Όσοι διάβαζαν παλιότερα τα δημοφιλή τεύχη του Αστερίξ (γραμμένα από την οξύτατη πένα και τον κοινωνικά ευαισθητοποιημένο νου του Ρενέ Γκοσινί), θυμούνται τους Ρωμαίους κατακτητές να “αμείβουν” τους Αιγύπτιους σκλάβους-εργάτες με μια κούπα μπίρα και ένα πιάτο φακές. Όσοι δεν φορούν παρωπίδες κοινωνικής αδιαφορίας και φροντίζουν να ρίχνουν μια –έστω πρόχειρη– ματιά στο τι ακριβώς συμβαίνει γύρω τους, έχουν εδώ και καιρό καταλάβει πως περίπου το ίδιο συμβαίνει στην εγχώρια αγορά εργασίας. Οι σύγχρονοι σκλάβοι μπορεί να μην λαμβάνουν αλκοόλ και φθηνό φαγητό με το δελτίο, όμως οι τιμές των βασικών αγαθών, των ενοικίων και των λογαριασμών τους οδηγούν αναπόφευκτα στο να ξοδεύουν τους πενιχρούς μισθούς τους αποκλειστικά στα παραπάνω.
Continue reading “Για ένα πιάτο φακές”
Δυσήνιος Ίππος 