Tag: επαναστατικός αγώνας

Τα ξημερώματα της 10ης Μάρτη 2010, μετά από ένοπλη συμπλοκή με αστυνομικούς, κατά τη διάρκεια απόπειρας απαλλοτρίωσης αυτοκινήτου στα στενά της Δάφνης στην πόλη της Αθήνας, πέφτει νεκρός ο Λάμπρος Φούντας, μέλος της αναρχικής οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας».

Καταγόταν από το Κεφαλόβρυσο Αιτωλοακαρνανίας. Είχε σπουδάσει Βιολογία στο πανεπιστήμιο Πάτρας και εργαζόταν ως βιολόγος. Από νεαρή ηλικία αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση και έφυγε μαχόμενος για την ελευθερία. Για μια εικοσαετία περίπου, προσέφερε όλη του τη ζωτικότητα και την πολιτική του σκέψη, έχοντας ενεργή παρουσία και δράση στο αναπτυσσόμενο αναρχικό κίνημα του ελλαδικού χώρου. Συμμετείχε ως μαθητής λυκείου ενεργά στις μαζικές μαθητικές καταλήψεις του 1991, και αργότερα στην αναρχική ομάδα «Μαύρο Αγκάθι» που εξέδιδε το έντυπο «Δρόμοι της οργής».

«Γι’ αυτό και η δική μας απάντηση στην κρίση είναι η κοινωνική επανάσταση, την οποία και θεωρούμε ως τη μόνη ρεαλιστική πρόταση για την έξοδο από τη συστημική κρίση. Μια κοινωνική επανάσταση που ο λαός θα απαλλοτριώσει τις περιουσίες των πλουσίων, των πολυεθνικών και των μεγάλων ελληνικών εταιρειών. Που θα απαλλοτριώσει το σύνολο της εκκλησιαστικής και κρατικής περιουσίας. Μια κοινωνική επανάσταση που θα καταργήσει οριστικά το κράτος και κάθε ιεραρχική και γραφειοκρατική οργάνωση και θα δημιουργήσει κοινωνικές δομές που θα αποτρέψουν την επανεμφάνιση κάθε μορφής οργανωμένης οικονομικής και πολιτικής εξουσίας. Που θα κοινωνικοποιήσει τα πάντα: Τα μέσα παραγωγής, τη γη, το εμπόριο, την υγεία, την εκπαίδευση, τις μεταφορές, τις συγκοινωνίες.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ 

ο θάνατος δεν θα σβήσει το βλέμμα των εξεγερμένων

ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ

που δολοφονήθηκε από τα ένστολα σκυλιά του κράτους στις 10 Μάρτη 2010 στην περιοχή της Δάφνης στην Αθήνα.

η μνήμη των συντρόφων παραμένει ζωντανή μέσα στον αγώνα

ΑΛΛΗΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ (απο 9/10) Κ. ΓΟΥΡΝΑ ΚΑΙ Ν. ΜΑΖΙΩΤΗ οι οποίοι διεκδικούν να αρθεί το ειδικό καθεστώς απομόνωσης από το πολιτικό και οικογενειακο περιβάλλον που έχει επιβληθεί στο σύντροφο Κ. Γουρνά.

H μνήμη των συντρόφων είναι πάντα ζωντανή μέσα στους κοινωνικούς αγώνες …

ΠΕΜΠΤΗ 28 ΟΚΤΩΒΡΗ στις 20.00 από την απελευθερωμένη συχνότητα του Ράδιο Κατάληψη 93,7fm

http://radiokatalipsi.espiv.net/

Πριν λίγες μέρες έλαβα και εγώ, όπως πολλοί ακόμα αγωνιστές, κλήση ειδικού εφέτη ανακριτή για να καταθέσω ως μάρτυρας σε σχέση με την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα.

Πριν από έξι μήνες, κατά τη διάρκεια της κατασταλτικής επιχείρησης υπό τον γενικό τίτλο «εξάρθρωση του Επαναστατικού Αγώνα» -που είχε σαν αποτέλεσμα τη σύλληψη και προφυλάκιση έξι αγωνιστών-, το κράτος επιχείρησε να διευρύνει το κατασταλτικό του πλαίσιο, στοχοποιώντας και άλλα πρόσωπα, ανάμεσά τους και εμένα.

Στις 14 Απρίλη του 2010, σε δημόσια απάντησή μου στα τρομοσενάρια της αστυνομίας και των ΜΜΕ, είχα αναφέρει: «… όσον αφορά τη «διαρροή» του ονόματός μου σε σχέση με αποτύπωμα που αναφέρεται ότι βρέθηκε σε βιβλίο στο σπίτι του δολοφονημένου συντρόφου Λάμπρου Φούντα, έχω να δηλώσω τα εξής: Πρώτον, δεν συνηθίζω στην καθημερινότητά μου να κυκλοφορώ με γάντια! Και, δεύτερον, η μνήμη του δολοφονημένου αγωνιστή με γεμίζει με αισθήματα τιμής και συγκίνησης για αυτόν, και οργής για τους φονιάδες του. Τέλος, εκφράζω την αλληλεγγύη μου στους συλληφθέντες και σε όλους τους διωκόμενους αγωνιστές. Αν χρειαστεί, θα επανέλθω.»

Η διαδικασία των ανακρίσεων που εξελίσσεται το τελευταίο διάστημα κατευθύνεται για μια ακόμα φορά από την Αντιτρομοκρατική, η οποία με βάση υποτιθέμενα «στοιχεία» της έρευνας κατασκευάζει και πάλι σενάρια, δίνοντας τον τόνο σε αυτόν το νέο κατασταλτικό κύκλο. Όπως τον περασμένο Απρίλη, έτσι και σήμερα αυτό που επιχειρείται είναι η ποινικοποίηση των πολιτικών και κοινωνικών σχέσεων ανάμεσα στους αγωνιστές, η ευρύτερη στοχοποίηση και τρομοκράτηση του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού κινήματος και η απομόνωσή του από την κοινωνία. Αυτές οι κινήσεις αντανακλούν το φόβο του κράτους για τη δυναμική και τη διεισδυτικότητα των κοινωνικών προταγμάτων του αντιεξουσιαστικού αγώνα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου, κάθε φωνή που υψώνεται ενάντια στους πολιτικούς και οικονομικούς σχεδιασμούς για την επιβολή ακόμα σκληρότερων όρων εκμετάλλευσης και ελέγχου στην κοινωνία, όπως και κάθε προσπάθεια συνάντησης και αλληλεγγύης ανάμεσα στους επιμέρους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, αντιπροσωπεύουν και μια νέα απειλή για ένα γενικευμένο κοινωνικό ξέσπασμα.

Η άρνησή μου να παρουσιαστώ στον ανακριτή είναι απόρροια της συνολικής πολιτικής μου τοποθέτησης, τόσο απέναντι στη συγκεκριμένη υπόθεση, όσο και απέναντι σε κάθε απόπειρα τρομοκράτησης, φίμωσης και εξουδετέρωσης του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.

Σε αυτό τον αγώνα, θα με συνοδεύει πάντα η μνήμη των δολοφονημένων συντρόφων που πάλεψαν για έναν ελεύθερο κόσμο, και θα στέκομαι πάντα αλληλέγγυα στο πλευρό των φυλακσιμένων αγωνιστών.

Αλληλεγγύη στους αναρχικούς Χ. Κορτέση, Β. Σταθόπουλο και Σ. Νικητόπουλο που βρίσκονται προφυλακισμένοι αρνούμενοι κάθε συμμετοχή στον «Επαναστατικό Αγώνα», και στους προφυλακισμένους αγωνιστές Π. Ρούπα, Ν. Μαζιώτη και Κ. Γουρνά που έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής τους στην οργάνωση.

Λήδα Σοφιανού
26 Οκτώβρη 2010

Την Παρασκευή 22/10 καλούμαι να εμφανισθώ ενώπιον του ειδικού ανακριτή εφέτη Αθηνών που χειρίζεται την υπόθεση του «Επαναστατικού Αγώνα» προκειμένου να εξετασθώ ως μάρτυρας.   Η κλήτευσή μου γίνεται στο πλαίσιο ενός κυνηγιού μαγισσών που έχει στηθεί, καθώς το τελευταίο διάστημα πολλοί αναρχικοί και αντιεξουσιαστές καλούνται ως «μάρτυρες» με βάση τις υποδείξεις και τα σενάρια της Αντιτρομοκρατικής. Μοναδικό αντικείμενο της ανάκρισης αποτελούν οι ενδεχόμενες προσωπικές και συντροφικές σχέσεις με τους έξι φυλακισμένους αγωνιστές για την υπόθεση του «Επαναστατικού Αγώνα», όπως και ο έλεγχος «κοινωνικών φρονημάτων», σε μια απόπειρα διεύρυνσης των κατασταλτικών μεθοδεύσεων.   Η συγκεκριμένη κίνηση των μαζικών ανακρίσεων εντάσσεται στην εμπέδωση της κρατικής καταστολής και των τρομονόμων, στη στοχοποίηση του αναρχικού κοινωνικού κινήματος και στην τρομοκράτηση της κοινωνίας συνολικά. Άλλωστε, η διαρκής –πλην μάταιη– αγωνία του κράτους είναι ακριβώς το πώς θα καταπνίξει την πάντοτε ζωντανή προοπτική της εξέγερσης και πώς θα συντρίψει την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη, για να πάρουν τη θέση τους ο φόβος, η σιωπή και ο χαφιεδισμός, ώστε να μην τολμά κανείς να σηκώσει κεφάλι μέσα σε καιρούς άγριας εκμετάλλευσης που επιβάλλεται στην κοινωνία από τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά.

Αρνούμαι να προσέλθω στην ανάκριση καθώς δεν έχω τίποτε να προσφέρω σε αυτούς τους σχεδιασμούς. Αντίθετα, ως αναρχική έχω επιλέξει να συνεισφέρω με όλες μου τις δυνάμεις στον κοινωνικό αγώνα για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Κομμάτι αυτού του αγώνα είναι και η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους. Η αλληλεγγύη στους 3 αναρχικούς (Χ. Κορτέση, Σ. Νικητόπουλο, Β. Σταθόπουλο) που παλεύουν για την άμεση απελευθέρωσή τους αρνούμενοι κάθε συμμετοχή στον «Επαναστατικό Αγώνα», καθώς και στους 3 αγωνιστές που έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τον «Ε.Α.» (Π. Ρούπα, Κ. Γουρνά, Ν. Μαζιώτη), και ιδιαίτερα στους απεργούς πείνας Γουρνά και Μαζιώτη, οι οποίοι αυτή τη στιγμή διακινδυνεύουν την υγεία και τη ζωή τους διεκδικώντας να αρθεί το εκδικητικό καθεστώς απομόνωσης που έχει επιβληθεί στον Κ. Γουρνά.

22 Οκτώβρη 2010

Κατερίνα Σοφιανού