Παρακάμπτοντας τις μαζικές αντιδράσεις του κλάδου, που εκφράστηκαν από πέρυσι με ποικίλους τρόπους -μαζική συμμετοχή σε γενικές απεργίες, αποχές και στάσεις εργασίας από τις διαδικασίες αξιολόγησης των εκπαιδευτικών μονάδων, αποχή από τις εκλογές των αιρετών ή ακόμη και με την άστοχη πρακτική της κατάθεσης ενιαίων κειμένων στα ζητούμενα πεδία της αξιολόγησης σχολικών μονάδων- το κράτος κλιμακώνει την επίθεσή του απέναντι στους εκπαιδευτικούς, με την ατομική αξιολόγηση αυτών και του ειδικού προσωπικού των σχολείων, σήμερα, να βρίσκεται προ των πυλών. Ήδη, μέσα στο μήνα, έχει ζητηθεί από στελέχη της εκπαίδευσης να προχωρήσουν τις σχετικές διαδικασίες, ξεκινώντας από τους νεοδιόριστους, για τους οποίους προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία μονιμοποίησής τους, προαπαιτούμενη θεωρείται πλέον η αξιολόγησή τους.
Μιλάμε για μια ξεκάθαρα εκβιαστική πολιτική και πρακτική, με την οποία το κράτος θέτει σε ομηρία χιλιάδες εκπαιδευτικούς, οι οποίοι σύμφωνα με το εργασιακό καθεστώς του υπόλοιπου δημοσίου, θα έπρεπε ήδη μετά τα 2 χρόνια εργασίας τους ως δόκιμοι να έχουν μονιμοποιηθεί, αποκτώντας την οργανική τους θέση. Παρόλα αυτά, το κράτος, χρησιμοποιώντας τους ως δούρειο ίππο εφαρμογής των αντιεκπαιδευτικών νόμων που ψηφίστηκαν το τελευταίο διάστημα και δη του ν. 4823 της υποβάθμισης και διάλυσης του δημόσιου σχολείου, «πάγωσε» τις συγκεκριμένες προσλήψεις που τόσο επευφημούσε, εκβιάζοντάς τους πως, αν δεν προχωρήσει η διαδικασία της ατομικής τους αξιολόγησης, όχι μόνο δεν θα μονιμοποιηθούν, αλλά θα έρθουν αντιμέτωποι και με πειθαρχικές κυρώσεις. Τόση χυδαιότητα που ακόμα και η ΟΛΜΕ αναγκάστηκε να προχωρήσει στην έκδοση σχετικής ανακοίνωσης. Ενδεχόμενη αρνητική αξιολόγησή τους σημαίνει ότι παραμένουν δόκιμοι, υποχρεούμενοι σε διαδικασία επιμόρφωσης το επόμενο έτος, μην έχοντας δικαίωμα σε μισθολογική εξέλιξη, ενώ την επόμενη χρονιά θα πρέπει να επαναξιολογηθούν, μήπως και καταφέρουν να κριθούν αυτή τη φορά ικανοποιητικοί, σύμφωνα πάντα με τα στάνταρ που θέτει το ΥΠΑΙΘ. Αν και πάλι δεν αξιολογηθούν θετικά, αιωρείται πλέον η τύχη τους, με το ενδεχόμενο της απόλυσης να παραμένει ορθάνοιχτο. Μην ξεχνάμε πως μιλάμε για εργαζομένους που για πάνω από 10 χρόνια αποτελούν οργανικό κομμάτι του κλάδου, γυρνώντας όλη τη χώρα, προσφέροντας σε πλήθος σχολείων, υπό τρομερά απαιτητικές συνθήκες διαβίωσης και ελαστικής εργασίας. Αφού ολοκληρωθεί με fast track διαδικασίες αυτή η φάση, ακολουθούν οι «παλαιοί» μόνιμοι και οι αναπληρωτές, αλλά και η πλήρης εφαρμογή της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων -που επιχειρείται να εφαρμοστεί από πέρυσι-, ολοκληρώνοντας το παζλ των επιταγών του συστήματος.
Δυσήνιος Ίππος 