Το επερχόμενο ραδιοφωνικό μιούζικαλ “Μία Ηρώ Μία Μέρα” (θα) είναι μια απόπειρα ανθρώπων –που είτε λιγότερο είτε περισσότερο ασχολούνται με τον χώρο των τεχνών– να καταδείξουν διάφορες προβληματικές που ενυπάρχουν στιχουργικά σε πολλά, συχνά δε και σε ιδιαιτέρως αγαπημένα, τραγούδια της ευρύτερης ελληνικής μουσικής σκηνής.
Μέσω της αφήγησης μιας κοινωνικής ιστορίας, με σαφή πολιτικότητα μα δίχως διδακτισμούς και προώθηση κάποιας συγκεκριμένης πολιτικής τάσης, καθώς και οι ίδιοι οι πολυάριθμοι συντελεστές του δεν προέρχονται από τον ίδιο πολιτικό χώρο και δεν φέρουν απαραίτητα εντελώς κοινές αντιλήψεις μεταξύ τους πέραν της αγάπης τους για τη μουσική και της απέχθειάς τους για κάθε αντικοινωνικό –ισμό (φασισμό, σεξισμό κ.ο.κ.), το έργο στοχεύει στην απογύμνωση από κάθε ωραιοποίηση και από κάθε ρομαντισμό όλων εκείνων των δομικά προβληματικών κοινωνικών στοιχείων που αναπόφευκτα αντικατοπτρίζονται σε στίχους τραγουδιών βγαλμένων από την ίδια αυτή κοινωνία που αναπαράγει αυτά τα στοιχεία.
Όχι τόσο για την κατακραυγή και τη στηλίτευση των τραγουδιών στα οποία αναφέρεται (τα οποία, πέρα από τη συχνά υψηλή καλλιτεχνική αξία τους, αποτελούν γνήσια τέκνα του κόσμου στον οποίο έχουν δημιουργηθεί), όσο για την όξυνση των κοινωνικών αντανακλαστικών και της κριτικής σκέψης των ίδιων των ακροατών τους, το μιούζικαλ επιλέγει να μη “βγάλει στη σέντρα” καταφανώς χυδαία κομμάτια, αλλά να θέσει στο κριτικό στόχαστρό του τραγούδια που οι περισσότεροι από εμάς σιγοτραγουδάμε ασυναίσθητα, τραγούδια που λίγο-πολύ αγαπάμε, και που ούτε οι ακροατές τους ούτε πιθανότατα οι ίδιοι οι δημιουργοί τους συνειδητοποιούν τις προβληματικές λογικές και αντιλήψεις από τις οποίες εμφορούνται.
Από την περιγραφή του έργου στη σελίδα του στο facebook:
«Το “Μία Ηρώ Μία Μέρα” είναι ένα έργο που επιδιώκει, μεταξύ άλλων, να αναδείξει το σεξισμό στην ελληνική κοινωνία, όπως αυτός αποτυπώνεται στη μουσική παραγωγή. Είναι ένα “ραδιοφωνικό μιούζικαλ” (ή αλλιώς “album musical”), δηλαδή μία μουσική παράσταση που αποδίδεται χωρίς οπτικά στοιχεία. Μοιάζει με την ηχογράφηση ενός μιούζικαλ, με θεματικό δίσκο (concept album) ή με μουσικό audiobook.
Το έργο αυτό επιδιώκει, μεταξύ άλλων, να αναδείξει το σεξισμό στην ελληνική κοινωνία, όπως αυτός αποτυπώνεται στη μουσική παραγωγή. Παίρνει αποσπάσματα από στίχους γνωστών τραγουδιών και τα εντάσσει σε διαλόγους της σύγχρονης καθημερινότητας, σε μια προσπάθεια να αναδείξει το πραγματικό τους περιεχόμενο, τα μηνύματα που ρητά φέρουν, καθώς και τις συνέπειες που αυτά έχουν. Έτσι λοιπόν σε ένα διάλογο του μιούζικαλ, την στιγμή που ένας χαρακτήρας ετοιμάζεται να ξεστομίσει μία σεξιστική φράση, η μουσική μεταλλάσσεται στιγμιαία σε ένα γνωστό κομμάτι και ο χαρακτήρας τραγουδάει τον αντίστοιχο στίχο.
Το μιούζικαλ γίνεται εθελοντικά από όσες και όσους συντελούν στη δημιουργία του με σκοπό την όσο πιο ευρεία, δωρεάν διανομή του στο κοινό.»
Δυσήνιος Ίππος 