Στις 2 Μαϊου στο Μιλάνο, κοντά σε ένα κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο, η Ιταλική αστυνομία διεξάγει ένα μαζικό κύμα προσαγωγών. Ανάμεσα στους προσαχθέντες βρίσκονται και πέντε αγωνιζόμενοι φοιτητές από την Αγία Παρασκευή. Οι προσαχθέντες κρατούνται επί 12 ώρες στην αστυνομική διεύθυνση του Μιλάνου(χωρίς διερμηνέα), ενώ γίνεται λήψη DNA και αποτυπωμάτων. Τελικά, οι προσαχθέντες αφήνονται ελεύθεροι χωρίς να τους βαραίνει κάποια κατηγορία.
Έξι μήνες αργότερα, και πιο συγκεκριμένα την Πέμπτη 12 Νοεμβρίου, ημέρα γενικής απεργίας, αστυνομικοί με συνοδεία εισαγγελέα, εισβάλουν στα σπίτια πέντε φοιτητών από την Αγία Παρασκευή και τους συλλαμβάνουν, μετά από απαίτηση του Ιταλικού κράτους, το οποίο έχει εκδώσει Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης εναντίον τους(οι συλληφθέντες κρατούνται για ένα 24ωρο). Την ίδια μέρα στο Μιλάνο, η ιταλική αστυνομία συλλαμβάνει πέντε Ιταλούς, οι οποίοι βρίσκονται κατηγορούμενοι για την ίδια υπόθεση. Στους συλληφθέντες αποδίδεται η κατηγορία εμπλοκής σε επεισόδια στο Μιλάνο την 1η Μάη(στη διαδήλωση με αιχμή την εναντίωση στην expo) δίχως να προσκομιστούν οποιεσδήποτε αποδείξεις. Οι έκνομες πράξεις που αποδίδονται στους φοιτητές αγγίζουν το βαθμό του κακουργήματος κάτι το οποίο επισύρει 8 έως 15 χρόνια φυλάκιση. Η έκθεση Expo δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια παγκόσμια έκθεση που διοργανώνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, σε διαφορετική κάθε φορά πόλη, για να εκθειαστούν και να διαφημιστούν τα προϊόντα της βιομηχανίας και του καπιταλισμού, ενώ, παράλληλα διεκπεραιώνονται κάθε λογής εμπορικές συμφωνίες.
Η κίνηση αυτή του Ιταλικού κράτους δεν είναι ξεκομμένη, αλλά είναι κομμάτι της ευρύτερης στρατηγικής των κρατών μελών της ευρωπαϊκής ένωσης για την καθυπόταξη και την καταστολή όσων αντιστέκονται ενάντια στο καθεστώς, όσων προσπαθούν να οργανώσουν την άμυνά τους απέναντι σε ότι τους ρημάζει τη ζωή, όσων διεκδικούν κάτι διαφορετικό από τον θάνατο που μοιράζει απλόχερα η σύγχρονη κυριαρχία. Η κίνηση αυτή, είναι κομμάτι της κατασταλτικής επίθεσης που διεξάγουν τα κράτη μέλη της ΕΕ για τον εκφοβισμό της κοινωνίας, έτσι ώστε να καταφέρουν να εφαρμόσουν τις αντικοινωνικές πολιτικές τους. Άλλωστε, τα κράτη ανέκαθεν υιοθετούσαν μια ξεκάθαρη στάση ρεβανσισμού απέναντι στους πολιτικούς τους αντιπάλους. Ανέκαθεν προσπαθούσαν να εξοντώσουν, να κατασυκοφαντήσουν και να απομονώσουν όσους αντιστέκονται.
Σήμερα, που κράτος και κεφάλαιο εξαπολύουν μια ολομέτωπη επίθεση απέναντι στους από τα κάτω αυτή της κοινωνίας, που προσδιορίζονται τα νέα μέτρα αφαίμαξης των ήδη φτωχοποιημένων και εξαθλιωμένων κοινωνικών στρωμάτων, πρέπει να πάρουμε τη θέση μάχης που μας αναλογεί. Σήμερα, που το “φιλολαικό’’ προσωπείο της θλιβερής “αριστερής” διαχείρισης καταρρίπτεται σε πολλαπλά πεδία της κοινωνικής πραγματικότητας(από τις δολοφονίες μεταναστών και προσφύγων στο Αιγαίο και την εφαρμογή των νέων βάρβαρων οικονομικών μέτρων που επιφέρει το 3ο μνημόνιο, μέχρι την απροκάλυπτη καταστολή των αντιστάσεων και τη δρομολόγηση της λεηλασίας και της καταστροφής του φυσικού κόσμου) πρέπει να οξύνουμε τις κοινωνικές και ταξικές και να συμβάλλουμε στη δημιουργία ενός μαχητικού και αυτοοργανωμένου κινήματος.
Η κοινωνική χειραφέτηση περνάει μέσα από κάθε αγώνα ενάντια στις επιβολές του κράτους.
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΑΣ ΕΡΜΑΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΟ ΙΤΑΛΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!
συνέλευση αναρχικών για την παρέμβαση στο πανεπιστήμιο
synanpanpatra.wordpress.com | synanpan@gmail.com