
Τι μάθαμε σε έναν χρόνο κατά τη διάρκεια της πανδημίας; Ή, 13.000 φάπες και ακόμα παραπάνω στους εμπόρους της ζωής.
Είναι κάποιοι (και κάποιες βέβαια) που βλέποντας το ανοιχτό στόμα του τέρατος – συστήματος χαίρονται και βάζουν στόχο να πάρουν μία θέση εκεί· ιδίως όταν η γλώσσα της χοάνης κρέμεται προς τα έξω, καλώντας νέους «συγκατοίκους». Και φυσικά είναι καλύτερα να τη βγάζεις στον κορυφή της χοάνης από το να οδηγήσε κατευθείαν ως φαγώσιμο στα πεπτικά συστήματα του σαρκοβόρου οργανισμού. Όμως οι αφελείς «συγκάτοικοι» αγνοούν ότι πραγματικοί αρχηγοί του τέρατος διαμένουν στον εγκέφαλο του συστήματος, όπου πολύ επιλεγμένα γεννιούνται ή εισβάλουν εκεί μέσα οι επόμενοι διαχειριστές του. Και αυτοί είναι που ρυθμίζουν τον τρόπο επιβίωσης του τέρατος. Όσοι (και όσες) είναι καταδικασμένοι/ες να αποκλειστούν από τον εγκέφαλο, καταβροχθίζονται από τα υπόλοιπα οργανικά συστήματα προκειμένου να δώσουν ζωή τόσο στα ίδια όσο και στους αρχηγούς. Πολλοί/ές ή οι περισσότεροι/ες παιρνούν για λίγο απο τη χοάνη και σε ελάχιστο χρόνο καταναλώνοντας για το σκοπό της επιβίωσης.
Continue reading “Τοποθέτηση του Γιάννη Δημητράκη για την εκδήλωση “Μία φυλακή μέσα στη φυλακή”, στην πλ.Εξαρχείων στις 10/06/2021″