Μια φανταστική (;) ιστορία καταγραφής της μετατροπής μιας χώρας και του φυσικού της περιβάλλοντος σε τουριστικά θέρετρα για λίγους και σε “πράσινες” μπαταρίες ηλεκτρικής ενέργειας.
Τα χαράματα μιας πρωτομηνιάς του Αυγούστου, οι κάτοικοι της Αθήνας, αφού “αγιαστούν” από το ιερατείο της μητρόπολης Πειραιά, ξεχύνονται στον Σαρωνικό, πάνω σε σχεδίες από άδεια μπιτόνια βενζίνης, λάστιχα αυτοκινήτων και πλαστικά μπουκάλια. Πάνω σε κατάρτια από μπετόβεργες φουσκώνουν πανιά από ξεθωριασμένες πετσέτες θαλάσσης. Κουπιά από σκούπες, φαράσια και χέρια υποβοηθούν τους αδύναμους ανεμιστήρες μπαταρίας που παριστάνουν τις προπέλες.
Το ελληνικό κράτος δίνει την ευκαιρία στους νόμιμους και υγιείς “ημεδαπούς” παραθεριστές να διαγωνιστούν σε έναν ιστιοπλοϊκό αγώνα με έπαθλο μια θέση στις “Ελεήμονες Μαρίνες Αναψυχής” κάποιας ακτής του Αιγαίου.
Κατά την διάρκεια του αγώνα, τα σκάφη των “λαθροτουριστών” βυθίζονται από drones του λιμενικού και όσοι φτάνουν καθυστερημένα στον προορισμό τους υφίστανται βίαια push-backs από τους σεκιουριτάδες πεντάστερων ξενοδοχείων.
Πάνω σε μια από τις σχεδίες είναι αναγκασμένοι να συνυπάρχουν ο Κρόνος, η Ιφιγένεια, ο Οδυσσέας, η Αντιγόνη και ο Ιάσονας…
Καλή άνάγνωση και καλή λευτεριά !!!
Δυσήνιος Ίππος 