“Με την ησυχία μου,
γιατί δεν είμαι σαν το σπίρτο
που μια φορά ανάβει και πεθαίνει.
Είμαι σαν τις φωτιές των Μάγων.
Λάμπω από την κούνια μου
μέχρι τον τάφο, κι απ’τους προγόνους
ως τους απογόνους.
Πλατιά σαν τον ορίζοντα η ανάσα μου
και ξέρω καλά το επάγγελμα των μυρμηγκιών.
Με την ησυχία μου,
γιατί ο ρόλος της Ιστορίας είναι
να προχωράει όπως υπαγορεύουμε.”
Τον δρόμο ανοίγουν τα όπλα των λαών
Με την Παλαιστίνη ως την Λευτεριά
Δυσήνιος Ίππος 