ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΥΨΙΣΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
‘’Η δική μου τάξη όταν παρανομεί παραβαίνει το νόμο. Η δική σου όταν παρανομεί τον υπερβαίνει….’’ (απόσπασμα από το βιβλίο του αναρχικού κομμουνιστή Τάσου Θεοφίλου – που καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλάκιση χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο )
Η αναδιάρθρωση που επιφέρει το νέο νομοσχέδιο για τις φυλακές ανά την επικράτεια, με αιχμή του δόρατος τη δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας, είναι προέκταση της αναδιάρθρωσης του κρατικού μηχανισμού, προκειμένου να μπορέσει να διαχειριστεί τη δομική κρίση αναπαραγωγής του καπιταλιστικού συστήματος. Η ουσία της αναδιάρθρωσης των δομών του κράτους απoτυπώνεται στην απόσυρσή του από τις προνοιακές δαπάνες (υγεία, παιδεία, ασφάλιση κ.α.) προγενέστερων εποχών και στη μεταβίβαση στις πλάτες των από κάτω της κοινωνίας του βάρους για τον πολυπόθητο κύκλο καπιταλιστικής συσσώρευσης. Αυτή η, εκ νέου, συσσώρευση για τα αφεντικά μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, την «ευελιξία στην αγορά εργασίας» δηλαδή τα φθηνά μεροκάματα, ικανοποιώντας έτσι την επιθετική τάση του κεφαλαίου να υποτιμάει την εργατική δύναμη. Από την άλλη, βρισκόμαστε μπροστά σε μια αναδιάρθρωση, κομμάτι της οποίας είναι η εφαρμογή του δόγματος της μηδενικής ανοχής, η αναβάθμιση της καταστολής εις βάρος όσων αντιστέκονται ενάντια στην υποβάθμιση της ζωής τους (απεργοί, διαδηλωτές, κάτοικοι της ΒΑ Χαλκιδικής κ.α) και η προσπάθεια επιβολής του ελέγχου και της πειθάρχησης στο πεδίο της κοινωνικής ζωής αλλά και των ταξικών-κοινωνικών αγώνων. Το κράτος, σε μία κατάσταση μόνιμης έκτακτης ανάγκης, επιβάλλει την υποταγή, εκεί όπου δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη συναίνεση. Στην ουσία λοιπόν η ”ανάπτυξη” που ευαγγελίζονται οι κρατούντες περνάει μέσα από τη λεηλασία της ζωής των από κάτω της κοινωνίας αλλά και μέσα από τον κοινωνικό έλεγχο και την καταστολή.
Η άγρια καταστολή σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας είναι ο μόνος τρόπος πια για το κράτος να διαχειριστεί τους από τα κάτω που όσο βαθαίνει η κρίση τόσο περισσότερο εξαθλιώνονται. Σε μια περίοδο, λοιπόν, που το κράτος αναδιαρθρώνει τις δομές του συνολικά, επιλέγει και την αναδιάρθρωση στις φυλακές, σε ακόμα πιο αυταρχικά και ασφυκτικά πλαίσια, ούτως ώστε να επιτελέσει και αυτή με τη σειρά της το ρόλο της ως μέσο υποταγής και πειθάρχησης, για να εξασφαλιστεί η ειρηνική συμβίωση μεταξύ των εκμεταλλευόμενων και των εκμεταλλευτών τους. Ο φόβος του εγκλεισμού απειλεί κάθε άνθρωπο και εξασφαλίζει την υπακοή του καθένα που εξαθλιώνεται καθημερινά. Το ίδιο σύστημα που γεννά την ανισότητα, την καταπίεση, τη διαφθορά και την εκμετάλλευση (άρα και, εν πολλοίς, το ίδιο το έγκλημα) είναι αυτό που για την επίλυση τους φέρνει την ύψιστη μορφή καταστολής, τις φυλακές. Κάθε ένας που παραβιάζει την αστική νομιμότητα τρομοκρατείται με την απειλή του εγκλεισμού. Στην ουσία λοιπόν πρόκειται για έναν ταξικό μηχανισμό του κράτους που προσπαθεί να διαπλάσει φιλήσυχους και πειθήνιους πολίτες. Έτσι η αναδιάρθρωση στις ελλαδικές φυλακές, ιδιαίτερα με τη δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας, επιχειρεί να φέρει μια νέα συνθήκη, που αφορά και αυτούς που είναι μέσα αλλά και αυτούς που είναι έξω από αυτές. Εξ’ άλλου, εάν οι από κάτω της κοινωνίας αντιμετωπίζουν την τρομοκρατία των ειδικών συνθηκών διαβίωσης, οι κρατούμενοι αντιμετωπίζουν την τρομοκρατία των ειδικών συνθηκών κράτησης.
Σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο λοιπόν, οι φυλακές ανά την επικράτεια θα χωρίζονται στο εξής σε τρεις κατηγορίες: Στην πρώτη, τύπου Α, θα κρατούνται υπόδικοι και κατάδικοι για χρέη και όσοι γενικά εκτίουν ποινές φυλάκισης έως πέντε χρόνια. Στη δεύτερη, τύπου Β, θα κρατούνται υπόδικοι αλλά και κατάδικοι με «μεσαίας» ποινικής αξιολόγησης παραβατική συμπεριφορά, κακουργήματα δηλαδή που επισύρουν καθείρξεις όχι όμως ισόβια. Στις φυλακές τύπου Γ θα κρατούνται, υποδίκοι και κατάδικοι που θα θεωρούνται υψηλής επικινδυνότητας. Η εκτίμηση της επικινδυνότητας του κρατουμένου ή του καταδικασθέντος, προκειμένου να μεταφερθεί στις φυλακές ή στα κελιά τύπου Γ, θα γίνεται κατά παραγγελία αρμόδιου εισαγγελέα.
Συγκεκριμένα οι φυλακές τύπου Γ προβλέπεται να αποτελέσουν μια μορφή πιο σκληρού εγκλεισμού, ανάλογου εκείνου που εφαρμόζεται σε χώρες της Ε.Ε αλλά και στις Η.Π.Α. Στις φυλακές αυτές θα κρατούνται καταδικασθέντες και κατηγορούμενοι με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο, καταδικασθέντες για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, καθώς και κρατούμενοι που φέρονται να συμμετέχουν ή να υποκινούν στάση στη φυλακή. Το μήνυμα που στέλνει η κυριαρχία είναι ξεκάθαρο: όποιος αντιστέκεται στην εξουσία στοχοποιείται, θα συλλαμβάνεται και θα φυλακίζεται στα λευκά κελιά του κράτους. O στόχος είναι συγκεκριμένος και δεν είναι άλλος από την καταστολή όσων αγωνίζονται και αμφισβητούν το μονοπώλιο της βίας από μεριάς του κράτους, άρα και των αναρχικών συγκεκριμένα σαν το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι αυτών. Επιδιώκεται παράλληλα η παρουσίαση τους στην κοινωνία ως τρομοκρατών, απογυμνώνοντάς τους από την πολιτική τους ταυτότητα και το πολιτικό υπόβαθρο των δράσεων τους. Για τους συγκεκριμένους κρατούμενους ”υψηλής επικινδυνότητας” προβλέπεται ότι θα κρατούνται, πέραν των ειδικών φυλακών υψίστης ασφαλείας, η πρώτη εκ των οποίων προβλέπεται να λειτουργήσει στον Δομοκό και σε άλλες φυλακές, μέσα σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους-κελιά, στην ουσία δημιουργώντας μια φυλακή μέσα στη φυλακή. Και ενώ για τους κρατούμενους των φυλακών τύπου Α και Β προβλέπεται να χορηγούνται άδειες, με πολύ πιο σκληρά κριτήρια χορήγησής τους ωστόσο, οι κρατούμενοι των φυλακών τύπου Γ δεν προβλέπεται να παίρνουν άδειες κατά τον -τουλάχιστον δεκαετή- εγκλεισμό τους.
Ο υψηλός δείκτης ασφαλείας, ελέγχου, πειθάρχησης και καταστολής των κρατουμένων που φέρνει η αναδιάρθρωση στα σύγχρονα κολαστήρια φαίνεται και από την αναβάθμιση του ρόλου της αστυνομίας. Προβλέπεται να δημιουργηθεί ειδικό σώμα της ΕΛ.ΑΣ με ευρείες αρμοδιότητες, που θα αναλάβει τόσο την εξωτερική φρούρηση των φυλακών όσο και κατασταλτικές ενέργειες ακόμα και με τη χρήση όπλων εντός των φυλακών. Οι αρμοδιότητες του σώματος αυτού είναι απόρρητες. Φαίνεται ξεκάθαρα πως με το νομοσχέδιο αυτό, εκτός των άλλων, ποινικοποιείται ο αγώνας των κρατουμένων για τη διεκδίκηση καλύτερων όρων εγκλεισμού τους. Κρατούμενοι που δε συνθηκολογούν με τη διεύθυνση αλλά αγωνίζονται μέσα στις φυλακές με αξιοπρέπεια, θα φορτώνονται για το λόγο αυτό με νέα ποινικά αδικήματα και ο χαρακτηρισμός ενός κρατουμένου ως ”υψηλής επικινδυνότητας” με τις ακόλουθες συνέπειες (εγκλεισμός σε κελιά ή φυλακές τύπου Γ) θα επιχειρηθεί να επιβληθεί ως κανονικότητα για όσους κρατουμένους μάχονται ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες κράτησής τους.
Η δημιουργία ειδικών συνθηκών κράτησης (δημιουργία δηλαδή μια φυλακής μέσα στη φυλακή) αφ’ ενός στοχεύει στη συντριβή της ανθρώπινης ύπαρξης και της αξιοπρέπειας των κρατουμένων. Στοχεύει επίσης και στο ρουφιανιλίκι (οποιαδήποτε πληροφορία σχετική με ”τρομοκρατική οργάνωση” που αφορά συγκρατούμενό τους θα μεταφράζεται είτε με μείωση της ποινής του ρουφιάνου είτε με την υπό όρους αποφυλάκισή του), στην κάμψη επίσης του αγωνιστικού φρονήματος των κρατουμένων, στη συνθηκολόγησή τους με τη διεύθυνση και στην τρομοκράτησή τους, ώστε να παραμένουν πειθήνιοι και υπάκουοι.
Η τρομοκράτηση αυτή δεν επιχειρείται μόνο με τη θεσμοθετημένη πλέον (εάν το νομοσχέδιο ψηφιστεί και τεθεί σε εφαρμογή) αύξηση της καταστολής και τη χρήση όπλων από την ΕΛ.ΑΣ μέσα στις φυλακές αλλά επίσης και με την αναβάθμιση της ασφάλειας, της πειθάρχησης και του ελέγχου μέσα στις φυλακές, την αίσθηση της διαρκούς παρακολούθησής τους (πανοπτικός έλεγχος με κάμερες παρακολούθησης), όσο και από το μαρτύριο της αισθητηριακής στέρησης που επιφέρει ο εγκλεισμός για 23 ώρες σε ένα κελί, τη μία και μοναδική ώρα προαυλισμού, τον περιορισμό των επισκεπτηρίων, την απομόνωση από άλλους κρατουμένους και από το συγγενικό τους περιβάλλον που στόχο έχει την πνευματική, πολιτική και βιολογική τους εξόντωση. Αυτή η φυλακή μέσα στη φυλακή φτιάχνεται για να αποτελέσει το φόβητρο για όλους τους κρατουμένους, ποιά τύχη δηλαδή τους περιμένει, εάν διατηρούν μια αξιοπρεπή στάση και μαχητικότητα κατά τη διάρκεια της κράτησής τους, περισσότερο όμως διατυμπανίζει πως φτιάχτηκε για να θάψει ζωντανούς όσους αντιστέκονται, όσους προτάσσουν την καταστροφή των σύγχρονων αυτών κολαστηρίων.
Συνάμα, η δημιουργία φυλακών τύπου Α στέλνει ένα ακόμα μήνυμα στους από κάτω της κοινωνίας. Ο καπιταλισμός, που αδυνατεί να απορροφήσει το πλεονάζον εργατικό δυναμικό, τα εκατομμύρια των ανέργων, προσπαθεί να τα διαχειριστεί. Η διαχείριση αυτή περιλαμβάνει και την φυλάκιση, εγκλείοντας στα κελιά τύπου Α μικροοφειλέτες και ανθρώπους που καταφεύγουν στην μικροπαραβατικότητα για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Στην ουσία δηλαδή κάθε έναν που περρισσεύει από την καπιταλιστική αναδιάρθρωση, σε έναν καιρό βαθύτατης και δομικής κρίσης του ίδιου του συστήματος.
Από την πλευρά μας ως αναρχικοί, παίρνουμε θέση ξεκάθαρα απέναντι όχι μόνο σ’ αυτό το φασιστικό νομοσχέδιο αλλά στη συνθήκη του εγκλεισμού συνολικά. Το ίδιο το σύστημα που παράγει τις ταξικές ανισότητες, την εκμετάλλευση, την αδικία και άρα το ίδιο έγκλημα, είναι και αυτό που καλείται να τιμωρήσει γι αυτό. Εναντιωνόμαστε στο υπάρχον εκμεταλλευτικό σύστημα που μας θέλει υπόδουλους και πειθήνιους εργάτες αλλά και σε κάθε μηχανισμό του κράτους που επιχειρεί να τρομοκρατήσει όσους αντιστέκονται. Προτάσσουμε και επιδιώκουμε κοινούς αγώνες μέσα και έξω από τις φυλακές μέχρι τη διάλυση και της τελευταίας φυλακής, μέχρι τη διάλυση του κράτους και του κεφαλαίου, για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
ΟΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠ’ΤΑ ΚΕΛΙΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΜΑΖΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ
ΩΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ
αναρχικοί κομμουνιστές ενάντια στις φυλακές
alma anarquista
Πάτρα, Μάιος 2014
Δυσήνιος Ίππος 