
HΠΑ – ΕΕ – ΝΑΤΟ – ΙΣΡΑΗΛ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
Η στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ και του Ισραήλ στο Ιράν. Η γενίκευση του πολέμου στα όρια μιας παγκόσμιας πολεμικής ανάφλεξης μέσα στο ρευστό πεδίο των γεωπολιτικών αναδιατάξεων, των ανταγωνισμών και του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Ο ρόλος του ελληνικού κράτους και τα καθήκοντα του κινήματος. Οι αντιστάσεις των λαών και η διεθνιστικής αλληλεγγύη.
Η επίθεση των ΗΠΑ και του Ισραήλ εναντίον του Ιράν αλλά και οι δηλώσεις περί συνέχισης των επεμβάσεων αποτελούν το απαύγασμα της επιθετικότητας του δυτικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Στην ουσία, για ακόμα μια φορά ο δυτικός ιμπεριαλισμός λειτουργεί ως εμπρηστής πολέμου, επιχειρώντας να αλλάξει τους συσχετισμούς στην περιοχή και να επιβάλει τα συμφέροντά του, ναρκοθετώντας οποιαδήποτε δυνατότητα ειρήνης και ανοίγοντας τον δρόμο για μια γενικευμένη πολεμική σύγκρουση με τη συμμετοχή ιμπεριαλιστικών και περιφερειακών δυνάμεων.
Οι επιθέσεις του Ισραήλ και των ΗΠΑ είναι πράξεις τρομοκρατίας ακόμα και σύμφωνα με το -ιμπεριαλιστικό- διεθνές δίκαιο και εντάσσονται στον μακρύ κατάλογο των επεμβάσεων των παγκόσμιων φονιάδων σε μια σειρά από χώρες με στόχο την τοποθέτηση κυβέρνησης υπό την αιγίδα τους, είτε τον αφανισμό και τον διαμελισμό της χώρας. «Εξαγωγή δημοκρατίας» είδαμε με βομβαρδισμούς στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στον Λίβανο, στην Συρία, στην Υεμένη, στην Γιουγκοσλαβία, ενώ εδώ και 1,5 χρόνο βλέπουμε σε εξέλιξη την εξόντωση του Παλαιστινιακού λαού από τον Σιωνιστικό στρατό κατοχής και τους συμμάχους του.
Παρόλες τις φιλότιμες προσπάθειες των Μ.Μ.Ε. και των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να αντιστρέψουν την πραγματικότητα, επαναλαμβάνοντας μεθοδικά το αφήγημα της ύπαρξης όπλων μαζικής καταστροφής αλλά και το ότι το Ιράν επιτίθεται στο Ισραήλ, η πραγματικότητα δεν μπορεί να κρυφτεί: το Ιράν, όπως και άλλοι λαοί της περιοχής, αυτή τη στιγμή μάχεται για την ανεξαρτησία του απέναντι στις δολοφονικές πολεμικές μηχανές των ΗΠΑ – Ισραήλ. Η παραδοχή αυτή φυσικά δεν έρχεται να εξωραΐσει τον χαρακτήρα του Ιρανικού καθεστώτος ούτε την συνεργασία του με ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Κάτι που, σε καμία περίπτωση, όμως, δεν μπορεί να λειτουργεί ως άλλοθι των «εξαγωγών δημοκρατίας» του δυτικού ιμπεριαλισμού για να βομβαρδίζουν περιοχές και να σκοτώνουν τους λαούς. Για αυτό, κάθε προσπάθεια εξίσωσης του Ιράν με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ αλλά και η τήρηση «ίσων αποστάσεων» στην ουσία οπλίζει το χέρι των πολεμικών μηχανών και δεν βάζει ανάχωμα στην προσπάθεια ολοκληρωτικής υποταγής και υποδούλωσης των λαών της περιοχής στα συμφέροντα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού και των Σιωνιστών. Άλλωστε, το Ιράν μπαίνει στο στόχαστρο επειδή είναι βασικός αιμοδότης των αντιστάσεων των λαών και των αντάρτικων της περιοχής, από την Παλαιστίνη και το Λίβανο μέχρι τη Συρία και την Υεμένη αλλά και επειδή ως περιφερειακή δύναμη (με συνεργασία με Ρωσία και Κίνα) στην περιοχή δημιουργεί προβλήματα στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Δύσης.
Την ίδια στιγμή, στην ίδια περιοχή, διεξάγεται εδώ και ενάμιση χρόνο η επιχείρηση εξόντωσης του παλαιστινιακού λαού από το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ. Το Ισραήλ είναι αναμφίβολα ένα κράτος που λειτουργεί ως προκεχωρημένο φυλάκιο του δυτικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Η επιχειρούμενη γενοκτονία των παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας και ο σχεδιασμός για εκτοπισμό στην έρημο όσων επιζήσουν από τον πόλεμο και το λιμό, ταυτίζεται με την εγγενή πρόθεση του σιωνιστικού κράτους να αναδειχθεί σε βασική δύναμη στην περιοχή, κάτι που περιλαμβάνει και πολεμικές επιχειρήσεις και εισβολές σε γειτονικά αραβικά κράτη (βλ. Λίβανο, Συρία, Ιράν) και οικονομικές συμφωνίες με άλλα (Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία, ΗΑΕ) και τέμνεται με την κεντρική γεωπολιτική αντιπαράθεση και τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή που περιλαμβάνει τη χάραξη του νέου «ινδικού εμπορικού δρόμου» ο οποίος έρχεται σε σύγκρουση με τους σχεδιασμούς της Κίνας, της Ρωσίας και του Ιράν στην περιοχή. Σε αυτό το πλαίσιο, γίνεται σαφής ο άδικος και επεκτατικός χαρακτήρας αυτού του πολέμου από τη μεριά του πανίσχυρου επιτιθέμενου και ο απώτερος σκοπός του διαμελισμού του Ιράν.
Η επίθεση των ΗΠΑ και του Ισραήλ εναντίον του Ιράν αποτελεί ακόμα ένα πολεμικό επεισόδιο, εν μέσω αναδιατάξεων, όξυνσης των ανταγωνισμών και του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία. Σε αντίθεση με όσα προσπαθούν διακαώς να μας πείσουν οι παγκόσμιοι κυρίαρχοι, η επίθεση αυτή δεν έγινε εν κενώ, αλλά αποτελεί ένα ακόμα επεισόδιο κλιμάκωσης των πολέμων που διεξάγουν οι δυτικοί ιμπεριαλιστές και οι σύμμαχοί τους ενάντια στους λαούς όλου του πλανήτη για τον έλεγχο και το διαμοιρασμό των «αγορών», των ενεργειακών και εμπορικών δρόμων, των πλουτοπαραγωγικών πηγών και το γεωπολιτικό έλεγχο των «σφαιρών επιρροής». Από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή, οι πόλεμοι αυτοί έχουν διαφορετικά επεισόδια, αντικατοπτρίζουν ωστόσο την όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα στα δύο κυρίαρχα μπλοκ εξουσίας της εποχής μας, του ισχυρότερου ευρωατλαντικού από τη μια (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ,ΕΕ) και του αναδυόμενου ευρασιατικού από την άλλη, που είναι ακόμα υπό διαμόρφωση με κύριους εκφραστές του την ανερχόμενη καπιταλιστική ηγέτιδα δύναμη Κίνα και την δεύτερη ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη Ρωσία.
Μέσα σε αυτό το ρευστό γεωπολιτικό σκηνικό, όπου οι ισορροπίες, οι σχέσεις και οι συσχετισμοί δύναμης αλλάζουν διαρκώς, τίποτα δεν είναι βέβαιο παρά μόνο ότι η όξυνση των ανταγωνισμών και των πολεμικών συρράξεων ανοίγουν τον δρόμο για μια ακόμα μεγαλύτερη και γενικευμένη πολεμική σύγκρουση.
Το ελληνικό κράτος έχει σαφή και ενεργή θέση στο πλευρό των δυτικών συμμάχων του. Έχοντας μετατρέψει ολόκληρη την επικράτεια σε αμερικανονατοϊκή βάση, συμμετέχοντας ολοένα και βαθύτερα στις πολεμικές επιχειρήσεις με αποστολή φρεγατών στη Μέση Ανατολή και πολεμικού υλικού και τεχνογνωσίας στην Ουκρανία, αεροπλάνων f16 στη Ρουμανία, και συνάπτοντας μια πολύπλευρη στρατηγική συμμαχία με το κράτος του Ισραήλ, η ελληνική κυβέρνηση πραγματοποιεί μια σειρά από επικίνδυνες και τυχοδιωκτικές πολιτικές επιλογές με αποκλειστικό γνώμονα τη γεωστρατηγική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους και την ολοένα και περισσότερο σφιχτή πρόσδεσή του στο άρμα του δυτικού ιμπεριαλιστικού μπλοκ. Tα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου εξυπηρετούνται μέσα από τη μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό κόμβο, πολεμικό προγεφύρωμα και στρατιωτικό ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Η ολοένα και βαθύτερη εμπλοκή στους πολεμικούς σχεδιασμούς διαπερνά το σύνολο των αστικών κυβερνήσεων της περιόδου και του πολιτικού συστήματος.
Μέσα σε αυτή τη συνθήκη, όπου τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν διαρκώς γύρω μας και η προοπτική παγκόσμιας γενίκευσης του φαντάζει πιο ορατή από ποτέ, προκύπτουν νέα και αναβαθμισμένα καθήκοντα για το αντιπολεμικό κίνημα και ανάγκη για ολοένα και μεγαλύτερη αποσαφήνιση των θέσεων και των στοχεύσεων του:
– Πρώτα-πρώτα, βασική στόχευση πρέπει να είναι η στοχοποποίησηκαι η ρήξη με την κεντρική στρατηγική του ελληνικού κράτους και της αστικής τάξης που είναι προσδεμένη στο άρμα ΕΕ-ΝΑΤΟ. Σε όλα τα μέτωπα να εκφράσουμε την έμπρακτη έφραση της διεθνιστικής αλληλεγγύης με τους λαούς που αντιστέκονται στην Παλαιστίνη, το Λίβανο, το Ιράν και την Υεμένη. Να επιμείνουμε ακόμα περισσότερο στην έκφραση της αμέριστης, χωρίς αστερίσκους, αλληλεγγύης ειδικά στον παλαιστινιακό λαό και στην οργανωμένη και ένοπλη αντίσταση του. Ένας λαός που επί 8 σχεδόν δεκαετίες αντιμάχεται τον κατακτητή καταφέρνει να υπάρχει μέχρι και σήμερα και να αποτελεί φωτεινό φάρο για τους λαούς όλης της γης εξαιτίας της ενωτικής συμπόρευσης με τις οργανώσεις της λαϊκής αντίστασης. Και αυτές είναι συγκεκριμένες. Αν στην Παλαιστίνη βρίσκεται το τελευταίο προπύργιο ανθρωπιάς, ελπίδας και ελευθερίας αυτό οφείλεται ακριβώς στην εκφραζόμενη αντίσταση του παλαιστινιακού λαού και όχι σε θεωρητικά σχήματα για το πώς αυτή θα έπρεπε να είναι κατά πως βολεύει την ιδεολογική τοποθέτηση του καθένα. Και ειδικά του καθένα εδώ στη Δύση που θα έπρεπε πρώτα και κύρια να κρίνει τα δικά του καθήκοντα. Να κάνουμε, λοιπόν, ότι περνάει από το χέρι μας για να σταματήσει η γενοκτονία και να κερδίσει η αντίσταση στη Γάζα.
– Επίσης, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως ο εχθρός βρίσκεται πρώτα απ’ όλα μέσα στην ίδια μας τη χώρα, είναι το ελληνικό κράτος, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, οι λυκοσυμμαχίες που για την προστασία των προνομίων μιας δράκας καπιταλιστών απεργάζονται τα χειρότερα σενάρια εξόντωσης και αλληλοσφαγής των λαών. Άλλωστε, σε αυτές τις συμμαχίες ενεργό ρόλο έχει και η ελληνική αστική τάξη που βρίσκει εδώ και δεκαετίες τα ζωτικά της συμφέροντα στη στρατηγική -ανισομερής βέβαια- συμμαχία με την ΕΕ και τις ΗΠΑ. Μέσα από την πολεμική εμπλοκή, εξυπηρετεί τις δικές της επιδιώξεις για γεωστρατηγική αναβάθμιση αλλά και για ακόμα κεντρικότερο ρόλο ως «εγγυητής ασφάλειας» στην περιοχή. Είναι καθήκον λοιπόν να αγωνιστούμε μέσα στην ίδια μας τη χώρα χτίζοντας ένα πλατύ και διεθνιστικό αντιπολεμικό μέτωπο για να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου και τα πολεμικά διευθυντήρια που λειτουργούν εντός της ελλαδικής επικράτειας και να σταματήσει η εμπλοκή του ελληνικού κράτους στον πόλεμο.
-Να καταστήσουμε σαφές στην κοινωνία πως ο πόλεμος είμαι δομικό στοιχείου του συστήματος και σύμφυτος με τα ολοένα και διογκούμενα αδιέξοδα που παράγονται από το υπάρχουν κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα. Είναι το αποτέλεσμα της όξυνσης της κρίσης και των ανταγωνισμών, της αναδιάταξης ισχύος των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, της ανάγκης για καταστροφή υποδομών και για δημιουργία νέων αγορών. Είναι η ακραία συνέχιση της ίδια πολιτικής που καταδικάζει στη φτώχεια και την ανέχεια, στις κακουχίες και την εξαθλίωση, τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνικής βάσης σε παγκόσμιο επίπεδο. Καπιταλιστική εκμετάλλευση και πόλεμος πάνε χέρι-χέρι. Ιμπεριαλιστικός Πόλεμος και Καπιταλιστική Ειρήνη είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Άρα είναι το ίδιο το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα που πρέπει να μπει στο στόχαστρο και να ανατραπεί από το διεθνές προλεταριάτο και τους καταπιεσμένους όλης της γης. Κάτι τέτοιο σήμερα είναι επιτακτικό να γίνει πριν προλάβει το συγκεκριμένο σύστημα να ρίξει ξανά την ανθρωπότητα στη δίνη ενός ακόμα παγκοσμίου πολέμου.
Να έρθουμε σε ρήξη με τα «ζωτικά συμφέροντα» και την στρατηγική του ελληνικού κράτους, της αστικής τάξης, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Να σαμποτάρουμε την πολεμική προετοιμασία του ελληνικού κράτους και τη συμμετοχή του σε πολεμικές επιχειρήσεις. Να σταματήσουμε κάθε στρατιωτική-οικονομική συνεργασία με τις πολεμικές μηχανές του ΝΑΤΟ και του Ισραήλ. Να στοχοποιήσουμε τις αμερικανονατοικές βάσεις του θανάτου και να βάλουμε φραγμό στους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς του ελληνικού κράτους. Να μην γίνουμε κρέας για τα κανόνια τους.
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ, ΤΩΝ ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΤΟΥΣ
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ – ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ – ΟΡΜΗΤΗΡΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος»
Πάτρα, Ιούνης 2025
