Μετάφραση από το βρετανικό αναρχικό portal Freedom News
Χθες (21/3) στο Μπρίστολ ξέσπασαν ταραχές, μια πρώτη περίπτωση νέων μορφών αντίστασης στο δρακόντειο Νομοσχέδιο για την Αστυνόμευση, το Έγκλημα και τις Καταδίκες των Δικαστηρίων. Ακολουθώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ήταν δύσκολο να εξηγήσουμε ακριβώς τί συμπεραίνει κανείς από τις εικόνες αντικειμενικά ήρεμων ανθρώπων που κάνουν λακτίσματα μπροστά από φλεγόμενα αστυνομικά αυτοκίνητα, από τόσα πολλά φλεγόμενα αστυνομικά αυτοκίνητα.
Αυτό που συνέβη στο Μπρίστολ ίσως δεν προκαλεί έκπληξη, αλλά θα μπορούσε επίσης να είχε συμβεί οπουδήποτε αλλού. Υπάρχει κοινωνική οργή εναντίον της αστυνομίας, τόσο για τον αστυνομικό που φέρεται να δολοφόνησε τη Sarah Everard (σ.τ.μ. Η Sarah Everard δολοφονήθηκε στις αρχές Μαρτίου τη νύχτα κάπου στο Λονδίνο. Απήχθη στο δρόμο γυρνώντας σπίτι με τα πόδια. Βασανίστηκε, δολοφονήθηκε επειδή ήταν μια γυναίκα που περπατούσε μόνη της στο δρόμο), όσο και για την καταστολή της ελευθερίας στη διαδήλωση . Υπήρξαν κινητοποιήσεις και πορείες σε όλη τη χώρα, στις οποίες συμμετείχαν χιλιάδες. Μια συλλογή υπογραφών που οργανώθηκε από το Δίκτυο Παρακολούθησης της Αστυνομίας προσέλκυσε σχεδόν 300.000 υπογραφές την περασμένη εβδομάδα. Όπως σημειώνει το τοπικό ριζοσπαστικό site Alternative Bristol:
“Μετά από έναν σκληρό χειμώνα εγκλεισμού και έντονου άγχους, πολλοί βλέπουν την κίνηση του Tory (συντηρητικό κόμμα) να εισαγάγει το νομοσχέδιο ως εντελώς κυνική και ως μια προσπάθεια να μετατραπούν οι προσωρινοί περιορισμοί λόγω κοραναϊού σε κάτι πιο μόνιμο, την ώρα που οι άνθρωποι παραμένουν περιορισμένοι από την απαγόρευση κυκλοφορίας. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες υπήρχε εμφανής θυμός κατά της κυβέρνησης και της αστυνομίας. Απόψε αυτός ο θυμός εξερράγη, και συνέβη στο Μπρίστολ, αλλά θα μπορούσε να ήταν οπουδήποτε.
Πρέπει να προσέξουμε όταν κάνουμε διακρίσεις μεταξύ των συγκρούσεων και των διαμαρτυριών που έλαβαν χώρα νωρίτερα την εβδομάδα. Κάτι τέτοιο θα έβαζε τα θεμέλια για τις αναπόφευκτες (πράγματι από χθες το βράδυ που έχουν ήδη ξεκινήσει) προσπάθειες να διαχωριστεί αυτό το νεογέννητο κίνημα στους «κακούς» ταραξίες και τους «καλούς» ειρηνικούς διαδηλωτές. Η αστυνομία έχει ποινικοποιήσει κατά κάποιο τρόπο κάθε αντίσταση στο νομοσχέδιο καταστολής της αστυνομίας. Στο Newcastle χθες η αστυνομία παρενόχλησε διαδηλωτές καθώς έβαζαν λουλούδια στη μνήμη της Sarah Everard. Μόλις πριν από μια εβδομάδα, η μητροπολιτική αστυνομία επιτέθηκε στις γυναίκες σε μια απολύτως ειρηνική διαμαρτυρία για την Everard, ακριβώς στις πρώτες στιγμές των ειδήσεων ότι ένας πρώην αξιωματικός είχε κατηγορηθεί για τη δολοφονία της Sarah. Και αυτή την εβδομάδα έχουν πραγματοποιηθεί διαδηλώσεις εναντίον της αστυνομίας.
Οι διαδηλώσεις στο Λονδίνο την Κυριακή και τη Δευτέρα έγιναν ως απάντηση στη βία της αστυνομίας στην ολονυχτία του περασμένου Σαββάτου. Στο Μπρίστολ ξέσπασαν συγκρούσεις όταν είχε ήδη αναπτυχθεί η αστυνομία, τα άλογα και τα σκυλιά.
Αυτό που έμοιαζε με ένα καρναβαλικό πάρτι και διαμαρτυρία στη Union Street / πάνω στο Castle Park στις 5μμ, εξελίχθηκε σε σοβαρές συγκρούσεις σήμερα το βράδυ κατά του αστυνομικού τμήματος Bridewell στο κέντρο της πόλης. […]Μέσα σε μια ώρα, αυτό κλιμακώθηκε καθώς η αστυνομία έφτασε με 6 φορτηγά 4 αστυνομικά οχήματα για να προστατεύσει το αστυνομικό τους τμήμα – και οι συγκρούσεις αναπτύχθηκαν καθώς οι διαδηλωτές αρνήθηκαν να διασκορπιστούν. Αργότερα, καθώς βράδιαζε, έφτασε περισσότερη αστυνομία με σκύλους, αλλά οι διαδηλωτές συνέχισαν να στέκονται στο έδαφος, και ορισμένοι απάντησαν στην πράξη στην χρήση αστυνομικής βίας.
Έχει ήδη γίνει λόγος για την στάση της «αριστεράς». Και ναι, ήταν τρομακτικό, αν δεν προκαλεί έκπληξη, το να βλέπουμε βουλευτές των Εργατικών, τόσο αργά να καταδικάζουν την αστυνομική βία της περασμένης εβδομάδας. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι ο σημερινός ηγέτης του εργατικού κόμματος κατέστειλε βίαια τους εξεγερμένους το 2011 όταν ήταν υπεύθυνος για τις δημόσιες διώξεις. Δυσανάλογες καταδίκες, 24ωρες δίκες και αυταρχισμός είναι στο ένστικτο του. Αυτό που δεν χρειαζόμαστε τώρα, είναι μια προσπάθεια απομάκρυνσης από την εξέγερση και στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να αντιπαρατεθούμε με αυτούς που προσπαθούν να το κάνουν.
Τι να κρατήσουμε από τις συγκρούσεις του Μπρίστολ; Πρώτον, θα πρέπει να κοιτάξουμε την υπάρχουσα υποδομή νομικής υποστήριξης για το κίνημα, κάτι που παρέχει μια θεμελιώδη αλληλεγγύη σε όσους έχουν υποστεί αστυνομική βία, είτε πρόκειται για σύλληψη, ποινικές κλήσεις, φυλάκιση σε αστυνομικά κελιά ή επίθεση. Ένα ενθαρρυντικό στοιχείο αυτού του τωρινού κινήματος ήταν ο κεντρικός ρόλος της νομικής βοήθειας, κάτι για το οποίο η αστυνομία δεν είναι καθόλου ευχαριστημένη. Δεύτερον, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η απεμπόληση της δυνατότητας της διαμαρτυρίας, η περιστολή θεμελιωδών ελευθεριών και οι αυξανόμενες περιοριστικές συνθήκες, θα κάνουν ολοένα και πιο συχνό αυτό που συνέβη στο Μπρίστολ. Η ίδια η αντίσταση δεν μπορεί να σταματήσει την ώρα που η κλιματική κρίση βαθαίνει, το κράτος συνεχίζει να σκοτώνει και η ανισότητα και η φτώχεια εξαπλώνονται. Προς το παρόν συνεχίζουμε να χτίζουμε το κίνημα που εχει ανάγκη η εποχή μας.
Δυσήνιος Ίππος 