Την Τετάρτη 5 Μάρτη, τεσσερισήμισι μήνες μετά τη μαχητική συγκέντρωση χιλίων και πλέον εκπαιδευτικών και αλληλέγγυων,που ανάγκασε το πρωτοβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο να γνωμοδοτήσει ομόφωνα αρνητικά, επιδίδεται στην αγωνίστρια εκπαιδευτικό Χρύσα Χοτζόγλου η απόφαση Πιερρακάκη να τεθεί σε δυνητική αργία. Την ίδια στιγμή εξελίσσεται και το ποινικό σκέλος της δίωξης που έχει ενορχηστρώσει ο διοικητικός μηχανισμός της εκπαίδευσης εναντίον της και εναντίον του αγωνιστή αναπληρωτή εκπαιδευτικού Δημήτρη Χαρτζουλάκη, που επίσης απειλείται με απόλυση. Το “έγκλημά» τους;Η συμμετοχή τους, μαζί με συναδέλφους τους και μαθητές, σε κινητοποίηση ενάντια στην αξιολόγηση νεοδιόριστης εκπαιδευτικού, ακολουθώντας τις συλλογικές αποφάσεις των συνδικαλιστικών τους οργάνων.
Πρόκειται για πρωτοφανή απόφαση, σαφώς σημείο καμπής στην κλιμάκωση της βιομηχανίας διώξεων που έχει στηθεί από το υπουργείο παιδείας και έχει οδηγήσει σε περισσότερες από 2500 παραπομπές σε πειθαρχικά, για συμμετοχή στην απεργία – αποχή ενάντια στην αξιολόγηση, για συνδικαλιστική ή πολιτική δράση, ακόμα και για απλή διατύπωση άποψης, αλλά και με άλλες πιθανές ή απίθανες αφορμές. Η μεθόδευση των πρώτων απολύσεων, κατά τη μεταπολίτευση, για συνδικαλιστικούς λόγους στο δημόσιο σχολείο έρχεται σε ένα πλαίσιο που η εργοδοτική αυθαιρεσία και ασυδοσία οργιάζουν, τα πρωτοδικεία έχουν μετατραπεί σε κανονική γραμμή παραγωγής προειλημμένων καταδικαστικών αποφάσεων για κινητοποιήσεις σωματείων, ένστολοι αστυνομικοί παραδίδουν δικογραφίες και κλήσεις σε πειθαρχικά μέσα στην τάξη, συμπληρώνονται και τα τελευταία κομμάτια του παζλ του κατασταλτικού νομικού οπλοστασίου, τα σχολεία επιχειρείται να μετατραπούν σε στρατόπεδα νεοσυλλέκτων.
Η εξέλιξη αυτή, μαζί με την πρωθυπουργική εισήγηση για ένταξη της αξιολόγησης και άρση της μονιμότητας στο δημόσιο στην επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση, λίγες ημέρες μετά τις συγκλονιστικές διαδηλώσεις μνήμης και οργής σε δεκάδες πόλεις της χώρας, δύο χρόνια μετά το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών, τις μεγαλύτερες στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εκληφθούν ως κεραυνοί εν αιθρία.Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση αποτελεί κομβικό μέρος των αντικοινωνικών σχεδιασμών του συστήματος του κέρδους και της εκμετάλλευσης. Η καλλιέργεια κλίματος κοινωνικού κανιβαλισμού και μετακύλισης ευθυνών στους εργαζομένους, το πογκρόμ τρομοκρατίας προκειμένου να καμφθεί το αγωνιστικό τους φρόνημα, η περιστολή στοιχειωδών συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και η επιβολή σιγής νεκροταφείου, η διωκτική υστερίαπροκειμένου να μετατραπούν σε πειθήνιους ιμάντες μεταβίβασης της κρατικής πολιτικής στους μαθητές, είναι εκ των ουκ άνευ προκειμένου να συνεχιστεί απρόσκοπτα και να ενταθεί η λεηλασία της κοινωνικής βάσης και του δημόσιου πλούτου, να γίνουν αποδεκτές οι θυσίες ανθρώπινων ζωών στον βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας, ο αποκλεισμός από στοιχειώδη κοινωνικά αγαθά, η μετάβαση στο στάδιο της πολεμικής προετοιμασίας.
ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΔΥΝΗΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ, ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΚΑΙΠΕΙΘΑΡΧΙΚΩΝ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ, ΜΑΘΗΤΩΝ, ΓΟΝΙΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ, ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
αναρχική ομάδα “δυσήνιος ίππος”
Δυσήνιος Ίππος 