ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΔ 85/2022 ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥΣ

Κάθομαι και ρεμβάζω.   Επιθυμίες κ’ αισθήσεις
εκόμισα εις την Τέχνην—   κάτι μισοειδωμένα,
πρόσωπα ή γραμμές·   ερώτων ατελών
κάτι αβέβαιες μνήμες.   Aς αφεθώ σ’ αυτήν.

Ξέρει να σχηματίσει   Μορφήν της Καλλονής·
σχεδόν ανεπαισθήτως   τον βίον συμπληρούσα,
συνδυάζουσα εντυπώσεις,   συνδυάζουσα τες μέρες.

Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ

Το κράτος με βάση το προεδρικό διάταγμα 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022) αποφασίζει να υποτιμήσει τις καλλιτεχνικές σπουδές, εξισώνοντας διπλώματα των Δραματικών Σχολών, των Σχολών Χορού και Κινηματογράφου με Απολυτήρια Λυκείου.

Μετά από μια μακρά περίοδο που οι τέχνες στο σύνολό τους, τόσο σε επίπεδο σπουδών όσο και σε εργασιακό επίπεδο, υφίστανται συνεχή υποβάθμιση έρχεται το εν λόγω διάταγμα να επισφραγίσει την υποτίμηση της τέχνης.

Οι φοιτητές στις καλλιτεχνικές σπουδές καλούνται, κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, να έρθουν αντιμέτωποι με την εξαντλητική εντατικοποίηση των σπουδών και τα δυσβάστακτα δίδακτρα.

Ταυτόχρονα, εδώ και χρόνια, οι ηθοποιοί, οι χορευτές κ.α. δεν λογίζονται ως εργαζόμενοι και ως εκ τούτου οι εργασιακές συνθήκες γι αυτούς δεν τους επιτρέπουν καν να ζήσουν αξιοπρεπώς. Απλήρωτες πρόβες, ανασφάλιστη εργασία, ανασφάλεια είναι συνθήκες που επικρατούν στους κλάδους αυτούς, οι οποίες οριοθετουν ένα δυστοπικό εργασιακό περιβάλλον.

Ειδικά τώρα, μετά από 2 χρόνια πανδημίας. Μιας πανδημίας, από την οποία το κράτος επωφελήθηκε προκειμένου να επιβάλλει όλο και χειρότερους όρους διαβίωσης για όλους και όλες μας και έξω από αυτό δεν έμεινε η τέχνη στο σύνολό της. Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στην τέχνη έζησαν δύο χρόνια πανδημίας σχεδόν χωρίς καθόλου εργασία και χωρίς μέριμνα από πλευράς κράτους για την διαβίωσή τους.

Μέσα σε αυτή ακριβώς τη συγκυρία έρχεται το εν λόγω προεδρικό διάταγμα να επισφραγίσει την υποτίμηση των πτυχίων με τις προεκτάσεις που αυτή θα έχει στα εργασιακά τους δικαιώματα. Η διαρκής υποτίμηση των τεχνών ως αποτέλεσμα της υποτίμησης των σπουδών και των εργασιακών συνθηκών και δικαιωμάτων των καλλιτεχνών αποτελεί, πρώτα από όλα, κομμάτι της επίθεσης στα εργασιακά και εκπαιδευτικά κεκτημένα εν γένει, η οποία γίνεται φανερή σε όλους τους χώρους εργασίας και στο πλαίσιο της οποίας εντάσσονται όλα τα εργασιακά και εκπαιδευτικά νομοσχέδια που έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια. Στην προκειμένη, ωστόσο, επιδιώκεται και η υποτίμηση της τέχνης ως ένα μέσο έκφρασης, καλλιέργειας και σκέψης για καλλιτέχνες και θεατές. Η τέχνη ανατρέφει τη σκέψη άρα και την αντίσταση και γι αυτό πρέπει να παταχθεί και να χτιστεί μια στείρα ζωή, στην οποία θα δουλεύουμε και θα τρώμε ψίχουλα.

Τις τελευταίες μέρες πλήθος καλλιτεχνικών σχολών τελούν υπό κατάληψη ενώ σε πληθώρα παραστάσεων γίνονται παρεμβάσεις κοινωνικοποίησης του λόγου και του αγώνα του κόσμου της τέχνης. Να σταθούμε στο πλευρό όσων αγωνίζονται στις σχολές και στους χώρους της τέχνης. Οι μαζικές κινητοποιήσεις της 10/1 δείχνουν τον δρόμο της ανατροπής του Π.Δ. αλλά και κάθε κυρίαρχης επιταγής που υποβαθμίζει τη ζωή μας.

Να γίνουν οι παραστάσεις και οι σκηνές σε όλη την Ελλάδα αφετηρίες ενός δρόμου αγώνα για την ανατροπή του Π.Δ. 85/2022 και κάθε μεθόδευσης υποβάθμισης της τέχνης και των εργαζόμενων σε αυτή που θα διαχυθεί παντού.

Μια μέρα

θα χτίσουμε έναν κόσμο νέο

πάνω στα συντρίμμια του παλιού

εκεί κάθε πλατεία και κάθε γειτονιά θα είναι χώροι τέχνης

έτσι μια μέρα θα καθίσουμε στο πεζοδρόμιο της γειτονιάς μας

και θα χαζεύουμε τους ταλαντούχους φίλους μας

να παίζουν την Αντιγόνη ή τον Άμλετ,

κι έπειτα θα πάμε στην παρακάτω γειτονιά

εκεί ένας φίλος θα έχει στήσει ένα πιάνο και μια γυναίκα θα τραγουδά την Περσεφόνη

κι εμείς θα την χαζεύουμε μαγεμένοι

θα είναι μια άλλη τέχνη

αυτή που μέσα μας οικοδομούσαμε βήμα βήμα