Έχουν περάσει λίγες μέρες που το Υπουργείο παιδείας ανακοίνωσε τις βάσεις εισαγωγής στα Πανεπιστημιακά ιδρύματα, τις πρώτες βάσεις εισαγωγής στο πλαίσιο του συστήματος της Ε.Β.Ε.(Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής) που συμπεριλήφθηκε στον τελευταίο αντιεκπαιδευτικό νόμο, μαζί με ένα σορό άλλες αντιδραστικές διατάξεις, έχοντας ως μοναδικό στόχο την περαιτέρω επίθεση στην κοινωνική βάση και τους καταπιεσμένους των εκμεταλλευόμενων τάξεων. Μαζί με την Ε.Β.Ε., σε μία κίνηση συνεργασίας κράτους και πανεπιστημιακών αρχών, είχε προηγηθεί μερικούς μήνες νωρίτερα, η μείωση των εισακτέων σε αρκετά πανεπιστημιακά τμήματα,που θα απέκλειε χιλιάδες μαθητές από την ακαδημαϊκή εκπαίδευση. Μα να που στο σήμερα οι ανακοινώσεις και οι εικασίες έγιναν πραγματικότητα..
Χιλιάδες μαθητές όχι μόνο δεν κατάφεραν να περάσουν στην σχολή προτίμησής τους αλλά δεν κατόρθωσαν να εισαχθούν σε κανένα πανεπιστημιακό τμήμα. Είδαμε μάλιστα σχολές, όπως το τμήμα Αρχιτεκτόνων μηχανικών της Ξάνθης, να μετατρέπονται σε σχολές-φαντάσματα, με την ανυπαρξία ουσιαστικά πρώτου έτους φοιτητών και άλλες με αριθμό επιτυχόντων μονοψήφιο ή στην καλύτερη τέτοιο που να φτάνει τα δεδομένα σχολικής τάξης. Χαρακτηριστικά οι νεοϊσαχθέντες Μηχανικοί Περιβάλλοντος στο Μεσολόγγι έφτασαν τους 4, στην Πάτρα ακόμα το τμήμα Γεωλογίας απέκτησε 11 μόνο πρωτοετείς φοιτητές και η αρχιτεκτονική σχολή απέκτησε 37 νέους φοιτητές. Πιο συγκεκριμένα, οι μαθητές που επιχείρησαν να εξεταστούν με στόχο την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ήταν 92.090 και εκείνοι που τελικά πέτυχαν τον στόχο τους έφτασαν τους 56.942, μιλάμε για ποσοστό 60%. Οι νέοι που δεν τα κατάφεραν, θα αναγκαστούν να καταφύγουν πιθανότατα σε κάποιο ΙΕΚ, ιδιωτικό κολλέγιο ή πρόγραμμα κατάρτισης, προφανώς επι πληρωμή και όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα θα καταλήξουν να αποτελούν την ακόμα περισσότερο, εκμεταλλευόμενη εργατική βάση στα χέρια των εκάστοτε αφεντικών. Ουσιαστικά ο στόχος του κρατικού, καπιταλιστικού συστήματος παίρνει σάρκα και οστά καθώς υποβαθμίζεται πλήρως η δημόσια παιδεία ενώ, την ίδια στιγμή, ενισχύεται ολοένα και περισσότερο το οποιοδήποτε ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα, μια στρατηγική που εξυπηρετεί ακόμα πιο πιστά τις ανάγκες και τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Παράλληλα, οι επιπτώσεις που θα επιφέρουν οι εκδικητικές αυτές αλλαγές στον τρόπο εισαγωγής στην ακαδημαϊκή εκπαίδευση δεν σταματούν στα παραπάνω. Ο ανταγωνισμός που αποτελεί κινητήριο δύναμη του κρατικού, καπιταλιστικού μοντέλου γιγαντώνεται μεταξύ των μαθητών. Οι εξετάσεις τείνουν να γίνονται ένα εξαιρετικά αιματηρό πεδίο μάχης όπου ο μαθητής με την πιο ισχυρή οικονομική υποστήριξη (φροντιστήρια, ιδιαίτερα μαθήματα κλπ) θα «περνάει πάνω» από τον συμμαθητή του που θα αποτελεί κομμάτι της τάξης των καταπιεσμένων. Όσο για τα πανεπιστημιακά τμήματα που κάθε χρόνο θα δέχονται ολοένα και λιγότερους νέους φοιτητές, το πιθανότερο σενάριο φαίνεται να είναι το «λουκέτο» και η συγχώνευσή τους με τα τμήματα ίσως μεγαλύτερων πόλεων, εξωθώντας ξανά τους μαθητές της διαρκώς εκμεταλλευόμενης τάξης στο περιθώριο, μιας και πιθανότατα δεν θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να ζήσουν και να σπουδάσουν μακριά από το σπίτι τους.
Είναι ξεκάθαρο, πως το μοντέλο που πάει να στηθεί για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση εντείνει ολοένα και περισσότερο τους ταξικούς φραγμούς, ενισχύοντας με κάθε τρόπο την παιδεία των λίγων και εκλεκτών, των προνομοιούχων. Στην συνολική αυτή επίθεση δεν μπορούμε παρά να απαντήσουμε με τον οργανωμένο αγώνα, στους δρόμους, στις σχολές, σε όλα τα πεδία. Το φοιτητικό αλλά και το μαθητικό κίνημα απέδειξε τους προηγούμενους μήνες, με τις εκατοντάδες καταλήψεις, τις διαδηλώσεις, τις συνελεύσεις, πως μπορεί δυναμικά να πάρει θέση και να ανατρέψει λίγο ή πολύ το υπάρχον. Η αναβολή της εισόδου των μπάτσων στα πανεπιστήμια, μέχρι νεωτέρας είναι ένα παράδειγμα ανατροπής, διαμέσου του αγώνα των φοιτητών. Να πάρουμε δύναμη από κάθε τέτοιο παράδειγμα και να συνεχίσουμε δυναμικά τον αγώνα ενάντια σε ότι μας καταπιέζει, σε ότι στερεί την ελευθερία μας.
Θένια Π.
Δυσήνιος Ίππος 