
Με τους μαζικούς και μαχητικούς εργατικούς αγώνες να περάσουμε στην αντεπίθεση και να βάλουμε μπροστά τις ανάγκες και τα συμφέροντά μας
Μέσα στον Σεπτέμβρη 115 διανομείς της e-food έλαβαν ενημέρωση από την εταιρεία σχετικά με τη μη ανανέωση της σύμβασής τους και την εκβιαστική μεταβολή της εργασιακής σχέσης σε «freelancer». Μια εργασιακή σχέση που βαφτίζει τον εργαζόμενο ως «συνεργάτη» ή «αυτοαπασχολούμενο» για να αποκρύψει την εξαρτημένη εργασία.
Oι απολύσεις, ουσιαστικά, των διανομέων, θα σήμαιναν την έναρξη ενός μεγάλου κύκλου απολύσεων και αλλαγής της εργασιακής συνθήκης που επικρατούσε στην e-food. Χιλιάδες εργαζόμενοι, αργά ή γρήγορα θα βρισκόντουσαν μπροστά στην εκβιαστική συνθήκη να αποδεχτούν την μη ανανέωση της σύμβασής τους και να εργαστούν ως «freelancer». Μια συνθήκη όπου η e-food θα γλίτωνε από τα εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των διανομέων. Άλλωστε, είναι γνωστά τα παραδείγματα αντίστοιχων εταιρειών από την Ευρώπη που εδώ και χρόνια έχουν επιβάλλει αυτή τη συνθήκη.
Η άμεση, πλατιά και μαχητική κινητοποίηση των εργαζομένων αναχαίτισε τα σχέδια της εταιρίας και έβαλε ένα πρώτο φραγμό στην εφαρμογή του αντεργατικού εκτρώματος του νόμου Χατζηδάκη που ψηφίστηκε πρόσφατα από την κυβέρνηση της ΝΔ.
Συνελεύσεις των εργαζομένων στην e-food ξεκίνησαν σε κάθε πόλη με τεράστια συμμετοχή. Συζητήσεις για το πως θα ανατραπούν τα σχέδια της εταιρίας πραγματοποιούνταν διαρκώς μεταξύ των εργαζομένων. Οι πρώτες σταγόνες μιας μεγάλης καταιγίδας μόλις είχαν πέσει. Τα ταξικά αντανακλαστικά των διανομέων, ήρθε να συμπληρώσει το τεράστιο κύμα αλληλεγγύης από τους υπόλοιπους εργαζόμενους και την κοινωνία.
Η e-food μέσα σε λίγες μέρες είδε τους εργαζόμενους να οργανώνονται στη βάση σε συνελεύσεις και σωματεία, να βαδίζουν στο δρόμο της διεκδίκησης, να κατεβαίνουν στο δρόμο κατά χιλιάδες και να αμφισβητούν συλλογικά και στην πράξη τα σχέδια της. Παράλληλα, είδε χιλιάδες ανθρώπους να συμπαραστέκονται στον αγώνα των διανομέων. Να μποϊκοτάρουν την εταιρία, να βγάζουν κείμενα αλληλεγγύης, να κατεβαίνουν στο δρόμο μαζί τους. Από τη μία οι εργαζόμενοι με τη συλλογική τους δράση έδειξαν την πραγματική τους δύναμη στην εταιρία, τρίζοντάς της τα δόντια και από την άλλη η εταιρία μέσω του μποϊκοτάζ που δεχόταν είδε τη φήμη και τα κέρδη της να πέφτουν κατακόρυφα.
Το κόκκινο ποτάμι των διανομέων που γέμισε τους δρόμους όλων των πόλεων στην στάση εργασίας έδωσε το στίγμα της αντεπίθεσης. Χιλιάδες εργαζόμενοι συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις έχοντας την καθολική στήριξη της κοινωνίας και των υπόλοιπων εργαζομένων. Οι υψωμένες γροθιές των διανομέων συναντούσαν τις υψωμένες γροθιές όσων περπατούσαν στο δρόμο και συμπαραστεκόντουσαν στον αγώνα τους. Και η καταιγίδα είχε αρχίσει.
Η εταιρία ήδη είχε αναδιπλωθεί εν μέσω των κινητοποιήσεων και της κατακραυγής. Το μήνυμα ήταν ένα «λάθος». Παρόλα αυτά το κόκκινο ποτάμι των εργαζομένων βρήκε την αστυνομία να προστατεύει τα γραφεία της e-food, ενώ τα στελέχη της εταιρίας αρνήθηκαν να συναντηθούν με τα σωματεία για να ακούσουν τα αιτήματα των εργαζομένων.
Η συνέχεια γνωστή… Η εταιρία αναδιπλώθηκε πλήρως και οι εργαζόμενοι πέτυχαν μια τεράστια νίκη, με την ικανοποίηση των αιτημάτων τους και ο συγκεκριμένος αγώνας έκλεισε με μια «πανηγυρική» απεργία και μοτοπορείες σε πολλές πόλεις.
Η νίκη των διανομέων της e-food αποτελεί μια τεράστια παρακαταθήκη για το ευρύτερο κοινωνικό και ταξικό κίνημα. Μια ανάσα για την εργαζόμενη πλειοψηφία και ένα σημάδι ελπίδας μέσα στη ζοφερή κατάσταση που επικρατεί και τις συνθήκες ήττας που κυριαρχούν εδώ και χρόνια. Το παράδειγμα του νικηφόρου αγώνα των διανομέων της e-food πρέπει να συνεισφέρει στην ευρύτερη προσπάθεια για την ανασυγκρότηση του ταξικού κινήματος και για το πέρασμα στην αντεπίθεση. Οι εργαζόμενοι όχι μόνο κατάφεραν να βάλουν φραγμό στα σχέδια της εταιρίας αλλά πέρασαν και στην αντεπίθεση βάζοντας ένα ευρύτερο πλαίσιο διεκδίκησης που συσπείρωσε το μεγαλύτερο κομμάτι των εργαζομένων του κλάδου και μπλοκάροντας την εφαρμογή ενός κατάπτυστου νόμου που επιτίθεται στα κοινωνικά και ταξικά κεκτημένα
Η οργάνωση των εργαζομένων, η συλλογική τους δράση και διεκδίκηση, η απειθαρχία στα σχέδια του κράτους και των αφεντικών σε συνδυασμό με την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη και το μποϊκοτάζ μπορεί να κάνει τους εργατικούς αγώνες νικηφόρους.
Οφείλουμε να συνεχίσουμε τον αγώνα που άρχισε με αφορμή της απολύσεις στην e-food, μπολιάζοντας τον με τα ευρύτερα αιτήματα και διεκδικήσεις των διανομέων για ένσημα βαρέα και ανθυγιεινά, για μέσα ατομικής προστασίας, για ασφάλιση, για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, για μόνιμη και σταθερή εργασία. Να συνδέσουμε τους αγώνες που πραγματοποιούνται στους χώρους εργασίας, να περάσουμε στην αντεπίθεση, να ανατρέψουμε τους αντεργατικούς-συνδικαλιστικούς νόμους, να κάνουμε τον συνδικαλισμό επικίνδυνο. Να βάλουμε στο προσκήνιο τις ανάγκες και τα συμφέροντά μας.
Να συνειδητοποιήσουμε τη συλλογική μας δύναμη και να δράσουμε. Στους δρόμους του αγώνα και της διεκδίκησης θα κριθεί το δίκιο.
Θωμάς Μ.