Η κυκλοφορία του 17ου φύλλου της εφημερίδας Ζερμινάλ γίνεται εν μέσω κλιμάκωσης της επίθεσης πάνω στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα μας αλλά και εν μέσω της συνέχισης της σφαγής στη Γάζα και της κλιμάκωσης -στα όρια της ευρύτερης πολεμικής ανάφλεξης- των συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή έπειτα από την πυραυλική επίθεση των ΗΠΑ και της Μ.Βρετανίας στην Υεμένη.
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έπειτα και από την πρόσφατη ανανέωση της κυβερνητικής της θητείας, συνεχίζει και προχωράει στην υλοποίηση στρατηγικών σχεδιασμών του ελληνικού κράτους, ιδιαίτερα σε τομείς που τις προηγούμενες δεκαετίες αδυνατούσε να το κάνει εξαιτίας των σφοδρών κοινωνικών-ταξικών συγκρούσεων που υπήρχαν. Το βάθος και η έκταση του στρατηγικού-ιστορικού χαρακτήρα της επίθεσης μπορεί να ιδωθεί και μέσα από τη σειρά νομοσχεδίων που έχουν περάσει ή δρομολογούνται. Το ελληνικό κράτος προχωράει σε αντιδραστικές τομές, επιχειρώντας να επικυρώσει και νομοθετικά τους υπάρχοντες κοινωνικούς-ταξικούς συσχετισμούς, θωρακίζοντας την πολιτική του ακόμα περισσότερο.
Την ίδια στιγμή που τα συστημικά Μ.Μ.Ε. αποθεώνουν το «successstory» της ελληνικής οικονομίας η πραγματικότητα για τη μεγάλη πλειοψηφία είναι πολύ διαφορετική. Φτώχεια, εξαθλίωση, ανεργία, αδυναμία κάλυψης των στοιχειωδών αναγκών για την επιβίωση σηματοδοτεί για τον λαό το «επιτυχημένο» παράδειγμα της ελληνικής οικονομίας, ενώ για το κεφάλαιο αμύθητα κέρδη και συσσώρευση πλούτου.
Εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, η ολομέτωπη ταξική επίθεση εκδηλώνεται με την ακρίβεια σε βασικά αγαθά (τρόφιμα,καύσιμα, ρεύμα),με την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, με τους πενιχρούς μισθούς και συντάξεις, με τις καθημερινές εργοδοτικές δολοφονίες στους χώρους εργασίας, με την εμπορευματοποίηση όλων των δημόσιων-κοινωνικών αγαθών, με την υποβάθμιση και διάλυση του Ε.Σ.Υ. και της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης, με τη γιγάντωση των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση, με τις ελλείψεις φαρμάκων. Την ίδια στιγμή χτυπιέται το δικαίωμα στη στέγαση, με εκατοντάδες εξώσεις να είναι προ των πυλών, ύστερα από την αγαστή συνεργασία της κυβέρνησης με τα μεγαλοαρπαχτικά των τραπεζών και των funds.
«Άνοδο στην επενδυτική βαθμίδα», «μέτρα κατά της ακρίβειας», «μικρή άνοδος του πληθωρισμού» παπαγαλίζουν διαρκώς οι κυβερνητικοί τσαρλατάνοι. Όπως γράφτηκε και πρόσφατα από συντρόφους-ισσες: ο πληθωρισμός, φαινόμενο που παρουσιάζεται ως αναπόφευκτο και ταξικά ουδέτερο από τα κυρίαρχα ΜΜΕ αλλά και αστούς οικονομολόγους, δεν στέκεται μόνος του. Συνοδεύεται από την ανάγκη για διατήρηση και αύξηση -με κάθε μέσο- της κερδοφορίας της συντριπτικής πλειοψηφίας των καπιταλιστών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των ιδιοκτητών διυλιστηρίων και εταιρειών ενέργειας αλλά και των παρασίτων-μεγαλεμπόρων.
Εν τω μεταξύ, παρόλη την άθλια προπαγάνδα κράτους-Μ.Μ.Ε. προκειμένου να αντιστρέψουν την πραγματικότητα, η παρατεταμένη καπιταλιστική κρίση οξύνεται και οι αντιθέσεις γιγαντώνονται.Ακόμα και αυτή ηΠαγκόσμια Τράπεζα αναφέρει πως η δεκαετία του 2020 αναμένεται να είναι «χαμένη δεκαετία» σε ότι αφορά την παγκόσμια οικονομία. Η παγκόσμια ανάπτυξη προβλέπεται να επιβραδυνθεί για τρίτη συνεχόμενη χρονιά το 2024, υποχωρώντας στο 2,4% από 2,6% το 2023, αναφέρει στην τελευταία της έκθεση «Παγκόσμιες Οικονομικές Προοπτικές».
Ο ηρωικός παλαιστινιακός λαός συνεχίζει να αντιστέκεται απέναντι στη δολοφονική μηχανή του Ισραήλ και των ιμπεριαλιστών συμμάχων του, καταφέρνοντας σε αρκετές περιπτώσεις ισχυρά πλήγματα κατά του ισραηλινού στρατού κατοχής. Ο αγώνας της Παλαιστίνης για γη, ελευθερία και αξιοπρέπεια συνεχίζεται παρά τους συνεχείς βομβαρδισμούς, τον αποκλεισμό και την εισβολή στη Γάζα. Το φυτίλι του πολέμου ανάβει σε όλη τη Μέση Ανατολή, γεγονός που σηματοδοτεί και η ευρύτατης κλίμακας επίθεση κατά σειράς στόχων εντός της Υεμένης που εξαπέλυσαν ΗΠΑ και Μ. Βρετανία. Εξέλιξη ασφαλώς προδιαγεγραμμένη, όπως είχε δείξει όλη η πολεμική προπαρασκευή στην Ερυθρά Θάλασσα τις προηγούμενες εβδομάδες με την εκπόνηση του σχεδίου ProsperityGuardian και την κινητοποίηση των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων εναντίον του υεμενίτικου αντάρτικου.
Το ελληνικό κράτος εμπλέκεται ολοένα και πιο ενεργά στους πολεμικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η άφιξη του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Μπλίνκεν στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στη βάση της Σούδας, αλλά και η συνάντηση του με τον Μητσοτάκη. Η συνάντηση αυτή αποτελεί σταθμό για τουςνέους πολεμικούς σχεδιασμούς στην περιοχή της Μεσογείου και της Μ. Ανατολής.
Την στιγμή που γράφεται το editorial αναμένεται να κατατεθούν προς ψήφιση στη βουλή δύο πλήρως αντιδραστικά νομοσχέδια. Το πρώτο, ευθεία βολή στο κοινωνικό κεκτημένο της δημόσιας, δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, με τίτλο «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο». «Ελεύθερο» πανεπιστήμιο για την αγορά, για τις επιχειρήσεις, για τους επενδυτές. Το νομοσχέδιο στην ουσία αποτελεί προσπάθεια παράκαμψης του άρθρου 16 του Συντάγματος και ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων. Προβλέπει, συγκεκριμένα, την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων – παραρτημάτων ξένων ΑΕΙ,τα οποία θα λειτουργήσουν ως μοχλός πίεσης για τα δημόσια ΑΕΙ, στην κατεύθυνση λειτουργίας τους με αυστηρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και εντείνοντας ακόμα περισσότερο τους ταξικούς φραγμούς. Στην ουσία το νομοσχέδιο οδηγεί στην πλήρη «απελευθέρωση» της αγοράς της εκπαίδευσης στο ίδιο μοτίβο «απελευθέρωσης» δηλαδή εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αγαθών της ενέργειας, του ρεύματος, του νερού και των μεταφορών.
Το δεύτερο αφορά παρεμβάσεις και τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα μαζί με τροποποιήσεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Πρόκειται για την τρίτη κατά σειρά τροποποίηση του Π.Κ. από τη νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Μέτρα που αν εφαρμοστούν αναμένεται να πλημμυρίσουν τις -ήδη ασφυκτικά γεμάτες- φυλακές της χώρας με χιλιάδες «παραβατικούς», «παράνομους», φτωχοδιαβόλους, προλετάριους αλλά και αγωνιστές.Όπως έγραψε και η Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές: Κεντρικός άξονας των προς ψήφιση τροποποιήσεων είναι η πραγματική έκτιση ποινής, η τιμωρητική φυλάκιση δηλαδή, όσο το δυνατόν περισσότερων «ενόχων». Η αναστολή ποινής για πλημμελήματα γίνεται πλέον η εξαίρεση, ενώ αυξάνονται επιθετικά και τα όρια των ποινών. Εμβληματική είναι και η επιχειρούμενη εξίσωση της απόπειρας με την τετελεσμένη πράξη και του/της συνεργού με τον φυσικό αυτουργό. Ταυτόχρονα, είναι διάχυτη στο νομοσχέδιο η επικράτηση των υποκειμενικών παραγόντων που θα ορίζουν πλέον την καταδίκη ενός ατόμου, αλλά και την παραμονή του στη φυλακή, αμβλύνοντας καθοριστικά τα περιθώρια κάθε είδους δικαστικής ερμηνείας. Η μείωση της επίδρασης των ελαφρυντικών, ο ορισμός μίας μόνο επιτρεπόμενης αναβολής ανά υπόθεση, αλλά και η μη υποχρέωση παρουσίας των μπάτσων στις δίκες με αποδοχή μόνο των γραπτών τους καταθέσεων (εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων) μειώνουν δραστικά τις όποιες δικλείδες ασφαλείας των κατηγορούμενων αφήνοντάς τες/τους ακόμη πιο εκτεθειμένους/ες στις εκάστοτε ορέξεις των μπάτσων και της δικαστικής εξουσίας. Επαναφέρονται δε οι εναλλακτικές μορφές έκτισης ποινής μέσω κοινωφελούς εργασίας ή/και μετατροπής της ποινής σε χρήμα, αλλά και τα υψηλά ποσά σε παράβολα που θα απαιτούνται επιβεβαιώνοντας με τον πιο εξόφθαλμο τρόπο την υποκρισία και την ταξική υπόσταση της «Δικαιοσύνης».
Δυσήνιος Ίππος 