“…είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα, ότι ο εργάτης σήμερα ως ταυτότητα σημαίνει κάτι ενιαίο από άποψη ηθικής, συλλογικής οργάνωσης, κοινωνικής αντίληψης και τρόπου ζωής. Και στην ελλάδα (αλλά) και αλλού, το σπάσιμο της μαζικής εργασίας, συνοδεύτηκε από τη μετατροπή της σε απασχόληση, από την ανασφάλεια της εργασιακής περιπλάνησης, απo την περιστασιακή ή μόνιμη ανεργία, την ειδίκευση και την από-ειδίκευση του εργαζόμενου, τη λογική της ταξικής συνεργασίας (καριερισμός), την απώλεια εργασιακών δικαιωμάτων, την απαξίωση της παραδοσιακής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας κ.α…”
Η εισήγηση σε μορφή pdf εδώ
H αφίσα της εκδήλωσης
Δυσήνιος Ίππος 