κεφαλαίου έχει τεθεί ως προϋπόθεση το να τσακιστούν οι κοινωνικές-ταξικές αντιστάσεις, να διαλυθούν τα μέτωπα και οι εστίες αγώνα, να χτυπηθούν όλες οι μορφές πολιτικής, κοινωνικής και συνδικαλιστικής οργάνωσης και δράσης, να ανατραπούν οι κατακτήσεις αιώνων.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έπειτα και από την επανεκλογή της, φιλοδοξεί να συνεχίσει με μεγαλύτερη ένταση την ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερη πολιτική της. Συνεχίζει στην ίδια κατεύθυνση να επιτίθεται στην μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία με νέο γύρο αναδιαρθρώσεων, βάζοντας στο στόχαστρο για ακόμα μια φορά βασικούς τομείς της καθημερινότητας των ανθρώπων και την κοινωνικής ζωής.
Ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες η επίθεση αυτή εκφράζεται ακόμα πιο έντονα υλοποιώντας αργά αλλά σταθερά έναν στρατηγικό σχεδιασμό δεκαετιών από τη μεριά της αστικής τάξης και του κράτους και μάλιστα σε τομείς που τις προηγούμενες δεκαετίες αδυνατούσε να εφαρμοστεί εξαιτίας των σφοδρών κοινωνικών-ταξικών συγκρούσεων που εκδηλώνονταν. Το βάθος και η έκταση του στρατηγικού-ιστορικού χαρακτήρα της επίθεσης μπορεί να ιδωθεί και μέσα από τη σειρά νομοσχεδίων που έχουν περάσει το τελευταίο διάστημα ή δρομολογούνται. Το ελληνικό κράτος προχωράει σε αντιδραστικές τομές, επιχειρώντας να επικυρώσει και νομοθετικά τους υπάρχοντες κοινωνικούς-ταξικούς συσχετισμούς, θωρακίζοντας την πολιτική του ακόμα περισσότερο.
Σε αυτό το πλαίσιο, η στοχοποίηση αγωνιστών και η προσπάθεια εξόντωσής τους μέσα από διώξεις δεν μπορεί να ιδωθεί ξέχωρα από την ευρύτερη επίθεση που δέχεται ο κόσμος του αγώνα. Προεξέχουσα θέση στην ατζέντα του κράτους έχει η προσπάθεια επιβολής σιγής νεκροταφείου στην κοινωνία και εξολόθρευσης αυτού που ορίζει το ίδιο ως «εσωτερικό εχθρό».
Στην πόλη της Πάτρας, η έκφραση ισχυρών αντιστάσεων σε μια σειρά από μέτωπα, ήδη από την περίοδο της πανδημίας και της προσπάθειας επιβολής πολιτικής απαγόρευσης από τη μεριά του κράτους, έχει οδηγήσει σε πλήθος συλλήψεων και διώξεων αγωνιστών, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται και μέλη της ομάδας μας, θέτοντας τους τη σε μια συνθήκη διαρκούς ομηρίας απέναντι στους αστυνομικοδικαστικούς μηχανισμούς και δημιουργώντας ολοένα και περισσότερες οικονομικές ανάγκες για την κάλυψη των υπέρογκων εξόδων που απαιτούν οι δίκες που έχουν προγραμματιστεί στο επόμενο διάστημα. Την ίδια ώρα δεν λείπει η στοχοποίηση συντρόφων μας από τοπικά mediaμε στόχο την ευρύτερη κοινωνική απονοηματοδότηση της δράσης μας αλλά και η στοχοποίηση συντρόφων μας ακόμα και στους εργασιακούς τους χώρους, μια τακτική που προσβλέπει-προφανώς σε συνδυασμό και με τις υπόλοιπες κατασταλτικές μεθοδεύσεις του κράτους- στη δημιουργία ενός ασφυκτικού πλαισίου γύρω από τους αγωνιστές που μπορεί να επηρεάσει ακόμα και τον τρόπο βιοπορισμού τους με απώτερο στόχο την πολιτική, ηθική και υλική τους εξόντωση.
Αναφέρουμε παρακάτω τις υποθέσεις για τις οποίες διώκονται μέλη της συλλογικότητάς μας είτε μόνοι τους είτε μαζί με άλλους αγωνιστές-τριες:
-τις 9 συλλήψεις κατά τη διάρκεια της κατάληψης των πολιτικών γραφείων του κυβερνόντος κόμματος της ΝΔ σε αλληλεγγύη με τον απεργό πείνας πολιτικό κρατούμενο, μέλος της ΕΟ 17Ν, Δημ. Κουφοντίνα
-τις συλλήψεις 3 αγωνιστών και τις διώξεις σε άλλους 8 που ακολούθησαν την πορεία αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Κουφοντίνα, η οποία απαγορεύτηκε από την αστυνομία και στην προσπάθειά της να κατέβει στο δρόμο συγκρούστηκε με την αστυνομία έξω από την κατάληψη Παραρτήματος.
-τις διώξεις 3 αγωνιστών μετά την επίθεση με μπογιές στα πολιτικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας σε ένδειξη αλληλεγγύης στην κατάληψη Ντουγρού στη Λάρισα, η οποία την ίδια μέρα είχε εκκενωθεί από την αστυνομία
-τις διώξεις 17 αγωνιστών κατά τη διάρκεια κινητοποίησης ενάντια στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα Άγραφα
-τις διώξεις ακόμα 2 αγωνιστών για τη συμμετοχή τους σε κινητοποίηση στον Τύμπανο κατά τη διάρκεια εργασιών για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών
-τη δίωξη ενός συντρόφου για την αναγραφή ενός συνθήματος σε κλούβα των ΜΑΤ μπροστά στο σιδηροδρομικό σταθμό της Πάτρας, κατά τη διάρκεια πορείας καταδίκης του κρατικού-καπιταλιστικού εγκλήματος στα Τέμπη που στοίχισε τη ζωή σε 57 επιβάτες τρένου
-τη σύλληψη δύο αγωνιστών κατά τη διάρκεια της φετινής πορείας για τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973
-τη σύλληψη ενός συντρόφου κατά τη διάρκεια πορείας ενάντια στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Σε αυτή την περίπτωση μάλιστα είναι χαρακτηριστική η αστυνομικοδικαστική μεθόδευση που διογκώνει το κατηγορητήριο με κατηγορία σε βαθμό κακουργήματος με ανυπόστατα, ψευδή στοιχεία της αστυνομίας.
Εκτιμώντας πως το επόμενο διάστημα το κύμα καταστολής θα ενταθεί με δεδομένο ότι το κράτος θα κληθεί να διαχειριστεί τα εγκληματικά αποτελέσματα των αναδιαρθρώσεων που επιβάλλει και οι κοινωνικές αντιστάσεις θα οξυνθούν, οι ανάγκες της συλλογικότητας, όσο και ευρύτερα του κινήματος, θα αυξηθούν και σε υλικό επίπεδο καθώς ήδη αρκετές χιλιάδες ευρώ επιβαρύνουν πολλούς αγωνιστές εξαιτίας των εξοντωτικών δικαστικών εξόδων, παράλληλα με τις καθημερινές ανάγκες που προκύπτουν από την πολιτική υπεράσπιση των δομών και των αγώνων μας.
Για το λόγο αυτό απευθύνουμε κάλεσμα υποστήριξης στον κόσμο του αγώνα σε τοπική και διεθνή κλίμακα ώστε να ανταπεξέλθουμε στα επιπρόσθετα βάρη που επιφέρει η κρατική καταστολή.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!
αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος»
Πάτρα, Μάρτης 2024
Δυσήνιος Ίππος 