Τα τελευταία χρόνια, και ειδικά έπειτα από την εναλλαγή της πολιτικής εξουσίας από τη σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ -που οδήγησε τα κινήματα σε απονεύρωση και οπισθοχώρηση- στη νεοφιλελεύθερη και ακροδεξιά κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η καταστολή έχει αναχθεί σε κεντρικό θέμα της πολιτικής ατζέντας. Για να μπορέσουν να υλοποιηθούν οι αντεργατικοί-αντικοινωνικοί σχεδιασμοί κράτους και κεφαλαίου έχει τεθεί ως προϋπόθεση το να τσακιστούν οι κοινωνικές-ταξικές αντιστάσεις, να διαλυθούν τα μέτωπα και οι εστίες αγώνα, να χτυπηθούν όλες οι μορφές πολιτικής, κοινωνικής και συνδικαλιστικής οργάνωσης και δράσης, να ανατραπούν οι κατακτήσεις αιώνων.
Στις 7 Νοεμβρίου 2020, πρώτη μέρα του 2ου lock down, εξαπολύεται κατασταλτικό όργιο στην πόλη της Πάτρας με αφορμή δημόσια καλεσμένη συγκέντρωση ενάντια στην ταξική/κατασταλτική διαχείριση της πανδημίας και την κρατική απαγόρευση που είχε επιβληθεί. Αφού αστυνομικές δυνάμεις έχουν καταλάβει την περιοχή γύρω από την Πλ. Όλγας και το Παράρτημα, ένας σύντροφος που φτάνει στον χώρο τραυματίζεται από επίθεση διμοιρίας των ΜΑΤ και στη συνέχεια προσάγεται στο αστυνομικό τμήμα. Στη συνέχεια δέχεται επίθεση και περικυκλώνεται ο αυτοδιαχειριζόμενος χώρος «Επί Τα Πρόσω», όπου είχαν μαζευτεί σύντροφοι-ισσες για να συντονίσουν την απάντησή τους. Από την επίθεση σπάει η είσοδος του χώρου και προσάγονται άλλοι 8 σύντροφοι-ισσες.
The anarchist group “Dysínios Íppos” recently celebrated 20 years of existence and political action, as it has been active in the city of Patras (the 3rd biggest city and port of the country, located at Western Greece) since January 2004.
Στις 28 Φλεβάρη συμπληρώνεται ένας χρόνος από το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους αναδεικνύοντας με τον πιο σκληρό τρόπο τη δολοφονική και αντικοινωνική φύση του κράτους και την αναλγησία του κεφαλαίου που μπροστά στην άντληση ολοένα και μεγαλύτερου κέρδους δεν διστάζουν με ωμότητα και κυνισμό να απαξιώσουν τις μαζικές μεταφορές και τις υποδομές τους και στη συνέχεια να συγκαλύψουν τα αποτελέσματα των επιλογών τους με παρεμπόδιση των ερευνών και εξεταστικές-παρωδία στη βουλή που θα απενοχοποιήσουν τους πολιτικούς προϊστάμενους από τις εγκληματικές ευθύνες τους.
Ευθύνες και επιλογές που τοποθετούνται δεκαετίες πίσω όταν η απαξίωση των δημόσιων μεταφορών από το κράτος οδήγησε στην διάλυση του ΟΣΕ, στην υποστελέχωση των υπηρεσιών του, στην αδιαφορία για τα πρωτόκολλα ασφαλείας, στην εγκατάλειψη των υποδομών του με αποτέλεσμα το τελικό ξεπούλημα του έναντι πινακίου φακής την περίοδο των μνημονίων στην κρατική εταιρεία των ιταλικών σιδηροδρόμων.
ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΟΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΣΤΟ ΚΕΝΟ
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Την Πέμπτη 22 Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε για ακόμα μια εβδομάδα μαζική φοιτητική διαδήλωση στο κέντρο της Πάτρας. Κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης πραγματοποιήθηκε επίθεση στις αστυνομικές δυνάμεις οι οποίες αρχικά απάντησαν με κρότου λάμψης και στη συνέχεια προσέγγισαν το σώμα της διαδήλωσης. Κατά την επίθεση της αστυνομίας συνελήφθη ένας σύντροφος.
Την Παρασκευή 23 Φλεβάρη ο σύντροφος μεταφέρεται στον εισαγγελέα για να του απαγγελθούν κατηγορίες και να παραπεμφθεί στο αυτόφωρο. Αρχικά στην εισαγγελία -κατά το πρώτο στάδιο διόγκωσης του κατηγορητηρίου- του αποδίδονται 4 κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα (διατάραξη κοινής ειρήνης από κοινού, απόπειρα επικίνδυνης σωματικής βλάβης από κοινού και κατά συρροή, βία κατά υπαλλήλων από κοινού και κατοχή κροτίδων και φωτοβολίδων).
Κατά την έναρξη της διαδικασίας του αυτοφώρου και αφού διαβάζεται το διαβιβαστικό της αστυνομίας, το δικαστήριο -αποδεχόμενο τους καταφανώς ψευδείς ισχυρισμούς της αστυνομίας για την ύπαρξη ναυτικής φωτοβολίδας- αποφασίζει να αναβαθμίσει την πλημμεληματική κατηγορία της κατοχής κροτίδων στην κατηγορία κακουργηματικού χαρακτήρα της κατοχής εμπρηστικών υλών. Έτσι, ο σύντροφος, έπειτα από τις αστυνομοδικαστικές μεθοδεύσεις για αναβάθμιση του κατηγορητηρίου και δημιουργίας κλίματος τρομοκρατίας, δικάζεται την Δευτέρα 26 Φλεβάρη για τα 3 πλημμελήματα, ενώ παραπέμπεται στον εισαγγελέα για την άσκηση κακουργηματικής δίωξης για την κατοχή εμπρηστικών υλών.
Είναι προφανές, ότι την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη ο αγώνας των φοιτητών, με εκατοντάδες κατειλημμένες σχολές και χιλιάδες φοιτητές να διαδηλώνουν κάθε εβδομάδα, επιστρατεύεται από την κυβέρνηση της ΝΔ τα χαρτί της καταστολής για την επιβολή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της. Άλλωστε, αυτό έχει γίνει φανερό από την πρώτη στιγμή, καθώς έπειτα από την αποτυχία των κλακαδόρων της κυβέρνησης και των μηχανισμών της να ανακόψουν το φοιτητικό κίνημα, επιστρατεύτηκαν οι εισαγγελικές έρευνες, οι εκκενώσεις κατειλημμένων σχολών και οι επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έπειτα και από την επανεκλογή της, φιλοδοξεί να συνεχίσει με μεγαλύτερη ένταση την ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερη πολιτική της. Συνεχίζει στην ίδια κατεύθυνση να επιτίθεται στην μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία με νέο γύρο αναδιαρθρώσεων, βάζοντας στο στόχαστρο για ακόμα μια φορά βασικούς τομείς της καθημερινότητας των ανθρώπων και την κοινωνικής ζωής.
Ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες η επίθεση αυτή εκφράζεται ακόμα πιο έντονα υλοποιώντας αργά αλλά σταθερά έναν στρατηγικό σχεδιασμό δεκαετιών από τη μεριά της αστικής τάξης και του κράτους και μάλιστα σε τομείς που τις προηγούμενες δεκαετίες αδυνατούσε να εφαρμοστεί εξαιτίας των σφοδρών κοινωνικών-ταξικών συγκρούσεων που εκδηλώνονταν. Το βάθος και η έκταση του στρατηγικού-ιστορικού χαρακτήρα της επίθεσης μπορεί να ιδωθεί και μέσα από τη σειρά νομοσχεδίων που έχουν περάσει το τελευταίο διάστημα ή δρομολογούνται. Το ελληνικό κράτος προχωράει σε αντιδραστικές τομές, επιχειρώντας να επικυρώσει και νομοθετικά τους υπάρχοντες κοινωνικούς-ταξικούς συσχετισμούς, θωρακίζοντας την πολιτική του ακόμα περισσότερο.
Παράλληλα με το στρατηγικό χαρακτήρα των αναδιαρθρώσεων, η κυβέρνηση έχει πάντα σε ισότιμη θέση την αναβάθμιση του κατασταλτικού και νομοθετικού οπλοστασίου της ώστε να βάζει διαρκώς φραγμούς στις επιχειρούμενες αντιστάσεις που αναπτύσσονται από τις πολιτικές της. Η καταστολή είναι εδώ και καιρό ισάξια στρατηγική με αυτή των ευρύτερων μεταρρυθμίσεων καθώς διασφαλίζει την απρόσκοπτη υλοποίηση τους. H συνολικότερη αναβάθμιση του νομικού και κατασταλτικού οπλοστασίου διογκώνει το μέγεθος του ελέγχου και της καταστολής όσων αντιστέκονται, κάνοντας ξεκάθαρο ότι στρώνεται σταδιακά το έδαφος για την ολοκληρωτική αναμέτρηση και συντριβή της πολιτικής, κοινωνικής και ταξικής αντίστασης και των αγώνων της κοινωνικής βάσης. Το χτύπημα απεργιών, διαδηλώσεων και κινητοποιήσεων, η ποινικοποίηση του συνδικαλισμού και της απεργίας, η στρατιωτική κατοχή ολόκληρων περιοχών και ο ασφυκτικός περιορισμός και καταστολή οποιασδήποτε κινητοποίησης αποτελούν διακηρυγμένο στόχο της κυβέρνησης ήδη από την πρώτη εκλογή της το 2019, ενώ η επανεμφάνιση Χρυσοχοϊδη στον υπουργικό θώκο της δημόσιας τάξης προοιωνίζει μια ακόμα μεγαλύτερη ένταση στον τομέα αυτό. Άλλωστε είναι πρόσφατα και πολλά τα πρόσφατα παραδείγματα όπου τα ΜΑΤ επιστρατεύτηκαν για να ξεσπιτώσουν συνανθρώπους μας, για να εμποδίσουν τις κινητοποιήσεις των αγροτών στις εθνικές οδούς και των φοιτητών στα κατειλημμένα πανεπιστήμια.
Κόντρα όμως στο αφήγημα περί «τέλους της ιστορίας», στα αφηγήματα ότι οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες είναι μάταιοι, ότι η συλλογική δράση ανήκει στο παρελθόν, οι αγώνες που διεξάγονται σε κάθε μέτωπο αποδεικνύουν το ακριβώς αντίθετο, κρατώντας ανοιχτό το οδόφραγμα για το πέρασμα στην αντεπίθεση. Αυτό αποδεικνύει και ο αγώνας των φοιτητών που με εκατοντάδες καταλήψεις διαρκείας σχολών σε όλη τη χώρα έχουν καταφέρει να ανακόψουν την ορμητική μανία της κυβέρνησης και να δημιουργήσουν ρωγμή στη φαινομενική εικόνα «παντοδυναμίας» που παρουσιάζεται. Το σημαντικότερο όμως είναι πως έχουν καταφέρει να τοποθετήσουν ξανά στο προσκήνιο τη σημασία της συλλογικής δράσης, των μαχητικών αγώνων και της ταξικής σύγκρουσης ως αντιπαράδειγμα στον ατομικό αγώνα δρόμου και τη λογική του ωχαδερφισμού που ύπουλα διαχέεται στη νεολαία για να υπονομεύσει τη δύναμη της.
Απέναντι στην κρατική τρομοκρατία και την καπιταλιστική βαρβαρότητα, οφείλουμε να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για την ανασυγκρότηση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων και τη δημιουργία μετώπων αγώνα. Να βρεθούμε στους δρόμους του αγώνα, σε κάθε σχολείο, σχολή, γειτονιά οργανώνοντας την κοινωνική αυτοάμυνα και διεκδικώντας ότι μας ανήκει. Μόνη προοπτική και ελπίδα είναι οι αγώνες. Αυτοί αποδεικνύουν πως τίποτα δεν τελείωσε και όλα συνεχίζονται. Οι καθημερινές -μικρές και μεγάλες- μάχες σε κάθε μετερίζι αγώνα και αντίστασης κρατάν τη φλόγα της εξέγερσης και της αντεπίθεσης ζωντανή. Είναι καθήκον των αγωνιζόμενων σήμερα, να προσπαθήσουν να μετατρέψουν τις γραμμές άμυνας και αντίστασης που υπάρχουν στην παρούσα συγκυρία σε γραμμές οργάνωσης της ανασυγκρότησης και της αντεπίθεσης.
ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης Δευτέρα 26 Φλεβάρη 13.30 στα δικαστήρια
Την Πέμπτη το πρωί, κατά τη διάρκεια της πανεκπαιδευτικής πορείας στην Πάτρα, έγινε επίθεση στις αστυνομικές δυνάμεις με πέτρες και καπνογόνα στο ύψος της Ερμού στο αστυνομικό τμήμα. Η αστυνομία επιτέθηκε στην πορεία με αποτέλεσμα τη σύλληψη ενός συντρόφου. Ο σύντροφος περνάει αύριο το πρωί εισαγγελέα κατηγορούμενος για 4 πλημμελήματα.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης αύριο Παρασκευή 23.2, 11π.μ., στα δικαστήρια της Πάτρας.
ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ
Ενάντια στη συμμετοχή του ελληνικού κράτους στον πόλεμο στην Ουκρανία και στη συνδρομή τους στην επιχείρηση εναντίον των Χούθι στην Ερυθρά θάλασσα, στη στρατηγική συνεργασία με το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ σε διπλωματικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο και στην ενεργή συμμετοχή του στο μονόπλευρο πόλεμο που έχει κηρύξει η ΕΕ σε βάρος των μεταναστών, σκορπώντας το θάνατο στα χερσαία και υδάτινα σύνορά της.
Λευτεριά στην Παλαιστίνη Αλληλεγγύη στον λαό της Υεμένης και σε όλους τους λαούς που αντιστέκονται.
Να κλείσουν τώρα οι βάσεις του θανάτου.
Να φέρουμε τον πόλεμο στα μετόπισθεν των δυτικών μητροπόλεων
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 24 ΦΛΕΒΑΡΗ 14.00
αναρχική ομάδα Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα) Ταξική Αντεπίθεση / ομάδα αναρχικών και κομμουνιστ(ρι)ων (Αθήνα) Πέλοτο / στο δρόμο για την αναρχία και τον κομμουνισμό (Ξάνθη) Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη)
Παρέμβαση αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Πέμπτης 18 Γενάρη από ομάδα συντρόφων-ισσων στη Ναυτική Διοίκηση Ιονίου στην Πάτρα.
Το κείμενο της παρέμβασης:
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ
ΛΕΥΕΤΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
«Η φρεγάτα είναι εκεί για να υπερασπίσει και τα ελληνικά συμφέροντα. Δεν είναι μία φρεγάτα που μετέχει σε μια ξένη αποστολή. Είναι μία φρεγάτα που μετέχει στην προστασία των ζωτικών συμφερόντων της πατρίδας μας» Νίκος Δένδιας για την αποστολή ελληνικού πολεμικού πλοίου στην Ερυθρά Θάλασσα για τα ζωτικά συμφέροντα των εφοπλιστών
«Δεν είμαι εδώ μόνο ως σύμμαχος, αλλά ως φίλος. Η Ελλάδα υποστηρίζει το δικαίωμα αυτοάμυνας του Ισραήλ, σε αντιστοιχία με το διεθνές δίκαιο. Είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί η ανάγκη να προστατευθούν οι πολίτες, να απελευθερωθούν οι Ισραηλινοί που κρατούνται όμηροι από τη Χαμάς και να αποφευχθεί μια ανθρωπιστική κρίση» Κυριάκος Μητσοτάκης από την Ιερουσαλήμ, στη συνάντησή του με τον Ισραηλινό ομόλογό του Μπέντζαμιν Νετανιάχου.
«Σε αυτούς τους δύσκολους και απαιτητικούς καιρούς για την περιοχή, είναι εξαιρετικά σημαντικό για εμάς να σταθούμε δίπλα-δίπλα, όχι μόνο για να εργαστούμε για την περαιτέρω ενίσχυση της σχέσης μας, αλλά και για να ενεργήσουμε ως σύμμαχοι και να διασφαλίσουμε ότι η ειρήνη και η σταθερότητα θα επιστρέψουν στην ταραγμένη περιοχή μας. Και πάλι, είναι πραγματική χαρά μου να σας υποδέχομαι εδώ» Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνάντησή του με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν στη Σούδα
Από τα ξημερώματα της 7ης Οκτώβρη ο Παλαιστινιακός λαός υψώνει ξανά περήφανα τη σημαία της αντίστασης με την επιχείρηση αντεπίθεσης “Καταιγίδα Al Aqsa”. Σε μια πρωτοφανή στα χρονικά του παλαιστινιακού αγώνα επιχείρηση, οι οργανώσεις της παλαιστινιακής αντίστασης κατάφεραν μέσα σε λίγες ώρες να επιστρέψουν στις κατοχικές δυνάμεις ένα μικρό μόνο μέγεθος της βίας που διαχρονικά δέχεται ο λαός τους, καταλαμβάνοντας μια σειρά στρατηγικών στόχων του εχθρού.
Εδώ και 75 χρόνια, ο παλαιστινιακός λαός βιώνει ένα ολοένα και εντεινόμενο καθεστώς απαρτχάιντ από το κράτος του Ισραήλ με προφανή σκοπό την αρπαγή της γης του, την εκδίωξη του από τα εδάφη στα οποία κατοικεί εδώ και αιώνες και την πλήρη καθυπόταξη του όποιου εναπομείναντος κομματιού. Μέσα από συστηματικές επιδρομές και βομβαρδισμούς σε αστικά κέντρα της Δυτικής Όχθης και της Γάζας, καταστροφή υποδομών, λεηλασία των φυσικών πόρων, φυλακίσεις αγωνιστών, στοχευμένες δολοφονικές επιχειρήσεις, κατάληψη και κατοχή των παλαιστινιακών περιοχών και προγράμματα οργανωμένων εποικισμών, με το χτίσιμο ενός τείχους εκατοντάδων χιλιομέτρων γύρω από τα παλαιστινιακά εδάφη, το κράτος-δολοφόνος του Ισραήλ διεξάγει έναν ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον των παλαιστινίων.
Το κράτος του Ισραήλ, αποτελεί έναν από τους πιο ισχυρούς πολεμικούς/στρατιωτικούς μηχανισμούς στον κόσμο. Η ύπαρξη του και η ανεμπόδιστη λειτουργία του στην περιοχή της Μέσης Ανατολής είναι ζωτικής σημασίας για το δυτικό ιμπεριαλιστικό μπλοκ, καθώς ο ρόλος του ως προγεφύρωμα αυτού του μπλοκ σε μια νευραλγική περιοχή άντλησης ενεργειακών πόρων από τη μια και τεράστιας γεωπολιτικής σημασίας από την άλλη, διαμορφώνει όρους ελέγχου και εποπτείας της ευρύτερης περιοχής. Για την απρόσκοπτη επιτέλεση αυτού του ρόλου, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η πλήρης καθυπόταξη του παλαιστινιακού λαού, η οποία εδώ και δεκαετίες λαμβάνει χαρακτήρα γενοκτονίας.
Ήδη από το 2007, η Λωρίδα της Γάζας βρίσκεται σε αποκλεισμό από στεριά, θάλασσα και αέρα. Τα τελευταία χρόνια, το κράτος του Ισραήλ οξύνει την επίθεση του ενάντια στους οικισμούς των παλαιστίνιων, στη Δυτική Όχθη και αλλού, διευρύνοντας την επεκτατική πολιτική του σε βάρος των παλαιστινιακών εδαφών, το εμπάργκο που δημιουργεί διαρκώς ελλείψεις σε τρόφιμα και φάρμακα, ενώ παράλληλα λαμβάνει ακόμα σκληρότερα μέτρα για να εξοντώσει όσους αντιστέκονται.
Η κυβέρνηση Νετανιάχου αρχικά εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου ισοπεδωτική επίθεση στη Γάζα προκαλώντας για μια ακόμα φορά εκατόμβες νεκρών. Ταυτόχρονα επέβαλε καθεστώς πλήρους πολιορκίας στην περιοχή απαγορεύοντας την εισαγωγή τροφίμων και καυσίμων, μπλοκάροντας την πρόσβαση σε νερό, ρεύμα και φάρμακα, οδηγώντας στην ουσία με αυτό τον τρόπο 2 εκατομμύρια ανθρώπους στη λιμοκτονία. Μέχρι σήμερα το κράτους του Ισραήλ βομβαρδίζει ανηλεώς με αεροσκάφη την Γάζα – με εμφατικό παράδειγμα τους βάρβαρους βομβαρδισμούς νοσοκομείων και σχολείων με εκατοντάδες νεκρούς – , ενώ πληροφορίες αναφέρουν πως το σιωνιστικό κράτος κάνει χρήση οβίδων λευκού φωσφόρου στη Λωρίδα της Γάζας, στοχοποιώντας αδιακρίτως αμάχους και καταστρέφοντας ολοσχερώς την πόλη, με το Ισραήλ να ευθύνεται για το θάνατο περισσότερων από 23000 ανθρώπων και τον βίαιο εκτοπισμό περισσότερων από 1.000.000 παλαιστινίων.
Το παλαιστινιακό ζήτημα οφείλει να ιδωθεί μόνο ως κομμάτι της ευρύτερης ιμπεριαλιστικής εκστρατείας στη Μέση Ανατολή, με την ολοένα και πιο αναβαθμισμένη συμμετοχή του ελληνικού κράτους, που στόχο έχει να διευρύνει τη σφαίρα επιρροής, να ελέγξει και να καθυποτάξει πλήρως τους λαούς και να υφαρπάξει τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους τους.
Σε αυτό τον πόλεμο το ελληνικό κράτος είναι συνένοχο. Μέσα από την πάγια και αναβαθμισμένη συνεργασία του με το κράτος του Ισραήλ, η οποία τα τελευταία χρόνια συμπυκνώνεται στους τριμερείς (Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ) και τετραμερείς (Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ-Αίγυπτος) άξονες στρατιωτικής και ενεργειακής συνεργασίας, ενισχύει και νομιμοποιεί τη δολοφονική παρουσία του ισραηλινού κράτους στην περιοχή και την εν εξελίξει γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού.
Για αυτό από την πρώτη στιγμή, το ελληνικό κράτος μαζί με τους δυτικούς συμμάχους του, συστρατεύεται από την πρώτη στιγμή στην καταδίκη της Παλαιστινιακής αντίστασης και μιλάει για το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα». Ένα δικαίωμα που όλα αυτά τα χρόνια του επιτρέπει να σκοτώνει αμάχους, να βομβαρδίζει νοσοκομεία και σχολεία, να κρατά σε ομηρία τους κατοίκους της Γάζας ελέγχοντας την πρόσβασή τους σε βασικά αγαθά, τις επικοινωνίες τους, την τροφοδοσία τους, το ρεύμα τους και το νερό τους, αποκλείοντάς τους από οποιαδήποτε ανθρωπιστική βοήθεια.
Η γεωστρατηγική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους ευθυγραμμίζεται με τη στρατηγική επιλογή πρόσδεσης στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού. Οι εξοπλιστικές κούρσες, οι πολεμοκάπηλες συμφωνίες, η δημιουργία και επέκταση βάσεων, δεν αφορά μόνο τον αστικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Tα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου εξυπηρετούνται μέσα από τη μετατροπή της χώρας σε πολεμικό προγεφύρωμα και στρατιωτικό ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Η ασφυκτική πρόσδεση του ελληνικού κράτους στο άρμα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ εξυπηρετεί φυσικά και τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης που θέλει να αρπάξει το μερίδιο που της αναλογεί από τη λεία της ιμπεριαλιστικής λεηλασίας. Στην απόπειρα γεωστρατηγικής αναβάθμισης και στη διεκδίκηση μιας καλύτερης θέσης στον παγκόσμιο καπιταλιστικό καταμερισμό το ελληνικό κράτος θέλει να εμφανίζεται ως γεωπολιτικό οικόπεδο – γωνία, εγγυητής σταθερότητας και ενεργειακής ασφάλειας στα Βαλκάνια. Ταυτόχρονα, το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο κάνει χρυσοφόρες μπίζνες μεταφέροντας το πανάκριβο αμερικάνικο LNG, εκμεταλλευόμενο τον αναπροσανατολισμό της ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής. Ας μην ξεχνάμε πως οι έλληνες πλοιοκτήτες έχουν χαρακτηρίσει τον εμπορικό τους στόλο ως το «πέμπτο όπλο του ΝΑΤΟ».
Σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΓΕΕΘΑ οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έχουν συμμετοχή σε 13 συμμαχικές αποστολές στο εξωτερικό: “ENDURING FREEDOM” (Ιράκ, Ινδικός), “SEA GUARDIAN” (Μεσόγειος), “Δραστηριότητα ΝΑΤΟ στο Αιγαίο για την αντιμετώπιση της Μεταναστευτικής Κρίσης” (Συμμετοχή SNMG-2), Δύναμη Κοσσόβου (KFOR)/ (Επιχείρηση) “JOINT ENTERPRISE”, “NMI” (Ιράκ), “EMASoH /AGENOR” (Στενά Ορμούζ), “Σύνδεσμος Βελιγράδι”, “ALTHEA” (Βοσνία), “EUTM MALI”, “EUTM SOMALIA”, “ATALANTA” (Κέρας της Αφρικής), “EUNAVFOR MED” (Μεσόγειος) και “UNIFIL” (Λίβανος). Σε αυτές τις αποστολές πρέπει να προσθέσουμε και τη συμμετοχή ελληνικής φρεγάτας στην επιχείρηση “Prosperity Guardian” στην Ερυθρά Θάλασσα.
Είναι προφανές πως οι βάσεις και οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις της πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ που βρίσκονται διάσπαρτες στο ελληνικό έδαφος δεν είναι απλά διακοσμητικές. Έχουν χρησιμοποιηθεί πολλάκις σε πολεμικές εξορμήσεις και πυραυλικές επιθέσεις, όπως στο Ιράκ, τη Γιουγκοσλαβία, τη Συρία κλπ. Ταυτόχρονα, ολοένα και πυκνώνουν τα σενάρια για επανεγκατάσταση πυρηνικών όπλων στο έδαφος της Ελλάδας, καθώς το ελληνικό κράτος βλέπει αυτή τη πιθανότητα ως «παράθυρο ευκαιρίας» για την ενίσχυση του ρόλου της χώρας μέσα στο ΝΑΤΟ και την απόκτηση στρατηγικών πλεονεκτημάτων. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν κατά την περιοδεία του στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, η οποία περιλαμβάνει την Ιορδανία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κατάρ, τη Σαουδική Αραβία, την Τουρκία με τελευταία στάση το Ισραήλ. Ο Μπλίνκεν συναντήθηκε με τον Μητσοτάκη στην αμερικανική βάση της Σούδας, η οποία παίζει κομβικό ρόλο στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ για τη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η άφιξη ελικοπτεροφόρου πλοίου με τη συνοδεία τριών ακόμα του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ και δύο ελληνικών, στο λιμάνι της Γρίτσας, στα πλαίσια κοινής στρατιωτικής άσκησης μεταξύ των στρατών της Ελλάδας και των ΗΠΑ.
Η τυχοδιωκτική αυτή πολιτική γίνεται ολοένα πιο επικίνδυνη σε ένα περιβάλλον κρίσης, διαρκούς ρευστότητας, αστάθειας, γεωπολιτικών ανακατατάξεων, όξυνση των αντιθέσεων και επαναπροσδιορισμού των συμμαχιών και των ανταγωνισμών. Σε ένα περιβάλλον όπου οι «θερμές» και «ψυχρές» περιφερειακές συγκρούσεις διαρκώς πυκνώνουν και το ενδεχόμενο της γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου είναι διαρκώς ορατό. Άμεσα ορατός είναι και ο κίνδυνος πυρηνικής ανάφλεξης. Το παράδειγμα της άμεσης και πολύπλευρης σύγκρουσης (η στρατιωτική πλευρά του πολέμου είναι η μια του μόνο όψη) ανάμεσα σε ΕΕ/ ΝΑΤΟ και Ρωσία στο έδαφος της Ουκρανίας είναι ενδεικτικό της επικινδυνότητας της όξυνσης των ανταγωνισμών.
Από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία το ελληνικό κράτος επέλεξε το δρόμο της βαθιάς του εμπλοκής. Όχι, βέβαια, για “ηθικούς λόγους”, όπως διατείνεται η κυβέρνηση. Η βαθιά εμπλοκή στον πόλεμο είναι η φυσική συνέχεια της στρατηγικής επιλογής πρόσδεσης στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού και είναι απόλυτα προσαρμοσμένη και ευθυγραμμισμένη με την “Αρχιτεκτονική Ασφάλειας” των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ για διπλή ανάσχεση της ρωσικής και κινεζικής επιρροής. Κι αυτό δεν αφορά μόνο την παρούσα κυβέρνηση, αλλά το σύνολο των κυβερνήσεων, “αριστερών” και δεξιών, νεοφιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών. Άλλωστε, ακόμα και επί ΣΥΡΙΖΑ υπήρχε ενεργός συμμετοχή της Ελλάδας σε ασκήσεις γεωστρατηγικής περικύκλωσης της Ρωσίας, ενώ βάθυνε ακόμα περισσότερο τη συμμαχία με το Ισραήλ, στο πλαίσιο του λεγόμενου σχήματος 3 + 1 (Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ, υπό την σκέπη των ΗΠΑ).
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο το ελληνικό κράτος έχει δώσει γη και ύδωρ ώστε να στρωθεί το έδαφος της σφαγής του Παλαιστινιακού λαού. Η φρεγάτα “Νικηφόρος Φωκάς” (που αντικατέστησε τη φρεγάτα “Ψαράς)” συνοδεύει αεροπλανοφόρο που στηρίζει την επίθεση στους Παλαιστινίους (υπό την ομπρέλα της επιχείρησης Standing NATO Maritime Group Τwo-SNMG 2), ενώ και άλλα πολεμικά πλοία βρίσκονται σε κατάσταση ετοιμότητας για κάθε ενδεχόμενο εμπλοκής. Η Σούδα χρησιμοποιείται για υπηρεσίες logistics στα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που επιχειρούν στην περιοχή, ενώ αμερικανικά κατασκοπευτικά αεροπλάνα απογειώνονται συνεχώς για παροχή πληροφοριών στις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας έχει παραχωρηθεί για τους σκοπούς του Αμερικάνικου Στρατού, ενώ στις 21 Δεκεμβρίου ο υπουργός “Άμυνας”, Νίκος Δένδιας, ανακοίνωσε την οριστική απόφαση της κυβέρνησης για συμμετοχή φρεγάτας του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού στην επιχείρηση Prosperity Guardian, υπό τη σκέπη των ΗΠΑ. Η επιχείρηση στρέφεται εναντίον των σιιτών ανταρτών Χούθι στην Υεμένη και ουσιαστικός σκοπό της είναι η προστασία της ναυσιπλοΐας των Ισραηλινών πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα, τα οποία δέχονται επιθέσεις από τους Χούθι ως “αντίποινα” για τη σφαγή στη Γάζα. Αυτή η απόφαση σηματοδοτεί την αμεσότερη και πιο ενεργή συμμετοχή του ελληνικού κράτους στο αιματοκύλισμα του Παλαιστινιακού λαού. Ταυτόχρονα εξαιρετικά επικίνδυνη κλιμάκωση που ανάβει το φυτίλι του πολέμου σε όλη τη Μέση Ανατολή σηματοδοτεί η ευρύτατης κλίμακας επίθεση κατά σειράς στόχων εντός της Υεμένης που εξαπέλυσαν ΗΠΑ και Μ. Βρετανία.
Για τους Παλαιστίνιους, η κατεχόμενη ζωή τους και η γενοκτονία τους είναι η γενεσιουργός αιτία της διαρκούς αντίστασης τους. Το δίκαιο που οπλίζει το χέρι της αντίστασης. Στην καθημερινότητα του να ζει κανείς στη «μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου» και να πεθαίνει εκεί, η εξέγερση γίνεται η μόνη ρεαλιστική επιλογή. Μπροστά στο μονόδρομο της φτώχειας, της εξαθλίωσης, του αποκλεισμού και της εξόντωσής τους, παίρνουν πέτρες και σφεντόνες, όλμους και πολυβόλα και αγωνίζονται για τη γη, την ελευθερία και την αξιοπρέπειά τους.
Τη στιγμή που ο κατακτημένος μαζεύει όλες τις δυνάμεις του ενάντια στον πανίσχυρο κατακτητή, την ώρα που ο φτωχός γκρεμίζει τα τείχη και εξεγείρεται απέναντι στις βάρβαρες συνθήκες που του επιβάλλουν, οφείλουμε να ξεδιπλώσουμε τη διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών, τη μόνη ικανή συνθήκη που μπορεί απέναντι στη διαστρέβλωση της ιστορίας από τους κυρίαρχους, να ξαναφέρει στο προσκήνιο το δικαίωμα των λαών να ζουν ελεύθεροι στον τόπο τους, τους αγώνες τους για ελευθερία και αξιοπρέπεια, χτίζοντας έτσι δρόμους αντίστασης και αλληλεγγύης.
Να μπλοκάρουμε την συμμετοχή του ελληνικού κράτους στη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού και στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Να σταματήσουμε την πολεμική οχύρωση του. Να γκρεμίσουμε τις βάσεις του θανάτου σε όλη την επικράτεια. Να αγωνιστούμε για τη δημιουργία ενός πλατιού κινήματος διεθνιστικής αλληλεγγύης που θα προτάσσει την ειρήνη και την αλληλεγγύη των λαών, θα στέκεται ανάχωμα στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών και θα έρχεται σε σύγκρουση με τους στρατηγικούς σχεδιασμούς του ελληνικού κράτους και κεφαλαίου.
Νίκη στη μαχόμενη Παλαιστίνη – Οι λαοί νικούν με το όπλο στο χέρι
Αλληλεγγύη στον λαό της Υεμένης και σε όλους τους λαούς του πλανήτη που αγωνίζονται και εξεγείρονται
Να κλείσουν τώρα οι βάσεις του θανάτου – Να φέρουμε τον πόλεμο στα μετόπισθεν των δυτικών μητροπόλεων Να αντισταθούμε στην κρατική-καπιταλιστική βαρβαρότητα και την ιμπεριαλιστική κτηνωδία
Συγκέντρωση-Πορεία Σάββατο 20 Γενάρη στις 12 μ. Πλατεία Γεωργίου
αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος» και σύντροφοι-ισσες
Νέος ποινικός κώδικας και κώδικας ποινικής δικονομίας : Το ακόνισμα ενός εργαλείου ταξικής κυριαρχίας και κρατικής καταπίεσης
«…Καθώς όμως πλησιάζει το μέλλον που κυοφορεί γεγονότα, αυτά που μέλλονται να γίνουν, το μολύβι μου θροΐζει μέσα στους ψυχρούς τοίχους αυτού του τσιμεντένιου τάφου, που είναι χτισμένος πάνω στην κρύα σας συνείδηση. Θρόισμα που ανατριχιάζει το δέρμα και μπροστά του εγώ νιώθω ένα κρύο, ένα κρύο ηθικό και ανθρώπινο… Δεν θα αφήσω να σκοτώσουν τα συναισθήματά μου ούτε τη γνώμη μου ούτε να σβήσουν την κραυγή μου ούτε την παιδικότητά μου, ούτε την ελευθερία που πάλλεται μέσα μου. Δεν θα αφήσω να αλυσοδέσουν τις αξίες μου με ψέματα: αυτές αποτελούν το άλας της ύπαρξής μου, την τροφή μου. Δεν είμαι βουητό, είμαι κραυγή πολέμου μέσα από την ατελείωτη νύχτα της σκοτεινιάς των φυλακών…» Χοσέ Ταρίο Γονσάλες (Τρέξε, Άνθρωπε, Τρέξε – Ημερολόγιο από τις Φυλακές FIES)
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας από το 2019 έως και σήμερα παρεμβαίνει διαρκώς στην ποινική νομοθεσία, με όλες τις αλλαγές να έχουν ως κοινό παρονομαστή την αυστηροποίηση των ποινών, την ένταση της καταστολής εναντίον της αγωνιζόμενης κοινωνίας και την ποινικοποίηση της φτώχειας. Με διάχυτο ποινικό λαϊκισμό και με ενδεικτικές των στοχεύσεών της, τις δηλώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης Φλωρίδη ότι: «Τέρμα με τον δικαιωματισμό, τώρα θα ασχοληθούμε με τα δικαιώματα των θυμάτων», κατατέθηκε πρόσφατα προς διαβούλευση στη Βουλή ένα νέο σχέδιο τροποποιήσεων και παρεμβάσεων στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Προτού δούμε όμως προσεκτικά τις «μεταρρυθμίσεις» αυτές, ώστε να αντιληφθούμε το μέγεθος των αλλαγών που κομίζουν όσο και το τι σηματοδοτούν σε κοινωνικό επίπεδο, θα πρέπει πρώτα να δώσουμε μια απάντηση στο τι είναι αυτή η ίδια η ποινική νομοθεσία. Γιατί αντίθετα από ότι η αστική ιδεολογία διαχρονικά διατείνεται, η ποινική νομοθεσία δεν είναι ένα ουδέτερο πολιτικά και ταξικά εργαλείο «πάταξης του εγκλήματος», ακριβώς γιατί και το ίδιο γενικά το «έγκλημα» δεν παράγεται ούτε «εν κενώ», ούτε εξαιτίας «της ανθρώπινης φύσης», αλλά στο έδαφος της δοσμένης υλικής, κοινωνικής και ταξικής πραγματικότητας, εκείνης δηλαδή που διαφυλάσσει και θεωρεί νόμιμο, ιερό και απαραβίαστο το μεγαλύτερο και πρωταρχικό έγκλημα, αυτό της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Σε αυτό ακριβώς λοιπόν το αυστηρά καθορισμένο ταξικά και αξιακά πλαίσιο, η ποινική νομοθεσία συμπυκνώνει ένα -αντίστοιχης προέλευσης- σύνολο κρίσεων για όλες τις πλευρές της κοινωνικής ζωής : από το τι είναι δίκαιο και τι άδικο και από το χαρακτήρα και το περιεχόμενο του εγκλήματος ως έννοια, μέχρι την μεταχείριση του παραβάτη, με τελικό σκοπό τη διαφύλαξη και τη διαιώνιση του καπιταλιστικού συστήματος εκμετάλλευσης. Υπό αυτήν την έννοια δεν μπορεί να τεθεί ποτέ ζήτημα μιας δίκαιης ποινικής νομοθεσίας μέσα σε συνθήκες καπιταλισμού, όπως παράλληλα δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτές οι τροποποιήσεις της, πόσο μάλλον κάποιες τόσο βαθιές όπως είναι αυτές που φέρνει ο νέος ποινικός κώδικας, παρά μόνο μέσα από το πρίσμα της ανάγκης προσαρμογής ενός βασικού εργαλείου κρατικής και ταξικής καταπίεσης όπως είναι η ποινική νομοθεσία, στις διαρκώς οξυμένες ανάγκες του κράτους και του κεφαλαίου, εντός των συνθηκών δομικής κρίσης και πολέμου, όπως είναι αυτές που διανύουμε.