Το τελευταίο διάστημα, ερχόμαστε αντιμέτωποι-εκτός των άλλων- με ένα νέο κύμα ακρίβειας σε μια σειρά βασικών βιομηχανικών και καταναλωτικών ειδών, μεταξύ των οποίων κεντρική θέση κατέχουν τα τρόφιμα, το ρεύμα και τα καύσιμα. Οι τεράστιες αυτές αυξήσεις σε μια σειρά στοιχειωδών αγαθών που είναι αναγκαία για την επιβίωση, σηματοδοτούν μια έμμεση μείωση των μισθών, σε μια περίοδο μάλιστα που οι μισθοί είναι ήδη στα τάρταρα και οι άνεργοι στη χώρα ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο.
Μέσα σε αυτή τη συνθήκη ακραίας ακρίβειας, που επηρεάζει εδώ και μήνες τις ζωές και την καθημερινότητά μας, αυτή η ακρίβεια έρχεται να αγγίξει και τις διακοπές μας. Αφενός οι τιμές των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων έχουν ανέβει κατακόρυφα και αφετέρου η τιμή της βενζίνης ανεβαίνει συνεχώς, καθιστώντας αδύνατες τις διακοπές για την κοινωνική πλειοψηφία.
Ταυτόχρονα, από τις αρχές του καλοκαιριού παρατηρείται όλο και εντεινόμενη επίθεση στην ελεύθερη κατασκήνωση σε όλα τα μέρη της Ελλάδας με διαρκείς επιδρομές μπάτσων σε περιοχές όπου «παραδοσιακά» γίνεται ελεύθερη κατασκήνωση, με επιβολές προστίμων και ανακοινώσεις των τοπικών αρχών πως δε θα δεχτούν ελεύθερη κατασκήνωση φέτος.
Aς ξεκινήσουμε από τα βασικά, η ελεύθερη κατασκήνωση είναι δικαίωμα. Ο φυσικός πλούτος δεν ανήκει σε κανέναν άλλον παρά μόνο σε εμάς και η αξιοποίηση του είναι υπόθεση μόνο των ανθρώπων της τάξης μας και της κοινωνικής πλειοψηφίας. Φυσικά, πάντα με την παραδοχή πως η αξιοποίηση αυτή πρέπει να συνοδεύεται από τον απόλυτο σεβασμό στη φύση και τις τοπικές κοινωνίες αλλά και τους άτυπους κανόνες της ελεύθερης κατασκήνωσης και της ελεύθερης συμβίωσης.
Έτσι, ο στόχος της επίθεσης αυτής είναι διττός. Αφενός, η -για τόσα χρόνια- αξιοποίηση από τον κόσμο του φυσικού κόσμου και η γνωριμία μαζί του επιτρέπει πιο εύκολα σήμερα την εμπορική δραστηριότητα -εφόσον εξαφανιστεί η δυνατότητα ελεύθερης κατασκήνωσης- την ίδια ώρα που μας εγκλωβίζει σε μία συνθήκη ζωής στην οποία το μόνο που μας επιτρέπει είναι να εργαζόμαστε και κάποιοι άλλοι να αντλούν υπεραξία στις πλάτες μας και αφετέρου εμποδίζει σήμερα την γνωριμία με τόπους απόμερους καθιστώντας αδύνατο να βρεθούν δυνητικά άνθρωποι να παλέψουν γι αυτούς, όταν αποφασίσει το κεφάλαιο να τους εκμεταλλευτεί.
Από την άλλη, η επιλογή της ελεύθερης κατασκήνωσης για τις διακοπές μας δεν είναι επιλογή αμιγώς οικονομικής ανάγκης, την οποία κάνουμε επειδή μας επιτρέπεται. Είναι και μία συνειδητή επιλογή πως δικαιούμαστε να κάνουμε ελεύθερη κατασκήνωση γιατί δικαιούμαστε να κάνουμε ελεύθερες διακοπές στα μέρη που ανήκουν πρώτα από όλα σε εμάς. Η φύση, οι παραλίες, τα δάση είναι όλα μέρη δικά μας που η εξουσία τα μαθαίνει μόνο όταν πρόκειται να τα αξιοποιήσει για να παράξει κέρδος από την εκμετάλλευσή τους.
Σήμερα, λοιπόν, που η ελεύθερη κατασκήνωση δέχεται μια εκ νέου επίθεση, σε συνδυασμό με την ακρίβεια που επηρεάζει όλες τις πτυχές της ζωής μας, είναι σημαντικό να υπερασπιστούμε την επιλογή αυτή. Οι επιδρομές των μπάτσων, η επιβολή προστίμων ή και διώξεων δεν πρέπει να μας αποτρέπουν από την επιλογή της ελεύθερης κατασκήνωσης καθώς πάντα η επιλογή αυτή έφερε αυτόν τον «κίνδυνο». Αντιθέτως, πρέπει να βρισκόμαστε εκεί, να μετατρέψουμε την ελεύθερη κατασκήνωση και τις ελεύθερες διακοπές σε ζήτημα αγώνα!
Μέσα σε ένα περιβάλλον ακραίας εργασιακής εκμετάλλευσης, καταστολής όποιου αντιστέκεται, αστυνομοκρατίας και ακρίβειας, η επίθεση στις ελεύθερες διακοπές έρχεται αφενός να μας εγκλωβίσει σε ζωές χωρίς ξεκούραση ενισχύοντας τον ευσεβή πόθο της κυριαρχίας να υπάρχουμε απλά για να είμαστε παραγωγικοί εργάτες και αφετέρου να αφήσει τους δημόσιους φυσικούς χώρους έρμαια σε επιχειρηματικά συμφέροντα.
Μπροστά σε αυτή την ιδιαίτερα ασφυκτική κατάσταση που διαμορφώνεται και βλέποντας ότι το άμεσο μέλλον μας επιφυλάσσει ακόμα πιο βαθιά φτώχεια και αποκλεισμούς, ο αγώνας ενάντια στο κυρίαρχο εκμεταλλευτικό σύστημα είναι πιο αναγκαίος από ποτέ!
Ελεύθερες διακοπές για όλους!
Ελεύθερη κατασκήνωση με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες για όλους!
Μαρία Μ.
Δυσήνιος Ίππος 