
Το επόμενο διάστημα θα κυκλοφορήσει η ανθολογία κείμενων του Κροπότκιν σχετικά με τον συνδικαλισμό. Κείμενα που γράφτηκαν από το 1881 μέχρι το 1912 αλλά παραμένουν σε μεγάλο βαθμό επίκαιρα. Μπορεί να γράφτηκαν σε μια άλλη εποχή και κάτω από διαφορετικές συνθήκες αλλά μέχρι και σήμερα αποτελούν χρήσιμο εργαλείο για τους αγωνιστές. Μέσα από την έκδοση του βιβλίου ευελπιστούμε να αναδείξουμε άγνωστες πλευρές της σκέψης του Κροπότκιν αλλά και να συμβάλουμε στον ευρύτερο διάλογο που πραγματοποιείται στο κίνημα σχετικά με τη συμμετοχή και το ρόλο των αναρχικών στα συνδικάτα. Να σκεφτούμε πάνω στις θέσεις του Κροπότκιν, για να ενισχύσουμε την οργάνωση της παρέμβασης των αναρχικών στα συνδικάτα αλλά και συνολικά την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος.
“Λέγεται συχνά πως: «Ο ρόλος μας είναι προδιαγεγραμμένος. Τη στιγμή που ο λαός θα πάρει τους δρόμους το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να στρέψουμε τον αγώνα προς τις πράξεις». Πολύ καλά λοιπόν! Αλλά οι μάζες πρέπει να ξέρουν ποιοι είμαστε· οι αναρχικοί θα πρέπει να έχουν το θάρρος να εμπλέκονται στον αγώνα· και όλα αυτά απαιτούν να έχουμε αφιερώσει από πριν πολύ χρόνο προς αυτή την κατεύθυνση.”
“Αν σταθούμε και σκεφτούμε πως μπορούν να αγωνιστούν οι εργάτες ενάντια στους εκμεταλλευτές τους, θα δούμε πως δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να γείρει την πλάστιγγα υπέρ τους περισσότερο, από ότι οι τεράστιες εργατικές ενώσεις που αγκαλιάζουν εκατομμύρια προλετάριων στον αγώνα ενάντια στα χιλιάδες και εκατομμύρια αποθέματα χρυσού που κατέχουν οι εκμεταλλευτές. Αυτό που χρειάζεται σήμερα περισσότερο απ’ όλα είναι άνθρωποι· άνθρωποι έτοιμοι να ριχτούν στη μάχη ενάντια στον εχθρό, έτοιμοι να τον οδηγήσουν στο τελευταίο του καταφύγιο.
Και πρέπει να εξασφαλίσουμε πως τέτοιοι άνθρωποι θα συναντηθούν, θα ενωθούν μεταξύ τους και θα υποστηρίξουν ο ένας τον άλλο.
Οφείλουν να έρθουν σε επαφή πάνω απ’ όλα μέσα στα συνδικάτα τους· χωρίς αυτό δεν μπορεί να υπάρξει αμοιβαία εμπιστοσύνη.
Και χωρίς αμοιβαία εμπιστοσύνη, δεν υπάρχει θάρρος, παρά μόνο ήττα!”