Στις 11 Σεπτέμβρη 1913 γεννήθηκε η Ισπανίδα αναρχοσυνδικαλίστρια, μαχήτρια, νοσοκόμα και αγωνίστρια στην ομάδα υποστήριξης των κρατουμένων «Unión de Mujeres Demócratas» (Ένωση Δημοκρατικών Γυναικών).
Όταν ήταν τριών χρονών, η οικογένειά της έφυγε στη Βραζιλία και στη συνέχεια στην Αργεντινή, όπου ο πατέρας της ήταν αγωνιστής στον συνδικαλιστική ένωση «Federación Obrera Regional Argentina». Τον Γενάρη του 1932 επέστρεψε στη Granada, όπου προσχώρησε στην «Sindicato de Minyones» (ένωση οικιακών εργαζομένων) της «Confederación Nacional del Trabajo» (CNT), της οποίας έγινε γραμματέας, και της «Juventudes Libertarias» (FIJL), στην ηλικία των δεκατεσσάρων ετών.
Με το φασιστικό πραξικόπημα, έφυγε από τη Granada για το Tocón, το Baza και το Guadix, πολεμώντας στην πολιτοφυλακή της ταξιαρχίας Maroto. Στα μέσα του 1937 μετακόμισε στη València, προσχώρησε στην «Sindicat d’Infermeres» (Ένωση Νοσηλευτών) και εργάστηκε στο νοσοκομείο Número 1 κοντά στο Torres de Quart της València. Στη València έγινε ταμίας των Mujeres Libres και γνώρισε μαχήτριες όπως η Amelia Torres, η Lucia Sánchez Saornil, η Suceso Portales, η Carmen Pons, η Natacha Cabezas, η Paquita Domínguez, η America Barroso, η Pura Pérez κ.α. και έγινε πολύ καλή φίλη με την Isabel Mesa. Όταν ο πόλεμος τελείωσε τον Μάρτη του 1939, αυτή και η Mesa έφυγαν με ένα φορτηγό για την Almeria, προκειμένου να βρουν ένα πλοίο για την Αλγερία, αλλά κατέληξε στο λιμάνι του Alicante και στη συνέχεια φυλακίστηκε στο διαβόητο φρανκικό στρατόπεδο συγκέντρωσης της Albatera, όπου 25.000 δολοφονήθηκαν από τους φρανκιστές και ρίχτηκαν σε μαζικούς τάφους.
Κατάφερε τελικά να δραπετεύσει από την Albatera, να ταξιδέψει στην Almeria και στη συνέχεια στη Granada. Εργάστηκε για λίγο σε εργοστάσιο καραμέλας εκεί. Στα τέλη του 1939 επέστρεψε στη València. Με την Isabel Mesa ίδρυσαν ένα περίπτερο εφημερίδων στη València, στο οποίο διένειμαν κρυφά τον αναρχικό τύπο. Το 1942, μαζί με την Isabel και άλλες, ίδρυσε την κρυφή ομάδα “Unión de Mujeres Demócratas” (Ένωση Δημοκρατικών Γυναικών) για να βοηθήσει τους/τις κρατούμενους/ες και τις οικογένειές τους. Το 1955 συνελήφθη λόγω των αναρχικών δραστηριοτήτων της. Εκτός από λίγους μήνες στην Palma, στη Μallorka το 1940 και ένα χρόνο στη Γαλλία το 1960 για να αποφύγει την καταστολή, ζούσε πάντα στη València. Μετά το θάνατο του Φράνκο, συμμετείχε ενεργά στην ανασυγκρότηση της CNT και υποστήριξε τη δημιουργία του ελεύθερου ραδιοφωνικού σταθμού «Radio Klara». Το 1997 συνέβαλε στο αναρχικό περιοδικό «El Chico».
Η Maruja Lara απεβίωσε στις 29 Φλεβάρη 2012.
Πηγή: libcom.org/history/lara-maruja-aka-angustias-lara-sanchez-1913-2012
Μετάφραση: Αναρχική Συλλογικότητα mⒶnifesto
αναδημοσίευση από: manifesto-library.espivblogs.net/2018/09/13/maruja-lara-angustias-lara-sanchez-11-9-1913-29-2-2012
______________________________________________________________________________
Φωτογραφίες της Maruja Lara:
Δυσήνιος Ίππος 