Οι μηχανές της «ανάπτυξης» λεηλατούν τη Γη. Αγώνας για τη Γη και την Ελευθερία. Αλληλεγγύη στους διωκόμενους αγωνιστές.
ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΒΟΥΝΑ ΧΩΡΙΣ ΑΙΟΛΙΚΑ-ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΡΑΦΑ
Στηρίζουμε την Πανελλαδική Διαδήλωση Υπεράσπισης των Αγράφων την ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΟΥΛΗ με προσυγκέντρωση στις 9.00 π.μ. στο αθλητικό πάρκο Καρδίτσας και μετάβαση στον Τύμπανο
αναρχική ομάδα “δυσήνιος ίππος”
Πάτρα, 14 Ιούλη 2021
“Οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες εν μέσω της εξελισσόμενης πανδημίας και εκμεταλλευόμενες το lockdown και τα μέτρα περιορισμού που είναι σε ισχύ για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα κάνουν χρυσές δουλειές, γεμίζοντας τις τσέπες τους και καταστρέφοντας τη φύση. Οι εργασίες μετατροπής πολλών βουνών σε απέραντα βιομηχανικά τοπία από τσιμέντο και ανεμογεννήτριες όχι μόνο δεν σταμάτησαν αλλά εντάθηκαν. Σε πολλές περιοχές όπου υπήρχαν δυναμικές αντιδράσεις κατοίκων ξεκίνησαν εργασίες καθώς μέσα στην συνθήκη της πανδημίας καθίσταται αρκετά πιο δύσκολο να εκδηλωθούν οι αντιστάσεις”.
“Οι μηχανές της «ανάπτυξης» λεηλατούν τη γη και διαλύουν τη ζωή μας. Σε δεκάδες σημεία της χώρας ξεδιπλώνεται η εγκληματική επιθετικότητα των «αναπτυξιακών» σχεδίων των καπιταλιστών. Σχεδίων που σε καμία περίπτωση δεν έχουν να κάνουν με τις ανάγκες των κοινωνιών αλλά αντίθετα αφορούν μόνο τη μεγέθυνση της κερδοφορίας των αφεντικών. Τα κεφάλαια πρέπει να κινούνται, η φύση να λεηλατείται, οι τοπικές κοινωνίες να δέχονται τις καταστροφικές συνέπειες των επενδυτικών σχεδίων και μια κάστα ισχυρών να γεμίζει τις τσέπες της. Ο ενεργειακός παροξυσμός χρησιμοποιείται ως άλλοθι για όλο και περισσότερες επενδύσεις, για νέους τρόπους καταστροφής και άντλησης κέρδους. Η περιβαλλοντική κρίση και η κλιματική αλλαγή, που είναι απότοκο του σημερινού κρατικού-καπιταλιστικού τρόπου οργάνωσης αυτής της κοινωνίας, χρησιμοποιείται ως αφορμή για το πλασάρισμα της «πράσινης» καταστροφής και κερδοφορίας.
Απέναντι όμως στα σχέδια κράτους και αφεντικών σε μια σειρά από μέτωπα ξεπηδούν οι αγώνες και οι κοινωνικές αντιστάσεις που επιχειρούν να βάλουν φραγμό στις μηχανές της «ανάπτυξης». Αγώνες που για να έχουν προοπτική πρέπει να βάλουν στο στόχαστρο τους πραγματικούς υπευθύνους και να μην πέφτουν στην παγίδα καλύτερης διαχείρισης ενός συστήματος που βασίζεται πάνω στη λεηλασία της φύσης και του ανθρώπου. Γιατί όσο και αν «πράσινο» βαφτίζεται μέσα στη συγκυρία το σύστημα αναζητώντας νέους τρόπους κερδοφορίας αλλά και άντλησης κοινωνικής συναίνεσης για τους εγκληματικούς σχεδιασμούς του, τόσο φαίνεται όλο και πιο έντονα ότι αυτό ευθύνεται, συντηρεί και δημιουργεί της καταστροφή της φύσης και τη διάλυση της ζωή μας. Πόσο πράσινη μπορεί να είναι στην πραγματικότητα η καύση σκουπιδιών στο Βόλο η οποία έχει γεμίσει με καρκίνο μια ολόκληρη πόλη και πόσο πράσινη είναι η ελάχιστη ενέργεια που παράγεται από τα αιολικά εργοστάσια που έχουν ισοπεδώσει κάθε βουνοκορφή;”
“Για να μπορέσουν αυτοί οι αγώνες να αναμετρηθούν με το κεντρικό ζήτημα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και να συγκρουστούν με τις επιταγές κράτους και κεφαλαίου σε μια σειρά από ζητήματα, οφείλουν να ξεπεράσουν την αποσπασματικότητα και την «τοπικότητα» τους. Γιατί κάθε σημείο που εκδηλώνεται αυτή η επίθεση και κάθε στοιχείο που βάλλεται προς αξιοποίησή του στο όνομα της ανάπτυξης είναι μέρος της ευρύτερης καταστροφής που υφίσταται το περιβάλλον και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Γιατί μόνο με τον συντονισμό και την ενοποίηση των επιμέρους αγώνων, με την ανάδειξη νέων μορφών και περιεχομένων, με το ξεπέρασμα της ανάθεσης και των αυταπατών περί καλύτερης διαχείρισης, τα κινήματα μπορούμε να βάλουμε φραγμό στον οδοστρωτήρα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και να συνεισφέρουμε στην όξυνση του αγώνα για την ανατροπή του χρεοκοπημένου αυτού συστήματος”.
“Για να υλοποιηθούν οι σχεδιασμοί του κράτους και των αφεντικών χρειάζεται και ο κατασταλτικός στρατός των ΜΑΤ που πολλές φορές χρησιμοποιείται ως ιδιωτική εταιρία φύλαξης εγκαταστάσεων. Χρειάζονται οι συλλήψεις και οι διώξεις σε βάρος αγωνιστών. Χρειάζονται οι ξυλοδαρμοί και οι βασανισμοί αγωνιστών και η τρομοκράτηση των κοινωνιών. Γιατί δεν μπορούν να επιβληθούν αλλιώς τα συμφέροντα μιας κάστας ισχυρών σε βάρος των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας. Για αυτό και η καταστολή είναι δομικό στοιχείο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Μιας ανάπτυξης που σημαίνει καταστροφή, ξεριζωμό, φτώχεια και άρα δεν μπορεί να μην επιστρατεύσει την βία για να επιβληθεί”.
“Από την πλευρά µας, µην προσδοκώντας τίποτε ουσιαστικό από τους θεσμούς και τους διαµεσολαβητές τους, και έχοντας βαθιά επίγνωση ότι οι λογικές ανάθεσης οδηγούν στην παραίτηση και την ήττα των κοινωνικών αγώνων, οργανώνουµε από τα κάτω τις αντιστάσεις µας στήνοντας αναχώµατα στην επέλαση κράτους και κεφαλαίου, µε σκοπό να πυκνώσουν οι δεσµοί αλληλεγγύης και συντροφικότητας των αγωνιζόµενων και να συντεθούν οι αρχές και οι θέσεις τους στην κατεύθυνση µιας συνολικότερης επιλογής ρήξης µε την εξουσία και τις αντικοινωνικές επιταγές της. Στηρίζουµε τις τοπικές πρωτοβουλίες αντίστασης οι οποίες είναι ουσιαστικές για τη δυναµική και την εξέλιξη του αγώνα, και απευθυνόµαστε ευρύτερα σε όλο τον κόσµο του αγώνα και την κοινωνία συνολικά πιστεύοντας ότι αυτοί οι αγώνες δεν αφορούν στενά τοπικά περιβαλλοντικά ζήτηµατα, αλλά ένα κεντρικό πολιτικό ζήτηµα.
Απέναντι στο δυστοπικό μέλλον που μας επιφυλάσσουν, υπάρχει η επιλογή της αντίστασης και του αγώνα. Να τους θυμίσουμε τι συμβαίνει όταν η κοινωνία παίρνει την κατάσταση στα χέρια της και αντιστέκεται μαζικά και μαχητικά στους σχεδιασμούς τους. Οι κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις είναι ζωντανές και θα νικήσουν!“
Αποσπάσματα από παλιότερα άρθρα που δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα Ζερμινάλ και ανακοινώσεις του “δυσήνιου ίππου” σχετικά με το ζήτημα της καταστροφής και λεηλασία της φύσης από το κράτος και το κεφάλαιο
Δυσήνιος Ίππος 