Το βράδυ της Παρασκευής 22 Οκτώβρη, οι ένστολοι δολοφόνοι της ΕΛΑΣ εκτελούν εν ψυχρώ τον 18χρονο Ρομά, Νίκο Σαμπάνη. Αδειάζουν επάνω στο κορμί εκείνου και του επίσης άοπλου φίλου του, που επέζησε, τουλάχιστον 4 γεμιστήρες των υπηρεσιακών τους όπλων. Πιο συγκεκριμένα οι μπάτσοι της ομάδας ΔΙΑΣ της Δυτικής Αττικής, στις 22/10 καταδίωξαν από το Ρέντη μέχρι το Πέραμα τρείς νεαρούς Τσιγγάνους οι οποίοι δεν σταμάτησαν για αστυνομικό έλεγχο, όπως τους ζητήθηκε. Στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από το ανθρωποκυνηγητό που εξαπέλυσαν τα ένστολα τσιράκια του κράτους εναντίον τους εγκλωβίστηκαν σε σημείο της οδού Ελπίδος στο Πέραμα. Τότε οι μπάτσοι της ομάδας ΔΙΑΣ με πρόφαση την άμυνα απέναντι στον τεράστιο κίνδυνο μιας παρέας άοπλων νέων πυροβόλησαν 38 φορές με αποτέλεσμα να στερήσουν την ζωή από τον 18χρονο Νίκο Σαμπάνη, πατέρα 2 παιδιών. Η αιτία; Ένα κλεμμένο αυτοκίνητο.Μια ολάκερη ζωή για ένα ανούσιο υλικό αγαθό.
Μιλάμε για μια περίοδο που η αστυνομική αυθαιρεσία, η βία της καταστολής στους δρόμους και τις πλατείες ολοένα και εντείνεται. Δακρυγόνα, μελανιές από γκλομπ, ευθύβολες κρότου λάμψης, σπασμένα κεφάλια, χέρια, κομμένες ανάσες από πατημένα κορμιά στον δρόμο. Είναι λοιπόν ολοφάνερο πως τόσον καιρό ο αέρας μυρίζει θάνατο από την πλευρά του κράτους και της αστυνομίας, και να που τελικά φτάσαμε για ακόμη μια φορά στο σημείο να μιλάμε για νεκρό από αστυνομικά πυρά.
Όμως ο κρατικός μηχανισμός μέσα από τα ΜΜΕ και τις μετέπειτα ανακοινώσεις της ΕΛΑΣ επιχείρησε ξανά να ξεπλύνει το αίμα του νεκρού Ρομά από τα χέρια των μπάτσων εκτελεστών του. Ξεκίνησε απευθείας έτσι μια διαδικασία συγκάλυψης των 7 δολοφόνων. Δημιουργήθηκε στα δημοσιογραφικά πάνελ, ένα κλίμα δικαιολόγησης των δολοφονικών πυρών, αφού οι 3 νεαροί παρουσιάστηκαν ως «σεσημασμένοι επικίνδυνοι εγκληματίες» με έμφαση στην τσιγγάνικη ταυτότητά τους, η οποία σχολιάστηκε αναλόγως, ενισχύοντας την εδώ και χρόνια ρατσιστική αντιμετώπιση του κράτους απέναντι στους Ρομά. Κι όλα αυτά λες και η ζωή ενός τσιγγάνου, ενός ληστή έστω, αξίζει να αφαιρεθεί με το «έτσι θέλω» ορισμένων φασιστοειδών. Τέλος με το ψέμα πως τραυματίστηκαν οι 7 αστυνομικοί ντύθηκε ακόμα πιο περίτεχνα η δολοφονία με την πρόφαση της άμυνας, κάτι το οποίο όμως διαψεύδουν οι καταγεγραμμένες συνομιλίες από τους ασυρμάτους των ίδιων των δολοφόνων-μπάτσων.
Ας μην εστιάζουμε, παρόλα αυτά, μονάχα στους 7 φυσικούς αυτουργούς αυτής της στυγνής δολοφονίας, γιατί πίσω από τα πιόνια κρύβεται πάντα εκείνος που τα κινεί και αυτός δεν είναι άλλος από το ίδιο το κράτος. Εδώ και καιρό οι φασιστικές κρατικές συμμορίες φέρνουν βόλτες στα στενά, βρίσκονται σε κάθε γωνία, χτυπούν, καταδιώκουν και να που τελικά δολοφονούν ξανά. Μα όλα αυτά γίνονται με την συναίνεση και την δημόσια αποδοχή από τους επίσημους εκφραστές της εξουσίας. Χαρακτηριστικό είναι πως ο ίδιος ο υπουργός δημόσιας τάξης Τ. Θεοδωρικάκος επιβράβευσε τους μπάτσους με την επίσκεψή του στο «κρατητήριο» για την ψυχραιμία και τον επαγγελματισμό τους, ο Άδωνις Γεωργιάδης από την άλλη, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, δήλωσε πως η ελληνική αστυνομία έδρασε πολύ σωστά, ενώ η αστική δικαιοσύνη έδειξε ακόμα μια φορά πως διενεργεί πλήρως εναρμονισμένη με τις κρατικές επιταγές, αφού την Τετάρτη 27/10 ήταν ομόφωνη η απόφαση εισαγγελέα και ανακριτή μετά την απολογία των 7 δολοφόνων ώστε να αφεθούν ελεύθεροι χωρίς περιοριστικούς όρους.
Σήμερα λοιπόν, είναι πιο επιτακτικό από ποτέ, να μην συνηθίσουμε τον θάνατο γιατί τόσον καιρό ζούμε στην εποχή των νεκρών. Στην εποχή των νεκρών από την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, στην εποχή των νεκρών προσφύγων και μεταναστών, στην εποχή των νεκρών εργατών, των νεκρών γυναικών. Πολλές φορές έχουμε πει πως το κράτος και ο καπιταλισμός ορθώνουν και θρέφουν διαρκώς έναν κόσμο γεμάτο θάνατο για όλους εμάς, όλους εμάς που ανήκουμε στην τάξη των καταπιεσμένων. Οφείλουμε να αντισταθούμε σε αυτόν τον σάπιο κόσμο, στον ζόφο και την καταπίεση, οφείλουμε να ξεσηκωθούμε. Στον καιρό των δολοφόνων, να προτάξουμε ξανά την ζωή. Να οργανωθούμε και να περάσουμε επάνω από τον κόσμο τους. Να οργανωθούμε και να φτιάξουμε τον δικό μας ελεύθερο κόσμο, ποτισμένο με θέληση για ζωή.
Θένια Π.
Δυσήνιος Ίππος 