Από την υπόθεση βιασμού και μαστροπείας της 12χρονης στα Σεπόλια από ευυπόληπτο πολίτη, κομμάτι της καλής κοινωνίας, καλό χριστιανό και μέλος της ΝΔ, τον πρόσφατο βιασμό 19χρονης μέσα στο αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας, έως την ούτε ένα μήνα μετά υπόθεση αλλεπάλληλων και χρόνιων κακοποιήσεων και σεξουαλικών παρενοχλήσεων στην «Κιβωτό του κόσμου», η ουσία είναι μία. Το οργανωμένο έγκλημα είναι ένα και έχει όνομα. Λέγεται κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα εξουσίας. Είναι το σύστημα του καπιταλισμού, του κράτους και της πατριαρχίας. Είναι το ίδιο σύστημα, που επιτίθεται με μανία και εξαπολύει όλη του την αρρώστια επάνω σε όλους μας. Είναι το ίδιο σύστημα που δεν διστάζει να βασανίζει, να βιάζει και να δολοφονεί ακόμη και μικρά παιδιά. Είναι το ίδιο σύστημα που μας εξαναγκάζει σήμερα, να μην έχουμε ούτε τα βασικά για να ζήσουμε.
Είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που αποτελεί εξ ορισμού την ανισότητα και τη φτώχεια. Που περιθωριοποιώντας ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, το αφήνει έπειτα έρμαιο στις ορέξεις του κάθε κανίβαλου για να ικανοποιεί τις αρρώστιες που το ίδιο του έχει δημιουργήσει. Είναι το ίδιο το σύστημα που διαμορφώνει ζωές ανθρώπων χωρίς αξία, ανθρώπων που περισσεύουν, ανθρώπων που υπάρχουν για την τέρψη των ισχυρών. Και έπειτα, είναι το ίδιο το κράτος που έρχεται να εγγυηθεί για την ομαλή εξέλιξη της άρρωστης αυτής κατάστασης, που έρχεται να προσφέρει απλόχερα ασπίδα προστασίας και το απαιτούμενο έδαφος ώστε να λάβουν χώρα όλα τα παραπάνω.