Ανακοίνωση – κάλεσμα στη διαδήλωση υπεράσπισης της δημόσιας υγείας

ΝΑ ΥΨΩΣΟΥΜΕ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ, ΤΑΞΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ, ΥΓΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Τα τελευταία δύο χρόνια βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια πρωτοφανή υγειονομική κρίση, η οποία έχει επιφέρει ανυπολόγιστες συνέπειες στην ζωή της κοινωνικής πλειοψηφίας. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, η πανδημία στη χώρα μας βρίσκεται στην κορύφωσή της· καθημερινά μετράμε νέα κρούσματα και θανάτους, με θύματα, φυσικά, όσους βρίσκονται στα κατώτερα οικονομικά στρώματα, οι οποίοι είναι πλήρως εκτεθειμένοι στην κρατική θανατοπολιτική.

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να παρουσιάσει ένα successstory, σύμφωνα με το οποίο η πανδημία οδεύει προς το τέλος της πέφτει στο κενό, καθώς η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Οι νεκροί πλέον ξεπερνάνε τους 22.000, ενώ καθημερινά δεκάδες συνάνθρωποί μας χάνουν τη ζωής τους εξαιτίας της εγκληματικής διαχείρισης που εφαρμόζει το κράτος, το οποίο στην παρούσα φάση έχει επιλέξει να υποβαθμίσει την επικινδυνότητα του ιού, καθιστώντας τον πλέον ως μια απλή γρίπη, και να εφαρμόσει μια άτυπη «ανοσία της αγέλης», η οποία όπως είναι προφανές οδηγεί στον θάνατο τους ανθρώπους που βρίσκονται στον πάτο της κοινωνικής και ταξικής πυραμίδας.

Το κράτος από την πρώτη στιγμή έδειξε το αντικοινωνικό του πρόσωπο, την παρασιτική του φύση και την πλήρη απροθυμία του να αντιμετωπίσει το ζήτημα της πανδημίας με γνώμονα την προστασία της ανθρώπινης ζωής. Αφού προηγουμένως η διαχρονική κρατική πολιτική είχε καταφέρει να υποβαθμίσει και να διαλύσει το δημόσιο σύστημα υγείας, εδώ και δύο χρόνια δεν έχει φροντίσει να λάβει κανένα μέτρο για την προστασία του κοινωνικού συνόλου και ιδιαίτερα των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων που είναι και αυτά που πλήττονται περισσότερο από την υγειονομική κρίση. Αντί να ενισχύσει το δημόσιο σύστημα υγείας και να προσλάβει υγειονομικούς, μετακινεί γιατρούς από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, ιδιωτικοποιεί την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και περνάει νόμους για την ιδιωτικοποίηση της υγείας· αντί να ανοίξει νέα νοσοκομεία (αρχίζοντας από όσα έκλεισαν τα προηγούμενα χρόνια), κλείνει νοσοκομεία εν μέσω πανδημίας, όπως συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες με το «Παίδων Πεντέλης»· αντί να επιτάξει τα ιδιωτικά νοσοκομεία, τα βοηθάει να πλουτίζουν σε βάρος της υγείας όλων μας· αντί να διαθέσει δωρεάν και επαναλαμβανόμενα διαγνωστικά τεστ σε όλους, μας αναγκάζει να πληρώνουμε δεκάδες ή εκατοντάδες ευρώ κάθε μήνα για την διενέργειά τους· αντί να λάβει μέτρα προστασίας στους χώρους εργασίας, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, αφήνει εργαζόμενους, μαθητές και φοιτητές εκτεθειμένους· αντί να αποσυμφορήσει τα Μ.Μ.Μ, αναγκάζει εκατομμύρια ανθρώπους να στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλο προκειμένου να μετακινηθούν· και ο κατάλογος των αντικοινωνικών και δολοφονικών μέτρων που αποτελούν κομμάτια του πάζλ της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας δεν έχει τέλος.

Αντί, λοιπόν, να αντιμετωπίσει ουσιαστικά την πανδημία, το κράτος επέλεξε να την διαχειριστεί με καθαρά ταξικούς και κατασταλτικούς όρους, επιβάλλοντας αλλεπάλληλα λοκ-ντάουν, κατασταλτικά χτυπήματα και περιορισμούς ενώ την ίδια στιγμή έδινε δισεκατομμύρια ευρώ για προσλήψεις αστυνομικών, πολεμικούς εξοπλισμούς και για την χρηματοδότηση των Μ.Μ.Ε. Σαν να μην έφτανε αυτό, εκμεταλλεύτηκε τη συνθήκη των απαγορεύσεων και την ένταση της καταστολής και έκανε την κρίση ευκαιρία προκειμένου να εφαρμόσει μια σειρά αντικοινωνικών νόμων που βρίσκονταν εδώ και δεκαετίες στην κορυφή της ατζέντας του, με χαρακτηριστικότερους όλων τους νόμους που καταργούν το οκτάωρο και ποινικοποιούν τον συνδικαλισμό, οξύνουν τους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση, απαγορεύουν τις διαδηλώσεις, οδηγούν στη λεηλασία του φυσικού κόσμου, διαλύουν και ιδιωτικοποιούν το Ε.Σ.Υ κ.ο.κ. Ακόμα και σήμερα, την στιγμή της κορύφωσης της πανδημίας, τα μέτρα που λαμβάνονται μόνο ως εγκληματικά μπορούν να χαρακτηριστούν. Η μείωση της καραντίνας για τους εργαζομένους στις πέντε μέρες δεν αποτελεί πραγματικά υγειονομικό μέτρο, αλλά έχει ως στόχο τόσο την εξοικονόμηση χρημάτων που δίνονται για τις αναρρωτικές άδειες, όσο και το να μην σταματήσει λεπτό να λειτουργεί η καπιταλιστική μηχανή. Το γεγονός δε ότι είμαστε όλοι αναγκασμένοι να ξοδεύουμε δεκάδες ή και εκατοντάδες ευρώ τον μήνα για να καλύπτουμε το κόστος των πανάκριβων διαγνωστικών τεστ, έρχεται να αναδείξει ακόμα περισσότερο τον ταξικό χαρακτήρα της διαχείρισης της πανδημίας από την πλευρά των κυρίαρχων, κάτι που παραδέχτηκε πρόσφατα ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος δήλωσε με περίσσεια αναλγησία πως: «Από θανάτους βεβαίως και τα πήγαμε χειρότερα αυτή τη χρονιά. Ωστόσο, κρατήσαμε την οικονομία ανοιχτή, δεν κάναμε lockdown, σώσαμε τον τουρισμό και είχαμε και μια ανάπτυξη εξαιρετικά υψηλή». Κατά τη διάρκεια όλου αυτού του διαστήματος, το κράτος, προκειμένου να αντλήσει κοινωνική συναίνεση και να μετακυλήσει τις ευθύνες που το βαραίνουν για τη δολοφονική διαχείριση της πανδημίας στις πλάτες της κοινωνικής βάσης, χρησιμοποίησε ως βασικό εργαλείο προπαγάνδας το αφήγημα της ατομικής ευθύνης. Σύμφωνα με αυτό, για τους χιλιάδες θανάτους δεν ευθύνεται η διάλυση της δημόσιας υγείας, τα μηδαμινά μέτρα προστασίας, και η θυσία των εργαζομένων στον βωμό της κερδοφορίας, αλλά η ευθύνη πέφτει άλλοτε στους διαδηλωτές και τους απεργούς, άλλοτε στους νέους και τους συνωστισμούς στις πλατείες, άλλοτε στους ίδιους του εργαζόμενους, άλλοτε στους ανεμβολίαστους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα του αφηγήματος της ατομικής ευθύνης και του κρατικού ανορθολογισμού αποτελεί το ζήτημα των εμβολιασμών και η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί εδώ και αρκετό καιρό σε σχέση με τους «αρνητές του εμβολιασμού». Από την πρώτη στιγμή, η κυβέρνηση εργαλειοποίησε το ζήτημα της πανδημίας και του εμβολιασμού και παρουσίασε το εμβόλιο ως την απόλυτη πανάκεια έτσι ώστε αφενός να βρει την τέλεια δικαιολογία προκειμένου να μην ενισχύσει το Ε.Σ.Υ και να μην προβεί σε κανένα άλλο ουσιαστικό μέτρο και αφετέρου, για να ρίξει το φταίξιμο για την πανδημία στους ανεμβολίαστους (φτάνοντας, μάλιστα, να μιλάει για πανδημία ανεμβολίαστων) και να καλλιεργήσει τον κοινωνικό κανιβαλισμό έτσι ώστε να μην στραφεί η κοινωνική οργή προς την πλευρά των πραγματικών ενόχων που δεν είναι άλλοι από το κράτος και το κεφάλαιο.

Είναι γεγονός, ότι όσο και αν το κράτος φαινομενικά φαίνεται να αντιμάχεται τους αντιεμβολιαστές, η πραγματικότητα είναι ότι το κράτος και το κεφάλαιο είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για τη γέννηση, τη διάδοση και τη διάχυση των διαφόρων θεωριών συνωμοσίας. Η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας που έχει ως μοναδικό γνώμονα την κερδοφορία του κεφαλαίου και τον έλεγχο της κοινωνικής πλειοψηφίας, οι παλινωδίες ως προς την λήψη των μέτρων και ο ανορθολογικός χαρακτήρας που είχαν τα περισσότερα από αυτά· η αμφισβήτηση της επικινδυνότητας του ιού από μια σειρά κρατών, μεταξύ των οποίων σήμερα και το ελληνικό· η συμπόρευση της, κρατικά διορισμένης, επιτροπής εμπειρογνωμόνων με τα κρατικά αφηγήματα (και σε αντιδιαστολή με τα αιτήματα των αγωνιζόμενων υγειονομικών)· η εργαλειοποίηση του εμβολιασμού και η χρησιμοποίησή του προκειμένου για να επιβληθούν πρόστιμα, να ενταθούν οι απολύσεις και η εργοδοτική τρομοκρατία· όλα αυτά και μια σειρά άλλων παραγόντων αποτελούν τους πραγματικούς υπαίτιους για την εμφάνιση των αντιδραστικών και αντικοινωνικών αυτών θεωριών. Επομένως, το κράτος όχι απλά δεν βρίσκεται σε σύγκρουση με τον ανορθολογισμό αλλά αντίθετα αποτελεί τον γεννήτορα και καλύτερο εκφραστή του. Οι διάφορες θεωρίες συνωμοσίας που έχουν αναπτυχθεί τον τελευταίο χρόνο έχουν συμπληρωματικό ρόλο ως προς τα κρατικά αφηγήματα και θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των ανθρώπων της κοινωνικής βάσης.

Αυτός ο συνασπισμός ακροδεξιών, θρησκόληπτων, φασιστών και αντι-ορθολογικών υποκειμένων που τοποθετείται στην πλευρά που αρνείται τον εμβολιασμό, λειτουργεί ως εφεδρεία για το κράτος προκειμένου να μετακινήσει την πολιτική ατζέντα από τα ζητήματα ουσίας (ενίσχυση του Ε.Σ.Υ, μέτρα προστασίας για τους εργαζομένους, εγκληματική κρατική διαχείριση πανδημίας κ.ο.κ) σε εντελώς παραπλανητικούς δρόμους που δεν συνδέονται με τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες και τον ταξικό αγώνα. Ενώ είναι προφανές ότι τα εμβόλια διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της πανδημίας και στην προστασία του κοινωνικού συνόλου, αυτός ο αντιδραστικός-αντικοινωνικός συνασπισμός επικαλείται την «ατομική επιλογή» και το δικαίωμα στην «αυτοδιάθεση» ως δήθεν προοδευτικά ή ακόμα και ριζοσπαστικά αιτήματα. Η επίκληση όμως των ατομικών ελευθεριών χωρίς αυτές να συνδέονται με τις αξίες της κοινωνικής αλληλεγγύης δεν είναι σε καμία περίπτωση μια ριζοσπαστική θέση. Η αντίληψη που τοποθετεί το ατομικό συμφέρον πάνω και έξω από το συλλογικό βρίσκει τον καλύτερο ιδεολογικό της εκφραστή στο νεοφιλελεύθερο-καπιταλιστικό σύστημα και σε καμία περίπτωση δεν συνδέεται με τα προτάγματα των κοινωνικών-ταξικών κινημάτων. Τα δύο χρόνια της πανδημίας και της εγκληματικής της διαχείρισης από το κράτος έχουν αποδείξει περίτρανα πως το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας, αλλά το μόνο που μπορεί να υποσχεθεί είναι η φτώχεια, η εξαθλίωση, η εκμετάλλευση και ο θάνατος. Την στιγμή που ο ιός μαστίζει την ανθρωπότητα και το δημόσιο σύστημα υγείας βρίσκεται για άλλη μια φορά υπό κατάρρευση· την στιγμή που οι άνθρωποι της κοινωνικής βάσης, οι εργαζόμενοι και οι φτωχοί οδηγούνται στον θάνατο ενώ οι πλούσιοι για άλλη μια φορά βλέπουν τις περιουσίες τους να αυξάνονται· την στιγμή που αντιλαμβανόμαστε πως το ίδιο το σύστημα είναι αυτό που γεννάει τις κρίσεις, είτε αυτές είναι κοινωνικές, είτε οικονομικές, είτε υγειονομικές· ακριβώς αυτή την στιγμή οφείλουμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να δράσουμε. Σήμερα, είναι πιο αναγκαίο από ποτέ το κίνημα, και ιδιαίτερα οι αναρχικοί, να οργανωθούμε σε κάθε κοινωνικό πεδίο και να βρεθούμε στους δρόμους έτσι ώστε να καταδείξουμε τους πραγματικούς ενόχους για την εγκληματική διαχείριση της πανδημία, να υπερασπιστούμε τις ανάγκες των εκμεταλλευόμενων και να εξαπολύσουμε την αντεπίθεσή. Το κοινωνικό και ταξικό κίνημα, οι εργαζόμενοι και το σύνολο της αγωνιζόμενης κοινωνίας από την πρώτη στιγμή αντιλήφθηκαν την σοβαρότητα της κατάστασης, σήκωσαν στις πλάτες τους την πανδημία, έστησαν δίκτυα αλληλεγγύης και διεκδίκησαν την αντιμετώπιση της πανδημίας με πυξίδα την αλληλεγγύη και όχι τα κέρδη των αφεντικών. Σε αυτή την κατεύθυνση οφείλουμε να συνεχίσουμε, οικοδομώντας ένα πλατύ και ριζοσπαστικό κίνημα που θα τοποθετεί στο κέντρο του τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, που θα αγωνίζεται για την υπεράσπιση των ταξικών μας συμφερόντων και των κεκτημένων μας. Οφείλουμε να απλώσουμε χέρι βοηθείας σε όσους το έχουν ανάγκη, να βάλουμε φρένο στην προσπάθεια των κυρίαρχων να αποκλείσουν τους ανθρώπους της τάξης μας από την πρόσβαση στην υγεία και σε όλα τα στοιχειώδη κοινωνικά αγαθά και να διεκδικήσουμε υγεία, τροφή, στέγαση για όλους. Και προκειμένου να το πετύχουμε αυτό θα πρέπει να έχουμε πάντα το βλέμμα μας στραμμένο προς την κοινωνική επανάσταση, την μοναδική ρεαλιστική αντιπρόταση που μπορεί να γκρεμίσει τον κόσμο του κράτους και του κεφαλαίου και να οδηγήσει στη δημιουργία μιας κοινωνίας που θα βασίζεται στις θεμελιώδεις αξίες της αλληλεγγύης, της ισότητας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.

Η ΖΩΗ, Η ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΥΗ ΤΟΥ ΕΣΥ-ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΤΙΣ 22/1 ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΙΣ 12.00

αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος» και συντρόφισσες/σύντροφοι