Λίγοι μήνες έχουν περάσει από όταν ήρθε στο φως η υπόθεση βιασμού και μαστροπείας ανήλικου κοριτσιού στον Κολωνό από τον παιδοβιαστή και προαγωγό Μίχο. Η υπόθεση έχει να κάνει με ένα 12χρονο κορίτσι που στα χέρια του 53χρονου επιχειρηματία Ηλία Μίχου, φανατικού νεοδημοκράτη, συνδεδεμένου στενά με αστυνομικούς διοικητές (ΑΤ Κολωνού), δημοσιογράφους και εκκλησιαστικούς παράγοντες, βίωσε την απόλυτη κόλαση. Κατ΄εξακολούθηση βιασμοί, σωματική και ψυχολογική κακοποίηση, απειλές, είναι λίγη μόνο από την φρίκη που βίωνε η ανήλικη.
Πιο συγκεκριμένα τον Σεπτέμβρη του 2022 η μητέρα της 12χρονης καταγγέλλει τον Ηλία Μίχο για όλα όσα έκανε στην κόρη της. Το κράτος όμως, δεν παύει να την θεωρεί ύποπτη για συνέργεια με τον παιδοβιαστή Μίχο, την συλλαμβάνει και την κρατά φυλακισμένη στο κατάστημα κράτησης του Κορυδαλλού, μέχρι και σήμερα. Παρ’ όλο που τα παιδιά της καταθέτουν πως δεν είχε καμία σχέση το κράτος παραβλέπει τις καταθέσεις τους και την κράτα έγκλειστη ενώ δεν κάνει το ίδιο στις καταθέσεις και μαρτυρίες απέναντι σε κακόποιητές, βιαστές και κυκλώματα trafficking. Ο κρατικός μηχανισμός για ακόμη μια φορά στοχεύει στην τρομοκράτηση της μητέρας αυτής, αλλά και κάθε μητέρας που πρόκειται να καταγγείλει και να υπερασπιστεί τα παιδιά της απέναντι σε ένα κύκλωμα καταπίεσης, κακοποίησης και βιασμών, απέναντι σε ένα κύκλωμα που θρέφεται από την ίδια την κυριαρχία. Για αυτό άλλωστε επιχειρεί να μεταθέσει την ευθύνη από τους πραγματικούς θύτες στην ίδια την μάνα, μετατρέποντάς την ως βασική υπαίτια.
Σήμερα η μητέρα της ανήλικης αιτείται αποφυλάκιση με περιοριστικούς όρους μερικούς μήνες μετά την σύλληψή της. Όμως στις 24 Ιανουαρίου από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών το αίτημα της απορρίπτεται και η ίδια αποφασίζει την έναρξη απεργίας πείνας με στόχο την αλλαγή της απόφασης και την δυνατότητα να βρεθεί κοντά στο παιδί της. Το κράτος βέβαια, παρά τις πιέσεις της ίδιας της μητέρας, των συνηγόρων της και του κινήματος αλληλεγγύης προς την υπόθεση της 12χρονης, κρατάει ακόμα τη μητέρα στη φυλακή, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, με πρόσχημα ότι, αν γυρίσει στο σπίτι, θα κάνει κακό στα παιδιά της ενώ παράλληλα η υπόθεση εξάρθρωσης του κυκλώματος traffiking προχωράει με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς και πλέον τείνει να μείνει στα χαρτιά.
Ο κρατικός μηχανισμός φυσικά, δεν βοηθά σε καμία περίπτωση την ίδια την 12χρονη και την οικογένειά της, όπως δεν έχει βοηθήσει σε τόσες και τόσες άλλες υποθέσεις τις γυναίκες, που βιώνουν την φρίκη της πατριαρχίας, που βιάζονται και κακοποιούνται. Μάλιστα στην περίπτωση της ανήλικης στον Κολωνό, επιβεβαιώνεται περίτρανα η υποκρισία του, όταν η υφυπουργός εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου, δίνει στην δημοσιότητα τον τόπο κατοικίας και προσωπικά δεδομένα της 12χρονης, ενώ διατυμπανίζει ψευδώς την διασφάλιση της εκπαίδευσης, της απαραίτητης φροντίδας της ψυχικής υγείας και της οικονομικής εξασφάλισης της οικογένειάς της. Όπως στην υπόθεση της 19χρονης στην Ηλιούπολη ή της Γεωργίας Μπίκα στην Θεσσαλονίκη, έτσι και εδώ το κράτος συγκαλύπτει τους βιαστές – παιδοβιαστές, προτάσσοντας μέσω των κυρίαρχων ΜΜΕ ένα προσωπείο δήθεν βοήθειας και στήριξης των «θυμάτων», ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα με τους μαφιόζους, τους μπάτσους και τα αφεντικά. Άλλωστε η εξουσία, στο επίπεδο της εργασιακής εκμετάλλευσης και της σεξουαλικής επιβολής, που διαθέτουν τα εκάστοτε κυκλώματα, στα οποία εμπλέκονται κατά βάση επιχειρηματίες, μεγαλοαφεντικά, παράσιτα-γόνοι μεγαλοαστικών οικογενειών και μαφίες, είναι μία συνθήκη που οι κρατικοί θεσμοί γνωρίζουν και καλύπτουν αφού αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι για την διαιώνισή τους, όπως ακριβώς συμβαίνει και με την ίδια την πατριαρχία που θέτει τα θεμέλια για την οικοδόμηση του κρατικού, καπιταλιστικού συστήματος.
Απέναντι στην πατριαρχία και το ευρύτερο κυρίαρχο σύστημα έχουμε μόνο τον διαρκή και συνολικό αγώνα που δίνουμε καθημερινά ενάντια στην καταπίεση, την εκμετάλλευση και την υποτίμηση της ζωής μας ως αναρχικές, ως αγωνιζόμενες και ως γυναίκες. Οφείλουμε να στεκόμαστε πλάι σε κάθε μητέρα και γενικότερα γυναίκα που επιλέγει να σταθεί απέναντι στην βαναυσότητα του πατριαρχικού – εξουσιαστικού κόσμου. Κι ετούτη την βαναυσότητα και την φρίκη είναι που αν οργανωθούμε και την απαντήσουμε στον δρόμο, μαχητικά κι αδιαμεσολάβητα, θα την συνθλίψουμε.
Θένια Π.
Δυσήνιος Ίππος 