Η επίθεση του κράτους σε βάρος της δημόσιας υγείας συνεχίζεται με διαρκώς αυξανόμενη ένταση. Τα τελευταία χρόνια, όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις, έχουν καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να υποβαθμίσουν την δημόσια υγεία και να την παραδώσουν στα χέρια του κεφαλαίου και των ιδιωτικών συμφερόντων. Οι συγχωνεύσεις και το κλείσιμο πολλών περιφερειακών νοσοκομείων που έλαβαν χρόνια τα προηγούμενα χρόνια, η διαχρονική άρνηση του κράτους να ενισχύσει το Ε.Σ.Υ, να προσλάβει προσωπικό και να βελτιώσει τις υποδομές, ακόμη και σε περίοδο πανδημίας, η ανυπαρξία της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και μια σειρά άλλων καταστάσεων που επικρατούν στον χώρο της υγείας είναι όλα αποτέλεσμα της επιδίωξης των οικονομικών και πολιτικών ελίτ να «τελείωνουν» με το δημόσιο σύστημα υγείας προκειμένου να μπορέσουν να το αντικαταστήσουν με ένα σύστημα που θα υπόκειται στις ορέξεις της αγοράς.
Τις τελευταίες εβδομάδες, διάφοροι κρατικοί αξιωματούχοι, μεταξύ των οποίων ο ίδιος ο πρωθυπουργός αλλά και η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας, έχουν προβεί σε μια σειρά ανακοινώσεων σχετικά με τις νέες αλλαγές που πρόκειται να πραγματοποιηθούν στον χώρο της υγείας. Οι αλλαγές αυτές μπορούν να συμπυκνωθούν στα παρακάτω σημεία: α) αντικατάσταση της δημόσιας πρωτοβάθμιας περίθαλψης από ένα σύμπλεγμα ιδιωτικών κέντρων, κάτι που οδηγεί σε πλήρη ιδιωτικοποίηση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας β) αξιολόγηση νοσηλευτικών ιδρυμάτων με σκοπό την κατηγοριοποίηση, την υποβάθμισή και εν τέλει τη συγχώνευση και το κλείσιμο όσων δεν καταφέρουν να βαθμολογηθούν επαρκώς και γ) αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας του ΕΟΠΠΥ, ο οποίος σύμφωνα με τον Υπουργό Υγείας «πρέπει να αρχίσει να λειτουργεί με όρους ασφαλιστικής εταιρείας».
Γίνεται φανερό πως η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε τρόπο να υποβαθμίσει ακόμα περισσότερο τη δημόσια υγεία, να εισάγει από την πίσω πόρτα τις ιδιωτικοποιήσεις και να οδηγηθούμε με αυτό τον τρόπο στην πλήρη ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας. «Το Εθνικό Σύστημα Υγείας, συνολικά, δεν είναι αναγκαστικά κρατικό σύστημα υγείας», δήλωσε άλλωστε πριν από λίγες μέρες ο Υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης, εννοώντας βέβαια ότι το σύστημα υγείας δεν θα πρέπει αναγκαστικά να είναι δημόσιο αλλά θα πρέπει να ρυθμίζεται από το κεφάλαιο και τους νόμους της αγοράς.
Η κρατική διαχείριση της πανδημίας και οι τελευταίες εξαγγελίες στον χώρο της υγείας, καθιστούν σε όλους σαφές ότι η υγεία για τους κυρίαρχους δεν αποτελεί αγαθό το οποία θα πρέπει να είναι προσβάσιμο σε όλους αλλά εμπόρευμα, στο οποίο θα πρέπει να έχουν πρόσβαση λίγοι προνομιούχοι. Σε μια περίοδο όπως η σημερινή, είναι χρέος όλων μας να υπερασπιστούμε τον δημόσιο χαρακτήρα της υγείας άλλα και κάθε άλλου κοινωνικού αγαθού. Οι άνθρωποι της κοινωνικής βάσης, οι εργαζόμενοι στην υγεία και η κοινωνία συνολικά, είναι αναγκαίο να ορθώσουμε αντιστάσεις, να μπλοκάρουμε τα σχέδια του κράτους και των καπιταλιστών και να αγωνιστούμε για την ανατροπή του υπάρχοντος εκμεταλλευτικού συστήματος που υπόσχεται μόνο εκμετάλλευση και θάνατο.
Ανδρέας Κ.
Δυσήνιος Ίππος 