«Ακόμη ένα καλοκαίρι που μυρίζει στάχτη…»

Καλοκαίρι 2023 και ήδη μετράμε πάνω από 50 δασικές πυρκαγιές, άλλες περιορισμένες κι άλλες για ακόμη μια χρονιά ανεξέλεγκτες. Ήδη οι σπαρακτικές εικόνες των προηγούμενων χρόνων, με πρόσωπα συνανθρώπων μας τρομοκρατημένα, διαλυμένα, σπίτια και ζώα απανθρακωμένα και μαυρισμένα δάση ζωντανεύουν για ακόμη μια φορά μπροστά στα μάτια μας. Άλλο ένα καλοκαίρι που ζωές και σπίτια τόσων ανθρώπων, ψυχές αμέτρητων ζώων, δασικές εκτάσεις, καλλιέργειες και αγροικίες αφήνονται στην τύχη μιας ασταμάτητης πύρινης κόλασης. Νέος Κουβαράς, Λαγονήσι, Σαρωνίδα, Ανάβυσσος, Λουτράκι, Δερβενοχώρια Βοιωτίας, Τύρναβος, Εύβοια είναι μόνο λίγες από τις περιοχές που και φέτος, τις τελευταίες μέρες, παλεύουν με ανεξέλεγκτες πυρκαγιές.

Μα είναι δυνατόν μέσα σε λίγα 24ωρα να θεωρούμε τυχαία γεγονότα τόσες δεκάδες πυρκαγιές; Τα χτυπήματα δείχνουν πολύ καλά μελετημένα καθώς η ένταση του ανέμου και οι ιδιαίτερα αυξημένες θερμοκρασίες σε μέρες εκτεταμένου καύσωνα για την χώρα, το έργο της πυρόσβεσης φαντάζει υπεράνθρωπο αν όχι αδύνατο. Επιπλέον κάτοικοι από τόσες και τόσες περιοχές που παλεύουν με τις φλόγες, πολλές φορές μόνοι του με ότι διαθέτουν στα χέρια τους, καταγγέλλουν διαρκώς πως οι εκτάσεις αφήνονται στο έλεος της φωτιάς όταν εκείνη ξεσπά και είναι περιορισμένη σε μικρές αρχικές εστίες, πως οι κρατικοί μηχανισμοί ενεργοποιούνται διαρκώς καθυστερημένα, πως όλο ετούτο μοιάζει για ακόμα μια φορά ένα οργανωμένο έγκλημα από την πλευρά της κυριαρχίας.

Τέτοιας έκτασης καταστροφές λοιπόν δεν μπορεί να είναι απλά τυχαία και τραγικά συμβάντα, ούτε να οφείλονται σε ασύμμετρες απειλές, όπως συνηθίζουν να μας λένε οι κάθε λογής πολιτικοί διαχειριστές. Αντίθετα, ξέρουμε πολύ καλά πως αποτελούν φυσικά επακόλουθα της συνεχόμενης υπερεκμετάλλευσης και λεηλασίας του φυσικού κόσμου από την ανθρώπινη δραστηριότητα και εξυπηρετούν τα μικρά ή μεγαλύτερα συμφέροντα που υπάρχουν και προωθούνται σε κάθε περιοχή.

Ξεπερνώντας την τοπικότητα της μιας ή της άλλης καταστροφής, όσο κι αν αυτό είναι δύσκολο μιας και τα γεγονότα είναι ακόμα εν εξελίξει ή νωπά και η γη πλάι μας ακόμα καίγεται ή μυρίζει στάχτη, οφείλουμε όλοι να κατανοήσουμε πως για την καταστροφή και τη λεηλασία της φύσης υπεύθυνο είναι αποκλειστικά το καπιταλιστικό σύστημα και η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Συμφέροντα που σήμερα απειλούν ανοιχτά την επιβίωση του πλανήτη και της ανθρωπότητας, με την κλιματική αλλαγή, την υπερθέρμανση, την ξηρασία, την καταστροφή της χλωρίδας και της πανίδας να είναι σημάδια της πλήρους κατάρρευσης του υπάρχοντος κοινωνικού-οικονομικού μοντέλου και της επιτακτικής ανάγκης για την ανατροπή του.

Σε μια γενικευμένη συνθήκη άγριας ταξικής εκμετάλλευσης και καπιταλιστικής επίθεσης στην κοινωνία και τη φύση, μεθοδευμένης προσπάθειας εκφασισμού και συντηρητικοποίησης της κοινωνικής βάσης, γίνεται σαφές πως μόνο η κοινωνική αλληλεγγύη, η επαγρύπνηση και η κινητοποίηση μπορεί να μας σώσει από τους κυρίαρχους και να βάλει φραγμό στην καταστροφή. Οι τοπικές κοινωνίες είναι πιο σημαντικό από ποτέ να αναπτύξουν ξανά αντανακλαστικά αλληλοβοήθειας και διαδικασίες συλλογικής διαχείρισης της ζωής και των αναγκών τους, μηχανισμούς αυτοπροστασίας από τις εγκληματικές συμμορίες που εκμεταλλεύονται ανελέητα τη φύση και την κοινωνία, να ορθώσουν μέτωπα αγώνα απέναντι στην καταστροφή τους. Έχουμε χρέος να αγωνιστούμε για να γκρεμίσουμε συθέμελα αυτό τον σάπιο κόσμο που υπόσχεται μόνο θάνατο, καταστροφές, φτώχεια, εκμετάλλευση και αδικία. Να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και να οικοδομήσουμε έναν κόσμο αλληλοβοήθειας και ελευθερίας.

Θένια Π.