Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε ως η μέρα της γυναίκας το 1910 για να «τιμηθούν» οι εργατικοί γυναικείοι αγώνες της Αμερικής του 19ου αιώνα, που διεκδίκησαν μαχητικά μείωση του ωραρίου εργασίας, εξίσωση των μισθών τους με τους άνδρες εργάτες και υγιεινές συνθήκες δουλειάς. Η καθεστωτική καθιέρωση της ημέρας αυτής επιχειρεί την απονοηματοδότηση κάθε μαχητικής διεκδίκησης, κάθε ιστορικής παρακαταθήκης και συλλογικής μνήμης. Για εμάς, η 8η Μάρτη αποτελεί ημέρα αντίστασης και αγώνα και όχι μια «γιορτή», που, στην πραγματικότητα, το μόνο που καταφέρνει ως τέτοια είναι να επιβεβαιώνει και να αναπαράγει τους επιβεβλημένους έμφυλους ρόλους. Είναι μέρα τιμής και μνήμης, μέρα αγώνα και οφείλουμε μέσα από τα σωματεία μας να την κάνουμε ημέρα απεργίας σε μια συγκυρία ακραίας επίθεσης στις γυναίκες της τάξης μας.
8η Μάρτη: Ημέρα Μνήμης και Αγώνα των Γυναικών της Τάξης μας
Καλούμε σε ανοιχτή συνέλευση για τη συγκρότηση μπλοκ, τη διοργάνωση και την προπαγάνδιση της διαδήλωσης της φετινής 8ης Μάρτη: το Σάββατο 11/2, 12:30, στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Επί τα Πρόσω (Πατρέως 87)
Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε ως η μέρα της γυναίκας το 1910 για να «τιμηθούν» οι εργατικοί γυναικείοι αγώνες της Αμερικής του 19ου αιώνα, που διεκδίκησαν μαχητικά μείωση του ωραρίου εργασίας, εξίσωση των μισθών τους με τους άνδρες εργάτες και υγιεινές συνθήκες δουλειάς. Η καθεστωτική καθιέρωση της ημέρας αυτής επιχειρεί την απονοηματοδότηση κάθε μαχητικής διεκδίκησης, κάθε ιστορικής παρακαταθήκης και συλλογικής μνήμης που μπορεί να εμπνεύσει και να προωθήσει τον αγώνα για τη γυναικεία χειραφέτηση. Έναν αγώνα, τον οποίο η κυριαρχία συνεχώς επιχειρεί να προβάλει ως αγώνα «για ισότητα στη διαχείριση της εξουσίας».
Για εμάς, η 8η Μάρτη αποτελεί ημέρα αντίστασης και αγώνα και όχι μια «γιορτή», που, στην πραγματικότητα, το μόνο που καταφέρνει ως τέτοια είναι να επιβεβαιώνει και να αναπαράγει τους επιβεβλημένους έμφυλους ρόλους. Αποτελεί ορόσημο των εργατικών γυναικείων αγώνων και μία ημέρα που αποτελεί αφορμή να κρατήσουμε ζωντανούς τους αγώνες του παρελθόντος εμπνεόμενες για τους ταξικούς αγώνες του μέλλοντος. Αυτή η μέρα κερδήθηκε από τις γυναίκες της τάξης μας και στα χέρια αυτών θα παραμείνει.
Ένα διήγημα επιστημονικής φαντασίας του Ελατηρίου με αφορμή την 8η Μαρτίου ως μέρα μνήμης των γυναικείων αγώνων για ισότητα και κοινωνική χειραφέτηση.
Στην φωτογραφία απεικονίζονται κάποιες από τις συμμετέχουσες στην μεγάλη απεργία των εργατριών τσαγιού στην Ινδία, το 2011, εναντίον των σκληρών συνθηκών εργασίας και με βασικό τους αίτημα την αύξηση των αποδοχών τους, την οποία πέτυχαν.
Καλή ανάγνωση και καλή λευτεριά!!!
υγ: και φυσικά μην ξεχνάτε πως αν σας αρέσει μια ιστορία βοηθήστε την να ταξιδέψει πατώντας το ειδικό, μη πυρηνικό, κόμβιο της κοινοποίησης.
Το σώμα
1.
Η Λώρα, λίγες εβδομάδες νωρίτερα, δεν θυμόταν καν αν ήταν ποτέ κάτι άλλο πέρα από αυτό για το οποίο εκπαιδεύτηκε. Και η αλήθεια ήταν πως η εκπαίδευση της Λώρας κόστισε πολύ ακριβά στους δημιουργούς της. Οι κορυφαίοι εκπρόσωποι όλων των παλιών ιερατείων και οι πιο καλά καταρτισμένοι μηχανικοί μάρκετινγκ συνεργάστηκαν για να την εμπνευστούν. Η αφρόκρεμα των ψυχαναλυτών ανέκρινε χιλιάδες άντρες σκαλίζοντας τις πιο μύχιες φαντασιώσεις τους. Επιτελεία νευροχειρούργων, γενετικών μηχανικών και προγραμματιστές βιολογισμικών ξόδεψαν εκατοντάδες ώρες για να την υλοποιήσουν. Τέσσερις πολυεθνικοί οργανισμοί με αντικείμενο τα ερωτικά βοηθήματα και την συμβουλευτική γάμου αναγκάστηκαν να ξεχάσουν τον μεταξύ τους ανταγωνισμό και να συμπράξουν, επενδύοντας τα κεφάλαιά τους πάνω της. Δεκάδες κράτη ανέθεσαν στους καλύτερους δικηγόρους και ποινικολόγους της επικράτειάς τους την ρύθμιση της νομοθεσίας τους για να μπορέσει επιτέλους να βγει η Λώρα ανενόχλητη στις ελεύθερες αγορές τους. Η ίδια πάντως, δεν θυμάται να έδωσε ποτέ την συγκατάθεσή της στο φιλόδοξο πρόγραμμα. Η έμφυτη μνήμη της όμως ψεύδεται γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Και δεν είναι το ψέμα η μοναδική κατηγορία που της προσάπτουν οι κατασκευαστές της, αλλά και η αχαριστία. Η αχαριστία για την τιμή που της έκαναν να την επιλέξουν, έστω κι από ένα τυχαίο γεγονός, ως πρότυπο για το ριζοσπαστικό τους προϊόν. Ως το αρχέτυπο των χιλιάδων κλώνων που συνέβαλλαν στην μείωση των περιστατικών άσκησης έμφυλης βίας σε μη μεταλλαγμένες γυναίκες και στην αποσυμφόρηση των σωφρονιστικών καταστημάτων αρρένων. Όσο για την “θυσία” της, για την οποία διαμαρτυρήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στους δρόμους τριάντα τριών πρωτευουσών του κόσμου… Ποια “θυσία”; Ποιος αγώνας για έναν καλύτερο κόσμο δεν είχε θύματα; Ας μην είμαστε αφελείς. …η συνέχεια στον παρακάτω σύνδεσμο
Στηρίζουμε την πορεία στις 8/3 στις 18:00 , πλ. Γεωργίου Συγκέντρωση ενάντια στην παρουσία της υπουργού παιδείας Κεραμέως:ΤΕΤΑΡΤΗ 9/3, 17:30 , ΠΛ. ΟΛΓΑΣ
8η Μάρτη : ΗΜΕΡΑ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε το 1910 για να τιμηθούν οι εργατικοί γυναικείοι αγώνες. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τις απαρχές της ημέρας αυτής. Κάποιες από αυτές φαίνεται να είναι είτε η απεργία εργατριών ιματισμού το 1857 είτε μια διαδήλωση απεργών το 1908 στη Νέα Υόρκη. Η μαχητική απεργία και “η εξέγερση των 20.000” τον χειμώνα του 1910, η φωτιά της TriangleWaist με τις κλειδωμένες εργάτριες μέσα, η απεργία των κλωστοϋφαντουργών στο Λόρενς της Μασαχουσέτης το 1912 με τις γυναίκες να πρωτοστατούν δείχνουν όλα πως-όπως και να έχει- πρόκειται για μια εποχή κατά την οποία η Αμερική στιγματίστηκε από δυναμικές απεργίες και κινητοποιήσεις των πιο άγρια εκμεταλλευομένων κομματιών στα εργοστάσια και τις βιοτεχνίες, που ήταν στην πλειοψηφία τους οι γυναίκες εργάτριες και μετανάστριες.
Στο σήμερα η 8η Μάρτη φαίνεται να έχει χάσει το νήμα με την ιστορική της παρακαταθήκη. Προσφορές σε καλλυντικά προϊόντα, γιορτές και λουλούδια έρχονται να διαστρεβλώσουν το νόημα της ημέρας, εμπορευματοποιώντας τη. Φιλανθρωπικά γκαλά και καμπάνιες από τις θεσμικές δυνάμεις, διατυμπανίζουν τις προσπάθειές τους για την ισότητα των φύλων ενώ στην πραγματικότητα ζητούν την ισότητα στη διαχείριση της εξουσίας. Αποτελούν με αυτό τον τρόπο αρωγό στην προσπάθεια της κυριαρχίας να αφομοιώσει κάθε προσπάθεια αντίστασης και αγώνων για τη γυναικεία χειραφέτηση. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η επικείμενη επίσκεψη της υπουργού παιδείας Ν. Κεραμέως με σκοπό να μας μιλήσει για την ημέρα της γυναίκας. Μια υπουργού που ευθύνεται για σωρεία αντεκπαιδευτικών νόμων, με στόχο την προώθηση σκοταδιστικών αντιλήψεων σχετικά με το γυναικείο σώμα .
Η ΝΙΚΗ ΚΕΡΑΜΕΩΣ ΕΧΘΡΕΥΕΤΑΙ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ
Την Τετάρτη 9 Μάρτη έρχεται στην Πάτρα η υπουργός του ΥΠΑΙΘ Νίκη Κεραμέως στο πλαίσιο εκδήλωσης της ΔΕΕΠ Αχαΐας για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Η Νίκη Κεραμέως έρχεται να μιλήσει «για τον αγώνα της γυναίκας, συζύγου, μάνας και κόρης, εργαζόμενης και άνεργης». Aυτή που φρόντισε να περάσει το νόμο 4777 και να δρομολογήσει την εισαγωγή μπάτσων στις σχολές, να δρομολογήσει την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων και να ενισχύσει τους ταξικούς φραγμούς σε αυτά. Αυτή που ενέτεινε την διάλυση των εργασιακών σχέσεων στους εκπαιδευτικούς, τη διάλυση του δημοσίου σχολείου και τους ταξικούς αποκλεισμούς. Αυτή που έχει καταδικάσει αποκλείοντας απ’ την εκπαίδευση εκατοντάδες προσφύγισσες, μετανάστριες και τα παιδιά τους, έγκλειστες γυναίκες κρατούμενες, αυτή που αδιαφορεί για την εκπαίδευση όσων ανήκουν στα κατώτερα κοινωνικά και ταξικά στρώματα. Αυτή που ψήφισε το νομοσχέδιο για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια που εγκλωβίζει χιλιάδες γυναίκες και παιδιά σε μία κακοποιητική συνθήκη ζωής. Αυτή που ενισχύει τα προγράμματα σπουδών με ένταση έμφυλων στερεοτύπων και εισαγωγή συντηρητικών, πατριαρχικών προτύπων.
Η Νίκη Κεραμέως δεν έχει καμία σχέση με τις γυναίκες της τάξης μας, Η Νίκη Κεραμέως εχθρεύεται τις γυναίκες της τάξης μας και έχει βάψει τα χέρια της με το αίμα χιλιάδων νεκρών από covid, με τις χιλιάδες γυναίκες κρατούμενες και έγκλειστες στις φυλακές και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, επιτίθεται συστηματικά στις γυναίκες που δουλεύουν νυχθημερόν ούσες επιφορτισμένες με τα βάρη του νοικοκυριού και της ανατροφής των παιδιών, επιτίθεται συστηματικά στις γυναίκες φοιτήτριες αποκλείοντας τες από τη μόρφωση και την εκπαίδευση. Με αυτή τη γυναίκα, οι γυναίκες εργαζόμενες, άνεργες, συνταξιούχες, μητέρες, φοιτήτριες, μετανάστριες, νέες δεν έχουν καμία σχέση.
Η Νίκη Κεραμώς δεν μπορεί να μιλήσει για την 8η Μάρτη. Η 8η Μάρτη είναι μια ημέρα, που στην πραγματικότητα είναι βαμμένη με το αίμα χιλιάδων γυναικών της τάξης μας, της τάξης των εκμεταλλευόμενων και καταπιεζόμενων, την οποία η Νίκη Κεραμέως συνθλίβει με τις πολιτικές της. Μια ημέρα, της οποίας τις ρίζες είτε αγνοεί είτε ακόμη χειρότερα προσπαθεί να τις αποκόψει. Μια ημέρα-σύμβολο για όλες εμάς που παλεύουμε καθημερινά με το τέρας της πατριαρχίας, με την ασυδοσία της μισθωτής σκλαβιάς, με τον κίνδυνο της φτώχειας και της ανεργίας, με τις ταξικές διακρίσεις στην εκπαίδευσή, εμάς που παλεύουμε από μικρά παιδιά στις γειτονιές και στα σχολεία μας για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια. Μια ημέρα που κάθε χρόνο την τιμάμε όπως της αξίζει, στους δρόμους του αγώνα.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
ΑΓΩΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΜΑΡΤΗ, 17:30, ΠΛ.ΟΛΓΑΣ
Ανοιχτή συνέλευση αγώνα για τη γυναικεία χειραφέτηση
Οι ρίζες της 8η Μάρτη δε βρίσκονται σε μία απροσδιόριστη γιορτή αγάπης και θαυμασμού του «ωραίου φύλου», αλλά στους εργατικούς αγώνες γυναικών στις Η.Π.Α. στις αρχές του 20ου αιώνα. Μπορεί να μην έχουμε τρόπο να επιβεβαιώσουμε αν η αφορμή για να καθιερωθεί αυτή η ημέρα ήταν η απεργία των εργατριών ιματισμού το 1857 ή η διαδήλωση απεργών το 1908 στη Νέα Υόρκη, η μαχητική απεργία και «η εξέγερση των 20.000» τον χειμώνα του 1910 ή η φωτιά της TriangleWaist με τις κλειδωμένες εργάτριες μέσα και η απεργία των κλωστοϋφαντουργιών στο Λόρενς της Μασαχουσέτης το 1912. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι έμπνευση για την καθιέρωση της 8η Μάρτη ως ημέρα μνήμης ήταν η μαχητικότητα των γυναικών για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής τους, των ταπεινών εργατριών – ντόπιων και μεταναστριών – που μοχθούσαν καθημερινά στα εργοστάσια. Ήταν η θέληση των υποτιμημένων γυναικών να διεκδικήσουν όσα τούς ανήκουν, όσα τούς αξίζουν και όχι ένας ύμνος στους ρόλους της «τέλειας γυναίκας» αντικείμενο για την ηδονή των αντρών, της «ήσυχης κυρίας» που κάθεται στα αυγά της, της «καλής μάνας και νοικοκυράς» που δε βγαίνει από το σπίτι, της «υπάκουης εργαζόμενης» που υπηρετεί αφεντικά και πελάτες.
Θʼ αρχίσω με μια παραδοχή: ανεξάρτητα απʼ όλες τις πολιτικές και οικονομικές θεωρίες που ασχολούνται με τις θεμελιώδεις διαφορές μεταξύ των διάφορων ομάδων μέσα στην ανθρώπινη φυλή, ανεξάρτητα από ταξικές και φυλετικές διακρίσεις, ανεξάρτητα απʼ όλες τις τεχνητές διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των δικαιωμάτων γυναίκας και άνδρα, θεωρώ ότι υπάρχει ένα σημείο όπου αυτές οι διαφοροποιήσεις μπορούν να συγκλίνουν και να διαμορφώσουν ένα τέλειο σύνολο.
Με τα παραπάνω δεν σκοπεύω να προτείνω μια συνθήκη ειρήνης. Ο γενικός κοινωνικός ανταγωνισμός, που στις μέρες μας κυριαρχεί σε ολόκληρη τη δημόσια ζωή, έχει προκύψει μέσω αντιτιθέμενων και αντικρουόμενων συμφερόντων και θα θρυμματιστεί, όταν η αναδιοργάνωση της κοινωνικής μας ζωής, βασιζόμενη στις αρχές της οικονομικής δικαιοσύνης, αποτελέσει πραγματικότητα.
Η ειρήνη ή η αρμονία μεταξύ των φύλων και των ατόμων δεν εξαρτάται απαραίτητα από μια επιφανειακή εξίσωση των ανθρώπινων όντων• ούτε απαιτεί την εξάλειψη εξατομικευμένων γνωρισμάτων και ιδιαιτεροτήτων. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα, και που στο άμεσο μέλλον πρέπει να επιλυθεί, είναι το πώς μπορεί κάποιος να είναι ο εαυτός του και ταυτόχρονα να είναι ένα με τους άλλους, να συμμερίζεται αισθήματα με όλα τα ανθρώπινα όντα και ταυτόχρονα να διατηρεί ατόφιες τις ιδιότητες που τον χαρακτηρίζουν. Αυτή, νομίζω, πως είναι η βάση πάνω στην οποία μπορούν να συναντηθούν χωρίς ανταγωνισμό και αντίθεση η μάζα και η μονάδα, το αληθινά δημοκρατικό και το πραγματικά ατομικιστικό, ο άνδρας και η γυναίκα. Ίσως το σύνθημα δεν θα πρέπει να είναι «συγχωρήστε ο ένας τον άλλον», αλλά «κατανοήστε ο ένας τον άλλον». Η συχνά αναφερόμενη φράση της Madame de Stael, «το να καταλαβαίνεις τα πάντα σημαίνει να συγχωρείς τα πάντα», δεν μου φάνηκε ποτέ ιδιαίτερα ελκυστική, επειδή έχει την οσμή του εξομολογητικού: το να συγχωρήσεις το συνάνθρωπό σου κουβαλά μία φαρισαϊκή ανωτερότητα. Το να κατανοείς το συνάνθρωπό σου αρκεί. Η αποδοχή αντιπροσωπεύει εν μέρει τη θεμελιώδη πτυχή των απόψεών μου σχετικά με τη χειραφέτηση της γυναίκας και της επίδρασης που έχει σε ολόκληρο το γυναικείο φύλο.
Δυσήνιος Ίππος 