Ο αγώνας των εκπαιδευτικών δεν θα λυγίσει από την κρατική τρομοκρατία

Ανάμεσα σ’ ένα κυκεώνα οδηγιών, εντολών και πρωτοφανούς γραφειοκρατίας,
εν μέσω πανδημίας και  με το βάρος της κρατικής ανευθυνότητας να πέφτει στις πλάτες μας, χαμένοι στις ΚΥΑ που διαδέχονται η μία την άλλη, τρέχοντας να καλύψουμε τα χιλιάδες κενά, το ΥΠΑΙΘ με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, αντί να ασχοληθεί με τα δεκάδες ζητήματα που προέκυψαν με το άνοιγμα των σχολείων, μας επαναφέρει το ζήτημα της εξωτερικής και εσωτερικής αξιολόγησης.

Όπως ήταν αναμενόμενο και έχοντας ως παρακαταθήκη την περσινή μας νίκη που μπλόκαρε στην πράξη την περαιτέρω προσπάθεια υποβάθμισης και κατηγοριοποίησης των σχολείων, σχεδόν το σύνολο των εκπαιδευτικών απείχαμε από όλες τις διαδικασίες αξιολόγησης κηρύσσοντας απεργία. Άμεσα και με fast track διαδικασίες, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘ αξιοποιώντας το πρόσφατα ψηφισμένο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη, αποφάσισε να προσβάλει την απεργία ως παράνομη και καταχρηστική. Χωρίς να πέφτουμε από τα σύννεφα, είδαμε πως οι δικαστικές αρχές έκαναν δεκτά τα ανεκδιήγητα επιχειρήματα του ΥΠΑΙΘ εις βάρος μας, δίνοντας το πράσινο φως για την παρανομοποίηση της απεργίας, η οποία όμως παραμένει νόμιμη και σε ισχύ μέχρι να εξεταστεί το εφετείο που έπεται. Παράλληλα, εξελίσσεται μια άνευ προηγούμενου επιχείρηση σπέκουλας και τρομοκράτησης εις βάρος του κλάδου με φήμες για κυρώσεις και περικοπή μισθού, έως και το πραγματικό τσάκισμα χιλιάδων συναδέλφων από τα ΜΑΤ στην Αθήνα και μάλιστα με εντολή αυτών που την ίδια στιγμή κάνουν πλάτες στο φασισμό, θρέφοντας τις νεοναζιστικές συμμορίες που αναδύονται ανά τόπους.

Συνάδελφοι, να συνεχίσουμε τον αγώνα μας ακόμη πιο δυναμικά μέχρι την τελική νίκη. Να στραφούμε στα σωματεία και τις συνελεύσεις μας, να οργανωθούμε στη βάση μακριά από γραφειοκρατικές λογικές που περιχαρακώνουν τον αγώνα και μας γυρνάνε σπίτι, να κουβεντιάσουμε ώστε να βρούμε πραγματικές απαντήσεις απέναντι στις κρατικές απειλές, να σκεφτούμε στη βάση προχωρήματος του αγώνα με όπλα μας τις γενικές απεργίες, ανοίγοντας τα ζητήματα της εκπαίδευσης πλάι στα ζητήματα της κοινωνικής και ταξικής ζωής που σήμερα όσο ποτέ βρίσκονται στο στόχαστρο. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας για όλους του λόγους. Γιατί τελικά αξιολόγηση σημαίνει υποταγή και υποταγή σημαίνει υποδούλωση σ’ αυτούς που επιτίθενται. Δεν θα το επιτρέψουμε!

Κυριακή Β. – εκπαιδευτικός