Ως αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος» συμμετείχαμε εξαρχής, ήδη από το 2013 και την πρώτη συνάντηση της ΑΣΟΕΕ, στη συζήτηση για την προοπτική δημιουργίας Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης. Αργότερα, το Νοέμβρη του 2015, στηρίξαμε και συμμετείχαμε στο κάλεσμα για Ιδρυτικό Συνέδριο της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης και στο οργανωτικό σχήμα της ΑΠΟ-ΟΣ (Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων) που συγκροτήθηκε.
Continue reading “Δήλωση αποχώρησης από την Αναρχική Πολιτική Οργάνωση (ΑΠΟ-ΟΣ)”
Η 6η Συνδιάσκεψη της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης (ΑΠΟ) | Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων θα γίνει το διήμερο 23-24 Ιανουαρίου 2021.
Εξαιτίας των ιδιαίτερων συνθηκών που προκαλεί η πανδημία, οι διαδικασίες θα πραγματοποιηθούν μέσω τηλεδιάσκεψης.Κατά την πρώτη μέρα της Συνδιάσκεψης και για συγκεκριμένες διαδικασίες προβλέπεται η παρουσία και η τοποθέτηση παρατηρητριών ομάδων.
Για την εκδήλωση ενδιαφέροντος και επικοινωνία μπορείτε να στείλετε mail στο: anpolorg@gmail.com
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
“Θα μπορούσατε να μού πείτε ακριβώς γιατί αυτοί οι άνθρωποι επαναστάτησαν;
– Βεβαίως, θα σου πω όσο πιο καλά μπορώ: Ξαφνικά αυτοί οι άνθρωποι αρνήθηκαν να πληρώσουν το ενοίκιο για τα σπίτια και τη γη τους, τους φόρους στην κυβέρνησή τους και όταν οι Αρχές πήγαν εκεί για να κάνουν έξωση στους ενοίκους και να αποσύρουν τα μερίδιά τους από τη γη, ενώ την ίδια στιγμή εισέπραταν τους φόρους, οι κάτοικοι του χωριού αντιστάθηκαν, μαχαίρωσαν τον δικαστή, τον συμβολαιογράφο, τους χωροφύλακες, τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου και όλους τους υπαλλήλους, έκαψαν τα κρατικά αρχεία στην φωτιά και τοποθέτησαν στο ψηλότερο κτίριο μια κόκκινη σημαία που φέρει την επιγραφή με λευκά γράμματα: «Γη και Ελευθερία»“.
Απόσπασμα από κείμενο του Ricardo Flores Magon, πρωτοδημοσιεύτηκε στην αναρχική εφημερίδα Regeneración στο Μεξικό, την 1η Ιούνη 1912
Η δημιουργία ενός διαδικτυακού portal ελευθεριακής αντιπληροφόρησης διατυπώθηκε αρχικά ως ιδέα κατά τη διάρκεια του 4ου Συνεδρίου της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης, που πραγματοποιήθηκε το χειμώνα του 2019 στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, στην Αθήνα. Στο πλαίσιο της συζήτησης για το πώς διευρύνουμε τα μέσα διάχυσης του λόγου μας στο κοινωνικό πεδίο και τις δυνατότητες αλληλεπίδρασης με το ευρύτερο κίνημα, η πρόταση για την δημιουργία ενός διαδικτυακού portal άρχισε σταδιακά να παίρνει σάρκα και οστά.
Μετρώντας ήδη 5 χρόνια έκδοσης της αναρχικής εφημερίδας «Γη & Ελευθερία» και αναγνωρίζοντας τη σημαντική συμβολή που είχε ως εργαλείο στη διαδικασία κατάθεσης μιας συγκεκριμένης αναρχικής αντίληψης στο εσωτερικό του κινήματος και στους δρόμους και στους χώρους του αγώνα, όπου διακινείται, προεκτείνουμε πλέον τους ορίζοντές μας στην κατεύθυνση χτισίματος ενός ακόμα εργαλείου αντιπληροφόρησης, προπαγάνδας και πολιτικής σκέψης που να ξεπερνά τον πεπερασμένο χώρο μιας έντυπης έκδοσης καλύπτοντας ακόμα περισσότερες ανάγκες γύρω από τα πολλαπλά ζητήματα που θέτει η εποχή.
Το landandfreedom.gr, επιδιώκει να κινηθεί σε 4 βασικούς άξονες:
Μέσα στο πλαίσιο της διαρκώς εντεινόμενης προπαγάνδας των καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης και της έντασης της ιδεολογικής και κατασταλτικής επίθεσης του κράτους απέναντι σε όσους αντιστέκονται, διαμορφώνουμε τα δικά μας εργαλεία ενημέρωσης και αναζήτησης, πολιτικού διαλόγου και ζύμωσης, με γνώμονα να φανούν χρήσιμα στους πραγματικούς κοινωνικούς αγώνες που πάντα εκβάλουν στο δρόμο, εκεί που ακόμα είναι όλα ανοιχτά!
https://www.landandfreedom.gr/
Για επικοινωνία στέλνετε e-mail στο landandfreedomportal@gmail.com
ή ακολουθείστε μας σε Facebook | Twitter | Instagram | YouTube
6 Δεκέμβρη 2008 – 6 Δεκέμβρη 2020
Δεν ξεχνάμε – Δε συγχωρούμε την κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Απέναντι στην πανδημία και την εγκληματική διαχείρισή της από το κράτος και το κεφάλαιο. Απέναντι στην κρατική τρομοκρατία και τις επιθέσεις στις κοινωνικές – ταξικές αντιστάσεις, το αναρχικό κίνημα και τις δομές του.
Continue reading “6 Δεκέμβρη: Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους!”
25η Νοέμβρη: ημέρα αντίστασης και αγώνα
Ο αγώνας ενάντια στην έμφυλη βία δεν μπαίνει σε καραντίνα!
Η φετινή 25η Νοέμβρη, ως-καθεστωτικά καθιερωμένη- μέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών- μας βρίσκει εν μέσω μίας πρωτόγνωρης υγειονομικής, ανθρωπιστικής και κοινωνικής κρίσης, όπου η εξάπλωση της πανδημίας του covid-19 αναδεικνύει με τον πιο εμφατικό τρόπο την εγκληματική φύση του κράτους και του καπιταλισμού. Η επίθεση απέναντι σε όλους τους εκμεταλλευόμενους και στις γυναίκες των πληβειακών στρωμάτων από το εξουσιαστικό πατριαρχικό καπιταλιστικό σύστημα είναι ολομέτωπη. Κράτος και αφεντικά επιχειρούν να αξιοποιήσουν προς όφελός τους τη συνθήκη της πανδημίας περιορίζοντας δικαιώματα, κατακτήσεις και ελευθερίες και επιβάλλοντας επαχθέστερους όρους εκμετάλλευσης και καταπίεσης στους από τα κάτω.
Μετά από μήνες πανδημίας, το κράτος όχι μόνο δεν αναβάθμισε το δημόσιο σύστημα υγείας, δεν έκανε μαζικά τεστ στον πληθυσμό, δεν επίταξε τα ιδιωτικά νοσοκομεία, δεν προσέλαβε επιπλέον υγειονομικό προσωπικό αλλά προσέλαβε μπάτσους, αγόρασε περιπολικά, έδωσε εκατομμύρια ευρώ σε ΜΜΕ, σε αεροπορικές επιχειρήσεις και εταιρίες ανάπτυξης έργων και προχώρησε στη ψήφιση μίας σειράς νόμων που λεηλατούν ακόμα περισσότερο τη φύση και τις ζωές των από τα κάτω, όπως το νομοσχέδιο για τη φύση, τον πτωχευτικό νόμο και τον χουντικής εμπνεύσεως νόμο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Δηλαδή, δεν προετοιμάστηκε απέναντι στην πανδημία αλλά απέναντι στην επερχόμενη έκφραση της κοινωνικής δυσαρέσκειας, εξαιτίας της αντικοινωνικής και δολοφονικής διαχείρισης της πανδημίας.
Την ίδια στιγμή, οι καθεστωτικοί θεσμοί και μηχανισμοί επιχειρούν και εν όψει της 25ης Νοέμβρη, να παρουσιαστούν ως υπέρμαχοι της εξάλειψης της έμφυλης βίας, μέσα από υποκριτικά βίντεο και τηλεοπτικά σποτάκια για την αντιμετώπιση της ενδοικογενειακής βίας. Γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερη υποκρισία από το να μιλούν για αντιμετώπιση της έμφυλης βίας οι ίδιοι οι θεσμοί ενός συστήματος που την προωθεί μέσα από τους νόμους και τους μηχανισμούς του. Στο «μένουμε σπίτι» προστίθεται το «μένουμε ασφαλείς» και η πρόταση των επίσημων θεσμών στις γυναίκες και τα παιδιά που υφίστανται ενδοοικογενειακή βία- η οποία απογειώνεται σε συνθήκες εγκλεισμού με τις δολοφονίες γυναικών να πληθαίνουν ολοένα- είναι να καλέσουν την αστυνομία! Τις παραπέμπει δηλαδή στον μηχανισμό που έχει κατεξοχήν τον ρόλο άσκησης βίας απέναντι στους καταπιεσμένους και τις καταπιεσμένες.
Γιατί ο κρατικός κατασταλτικός στρατός τους είναι που ξεγυμνώνει διαδηλώτριες στα αστυνομικά τμήματα, ξυλοκοπεί αναρχικές σε πορείες, επιτίθεται σε αγωνιζόμενες φυλακισμένες, βασανίζει πρόσφυγες και μετανάστριες στα κολαστήρια της Πέτρου Ράλλη και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, καταφέρεται με σεξιστικές απειλές απέναντι σε νέες και νέους, προσαγάγει, συλλαμβάνει και επιχειρεί να τρομοκρατήσει γυναίκες που αντιστέκονται.
Όσο κι αν προσπαθούν να απονοηματοδοτήσουν κάθε μαχητική διεκδίκηση και ιστορική παρακαταθήκη και να διαστρεβλώσουν την υπόθεση της γυναικείας χειραφέτησης, ο αγώνας που δίνουν και έχουν να δώσουν οι γυναίκες που αντιστέκονται στους δρόμους, οι εργαζόμενες γυναίκες στα υποστελεχωμένα και υποβαθμισμένα νοσοκομεία, στα σούπερ μάρκετ, στον καθαρισμό, στα τηλεφωνικά κέντρα, στα σχολεία, οι έγκλειστες γυναίκες στις φυλακές, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στα αστυνομικά τμήματα είναι απέναντι στη βία και στους όρους υποταγής που το ίδιο το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα έχει επιβάλει.
Απέναντι στη ζοφερή πραγματικότητα που μας επιφυλάσσουν οι εξουσιαστές σε ολόκληρο τον πλανήτη, προτάσσουμε την οργάνωση των από τα κάτω και τη διεκδίκηση όσων μας ανήκουν, την οργανωμένη ταξική αντεπίθεση όλων των εκμεταλλευόμενων, γυναικών και ανδρών, για την ανατροπή του κόσμου της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού, για τη δημιουργία μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Οι αγώνες των γυναικών σε όλο τον κόσμο μας δείχνουν τον δρόμο του αγώνα ως τον μόνο διεξοδικό. Από το Μεξικό, όπου οι αγωνιζόμενες γυναίκες βγαίνουν διαρκώς στο δρόμο τους τελευταίους μήνες προκειμένου να διεκδικήσουν τα αυτονόητα, τη ζωή και την επιβίωση τους, και τις ΗΠΑ, μέχρι την Πολωνία που οι γυναίκες, με την παρουσία τους στο δρόμο κέρδισαν το πάγωμα του φρικτού νομοσχεδίου για τις απαγορεύσεις των εκτρώσεων και τις μαχόμενες γυναίκες στη Ροτζάβα, να ενώσουμε τις φωνές μας ενάντια στο πατριαρχικό, κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα.
Η ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕΣΤΩΣ
ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Ομάδα ενάντια στην πατριαρχία-
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση | Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Αφίσα που εκδόθηκε από την ΑΠΟ ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα για παγκόσμια εβδομάδα διεθνιστικής αλληλεγγύης στην επανάσταση της Ροζάβα από 1-8 Νοεμβρίου 2020
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΡΟΖΑΒΑ
ΚΑΘΕ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΑΕΙ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΘΑ ΗΤΤΗΘΕΙ!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ – ΑΝΑΡΧΙΑ
ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ
Μήνυμα αλληλεγγύης στη μαχόμενη Ροζάβα
ΚΑΘΕ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΑΕΙ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΘΑ ΗΤΤΗΘΕΙ!
Το παράδειγμα του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού εξακολουθεί να ριζώνει στην ΒΔ Συρία και την Ροζάβα αμφισβητώντας έμπρακτα την κρατική οργάνωση της κοινωνίας. Αναπτύσσεται στο καθημαγμένο από την αποικιοκρατία, τον ιμπεριαλισμό και τους εθνικισμούς έδαφος της Μέσης Ανατολής, βασιζόμενο στην ιστορική εμπειρία της κοινωνίας και στη συλλογική της κληρονομιά, προτάσσοντας μια οργανωτική συγκρότηση όπου η κοινωνία αυτοκυβερνάται κι όπου όλες οι κοινωνικές ομάδες και όλες οι πολιτισμικές, θρησκευτικές και εθνοτικές ταυτότητες μπορούν να συμμετέχουν, να εκφραστούν και να λειτουργήσουν από κοινού μέσα από τοπικές και υπερτοπικές αμεσοδημοκρατικές συμβουλιακές δομές λήψης των αποφάσεων, επιδιώκοντας την ενότητα μέσα από την ποικιλομορφία. Σε αντιδιαστολή με τη διαδικασία συγκρότησης του έθνους-κράτους, μέσα από μια ιστορία τεσσάρων αιώνων βίας, πολέμων, πολιτισμικής και φυσικής γενοκτονίας ολόκληρων πληθυσμών, βίαιης αφομοίωσης μειονοτήτων, πολιτισμών και γλωσσών στο όνομα της εθνικής ομοιογένειας, καθώς και του συγκεντρωτικού γραφειοκρατικού τρόπου άσκησης της εξουσίας που έχει επιβληθεί από το κράτος πάνω στις κοινωνίες.
Ο σκληρός αγώνας που διεξάγεται στις κούρδικες περιοχές της Ροζάβα με πρόταγμα τον δημοκρατικό συνομοσπονδισμό δεν επιδιώκει την ίδρυση ενός ακόμα έθνους – κράτους και την αντικατάσταση των παλιών αλυσίδων με καινούργιες. Επικεντρώνοντας στο τοπικό επίπεδο, με πυλώνες την οικολογία και τον φεμινισμό, χτίζει στο σήμερα δομές κοινωνικής οργάνωσης και αυτοάμυνας απέναντι στις κρατικές, καπιταλιστικές και φασιστικές επιθέσεις και ξανακάνει την πολιτική μέρος της κοινωνικής ζωής. Εδαφικοποιείται σήμερα στη Ροζάβα και επιχειρεί να βρει πατήματα στις χώρες όπου κατοικούν κούρδικοι πληθυσμοί (Συρία, Ιράκ, Τουρκία, Ιράν) προσβλέποντας να εμπνεύσει και να επηρεάσει τους λαούς της Μέσης Ανατολής και πολύ ευρύτερα στο χτίσιμο δομών παγκόσμιας δημοκρατικής συνομοσπονδιακής ένωσης κοινοτήτων, παράλληλα και ανταγωνιστικά με την κρατική καπιταλιστική οργάνωση της κοινωνίας.
Στις σημερινές συνθήκες, όπου ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός επιχειρεί να επιβάλλει την καταπίεση και την εκμετάλλευση ως τις μόνες εφικτές συνθήκες ζωής, το παράδειγμα των αναρχικών συντρόφων που πολεμούν στη Ροζάβα έχει τη διάσταση της υλικής έκφρασης της επανάστασης που οραματιζόμαστε, μέσα σε μία διαδικασία όπου Κούρδοι, Άραβες και Δυτικοί, γυναίκες και άντρες, αγωνιστές με διαφορετικές αφετηρίες, πολεμούν και χτίζουν. Απέναντι στο αβίωτο παρόν και μέλλον που υπόσχεται το κράτος και ο καπιταλισμός. Η διεθνιστική αλληλεγγύη αποτελεί εκείνο το κρίσιμο σημείο προκειμένου οι καταπιεσμένοι να απαντήσουν στην επερχόμενη γενίκευση του εξουσιαστικού πολέμου. Και σε αυτό το κρίσιμο σημείο, η παρουσία των διεθνιστών στην περιοχή του Κουρδιστάν αποδεικνύει πως ο διεθνισμός, εκτός από επείγουσα και αναγκαία πολιτική στόχευση, είναι ήδη μία διαδικασία σε κίνηση. Οι συντρόφισσες και οι σύντροφοί μας από όλο τον κόσμο, που αγωνίζονται εκεί δίνουν μια μάχη σε μια μικρή γωνιά του κόσμου, που είναι όμως μια μάχη για όλο τον κόσμο. Κι αυτή τη διαδικασία της διεθνιστικής αλληλεγγύης, αλλά και της σύνδεσης των αγώνων θέλουμε να βαθύνουμε και να εξαπλώσουμε έως ότου το παγκόσμιο καθεστώς της εκμετάλλευσης και της υποταγής να βρίσκει απέναντί του, σε κάθε σημείο όπου επιτίθεται.
Το παράδειγμα της συνομοσπονδιακής δημοκρατικής οργάνωσης των κοινοτήτων στη Ροζάβα αποδεικνύει πως η αυτοοργάνωση των από τα κάτω και της κοινωνικής ζωής μέσω της συλλογικής αυτοδιοίκησης, δεν είναι κάποια αφηρημένη ή ξεχασμένη ιδέα, αλλά η ζώσα ιστορία. Η ζώσα ιστορία των αγώνων που εισβάλλει με ορμή στο παρόν για να αλλάξει το μέλλον, με εμπροσθοφυλακή όλες εκείνες κι εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για τον κοινό μας αγώνα.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ- ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ- ΑΝΑΡΧΙΑ
ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ
site: http://apo.squathost.com/ | Mail: anpolorg@gmail.com | fb: anpolorg | Twitter: @anpolorg
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ Π. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ – ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ
Την Τετάρτη 23 Σεπτέμβρη, έπειτα από επιχείρηση της «αντι»-τρομοκρατικής υπηρεσίας συλλαμβάνονται οι σύντροφοι Π. Γεωργιάδης και Μ.Τ. Τα ξημερώματα της επόμενης μέρας άντρες της «αντι»τρομοκρατικής εισβάλλουν στο σπίτι του Μ.Τ. στα Πετράλωνα όπου και συλλαμβάνουν τη συντρόφισσα και συγκάτοικό του, Ε.Μ. Από την πρώτη στιγμή σύσσωμα τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ παρουσιάζουν τις συλλήψεις ως εξάρθρωση της επαναστατικής οργάνωσης Ο.Λ.Α. δίνοντας τα εύσημα στο Υπουργείο Προ.Πο. και πανηγυρίζοντας για «το πετυχημένο χτύπημα κατά της τρομοκρατίας». Τα ΜΜΕ διαμορφώνοντας ένα κλίμα τρομολαγνείας, συνεχίζουν να διαρρέουν ψευδείς και ανυπόστατες πληροφορίες, στοχοποιώντας ακόμα περισσότερο τους συντρόφους και διογκώνοντας διαρκώς την υπόθεση με στόχο τη δημιουργία κλίματος για την προφυλάκιση τους.
Continue reading “Συγκέντρωση αλληλεγγύης στις φυλακές Λάρισας: Κυριακή 25/10 στις 15.00”
Ενάντια στην Κρατική, Kαπιταλιστική, Πατριαρχική Βαρβαρότητα, την Καταστολή και τον Κοινωνικό Εκφασισμό
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ/ ZACKIE OH!
Tην Τετάρτη στις 21 Οκτώβρη 2020 ξεκινάει η δίκη των δολοφόνων του Ζακ Κωστόπουλου
Στις 21 Σεπτέμβρη 2018, ο Ζακ Κωστόπουλος δολοφονείται μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, στην Ομόνοια. Εγκλωβισμένος μέσα σε ένα κοσμηματοπωλείο όπου έχει καταφύγει κυνηγημένος, ενώ λίγο νωρίτερα φώναζε στο δρόμο «βοήθεια», λιντσάρεται από το αφεντικό-ιδιοκτήτη του μαγαζιού κι έναν φασίστα που διατηρεί κτηματομεσιτικό γραφείο στην περιοχή. Οι δυο τους τον κλωτσούν με μανία στο κεφάλι, την ώρα που εκείνος προσπαθεί ανήμπορος να απεγκλωβιστεί, ενώ γύρω τους βρίσκεται πλήθος κόσμου. Η αστυνομία καταφθάνει για να ολοκληρώσει το έγκλημα – τον χτυπά αιμόφυρτο και πεσμένο στο έδαφος, τον συλλαμβάνει, του φορά χειροπέδες και τον σέρνει στο δρόμο. Στο νοσοκομείο οδηγείται δεμένος και νεκρός.
Στο πρόσωπο του Ζακ βλέπουν έναν φτωχό, έναν αποκλεισμένο, έναν παρία, έναν χρήστη, έναν ενδεχόμενο κλέφτη – μια ζωή που το κρατικό καπιταλιστικό και πατριαρχικό σύστημα προγράφει επανειλημμένα ως «απειλή» για την τάξη και την ασφάλεια, μια ζωή που την κοστολογεί ως αμελητέα, που μεθοδικά νομιμοποιεί την εξόντωσή της. Οι δολοφόνοι του Ζακ δε διστάζουν να τον δικάσουν και να τον καταδικάσουν σε θάνατο «παίρνοντας το νόμο στα χέρια τους», κινούμενοι στα πλαίσια των κυρίαρχων προσταγών ως παρακρατικοί λακέδες -ένας κλεπταποδόχος-ενεχειροδανειστής που τρέφεται από την απελπισία των άλλων, ένας δηλωμένος φασίστας και οι ένστολοι δολοφόνοι και βασανιστές της ΕΛΑΣ.
Γιατί η βία που άσκησαν έχει την κάλυψη του επίσημου νόμου, τη στήριξη της θεσμισμένης βαρβαρότητας του καθεστώτος: τη δαιμονοποίηση της φτώχειας, το κυνήγι και την τιμωρία του αδύναμου στην ταξική και κοινωνική ιεραρχία, την ιερότητα της ιδιοκτησίας, έτσι ώστε να διασφαλίζονται τα συμφέροντα της κυριαρχίας και η κοινωνική αναπαραγωγή της. Και αυτή η οργανωμένη από τα πάνω βία της Εξουσίας είναι που τους επιτρέπει να σκοτώνουν αποθρασυμένοι, διότι κινούνται στα πλαίσια των κυρίαρχων προσταγών ως παρακρατικοί λακέδες.
Είναι το ίδιο το κρατικό-καπιταλιστικό-πατριαρχικό σύστημα που υποδεικνύει ως στόχους τους αντιστεκόμενους και όσους χαρακτηρίζει πλεονάζοντες πληθυσμούς την εποχή της βαθιάς κρίσης του, καταστέλλοντας, καλλιεργώντας το φόβο και προωθώντας τον κοινωνικό εκφασισμό: ρατσιστικά πογκρόμ με την κάλυψη της αστυνομίας με αποκορύφωμα τις δολοφονίες του Σαχτζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα από τους Ναζί της Χρυσής Αυγής, στρατόπεδα συγκέντρωσης και πνιγμοί μεταναστών και προσφύγων στα σύνορα, θάνατοι κρατουμένων στις φυλακές και τα αστυνομικά τμήματα, εργατών και εργατριών στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, διαπόμπευση και εγκλεισμός οροθετικών γυναικών, εκκενώσεις καταλήψεων, εξαπόλυση κατασταλτικής εκστρατείας ενάντια στους αναρχικούς και ευρύτερα όσους αγωνίζονται, συνεργασία με κάθε είδους μαφίες και ναρκομαφίες ταυτόχρονα με τις πολιτικές εξαθλίωσης και καταστολής των χρηστών.
Η συμπλήρωση των δυο χρόνων από τη δολοφονία του Ζακ έρχεται μέσα σε ένα περιβάλλον έξαρσης της πανδημίας του covid19 και όξυνσης της κρατικής και καπιταλιστικής επίθεσης στην κοινωνία. Από την έναρξη ενός νέου γύρου λεηλασίας της κοινωνικής βάσης με κυριότερες αιχμές την περαιτέρω υποτίμηση της εργασίας, την έμπρακτη κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης, τη συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων, μέχρι την αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος και την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης. Από την μονιμοποίηση του Καθεστώτος Έκτακτης Ανάγκης μέσα από την καταστολή και την καθυπόταξη των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων και ιδιαίτερα των αναρχικών- αντιεξουσιαστών, τις εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων αγώνα, την αστυνομική κατοχή ολόκληρων περιοχών μέχρι την απαγόρευση διαδηλώσεων και τη γενικότερη αναβάθμιση του νομικού οπλοστασίου σε βάρος αγωνιστών. Από τη διεύρυνση του πολέμου ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, την προσπάθεια δαιμονοποίησής τους, την εξαφάνιση τους από το δημόσιο πεδίο, τον εγκλεισμό τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μέχρι την λεηλασία του φυσικού κόσμου μέσα από την ενεργοποίηση των μηχανών της καπιταλιστικής ανάπτυξης που θα ρημάξουν τοπικές κοινωνίες, βουνά, ποτάμια, θάλασσες, λίμνες, δάση στο όνομα του κέρδους και της πλήρους επιβολής πάνω στον άνθρωπο και τη φύση.
Η κρατική καταστολή σήμερα αποτελεί κυρίαρχο συστατικό της κρατικής στρατηγικής. Αυτή η πολεμική επιχείρηση ενάντια σε όσους αγωνίζονται είναι μέρος της συστηματικής προσπάθειας δεκαετιών από την πλευρά του ελληνικού κράτους να καθυποτάξει τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και να επιβάλλει την υποταγή.
Οι δολοφόνοι του Ζακ, η αστυνομία, το δικαστικό σύστημα, τα ΜΜΕ που έσπευσαν να συγκαλύψουν και να δικαιολογήσουν το φόνο, κατασκευάζοντας συναίνεση, παραπληροφορώντας, παρουσιάζοντάς τον ως επικίνδυνο, σκυλεύοντας τη ζωή του και την ταυτότητά του ως οροθετικού, μέλους της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και ακτιβιστή, καθώς και όσοι επικροτούν την εξουσιαστική βαρβαρότητα, ταυτιζόμενοι με τα συμφέροντα των ισχυρών, αντιπροσωπεύουν στην πραγματικότητα ο, τι πιο αντικοινωνικό έχει να επιδείξει η σήψη του κόσμου της Εξουσίας.
Στον αντίποδα, οι χιλιάδες που διαδήλωσαν ενάντια στη δολοφονία του Ζακ διεκδικώντας ορατότητα στο δημόσιο χώρο και βάζοντας φραγμό στην κανιβαλική ρητορική, οι δεκάδες χιλιάδες που βρέθηκαν στο Εφετείο στην απόφαση της δίκης της Χρυσής Αυγής και συγκρούστηκαν με τα ΜΑΤ, όσοι και όσες με οποιοδήποτε τρόπο αρνούνται να συναινέσουν και να υποταχθούν στο κυρίαρχο πρόταγμα του κοινωνικού κανιβαλισμού, οι χιλιάδες κόσμου που βρίσκονται στους δρόμους να υπερασπιστούν όσα τους ανήκουν, όλοι αυτοί που διαδήλωσαν σε Χανιά και Θεσσαλονίκη για τις κατασταλτικές επιθέσεις του κράτους απέναντι στις καταλήψεις, όλοι αυτοί που σε πείσμα των επιταγών ξαναχτίζουν τη libertatia 3 χρόνια μετά τον εμπρησμό της από τους φασίστες, όλοι αυτοί που βάζουν αναχώματα στην κρατική καταστολή και παλεύουν για την αντεπίθεση στο καθεστώς εκμετάλλευσης και υποταγής, αντιπροσωπεύουν ό,τι πιο ελπιδοφόρο έχει να επιδείξει αυτή η κοινωνία: την αλληλεγγύη, την εξέγερση, την προοπτική της κοινωνικής επανάστασης, για έναν κόσμο που θα χωρά πολλούς κόσμους.
Ως αναρχικοί αγωνιζόμαστε για την όξυνση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, με στόχο την ανατροπή των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών που ευθύνονται για την εκμετάλλευση, την καταπίεση, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Με όπλο μας την αλληλεγγύη, στεκόμαστε ενάντια στους πλαστούς διαχωρισμούς και το φόβο που διαρκώς αναπαράγει η εξουσία. Αγωνιζόμαστε για το ξεπέρασμα του επιβεβλημένου τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας από το κράτος και το κεφάλαιο.
ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
Καλέσματα σε συγκεντρώσεις/πορείες ενόψει της έναρξης της δίκης των δολοφόνων του Ζακ
Θεσσαλονίκη: Τρίτη 20 Οκτώβρη, 6 μ.μ., στο Άγ.Βενιζέλου
Αθήνα: Τετάρτη 21 Οκτώβρη, 9 π.μ. στο Πρωτοδικείο Αθηνών (Δέγλερη)
Πάτρα: Τετάρτη 21 Οκτώβρη στις 11 π.μ. στην Πλατεία Γεωργίου
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση / Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
apo.squathost.com | anpolorg@gmail.com
FB: anpolorg | Twitter: anpolorg
Ο Βαγγέλης Πάλλης υπήρξε επί σειρά ετών συνεπής αγωνιστής ενάντια στις εξοντωτικές συνθήκες κράτησης και για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των φυλακισμένων για ζωή και αξιοπρέπεια. Πρωτοστάτησε σε πλήθος κινητοποιήσεων με κορυφαίες τις εξεγέρσεις στα κολαστήρια του Μαλανδρίνου και των Τρικάλων και την απεργία πείνας των κρατουμένων του 2008. Οι συνεχείς μεταγωγές, η απομόνωση, οι βασανισμοί και τα πειθαρχικά που του επέβαλλαν εκδικητικά οι κατασταλτικοί μηχανισμοί, λόγω της αγωνιστικής του στάσης, δεν κατάφεραν έως το τέλος να κάμψουν το σθένος και τη μαχητικότητά του για τη συνέχιση του αγώνα εντός και εκτός των τειχών.
Continue reading “ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΛΛΗ, ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ”
ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ:
Αθήνα: ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, 18:00, ΣΤΗΝ ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ
Πάτρα: ΔΕΥΤΕΡΑ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, 18:30, ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Θεσσαλονίκη: ΔΕΥΤΕΡΑ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, 18:30, ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
21 Σεπτέμβρη 2018: ο Ζακ Κωστόπουλος δολοφονείται μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, στην Ομόνοια. Εγκλωβισμένος μέσα σε ένα κοσμηματοπωλείο όπου έχει καταφύγει κυνηγημένος, ενώ λίγο νωρίτερα φώναζε στο δρόμο «βοήθεια», λιντσάρεται από το αφεντικό-ιδιοκτήτη του μαγαζιού κι έναν φασίστα που διατηρεί κτηματομεσιτικό γραφείο στην περιοχή. Οι δυο τους τον κλωτσούν με μανία στο κεφάλι, την ώρα που εκείνος προσπαθεί ανήμπορος να απεγκλωβιστεί, ενώ γύρω τους βρίσκεται πλήθος κόσμου. Η αστυνομία καταφθάνει για να ολοκληρώσει το έγκλημα – τον χτυπά αιμόφυρτο και πεσμένο στο έδαφος, τον συλλαμβάνει, του φορά χειροπέδες και τον σέρνει στο δρόμο. Στο νοσοκομείο οδηγείται δεμένος και νεκρός.
Στο πρόσωπο του Ζακ βλέπουν έναν φτωχό, έναν αποκλεισμένο, έναν παρία, έναν χρήστη, έναν ενδεχόμενο κλέφτη – μια ζωή που το κρατικό καπιταλιστικό και πατριαρχικό σύστημα προγράφει επανειλημμένα ως «απειλή» για την τάξη και την ασφάλεια, μια ζωή που την κοστολογεί ως αμελητέα, που μεθοδικά νομιμοποιεί την εξόντωσή της. Οι δολοφόνοι του Ζακ δε διστάζουν να τον δικάσουν και να τον καταδικάσουν σε θάνατο «παίρνοντας το νόμο στα χέρια τους», κινούμενοι στα πλαίσια των κυρίαρχων προσταγών ως παρακρατικοί λακέδες -ένας κλεπταποδόχος-ενεχειροδανειστής που τρέφεται από την απελπισία των άλλων, ένας δηλωμένος φασίστας και οι ένστολοι δολοφόνοι και βασανιστές της ΕΛΑΣ.
Continue reading “Ανακοίνωση και καλέσματα της Α.Π.Ο. στις πορείες για τον ένα χρόνο από τη δολοφονία του Ζακ”
Δυσήνιος Ίππος 