Η απεργία της 26ης Νοέμβρη καλέστηκε σε μια συγκυρία όπου η έξαρση της υγειονομικής κρίσης και η πανδημία αναδεικνύουν με τον πιο ωμό τρόπο την εγκληματική, παρασιτική και αντικοινωνική φύση του κράτους, το οποίο αδιαφορεί για την ανθρώπινη ζωή και την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και ενδιαφέρεται μόνο για τη διαφύλαξη των προνομίων των ισχυρών και τη μεγιστοποίηση των κερδών των αφεντικών. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι διαδηλώσεις και οι διεκδικήσεις στοχοποιούνται ως υγειονομική βόμβα, ενώ η κρίση αξιοποιείται ως ευκαιρία για να προχωρήσουν χωρίς αντιστάσεις τα αντικοινωνικά σχέδια του κράτους και των αφεντικών.
Από νωρίς το πρωί, ολόκληρο το κέντρο της πόλης είχε καταληφθεί (για μια ακόμα φορά) από αστυνομικές δυνάμεις κάθε είδους με σκοπό να παρεμποδιστεί η διεξαγωγή των απεργιακών συγκεντρώσεων που είχαν καλεστεί στο Παράρτημα από αναρχικές συλλογικότητες (κάλεσμα του Δυσήνιου Ίππου/μέλους της ΑΠΟ και κάλεσμα της Ανοιχτής Συνέλευσης Αναρχικών Πάτρας) και την πλατεία Όλγας από οργανώσεις της Αριστεράς.
Ως απάντηση στην κατάληψη των ανακοινωμένων σημείων συγκέντρωσης, περίπου 40 αναρχικοί σύντροφοι και συντρόφισσες συγκεντρώθηκαν άμεσα στην πλατεία Αγίας Σοφίας, καλώντας δημόσια κόσμο να πλαισιώσει τη συγκέντρωση. Για περίπου μία ώρα μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα και φωνάζονταν συνθήματα, ενώ το πανό της συγκέντρωσης έγραφε “Την κρίση του κορωνοϊού να πληρώσουν τα αφεντικά”. Σύντομα, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις άρχισαν να μαζεύονται περιμετρικά της πλατείας.
Γύρω στις 12 παρα τέταρτο περίπου 60 σύντροφοι και συντρόφισσες ξεκίνησαν πορεία με σκοπό να προσεγγίσουν το αστυνομοκρατούμενο κέντρο της πόλης, σπέρνοντας πανικό στις αστυνομικές δυνάμεις που έτρεχαν να ανασυνταχτούν. Στη διασταύρωση της Κωνσταντινουπόλεως με τη Φαβιέρου διμοιρία της ΟΠΚΕ έθεσε φραγμό στη διαδήλωση. Με ψυχραιμία οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες ελίχθηκαν κινούμενοι προς την παρακείμενη λαϊκή αγορά που υπήρχε στην γειτονιά εκείνη την ώρα στην οποία εισήλθαν με παλμό και συνθήματα.
Οι μπάτσοι, σαστισμένοι, παρέμειναν σε απόσταση και η διαδήλωση ολοκληρώθηκε στο τέλος της λαϊκής, από όπου όλοι και όλες αποχώρησαν με ασφάλεια.
Εν μέσω πανδημίας και υγειονομικής κρίσης, την ώρα που το κράτος και τα αφεντικά εξαπολύουν μια ακόμα επίθεση ενάντια στην κοινωνία και τα εργατικά κεκτημένα, οφείλουμε να ανασυνταχτούμε, ξεπερνώντας τις αντικειμενικές δυσκολίες που υπάρχουν λόγω της επικινδυνότητας του ιού, αλλά και τις υποκειμενικές που μεθοδικά καλλιεργεί και εισάγει το κράτος αποσκοπώντας στην καταστολή των αντιστάσεων και τον έλεγχο του πληθυσμού. Τηρώντας όλα τα μέτρα αυτοπροστασίας του κοινωνικού συνόλου και με κύριο μέλημα την υπεράσπιση της ζωής όλων μας απέναντι στη θανατοπολιτική του κράτους και των αφεντικών, να επιχειρήσουμε να βγούμε ξανά στους δρόμους του αγώνα.
Να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου, με βασικό μέλημά την ευμάρεια και την εξυπηρέτηση της κοινωνίας και όχι μίας κάστας ισχυρών, που οδηγούν την ανθρωπότητα στην δυστοπία του θανάτου, της εξαθλίωσης και του ελέγχου.
Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους στον τομέα της Υγείας. Άμεση και χωρίς όρους μαζική πρόσληψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, επίταξη ιδιωτικών νοσοκομείων και παροχή όλων των απαιτούμενων πόρων και μέσων, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες του πληθυσμού σε περίθαλψη. Βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα σε όλο το προσωπικό υγεία καθώς και πρόνοια για να μην οδηγηθούν στην απόλυτη εξάντληση και σε σοβαρούς κινδύνους και για τη δική τους υγεία.
Να μην περάσει ο νέος οδοστρωτήρας στα εργασιακά. Κάτω τα χέρια από τις θέσεις εργασίας και τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Καμία απόλυση, καμία περικοπή σε μισθούς και συντάξεις. Ούτε σκέψη για απαγόρευση απεργιών και συνδικαλισμού. Την κρίση του κορωνοϊού να την πληρώσουν τα αφεντικά.
Οργάνωση στη βάση – Κοινωνική αυτοάμυνα – Ταξική αντεπίθεση!
Απεργίες – Διαδηλώσεις – Συγκρούσεις
Δυσήνιος Ίππος 